Quote Originally Posted by ~ladykiller~ View Post
νταξ' λογικό είναι να αλλάζεις με τον χρόνο αλλά όπως λένε και οι από πάνω άλλο να αλλάζεις και άλλο να σε αλλάζουν.
σίγουρα στην επαρχία είναι διαφορετικά τα πράγματα απ' ό,τι μου έχουν πει raven, αλλά και εδώ αθήνα δεν ακούς λιγότερο κουλά.
πχ. από τους 10 παλιούς συμαθητές/παλιές παρέες που 8α δω οι 9 θα μου πουν "κοντεύουμε 28 καιρός να σοβαρεύεσαι ράνια" ενώ οι 6 τουλάχιστον θα μου πουν μετά "νταξ και εγώ θα ήθελα να κάνω αυτά, αλλά δεν μ' αφήνουν οι υποχρεώσεις".
Μαλακίες δλδ.
Δεν είναι πως άλλαξαν μεγαλώνοντας αλλά τους άλλαξε ο περίγυρος, η γκόμενα/ος, η κοινονία κλπ κλπ.
Οπότε επειδή ξέρω πως και σε 20 χρόνια από τώρα πάλι τα ίδια θα θέλω, συνεχίζω να ελπιζω πως δεν θα ομαδοποιηθώ και στα 48 μου θα πηγαίνω όπου πηγαίνω τώρα.
Γενικά οι άνθρωποι αλλάζουν, οκ?! Αλλά αλλάζουν μέχρι ένα όριο, το βασικό μέρος της προσωπικότητας μένει ίδιο.
Κ για αυτό βάζω το χέρι μου στην φωτιά.
Το "τους άλλαξαν" είναι εύκολη απάντηση μού φαίνεται. Η αλήθεια είναι ότι είναι κοτζάμ μαντράχαλοι 30 χρονών και δε φταίει κανείς για το πώς είναι πέρα από τον εαυτό τους. Δηλαδή ή έχουν αλλάξει γούστα και αυτά που λένε είναι δικαιολογίες, ή όντως θέλουν να ζήσουν αλλιώς αλλά φοβούνται τι θα πουν οι άλλοι, που και πάλι είναι δικό τους πρόβλημα γιατί θα έπρεπε μέχρι τα 30 να έχουν μάθει να βάζουν το δικό τους θέλω πάνω από των άλλων όταν μιλάμε για τον εαυτό τους και τη ζωή τους.
Όσο για το τελευταίο, ναι, το βασικό μέρος της προσωπικότητας μένει το ίδιο, όμως το λάθος που κάνεις είναι ότι ούτε "αυτά που θέλεις" ούτε "τα μέρη που πηγαίνεις" είναι βασικό μέρος της προσωπικότητάς σου. Σε δέκα χρόνια μπορεί να έχεις κουραστεί ή ξενερώσει με την αναρχοφάση, μπορεί να σου τη δώσει και να σταματήσεις να ζωγραφίζεις, μπορεί να κάθεσαι σπίτι και να ακούς τζαζ αντί να πηγαίνεις σε καταλήψεις για να ακούσεις πανκ. Κι όμως μπορείς ακόμα να είσαι εσύ.