δεν μιλαω για αλτρουισμο
νομιζω δεν υπαρχει κατι τετοιο οπως γραφεις
μιλαω για εμφυτο χαρακτηριστικο που καλλιεργείται.
δεν αναιρω το μισος κτλ, ολα στην ανθρωπινη φυση ειναι. δες πιο πανω
το θεμα με τον στιρνερ ειναι οτι αναιρει την εννοια της κοινότητας (με εξαιρεση το γιουνιον οφ εγκοιστς το οποιο ειναι ουτοπικό).
και εσυ παιζεις λιγο διπλο ταμπλό, μια ατομικιστης, μια κολλεκτιβιστής και με έχεις μπερδεψει.
μπορεις να κριτικαρεις την ατομικη ελευθερια που ειναι υπόλογη στην κοινότητα, οπως εκανε και ο μπακούνιν, χωρις να βγαζεις αυτην την υποψια υπερβολικού ατομικιστη.
ολ'αυτα τα επιχειρηματα ειναι αναλυσεις που εχουν γινει στον στιρνερ δεν τα βγαζω απ'το κεφαλι μου.
εγω καταληγω πως ο στιρνερ, σαν πρωτοστρουκτουραλιστης, μεταμοντερνος και οτιδήποτε, ειναι καλος και χρησιμος μονο για να πηγαινει το μυαλο σου καμμια βολτα.
πρακτικα και ρεαλιστικα, μικρη δυναμικη μπορεί να εχουν οι αποψεις του στην καθημερινότητα. εντουτοις δεν τον θεωρώ ιδιαίτερα χρησιμο μεσα στην αναρχικη παράδοση, η οποια πάντα ηταν ανοικτη στην εννοια της κοινότητας.
πες το ακομη μια δογματικη παραδοχη στα ορια του αναρχισμου, δεν με πολυκαιει.
εκτος φυσικα αν εισαι νεοφιλευθερος. που θυσιαζεις τα πάντα για το εγώ σου. εκει ο στιρνερ εχει πρακτικη εφαρμογη
