αν εχεις κανα τηλεφωνο για θεσσαλονικη ενοειται δινεις :pink:Quote:
Originally Posted by GG*
κατα τ'αλλα μεχρι τα 40-45 μεταλ,Αρης,ξυδια,μουνια,μπαχαλα και μετα παντρευομαι μια 25αρα ρουμανα να μου τα τρωει
Printable View
αν εχεις κανα τηλεφωνο για θεσσαλονικη ενοειται δινεις :pink:Quote:
Originally Posted by GG*
κατα τ'αλλα μεχρι τα 40-45 μεταλ,Αρης,ξυδια,μουνια,μπαχαλα και μετα παντρευομαι μια 25αρα ρουμανα να μου τα τρωει
χάσιμο χρημάτων δεν είναι πάντως (μιλάμε για τον κλασσικό πατροπαράδοτο μικροαστικό γάμο μετα δεξιώσεως - φακελάκια στις τσέπες του γαμπρού κλπ), ίσα ίσα που είναι μια οικονομική βοήθεια για το ζευγάρι που ξεκινάει να στήσει το σπιτικό του~!~!Quote:
Originally Posted by ~ladykiller~
κατατάλλα και ανάλογα την περίπτωση υπάρχουν διάφορες ευκολίες (όσον αφορά το δημόσιο πχ) που είναι και η πραγματική αιτία που συνεχίζει να παντρεύεται τόσος κόσμος, ανεξάρτητα αν πραγματικα το χρειάζονται οικονομικά, είτε γιατί τρομοκρατούνται με κρίσεις και υφέσεις και φόβο για το μέλλον και τέτοια.
δηλαδή χαζοί είναι οι γκέηζ/λεσβίες που ΣΗΚΩΣΑΝΕ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΛΑΓΟΥΜΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΟΡΝΟΙ θέλουν να παντρεύονται;
Ο harbinger έχει πιότερο μυαλό από πολλούς μαζί ε. Τρομαχτικά στερεότυπα για το τι σημαίνει να "ζήσεις τη ζωή σου". Και τρομερά μικροαστικά, ελάτε να τα κάνουμε *πουτάνα* πριν αρχίσουν οι υποχρεώσεις. Μπορείς να ζεις και να φχαριστιέσαι τη ζωή σου και χωρίς υστερίες ε. Επίσης αυτά που λέτε ότι ο κόσμος άλλαξε και τώρα θέλει ασφάλεια εγώ δεν τα καταλαβαίνω, προσωπικά στα 18 μου σκεφτόμουν να γίνω μπάτσος επειδή ήμουν τρομοκρατημένος απ'την ανεργία και ο σταθερός μισθός φαινόταν πολύ μιαμ, αυτά βέβαια πριν καταλάβω τι σημαίνει να είσαι μπάτσος καθώς την εφηβεία μου την πέρασα κλεισμένος στον εαυτό μου και δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με πολιτικές ή γενικότερα με τον κόσμο. Μετά χαλάρωσα λίγο αλλά ρε μουνάκια ναι, τώρα που έχω ψιλοσταθερή δουλειά με καλό μισθό είμαι πολύ καλύτερα ψυχολογικά από όταν δούλευα μερανύχτα στο bits and bytes για 450 ευρώ (στην καλύτερη) χωρίς ασφάλεια. Και οι παρέες και το έξω ωραία είναι, και σα φοιτητής τα έζησα αρκετά, δεν έχω παράπονο, αλλά ναι, δεν είσαι μια ζωή 22. Για να μην πω ότι και τη μισή μου φοιτητική ζωή μέσα την πέρασα με βιβλία και μουσικούλα και δεν το μετάνιωσα καθόλου, καθώς με είχαν πιάσει ήδη τα αντικοινωνικά μου. Και τώρα την παλεύω να κάνω παρέα με ελάχιστα άτομα, οι περισσότεροι με εκνευρίζουν - λάθος μου ή όχι, έτσι είναι. Οπότε ναι, είναι πολλές φορές που περνάω καλύτερα μόνος στο σπίτι παρά έξω, ανάλογα και με την ψυχολογία μου. Και γενικά, οι άνθρωποι αλλάζουν και αυτό είναι ένα καλό πράγμα, το να λες κάποιον ζωντανό νεκρό και ρομποτάκι επειδή πλέον προτιμά να κάτσει σπίτι του από το να πίνει μπόμπες κάθε βράδυ να ξερνάει να ξυπνάει με χανγκόβερ να πηδάει ό,τι κινείται και να γελάει σαν τον μπίβις ή μερικές φορές και σαν τον μπάτχεντ, είναι τουλάχιστον κλειστόμυαλο και μίζερο. Καλά κάνετε και βγαίνετε ρε παιδί μου δηλαδή αν σας ευχαριστεί αυτό, αλλά μην το ανάγετε και σε υπέρτατη αξία - κριτήριο ζωντανής ζωής ή όχι.
Ρε σεις, η δημιουργια σεροτονινης στον οργανισμο λειτουργει με διαφορετικο τροπο στον καθενα, αναλογα με το πως ειναι φτιαγμενος εκ γενετης, με το τι επιδρασεις εχει απο το εξωτερικο περιβαλλον και με την εξελιξη που θα εχει ο οργανισμος του λογω γενετικης προδιαθεσης.
Συνεπως, αν θελει η ladykiller να ζει σε μονιμη καταληψη με την αγαπημενη της και το παιδι τους, ο θρασερ να πηδαει και να βριζει φτηνες πουτανες ακουγοντας destruction, ο πανκης να ερωτευεται καθε βδομαδα διαφορετικη γκομενα και να ακουει underground punk και η Hogarth να μενει σπιτι της ειτε μονη της ειτε με τον ετσι, it's all good. Για υποτιθεται "ανοιχτομυαλο" φορουμ, πολυ δεδομενη εχετε την συνταγη ευτυχιας...
Και οκ το ξερω οτι απλα "κουβεντα κανετε", γι αυτο κι εγω κανω κουβεντα, αλλα ολα αυτα τα "ζησε φιλε καντα πουτανα ολα μεχρι τα 30 γιατι μετα ακομα κι ο μπερνιν γινεται φλωρος" μου φαινονται πολυ γραφικα, οπως επισης και η αντιθετη ακραια αποψη (που δεν εχει εκφραστει ακομα απο κανεναν) του στυλ "μαλακιες ειναι ολα αυτα, βρισκεις μια δουλεια στα 20, παντρευεσαι κανεις και δυο παιδια νεος και ζεις ευτυχισμενος ηρεμα κι ωραια".
Παντως just for the dialogue's sake, προσωπικα θεωρω μια πολυ καλη ηλικια να σοβαρευτει κανεις, να αποφασισει τι θα κανει με το μελλον του και να σταματαει να τα κανει πουτανα ολα οποιαδηποτε χρονικη στιγμη αναμεσα στο 25 και το 28, γιατι ετσι με βολευει.
μια επισήμανση μόνο, όταν εγώ αναφέρομε στην φάση "πουτάνα" δεν εννοώ αναγκαστηκά να μεθάς/μαστουρώνεις όλη μέρα κάθε μέρα αλλά γενικά να κάνεις πράγματα που αργότερα λόγο δουλειάς δεν θα μπορείς να τα κάνεις.
πχ να σηκωθείς να φύγεις έτσι γιατί σου καύλωσε και να πας μια εκδρομή με φίλους ή μόνος σου.
ίσως θα έπρεπε να το θέσω πιο σώστα από νορίτερα αλλά δεν γαμιέτε και τώρα καλά είναι.
πω πω.
δεν σας ειπε κανεις ντε και καλα να τα κανετε πουτανα,απλα επισημαναμε ποσο ασχημο ειναι να χανεις ολη σου την παιδικοτητα απο μια σχετικα μικρη ηλικια.
γιατι και το να βγαινεις εξω και να θελεις να περνας καλα με τους φιλους σου,οσο παραξενο και αν ακουγεται,ειναι μερος μιας παιδικοτητας.
τωρα αν καποιος περναει καλα με το να βλεπει τους φιλους του σε σπιτια,ή να βλεπουν ταινιες κτλ κτλ δεν μου πεφτει λογος(φυσικα).εκεινο που μου την σπαει ειναι οτι σωνει και καλα,καποια στιγμη πρεπει να "σοβαρευτεις".οχι για εσενα,αλλα για τους γυρω σου.γτ εκτος εξαιρετικων περιπτωσεων,οι περισσοτεροι που "σοβαρευονται" και κατ επεκταση κοβουν παρεες και γενικα τα παντα που τους εκαναν καποτε να περνανε ΚΑΛΑ,στικ του οουαν περσον,και γινοντα ρομποτακια εχουν δεχθει εμμεση ή αμεση ψυχολογικη πιεση απο το περιβαλλον τους.αλλιως δεν εξηγειται.
αζορ βλακα,τι να σου φαει η ρουμανα ρε.στα 45 σου ροξακια θα πουλας εξω απο την θυρα 3.
εντιτ-μακαρι να μπορεσω μεχρι να πεθανω να πηγαινω σε καταληψεις,να ακουω πανκ,να βλεπω λαιβ,να κατεβαινω σε πορειες,να πηγαινω γηπεδο (στην 4,οχι στα βλαχοεπισημα),να μην εχω βαλει γραβατα(εκτος απο μια μισφιτς που εχω),να κανω ρολλερ μπλεηντς,να βλεπω τους ιδιους κολλητους που εβλεπα 20 και 30 και 40 χρονια πριν,να μπορω να ερωτευομαι(αν και αυτο ακομα και τωρα ειναι δυσκολο),να νιωθω οτι ζω και αναπνεω.
Μια χαρά εξηγείται από το ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Προφανώς υπάρχουν και οι περιπτώσεις που λες, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Κι εγώ όπως τα λες είμαι. Έχω κόψει παρέες και αι στικ του ουαν πέρσον (εκτός αν το "οουαν" ήταν κάτι άλλο) γιατί αυτό προτιμώ τώρα. Μέχρι και μουσική, που κάποτε άκουγα από το πρωί μέχρι το βράδυ, πλέον ακούω μία στο τόσο. Απ'έξω, μπορεί να φαίνομαι σα "ρομποτάκι" όπως λες. Εγώ δεν αισθάνομαι περισσότερο "ρομποτάκι" από ό,τι παλιά. Απλώς άλλαξα συνήθειες. Νομίζω ότι είναι λογικό με τα χρόνια οι περισσότεροι να αλλάζουν γούστα και τρόπο διασκέδασης, το θεωρώ μάλλον θετικό, δεν είναι απαραίτητα ούτε ξεπούλημα του παλιού σου εαυτού ούτε των παλιών σου παρεών/χόμπι ούτε τίποτα τέτοιο. "Ξεπούλημα" ή μάλλον προδωσία/κοροϊδία του εαυτού σου είναι να κάνεις μια ζωή τα ίδια γιατί "αφού πριν δέκα χρόνια μ'αυτά πέρναγες καλά, πρέπει να περνάς και τώρα". Το ότι δε σου έχει συμβεί και δεν καταλαβαίνεις γιατί μπορεί κάποιος να κάνει μια στροφή στη ζωή του δε σημαίνει ότι είναι πάντα επειδή υπέκυψε σε κάποια πίεση. Δε λέω ότι δεν υπάρχουν και οι τύποι "ναι ρε, γαμώ περνάγαμε τότε, αλλά με φαντάζεσαι 30 χρονών μαντράχαλο με οικογένεια να κάνω τέτοιες μαλακίες", αλλά αυτοί καλά να πάθουν, ξέρωγω. Φαντάζομαι ότι και όταν ήταν μικροί έκαναν μαλακίες γιατί "με φαντάζεσαι από τα 20 σοβαρό, αν δεν τα κάνω τώρα πότε θα τα κάνω;".Quote:
Originally Posted by Reject
ladykiller, αν υπάρχει διάθεση πάντα βρίσκεις χρόνο να κάνεις *τη μαλακία σου*. Αν δεν υπάρχει διάθεση, δεν υπάρχει λόγος να την κάνεις γιατί χάνει την ουσία της.
Dead Moon - Too Many People (originally by the Leaves)Quote:
Originally Posted by Reject
Too many people too many people too many people oh oh oh yeah
Too many people tryin to change me
too many people lookin to rearrange me
last thing I'll ever do
to prove that I am a man like you
is work from 9 to 5 just to keep myself alive
have to listen everyday that everybody's tired
concentrate my time just tryin to make a dime
educate my thoughts just to make my values right
too many things too many things too many things yeah yeah yeah
too many things that I gotta do
too many bags that I gotta run through
last thing I'll ever do to prove that I am a man like you
is walkin round the world just to be sure I got a girl
worryin just because that's what everybody else does
WEAR A SUIT AND TIE YEAH I'D RATHER SIT AND DIE
concentrate my time just to make my values right
αγαπάμε πάνκη σταθερά :pink:
Εγώ πάντως φοράω συχνά γραβάτα LOL.
Αλλά ύστερα απόσα διάβασα θα την έχω πιο χαλαρή για να ζω και να αναπνέω ευκολότερα. Όταν μπορέσω θα ανεβάσω και βιογραφικό για να μου δώσετε συμβουλές ευτυχίας.
νομίζω ότι ο πάνκης (κ εγώ πιθανόν) να "τα βάζουμε" με αυτούς που αλλάζουν συνήθειες, γιατί θα θέλαμε να γουστάρουν όλοι μια πιο ανέμελη ζωή... ξέρω'γω, μάλλον υπάρχει και κάποια διαφορά μεταξύ επαρχίας και αθήνας/θεσσαλονίκης... εδώ είναι πιο έντονες κάποιες μικροαστικές λογικές τις οποίες σιχαίνομαι και κατ'επέκταση τα άτομα που τις υιοθετούν. δυστυχώς και κάποιοι φίλοι μου.Quote:
Originally Posted by DragonlordΜια χαρά εξηγείται από το ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Προφανώς υπάρχουν και οι περιπτώσεις που λες, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Κι εγώ όπως τα λες είμαι. Έχω κόψει παρέες και αι στικ του ουαν πέρσον (εκτός αν το "οουαν" ήταν κάτι άλλο) γιατί αυτό προτιμώ τώρα. Μέχρι και μουσική, που κάποτε άκουγα από το πρωί μέχρι το βράδυ, πλέον ακούω μία στο τόσο. Απ'έξω, μπορεί να φαίνομαι σα "ρομποτάκι" όπως λες. Εγώ δεν αισθάνομαι περισσότερο "ρομποτάκι" από ό,τι παλιά. Απλώς άλλαξα συνήθειες. Νομίζω ότι είναι λογικό με τα χρόνια οι περισσότεροι να αλλάζουν γούστα και τρόπο διασκέδασης, το θεωρώ μάλλον θετικό, δεν είναι απαραίτητα ούτε ξεπούλημα του παλιού σου εαυτού ούτε των παλιών σου παρεών/χόμπι ούτε τίποτα τέτοιο. "Ξεπούλημα" ή μάλλον προδωσία/κοροϊδία του εαυτού σου είναι να κάνεις μια ζωή τα ίδια γιατί "αφού πριν δέκα χρόνια μ'αυτά πέρναγες καλά, πρέπει να περνάς και τώρα". Το ότι δε σου έχει συμβεί και δεν καταλαβαίνεις γιατί μπορεί κάποιος να κάνει μια στροφή στη ζωή του δε σημαίνει ότι είναι πάντα επειδή υπέκυψε σε κάποια πίεση. Δε λέω ότι δεν υπάρχουν και οι τύποι "ναι ρε, γαμώ περνάγαμε τότε, αλλά με φαντάζεσαι 30 χρονών μαντράχαλο με οικογένεια να κάνω τέτοιες μαλακίες", αλλά αυτοί καλά να πάθουν, ξέρωγω. Φαντάζομαι ότι και όταν ήταν μικροί έκαναν μαλακίες γιατί "με φαντάζεσαι από τα 20 σοβαρό, αν δεν τα κάνω τώρα πότε θα τα κάνω;".Quote:
Originally Posted by Reject
ladykiller, αν υπάρχει διάθεση πάντα βρίσκεις χρόνο να κάνεις *τη μαλακία σου*. Αν δεν υπάρχει διάθεση, δεν υπάρχει λόγος να την κάνεις γιατί χάνει την ουσία της.
νταξ' λογικό είναι να αλλάζεις με τον χρόνο αλλά όπως λένε και οι από πάνω άλλο να αλλάζεις και άλλο να σε αλλάζουν.
σίγουρα στην επαρχία είναι διαφορετικά τα πράγματα απ' ό,τι μου έχουν πει raven, αλλά και εδώ αθήνα δεν ακούς λιγότερο κουλά.
πχ. από τους 10 παλιούς συμαθητές/παλιές παρέες που 8α δω οι 9 θα μου πουν "κοντεύουμε 28 καιρός να σοβαρεύεσαι ράνια" ενώ οι 6 τουλάχιστον θα μου πουν μετά "νταξ και εγώ θα ήθελα να κάνω αυτά, αλλά δεν μ' αφήνουν οι υποχρεώσεις".
Μαλακίες δλδ.
Δεν είναι πως άλλαξαν μεγαλώνοντας αλλά τους άλλαξε ο περίγυρος, η γκόμενα/ος, η κοινονία κλπ κλπ.
Οπότε επειδή ξέρω πως και σε 20 χρόνια από τώρα πάλι τα ίδια θα θέλω, συνεχίζω να ελπιζω πως δεν θα ομαδοποιηθώ και στα 48 μου θα πηγαίνω όπου πηγαίνω τώρα.
Γενικά οι άνθρωποι αλλάζουν, οκ?! Αλλά αλλάζουν μέχρι ένα όριο, το βασικό μέρος της προσωπικότητας μένει ίδιο.
Κ για αυτό βάζω το χέρι μου στην φωτιά.
γενικα στο κυκλο των φιλων μου, (ξ)εμεινα ο τελευταιος στην πορεια τους, ειμαι μια φαση πισω σε ολα, απο σχολη, φανταρικα, παντρειες! κι εννοειται ακουω τα διαφορα κλασικα κραξιματα που λεμε! το θεμα ειναι να γουσταρεις τον τροπο ζωης που ακολουθεις! παντρεψα ενα φιλο πριν κανα μηνα, δημ.υπαλληλος στα 26, γενικα αδιαφορη η καθημερινοτητα του, αλλα αυτος την βρισκει καργα! το πιο ενοχλητικο ειναι οτι βλεπεις αλλες περιπτωσεις (+φιλων μου) που ενω ειναι στη γκρινια και στη μιζερια σου λενε κι απο πανω αντε ρε μαλακα ξεμπερδευε με σχολη, ασ'τις μαλακιες, να πας κανας φανταρος να βρεις καμια δουλεια! και τι βρε γκαζμα να γινω σαν και σενα?
η αληθεια ειναι,οτι αν με το καλο/κακο ερθει η ωρα που θα χεις μια σταθερη δουλεια και δε θα'χεις τοσο ελευθερο χρονο να προσπαθω/ουμε να περναω/με καλα! φτανει αυτη η μιζερια στον κοσμο, ολοι εχουμε λογης ζορια, δεν εχουμε ολοι τις ιδιες ψυχικες αντοχες ξερω γω, αλλα τι να την κανεις τη ζωη αν δεν την παρεις πιο χαλαρα και σου παει στραφι! σε γαμανε, γελα ανατρεπτικα, ζησε ανατρεπτικα στην τελικη παιζει να σε λιωσουνε, αλλα τουλαχιστον το πηγες οσο αντεξες! οχι γιατι ετσι πρεπει να κανεις, γιατι ετσι ηθελες να κανεις!
φανφαρολογιες! πουτσα σε πασοκ νδ εε, ΡΕ! τα λεν κι οι συντροφοι εδω!
και κατι αλλο εβλεπα χτες βιντεακια dengue fever π.χ. αυτο
http://www.youtube.com/watch?v=VIIWJIsUVYg
και λεγα ρε πουστη μου τι ωραια θα ηταν να μας περιτριγυριζαν τετοιοι ανθρωποι ευχαριστοι! να χα τον μουσατο να τον ταϊζα σπιτι κι απλα να μου χαμογελουσε!
α και πουστε αυτα που λεω ειναι για τους "ελιτ" που ειμαστε στα ιντερνετ με adsl ασυρματα ρουτερς και τα λεμε στα φορουμς! δεν βαζω ολη την κενωνια μεσα!
καλυτερος γιουζερ εβερ.
Το ακριβως αντιθετο εδω, στον στενο μου περιγυρο ειμαστε ολοι "αυτοι που εχουν ξεμεινει" πλην ενος και τρωμε στη μαπα γκρινια για το μιζερο 9-5.Quote:
Originally Posted by Pinatero
Πινατερο τα πες ωραια.
στα 32μ εχω να βγω σε μπαρ στιν κωμοπολη μου εδω και κατι χρονια....εχω και γαμπρο μπαρουχο...γενικα τα εχω σιχαθει ολα,μονο σπιτια και ρετσινες....δε ξερω αν γερασα αλλα στανταρ τωρα ειμαι πιο σαπιος απ οταν επινα σκονες και αλλες βρωμιες...απολαμβανω τιν θεα απο το κτημα με τον σκυλομ να με δαγκανει τ αρχιδια...φαση εχει
H διαφορα για τους περισσοτερους ειναι οτι καλουνται συνηθως μετα τα 25 να ζησουν απο τα δικα τους εισοδηματα.
Και σαφως το να πρεπει να ζησεις τον εαυτο σου, (απο το να βρεις στεγη-φαγητο και λοιπα στοιχειωδη, μεχρι τις ποικιλλες μικροπολυτελειες που οριζει ο καθενας μας με τα γουστα του)
καθισταται σημαντικοτερη δραστηριοτητα εννοιολογικα και χρονικα απο το να απολαμβανεις μια φοιτητικη ζωη πληρωμενη απο την οικογενεια εσαει.
Φυσικα και δεν λεω πως κατι τετοιο ειναι κακο, ουτε πως συμβαινει σε ολους, αλλα μεσες-ακρες ισχυει για αρκετους, μην πω την πλειοψηφια εδω μεσα.
Ωραιες οι αραλικες στη φοιτητοζωη, τα ατελειωτα ξενυχτια, τα γκομεναλικια, και γενικως η καταχρηση της υπερτατης πολυτελειας ανεμελων χρονων. Ανηκα στην προνομιουχα κλικα ανετης φοιτητικης ζωης, και την εζησα απολαυστικα.
Ειναι ομως ενας κυκλος, μια φαση, μια περιοδος ζωης. Και υποτιθεται ανακαλυπτεις τον εαυτο σου, πειραματιζεσαι, διασκεδαζεις, και βαζεις και κανα στοχο, και αναπτυσσεις μια φιλοσοφια, καποια φιλοδοξια και μια αποψη για το πως θελεις να εισαι και χαραζεις την πορεια σου.
Στο τελος αυτης της εξελικτικης περιοδου συμφωνω πως αρχιζουν τα δυσκολα και τα ρομποτιστικα.
So fucking what δηλαδη. Επαναπροσδιοριζεις το χρονο, τις δραστηριοτητες και τη δομη της μερας σου. Big deal.
Μπορεις να γινεις χειροτερο τρελοκομειο δουλευοντας, και εχεις και την καβλα του να καις χρημα που ελιωσες για να βγαλεις και δεν δινεις κυριολεκτικα αναφορα σε κανεναν. Και οκ, φυσικα και στα 30 δεν εισαι επαγγελματικως 50 και 60 και δεν εχεις τις ανεσεις των γονιων σου, αλλα η φαση δεν συγκρινεται με τιποτα-για μενα τουλαχιστον-με το να εισαι κοτοπουλακι που τα κανει ολα πουτανα με αλλες πλατες για παντα.
Στην τελικη ειναι μια προκληση να δεις τι αρχιδια εχεις, και ποσο μπορεις να πετυχεις αυτα που ονειρευεσαι.
Απο εκει και μετα αλλος γουσταρει να παντρευτει αλλος οχι, αλλος κανει παιδια αλλος τα σιχαινεται, αλλος θελει να δουλευει 987987987 ωρες γιατι καβλωνει με τη δλεια τ η για να τα βγαλει απλως περα, αλλος γουσταρει με λιγοτερα και γενικως φιδιαζει. Δεν κατηγορουμε κανεναν. Επιλογες ειναι αυτες, οταν πηγαζουν απο αυθεντικη μαλακια τις σεβομεθα. Αν παλι οχι, να μας και προχωραμε παραπερα.
Και ακριβως επειδη στην ουσιαστικα ενηλικη φαση μας δεν αλλαζουμε μονο εμεις αλλα και οι γυρω μας, δεν υπαρχει κανα συμβολαιο που να λεει θα γερασουμε παρεα και θα εχουμε την ιδια συνομωτικη συμφωνια που ειχαμε στα 20 και νιωθαμε ενα απεναντι στην ατιμη κενωνια. Αν καποιος δεν μας κανει πια, δεν κολλαμε, δεν ταιριαζουμε, κραταμε τις ωραιες αναμνησεις και βρισκουμε αλλον συγκατοικο στην τρελα.
Δε μπορω τις μιζεριες. Παντρευτηκε ο φιλος μου, εκανε παιδι, δουλευει, μουχλιασε κλπ κλπ. Στ'αρχιδια σου. Ο φιλος σου εκανε την επιλογη του και ειτε την λουζεται ειτε την γουσταρει καργα. Εσυ τι κανεις? Κοιτας τι κανει ο φιλος σου αντι να απολαμβανεις τη δικη σου κοσμαρα με τις δικες σου επιλογες?
μεγαλο ποστ....πα να πιω τιν ζαμ και να πεσω με τις ψυχεδελειες μ
ασΚετικο....ρε μαλακες ζειστε την ζςη σας και μιν μας τα πρηζτε
Συζήτηση προ ημερών με 24χρονη:
-Ωπ, τι κάνεις ρε?! Ποσα χρόνια έχω να σε δω?! Πωπω για πες? Δουλειά?
-Ναι ναι, δουλέυω εδώ στην τάδε εταιρία τηλεπικοινωνιών (τηλεφωνήτρια). Εσυ?
-Εγω blah blah blah
-Κάνας άντρας παίζει?
-Ε, blah blah, εσυ τίποτα?
-Α εγώ αραβωνιάστικα!
-Ωπ έλα ρε.. Τον ξέρεις καιρό?
-Ε, κάνα χρόνο (...................................)
-Μένετε μαζί?
-Ε όχι. Εγώ σπίτι μου κι αυτός στο δικό του! (................................)
-Καλά γιατί δεν συγκατοικείτε..?
-Ε, ξέρεις.. δύσκολα τα οικονομικά, που να την παλέψουμε.. Ασε που, φαντάζεσαι να πω στον πατέρα μου πως θα μείνουμε μαζι?!!! (.........................................................................)
-Ε και τι.. θα είστε αραβωνιασμένοι και θα μένει ο καθένας με τους δικούς του??
-Ε οχι.. θα παντρευτούμε το σεπτέμβρη!!! (..)
-Δε νομίζεις πως βιάζεσαι λίγο..?
-Ελα μωρέ.. καλά είναι.. Πόσο καιρό να μείνουμε αραβωνιασμένοι? Έτσι θα μπορούμε να μείνουμε και μαζί!! (....................................................)
Κάπου εκεί έκανα μια μάταια προσπάθεια να της εξηγήσω πως παίρνει μεγάλες αποφάσεις για τη ζωή της για τους λάθος λόγους αλλά δεν..
ΑΥΤΑ είναι που μισώ εγω.
Κατά τ'αλλα δεν θα πάρω θέση γιατί προσωπικά η ζωή μου είναι ενα μπουρδέλο τα τελευταία χρόνια και δε μπορώ να κάτσω να κρίνω τους γύρω μου που τουλάχιστον προχωράνε, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο..
Έχω πάντως και γνωστή 23 χρονών στο 3ο παιδί η οποία δηλώνει πανευτυχής με τις επιλογές της και κάνει μπάμ πως όντως είναι.
Οπότε τελικά το ζήτημα δεν είναι αν μας χαλάνε/κάθονται στο λαιμό/φαίνονται πρόωρες οι επιλογές τον γύρω μας, αλλά το κατά πόσο αυτές οι επιλογές προέρχονται απο δικές τους ανάγκες και είναι αυθεντικές.
γενικά τα είπες όλα...Quote:
Originally Posted by HAVOC
σημείωσα παραπάνω τις φράσεις με το "τρελοκομείο" και τις "πλάτες" γιατί είναι κάτι που το ζω προσωπικά. Βασικά από την ώρα που έπιασα δουλειά παίζει να έχω περισσότερη όρεξη για "μαλακίες", κι ίσως να έχω κάνει και πιο πολλές "μαλακίες" συγκριτικά με πριν. Συν το ότι η οικονομική ανεξαρτησία και το ότι ζεις τον εαυτό σου μόνος σου ΤΑ ΣΠΑΕΙ! Τουλάχιστον για την ώρα. Αλλά εκεί είναι το ζουμί... ζήσ'το όσο μπορείς.
Τώρα όσον αφορά αυτούς που παντρεύονται (τους γύρω μου) δεν είναι λόγος για να με κάνει να φρικάρω. Απλά αν είσαι σε μια παρέα που σιγά-σιγά, ένας-ένας παντρεύονται τότε βλέπεις (πιθανόν) ότι ένας-ένας χάνονται κιόλας. Δεν είναι πλέον η παρέα που μπορείς να κάνεις μαλακίες μαζί τους (κι αυτό όχι απαραίτητα αλλά ισχύει κατα μεγάλο ποσοστό) και δεν έχουν και τον ίδιο ελεύθερο χρόνο, ειδικά αν μπει και παιδί στη μέση.
Όπως εσύ μετά τα φοιτητικά χρόνια και με το που έπιασες δουλειά έκανες ανακατανομή του χρόνου σου και των ενδιαφερόντων σου, έτσι κι αυτοί το έκαναν με το γάμο.
Σκατά βέβαια ειδικά αν δεν έχεις back-up άλλες παρέες... αλλά μπορείς και πάλι να βρεις.
Θα έγραφα κι άλλα, αλλά πρέπει να φύγω για δουλειά... :-D
εαν δεν σε εχουν κυνηγησει καμια 30αρια μαο-μαο σερραιοι παοκτσηδες επειδη πας σαν τον κουδουνοβλαχο μεσα στην πολη τους και χωρις να το ξερεις περνας μπροστα απο τον συνδεσμο τους και επειτα τρεχεις με 150 στο κεντρο της πολης τοτε δεν εχεις πιασει το νοημα της ζωης :touched:
Χμου, πού το κακό; Μεγάλη απόφαση είναι να κάνεις παιδί. Εκεί όντως θέλει τρελή σκέψη και υπευθυνότητα. Ο γάμος, οκέη, μπορεί να μην τους κάτσει και να χωρίσουν, τι είχαμε τι χάσαμε, μπορεί όμως να είναι ό,τι καλύτερο έκανε στη ζωή της. Και μπορεί να το έχανε αν περίμενε πέντε χρόνια για να το σκεφτεί καλύτερα ορ σμθν.Quote:
Originally Posted by Drumsick
Κατατάλλα η χάβοκ τα'πε καλά.
Γενικα αυτα που γραφεις κρυβουνε μεγαλες αληθειες.Στο περιπου κατι τετοιο συμβαινει και σε μενα.Αλλα εχω ξεκοψει απο τετοιες παρεες γιατι καταλαβα οτι εν τελει μονο κακο μου κανουν και ουσιαστικα δεν εχουν να μου προσφερουν και τιποτα.Το να ξεμπερδευει καποιος απο στρατους,σχολες και αλλες μαλακιες σιγουρα ειναι προς οφελος του αλλα αυτο δε σημαινει οτι μετα απο αυτα εχει βρει και το νοημα της ζωης,ετσι?Σε παρομοια φαση με του Pinatero ειχα ενα φιλο ο οποιος στις πανελλαδικες δεν περασε πουθενα,το επαιζε αληταμπουρας 17χρονος του στυλ "παω και παιζω φλιπερακια και χτυπαω τα κουδουνια στις πολυκατοικιες" και τελικα πηγε αγγλια για σπουδες.Οταν τελειωσε απο το νησι,ηρθε μια βδομαδα σπιτι μου να τον φιλοξενησω.Εκτος του οτι ειχε το υφος του απολυτου γιαπη,μου εκανε κυρηγμα για τα παντα.Καπνισμα,κιλα,διατροφη,πολιτικη,μουσικη,μπαλα,σχολη,παρεες(!),καθημερινοτητα,μερη που βγαινω,γκομενικα,κλπ κλπ και ολα αυτα με ενα ειρωνικο υφακι και γλειωδη υπονοουμενα που ουσιαστικα δειχνανε οτι ο τυπος ειναι επιδειξιας και ψωνισμενος με την παρτη του.Μεσα σε 5 μερες καταφερε να με πρηξει περισσοτερο απ' οσο εχει καταφερει να με πρηξει η μανα μου και ο πατερας μου μαζι 25 χρονια.Απο τοτε εκοψα καθε επαφη μαζι του.Quote:
Originally Posted by Pinatero
Οποτε Pinatero,στειλε στο διαολο και εσυ ενα τετοιο ατομο.Μπορεις.
Το "τους άλλαξαν" είναι εύκολη απάντηση μού φαίνεται. Η αλήθεια είναι ότι είναι κοτζάμ μαντράχαλοι 30 χρονών και δε φταίει κανείς για το πώς είναι πέρα από τον εαυτό τους. Δηλαδή ή έχουν αλλάξει γούστα και αυτά που λένε είναι δικαιολογίες, ή όντως θέλουν να ζήσουν αλλιώς αλλά φοβούνται τι θα πουν οι άλλοι, που και πάλι είναι δικό τους πρόβλημα γιατί θα έπρεπε μέχρι τα 30 να έχουν μάθει να βάζουν το δικό τους θέλω πάνω από των άλλων όταν μιλάμε για τον εαυτό τους και τη ζωή τους.Quote:
Originally Posted by ~ladykiller~
Όσο για το τελευταίο, ναι, το βασικό μέρος της προσωπικότητας μένει το ίδιο, όμως το λάθος που κάνεις είναι ότι ούτε "αυτά που θέλεις" ούτε "τα μέρη που πηγαίνεις" είναι βασικό μέρος της προσωπικότητάς σου. Σε δέκα χρόνια μπορεί να έχεις κουραστεί ή ξενερώσει με την αναρχοφάση, μπορεί να σου τη δώσει και να σταματήσεις να ζωγραφίζεις, μπορεί να κάθεσαι σπίτι και να ακούς τζαζ αντί να πηγαίνεις σε καταλήψεις για να ακούσεις πανκ. Κι όμως μπορείς ακόμα να είσαι εσύ.
είναι κακό και μάλιστα πολύ. όχι μόνο επειδή δεν αποφασίζεις μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τον άλλο (μπορεί εσύ να είσαι "σιγά μωρέ, αμα δεν κάτσει χωρίζουμε", αλλά ο άλλος να είναι κάργα ερωτευμένος και να του κάνεις τη ζωή σκατά άμα εσένα σου περάσει και θες να χωρισεις. επισης αυτή παντρεύεται για να μπορεί να πηδάει με ησυχία. πόσο lame είναι αυτό; και θα το κάνει το παιδί γιατί έτσι "πρέπει". η λογικη αυτη ειναι που εχει παει τα διαζυγια στ0 50%, υστερικές γυναίκες, βλαμμένα παιδιά και γενικά ηλίθιες κοινωνίες που ασχολούνται μονο με τον εαυτό τουςQuote:
Originally Posted by Dragonlord
ε, είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ να βλέπεις έυτσι το γάμο και τα "πρέπει" του
nah, καταρχάς είπε "έτσι θα μπορούμε να μείνουμε και μαζί", δεν είπε ότι παντρεύεται γι'αυτό, βγάζεις δικά σου συμπεράσματα. Επίσης το ότι μπορεί να του γαμήσει τη ζωή, αυτό γίνεται και με τη σχέση και μόνο, επίσης κι ο άντρας που μπαίνει σε γάμο μετά από ένα χρόνο σχέση υποτίθεται ότι καταλαβαίνει το ρίσκο να μη στεριώσει, που υπάρχει και μετά από 10 χρόνια σχέσης στο κάτω κάτω. Αν κάνει παιδί στο καπάκι φυσικά και δεν το εγκρίνω, αν και μπορεί να το κάνει και να μη χωρίσει ποτέ, δεν ξέρεις. Πάντως για το ότι τα διαζύγια έχουν πάει στο 50% (και μιλάω για γάμους και όχι για παιδιά), δεν ήξερα ότι είσαι τόσο συντηρητική :!:
α, ειναι μεγαλυτερο το ποσοστο;
Εnitharmon,στην Ελλαδα τα πρεπει του γαμου τα κανονιζουν τα πεθερικα και ειναι αυτα που κατα κυριο λογο επεμβαινουν στη ζωη των ζευγαριων.
πείτε λίγο τα οικονομικά πλεονεκτήματα του γάμου.
ντραγκον, οκ, εκανες πλακιτσα, αλλα πως ειναι μια συντηρητικη που δε γουσταρει που ο κοσμος χωριζει, επειδη απλα παντρευτηκε για λαθος λόγους; οι εναντιον των διαζυγίων είναι οι ξενέρωτοι που αναφέρονται ως παράδειγμα προς αποφυγή εδώ μέσα;
χολκ, φορολογικές απαλλαγές κυρίως
:-?
Εννοώ ότι δεν περίμενα να θεωρείς τόσο ιερό το θεσμό του γάμου που να είναι τόσο κακό το διαζύγιο. Επαναλαμβάνω, χωρίς παιδιά πάντα, είναι άλλο πράγμα ο γάμος και άλλο το παιδί. Τώρα, όσον αφορά το θέμα της συγκατοίκησης, ωραία, μπορεί και να το έκανε εν μέρει για να μην πάθει εγκεφαλικό ο γέρος της (σικ) αν πάει να συγκατοικήσει χωρίς γάμο. Και; Δηλαδή λέτε μερικοί ότι ο κόσμος παντρεύεται και χάνει την ανεμελιά του, όμως βλέπετε το γάμο με τόση σοβαρότητα. Ενώ μπορείς να κρατήσεις ανεμελιά και στο γάμο. Και ναι, αυτό σημαίνει να κρατήσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου και το ενδεχόμενο να τελειώσει κάποτε ο γάμος, δε χρειάζεται να είναι "ΟΜΓΚ παντρεύτηκα τέλειωσε η ζωή μου δις ιζ ιτ μέχρι να πεθάνω".
Αστειεύεσαι?Quote:
Originally Posted by DragonlordΧμου, πού το κακό; Μεγάλη απόφαση είναι να κάνεις παιδί. Εκεί όντως θέλει τρελή σκέψη και υπευθυνότητα. Ο γάμος, οκέη, μπορεί να μην τους κάτσει και να χωρίσουν, τι είχαμε τι χάσαμε, μπορεί όμως να είναι ό,τι καλύτερο έκανε στη ζωή της. Και μπορεί να το έχανε αν περίμενε πέντε χρόνια για να το σκεφτεί καλύτερα ορ σμθν.Quote:
Originally Posted by Drumsick
Κατατάλλα η χάβοκ τα'πε καλά.
Παντρεύεσαι μετά από ενός χρόνου γνωρημία? Σοβαρα μιλάς? Τότε εγω θα έπρεπε να είχα ήδη παντρευτεί δυο φορές ας πούμε.
Άσε που μάλλον έχασες το σημείο όπου φαίνεται πως παντρεύεται απλώς για να μπορεί να ζήσει με τον δικό της, γιατί ο μπαμπάκας θα πάθαινε αμόκ αν απλώς συζούσε.
'Οταν αργότερα της είπα πως βιάζεται και πήγε η κουβέντα σε διαζύγια και "τι θα πει τότε στον μπαμπά της?", μου είπε πως θα της είναι πολύ πιο εύκολο να του πει πως παίρνει διαζύγιο γιατί δεν περνάει καλά γιατί σ'αυτο θα την στηρίξει θέλει δε θέλει, παρά να τολμήσει να του πει πως θα συζήσει με γκόμενο.
Τώρα οκ, αν εσένα σου φαίνονται νορμάλ αυτά κι αν θεωρείς άνθρωπο αυτής της ωριμότητας (ή ανωριμότητας), που τόσο πολύ κρέμεται ακόμα απ'το τι λέει ο μπαμπάς, έτοιμο να ανοίξει σπιτικό με κάποιον, τι να σου πω..
Ισχυρίζεσαι πως όντας σε μια σχέση θα μπορούσε κάτι να στραβώσει και να το ξανασκεφτεί και να την διαλύσει, ενώ τώρα που παντρεύεται εξασφαλίζει πως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει?Quote:
Και μπορεί να το έχανε αν περίμενε πέντε χρόνια για να το σκεφτεί καλύτερα ορ σμθν
Τι να πω, μάλλον βλεπουμε πολύ διαφορετικά το θέμα του γάμου.. της εφόρου ζωής δέσμευσης με έναν άνθρωπο δηλαδή.
δεν ειναι ιερος ο γαμος. αν δεν υπηρχαν τα οικονομικα δε θα παντρευονταν ουτε οι μισοι. αν αποφασιζα μόνη μου δε θα παντρευόμουν ισως ποτέ, γιατι μια υπογραφη δεν αλλαζει τιποτα για μενα (περα απο τις κοινωνικες διευκολυνσεις)
υπαρχουν οι ανθρωποι που παντρευονται για τους σωστους λόγους, στην πορεία αλλάζουν διάφορες παράμετροι και αποφασίζουν να χωρίσουν ήρεμα και καλα, και ακόμα και αν υπάρχουν παιδιά στη σχέση καλύτερα να χωρίσουν αν δεν τα πάνε καλά, παρά να κακοποιούντα παιδιά με τις φωνές τους. το διαζύγιο είναι μια χαρά λύση σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
αυτό που μου τη σπάει είναι το "δεν έγινε και τίποτα, άμα δεν ταιράζουμε θα χωρίσουμε", ανώριμος και ανόητος τρόπος αντιμετώπισης της ζωής σου, γιατι κάνεις ότι θέλουν οι γονείς σου, φορτώνεσαι μια πεθερά που σου σπάει ταρχιδια, περνάς τα επόμενα χρόνια προσπαθώντας να αλλάξεις τον άντρα σου (άμα μιλαμε για τη συγκεκριμενη γκομενα) και το πιθανότερο είναι πως θα καταντήσεις υστερικός, ανικανοποίητος και τύπος του καναπέ χωμένος στα προβλήματα του που ψηφίζει μια πασοκ μια νδ (έδωσα και την πολιτική του διάσταση αμε). κι όλα αυτά επειδή δε μπορείς να πεις στο μπαμπακα ότι δεν είσαι πια παρθένα. ε αι σιχτιρ ρε
πιες: δεν αναφέρομαι σε σενα
Όχι, ισχυρίζομαι ότι μπορεί τα επόμενα 5 χρόνια όντας παντρεμένη, για τους χ,ψ,ω λόγους, έστω και καθαρά ψυχολογικούς, μπορεί να είναι τα καλύτερα της ζωής της - ακόμα κι αν χωρίσει μετά, άσχετο αυτό. Ενώ αν καθόταν να το σκέφτεται και να δοκιμάζει τη σχέση επί 5 χρόνια "για να είναι σίγουρη" μπορεί να διαλυόταν κι όλας επειδή δεν έκαναν το επόμενο βήμα ενώ ήταν έτοιμοι. Που δε θα είναι σίγουρη ούτε μετά από 5 χρόνια δηλαδή. Γενικά, ζήστε λίγο παραπάνω το σήμερα, προφανώς μπαίνεις σε ένα γάμο με το σκεπτικό να κρατήσει για πάντα αλλά οκέη, τα πάντα πιθανά είναι, το θέμα είναι να το ζήσεις όσο κρατήσει και μακάρι να είναι για πάντα.Quote:
Originally Posted by Drumsick
Μα δε σημαίνει για όλους αυτά ο γάμος. Και στο κάτω κάτω, η συγκεκριμένη (αν είναι όπως την περιγράφεις) φαντάζομαι και πριν το γάμο θα έκανε ό,τι λένε οι φίλες της, το κοσμοπόλιταν, το σταρ κλπ κλπ, οπότε δεν αλλάζει ουσιαστικά κάτι. Κι εγώ έχω παντρευτεί αλλά ούτε κάνω ό,τι θέλουν οι γονείς μου ούτε με πρήζουν τα πεθερικά. Γενικότερα ήταν μάλλον περισσότερο παρεμβατικοί και οι μεν και οι δε πριν παντρευτούμε.Quote:
Originally Posted by enitharmon
παιζει σκαι τωρα μια εκπομπη για γαμους
250.000 $ για theme μαροκινο γαμο
ασχετο, αλλα τι να πεις
.......
Έτσι όπως το έθεσε η Χ, έχει δίκιο, πιστεύω. Πάντως γενικά σφωνάμε πλέον σε αυτό το τώπεικκ.
Για να συνεχίσω το κλίμα της αγάπης και της αρμονίας, θα συμφωνήσω κι εγώ με την enitharmon ότι ο γάμος είναι οικονομικό θέμα, βρε. Νταξ, για κάποιους είναι ένωση ζωής και τους κρατάει στο μαντρί ψυχολογικά και άλλα τέτοια ρομαντικά, αλλά κυρίως έχει ευκολίες και οφέλη για τσου συμβίους.
Επίσης θα συμφωνήσω με τη Havoc, με τον όρο να ποστάρει πιξ από κώλους.
δεν ξέρω τι συμφωνάτε εσείς, εγω εξακολουθώ να μην μπορώ να καταλάβω γιατί μπορεί να είναι απωθητική σε κάποιον η κοινωνικότητα πάντως
Εγώ προσωπικά αν και συμφωνώ σε αυτό μαζί σου, δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που είπες πριν ότι οι μικρές παρέες είναι αρνητικό. Δηλαδή γιατί θα πρέπει σώνει και καλά να βγαίνω με 7-10 άτομα, από τα οποία τα 4 και βάλε να μου είναι αντιπαθή ή στην καλύτερη αδιάφορα;Quote:
Originally Posted by Khalkji
χαχ, ειδικη περιπτωση. εγω μιλαω για την νοοτροπια "οσο λιγοτεροι, τοσο καλυτερα" ακομα κι αν συμπαθεις ολον τον παραπανω κοσμο που θα μπορουσε να σκασει.
H havoc ta pe ola, alla symfono kai me panki os pros to thema an mporousa na epilekso ti fasi pou eimai tora kai ti fasi pou imouna palia.
Tha protimousa pantos na eimai piso sto 1997 (19 xronon tote) pou egina foititis stin Komotini, me miden ennoies (an eksairesoume tis anysixies gia to ti tha pioume kai to ti tha pidiksoume), para tora pou nai men vgazo fraga, den dino logariasmo se kanenan kai kano auta pou mou aresoun poly eykola, alla parallila gamiemai sti douleia kai prepei synexos na eimai stin mpriza kai na skeftomai ena karo pragmata, na prolavo prothesmies, na min kremaso pelates ktl. I alitheia einai pantos oti yparxoun kala kai kaka kai stis 2 faseis. Pote den mporeis na ta exeis ola.
