Ο όρος "εργάτρια/της" ιστορικά είναι συνδεδεμένος με κάποια κεκτημένα, τα οποία πετάμε στα σκουπίδια, αν τον υιοθετήσουμε για κάτι που συμβαίνει κάτω από μη εργατικές συνθήκες, όπως η πορνεία. Επίσης, σε μια "ιδανική" κοινωνία, ο κάθε άνθρωπος θα είχε την ελεύθερη (ισότιμα συνδιαμορφωμένη ενδεχομένως) επιλογή για την προσφορά του στην κοινωνία. Προσπερνώντας ότι στην περίπτωση μιας "ιδανικής" κοινωνίας, οι άνθρωποι δε θα 'χαν ανάγκη να "δουλέψουν" -με τον τρόπο τουλάχιστον που η δουλειά ορίζεται σήμερα- η πορνεία, εκ φύσεως, σημαίνει ότι οι "πελάτες" επιλέγουν εσένα κι όχι εσύ αυτούς. Επομένως, πώς θα μπορούσε να χωράει μια τέτοια δραστηριότητα σε μια τέτοια κοινωνία; Άρα η πορνεία, όπως νοείται σήμερα, σε μια ελεύθερη κοινωνία, δε θα υπήρχε (όπως δε θα υπήρχε μάλλον και η έννοια της δουλειάς, όπως έγραψα και παραπάνω, αλλά αυτό είναι λίγο διαφορετική συζήτηση).
Ο βασικός λόγος που διαφέρει, είναι οι μη εργατικοί όροι κάτω απ' τους οποίους εξελίσσεται η πορνεία στις μέρες μας (ακόμα και η ειδική περίπτωση χωρίς νταβατζή). Τα μη προνόμια, τα μη δικαιώματα, η αναντιστοιχία γενικότερα με το σύγχρονο εργασιακό καθεστώς.
Ο λόγος που θα διέφερε σε ένα υποθετικό μοντέλο κοινωνίας, είναι αυτό που έγραψα και παραπάνω, ότι δλδ στην πορνεία ικανοποιείς ορέξεις άλλων κι όχι δικές σου.
Θα ήταν όντως το αρχαιότερο επάγγελμα, αν δεν υπήρχε αυτό του νταβατζή.
Παρά τις "παγίδες" των τσιτάτων, το συγκεκριμένο το θεωρώ μεγάλη κουβέντα.Originally Posted by Πάολα Ρεβενιώτη
Τι εννοεις με αυτο; Αν εννοήσουμε ως κόκκινη -απαραβίαστη- γραμμη το ερωτικο, τότε δεν ειναι σαν να δεχόμαστε ολα όσα έχουν παραβιαστεί ήδη;
..όπως αντίστοιχα και η σύγχυση στο ζήτημα της μουσικής, με την υπόνοια ότι η μουσική ως εργασία αποκλείει τη μουσική ως ελεύθερη σχέση. αλλά είναι άλλη συζήτηση αυτή.
γενικά συμφωνώ, αν και κάθε σχέση είναι, πιστευω, επηρεασμένη αναπόφευκτα απ' το κοινωνικό-πολιτικό-κλπ περιβάλλον, μέσα στο οποίο συμβαίνει. αυτο που σκέφτομαι σαν συνέχεια του σχολίου σου (με το οποιο δε διαφωνώ, μιας και όντως πιστευω πως δε συνδέεται κατ' ανάγκη η ερωτικη ζωη ενός ατόμου (μόνο) με την εργασια του), ειναι οτι θα ήταν καλό, να διαχωρίσουμε την επιρροή που ασκεί το περιβάλλον σε εμάς, απ' τη δική μας ευθύνη απεναντι στον εαυτο μας (και κατ' επέκταση/αντιστροφή και στο περιβάλλον). ναι μεν ενα γενικοτερο κλίμα και καποιοι εξωτερικοι παραγοντες μπορουν να διαμορφώσουν μια κατασταση (στη συγκεκριμενη αναφορα, δεν εχω στο νου μου "ακραίες" καταστάσεις), αλλά σίγουρα (στην ελλαδα του 2016) υπαρχει κι ενα περιθώριο που δίνεται σε αυτον που υφίσταται την Χ κατασταση, να την επηρεάσει (τουλάχιστον).
ένα τυχαίο, άσχετο παράδειγμα που ισως σχετίζεται με τα παραπάνω, είναι ένας παλιότερος στίχος, που λεει πανω-κατω οτι για τα δεσμά μας δε φταίει μόνο η σκλαβιά, μα (και) η υποταγμένη μας καρδιά.
Ή, ενα ακόμα ασχετο παραδειγμα ειναι οτι, ζώντας καποιος σε ένα περιβάλλον μιζέριας πχ, υπάρχει προφανώς ευθύνη και σε αυτόν, αφού το ανέχεται. όχι αποκρύπτοντας την πραγματική πηγή της μιζέριας, αλλά ούτε και μεταθέτοντας τις δικές του ευθύνες μόνιμα κάπου αλλού (στο συγκεκριμενο παραδειγμα άλλωστε, αυτη η μετάθεση ευθυνών εχει ως αποτελεσμα και τη διαιώνιση της μιζέριας). πλατείασα και δεν ξερω τι λεω. σταματάω εδώ, φτάνει. αν τα μπουρδούκλωσα κι έχασα τελείως το νόημα, προσπεράστε.
Σαν επιπλέον στοιχεία στην όποια κουβέντα μπορει να εξελιχθει απο 'δω και περα, αλλά και στο θεμα γενικοτερα, προσθέτω τα παρακάτω:
1) Μια πρώην πόρνη γράφει μια επιστολή στους πελάτες της
"Όταν αγοράζεις το σεξ, αυτό λέει πολλά για σένα, για την ανθρωπιά σου, για τη σεξουαλικότητά σου. Για μένα, είναι αδυναμία. Η πορνεία υπάρχει γιατί είσαι μισογύνης."
2) mr.freeman - πορνεία
3) Η συμπαθέστατη Μυρτώ Παπαδοπούλου* παρουσιάζει ένα δικό της φωτογραφικό πρότζεκτ για την πορνεία και τη σεξουαλική βιομηχανία στο, κατά τ' άλλα, γλυκανάλατο gala σώου των "επιτυχημένων" περσόνων "που 'χουν κάτι να πουν" (λέγε με TEDx).
*
19-29/05/2016 - μουσείο Μπενάκη
και
http://theattendantsproject.com/







