Χμμ ειλικρινά δε σε καταλαβαίνω. Από τη μία είμαι μαζί σου με τοΑπό την άλλη δεν καταλαβαίνω πού στραβώνεις. Πώς ακριβώς αποδείχτηκε ελιτιστής ενάντια στην ιδέα του αγαπημένου metal; Εγώ το μόνο που θυμάμαι να είχε πει σε συνέντευξη είναι ότι από ένα σημείο και μετά οι μεταλλικές φόρμες του φαίνονταν πολύ περιοριστικές και προχώρησε (άποψη με την οποία ταυτίζομαι κι εγώ προσωπικά btw). Και μιλώντας γενικά κι αόριστα για "metal" δε βγάζεις και κανένα ουιαστικό συμπέρασμα. Metal είναι οι Manowar αλλά και οι Burzum. Δε φαντάζομαι η σχέση που έχεις εσύ προσωπικά με τους δεύτερους να συγκρίνεται με αυτή που έχεις με τους πρώτους. Άρα προφανώς ποικίλλει και η σχέση του καθενός με αυτό που αόριστα λέμε "metal", και εξαρτάται από το ιδίωμα στο οποίο έχει προσγειωθεί κάποιος μέχρι και το πόσο μεγάλωσε αυτό μέσα του. Άρα, επειδή, όπως προείπα, ταυτίζεται η άποψή μου με του Θανάση σ'αυτό το θέμα, δε βλέπω κανενός είδους ελιτισμό σε αυτό. Δεν του έκανε, προχώρησε σε κάτι άλλο. Πιο πολύ σε ελιτισμό μου κάνουν πχ οι επικομεταλλάδες και οι μπλακμεταλλάδες οι οποίοι ανάγουν σε ορισμό της Τέχνης ό,τι κάνει το τάδε (obscure κατά προτίμηση) συγκρότημα του είδους, και όποτε μιλάνε για την αγαπημένη τους μουσική περισσεύει η αλαζονεία και η μισαλλοδοξία.
Τώρα, στη σχέση του Θανάση με τα "αντιεξουσιαστικά στοιχεία" που φωνάζουν συνθήματα στις συναυλίες του, αδυνατώ να πιστέψω πώς νομίζεις ότι ο ίδιος είχε ποτέ την παραμικρή σχέση με αυτά. ΟΚ μπορεί να μην το χειρίστηκε πάντα σωστά επικοινωνιακά, αλλά αυτό συνάδει και με τον συνεσταλμένο χαρακτήρα του. Εγώ πάντως σε όλες τις συναυλίες του, έβλεπα πάνω στη σκηνή έναν αμήχανο Θανάση να κάνει υπομονή μέχρι να τελειώσει το σύνθημα για να πάει στο επόμενο τραγούδι. Αυτός ήταν πάντα ο Θανάσης, εγώ δε βλέπω να άλλαξε καθόλου. Και φαντάζομαι γι'αυτόν, όπως και για μένα, όση αξία έχουν τα Αερικά, τα Ορυχεία και οι Αμερικές, άλλη τόση έχουν και τα Κομμωτριάκια, οι Μοσχαροκεφαλές, τα Ματσιφτάρια, οι Ερωτήσεις Κρίσεως, οι Μύγες που Βαλσαμώνονται με Βαλς κ.ο.κ.