Ναι, πάνω κάτω αυτό λέω στο τέλος. Είναι ενδιαφέρον γιατί, ιστορικά αυτή η αντιμετώπιση νομίζω είναι αρκετά νέα. Επίσης, πολλοί από όσους ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να παραβιαστεί από τη σχέση ανταλλαγής, δεν παραδέχονται την ανταλλακτική σχέση ως αλλοτριωτική γενικά. Οπότε τα μέτρα και τα σταθμά εδώ, δεν είναι απλώς ότι στη μια περίπτωση αλλοτρίωσης κάνουμε αναγκαστικά τα στραβά μάτια ενώ στην άλλη ποτέ - αλλά ο ισχυρισμός πως στη μια περίπτωση υπάρχει αλλοτρίωση ενώ στην άλλη όχι. Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, δεν είναι λόγος αυτός από μόνος του για τη νομοθετική απαγόρευση της σεξεργασίας. Με το σκεπτικό ότι η νομοθέτηση της ηθικής δεν είναι γενικότερα καλή ιδέα. Επίσης, η σκέψη ότι "το ερωτικόν είναι μέρος ενός πυρήνα αξιοπρέπειας που δεν πρέπει επ' ουδενί να παραβιαστεί από την σφαίρα της ανταλλαγής", οδηγεί εύκολα στη σκέψη ότι οι πολλές ερωτικές σχέσεις ουσιαστικά καθιστούν το ερωτικό σχέση ανταλλακτική, οπότε θα έπρεπε να απαγορευτούν κι αυτές (γι' αυτούς τουλάχιστον που λένε ότι θα έπρεπε να απαγορευτεί η σεξεργασία).
