Γενικά ναι, ισχύει, αλλά το τελευταίο δεν τράβαει.
Printable View
μπα,οχι ρε συ.Anti Flag μου αρέσουν,ειδικά αυτός ο δίσκος και ο επομενος (a new kind of army) ειναι πολυ καλα.Απο κει και μετα ομως πηραν την ψιλοκατιουσα.(να ξερεις,ο Αζορ τους κραζει χαχ)
Ρε συ..πανκ δεν σημαινει απαραιτητα και κουλος.Δλδ ας πουμε αν ακουσεις All,Minutemen,μονο κουλους δεν θα ακουσεις.
Κουλα ειναι ΜΟΝΟ τα αγγλικα πανκ 1982,και οσοι εχουν επηρεαστει απο αυτα(ασχετα αν τα γουσταρω καργα).
Οι Αμερικανοι ειχαν αλλη αντιμετωπιση της μουσικης αυτης.
Παραδειγμα (οχι αντιπροσωπευτικο,απλα πολυ γενικο).
πολυ δυσκολα θα εβγαινε απο Αγγλια μπαντα οπως αυτη:
και πολυ δυσκολα θα εβγαινε απο Αμερικη μπαντα οπως αυτή:
Οταν λεω περιεργο,εννοω το "γοητευτικα περιεργο".Αυτο που ας πουμε δεν θα υπαρχει σε ενα λαιβ του Alice Cooper,αλλο σε ενα των Napalm Death.Το ξερεις και εσυ,το εχεις νιωσει.Και δεν ειναι μονο ζητημα μουσικης,ειναι και κοινου...
Μόνο κοινού θες να πεις. Γιατί στους Napalm Death κινδύνευες να φύγεις αιμόφυρτος, ειδικά τότε που πλακώσανε οι φασίστες και έγιναν τα υπερμπάχαλα. Και στο Μπρίστολ που τους είδα κινδύνευες να φύγεις κουλός λόγω της βίας της μουσικής και του πιτ.
Και καταλαβαίνω ότι είναι πολύ συναρπαστικό να είσαι μέρος αυτής της φάσης, της επικίνδυνης όπως λες, αλλά μόνο στο βαθμό που επιτρέπω τον εαυτό μου να νιώσει λίγο ζώο, είτε είναι στο pit με good friendly violent fun, είτε νιώθωντας μια ηλίθια ικανοποίηση όταν είμαι ένας από τους χάληδες συγκεντρωμένος έξω από το λαϊβάδικο και με κοιτάνε περίεργα κάτι καθωσπρέπει φλώροι του κερατά. Αλλά αυτά δεν είναι να τα παίρνεις σοβαρά. Καθόλου.
Για ξέσπασμα και ξέδωμα ναι, όπως ξεσπάω όταν ξεβιδώνομαι σπίτι μου μόνος μου. Αλλά να ζυγίζω την καλή αντρίκεια μουσική με το κριτήριο αυτό, όχι, ούτε στα δεκατρία μου δεν το έκανα. Αφού είπαμε ρε πάνκη, το αξίωμα το είπε ο Ζάπας: Δύο είδη υπάρχουν, καλή και κακή. Άσχετα με τις προτιμήσεις. Σαν το φαΐ ρε παιδί μου.
Το ξέρω ότι δεν είναι όλοι κουλάδια. Σπόντα για σένα ήταν που δεν μπορείς να ακούς καλλιτέχνες, στην καλύτερη "μουσικούς" (που δεν είναι καλλιτέχνες γιατί έτσι!). :)
afou den evales mpantes pou nai skata mousika apokleistika alla sixamenes sa fainomena. Oi u2 termatizoun ta konter se auto, poios den exei oneireutei ksypnios na plakwnei ton bono stis sfaliares? :]
ps, mpravo gia to zounds, de to eixa akousei kai me porwse.
an kai simfwnw mexri ena vathmo nomizw to salatopoieis ligo. to ti mousiki akous klp den einai to idio me to ti xrwma mplouzaki foras i' an exeis makria malia i' oxi. se ena diy live vandaloup px de tha eskage atomo pou na nai fanera fasistas i' gnwstos, i' dap-itis, roufianos klp. den exei mono mousiki diastasi ena tetoio live (auto egw to vlepw thetika). i mousiki den einai podosfairo, an katalavaineis ti thelw na pw.Quote:
Έτυχε και κάποιοι νιώθουν άντρες με το πάνκ, άλλοι με το γήπεδο, άλλοι με την "πολιτική" τους καραμέλα. Κατόρθωμα. Και είναι καλό αυτό τώρα. Να πλακώνεται ο κόσμος γιατί ακούει άλλη μουσική, υποστηρίζει άλλη ομάδα, γιατί έχει μακριά μαλλιά, γιατί είναι γουλί, γιατί είναι χαζός και φόρεσε Μπον Τζόβι μπλουζάκι στους Βάνδαλουπ, έγκλημα, να πεθάνει
στεναχωρήθηκα με queensryche και ειναι και απο rage for order η πικ :-(
Manowar και Ryche λέει... :touched:
ελα μωρε τωρα ασχολειστε με τον πανκη και τις μαλακιες που γραφει
γαμω τον παοκ του μεσα...
Spoiler
μιας και αναφερθηκε ο πολυαγαπημενος ζαχαροπουλος...
απαιτω εκτενες αφιερωμα σε αυτον και γενικα στα μπουμπουκια του μεταλ ''βαρια βιομηχανια ζομπι'' χαμερ
μπορω να συνδραμω και με λαχταριστα σκανς
Γαμάει το blog ρε! Αναμένω με αγωνία κάποια στιγμή post για Gummy Bear, Ζουζούνια και Mazoo & the Zoo. Δε θα έχουν πού να κρυφτούν τα πιτσιρίκια, θα μιλάμε για τρελό χαβαλέ.
διαβασα πρόσφατα σε παλιό τεύχος για αδικημένες μέταλ μπάντες (νομίζω sanctuary ) και ανέφερε κάτι περί ''κρετινισμό του grunge''. θα σκαννάρω
:hippy:
To ύψιστο κείμενο του Ζαχαρόπουλου είναι και θα είναι το αριστούργημα που έγραψε για τη δισκάρα που γουστάρει και ο πάνκης ακόμα. Το έχω σωσμένο, το είχα στείλει σε κάτι φίλους:
Quote:
Ορόσημο.Αξεπέραστο στο χρόνο.Δίχως ακολούθους.Μοναχικό. Κάθε νέα ακρόασή του είναι σαν πρώτη. Η μουσική σε περιβάλει.Για λίγο, πριν εισβάλλει μέσα σου. Για πάντα. Απο εδώ και πέρα θα ξενίζεις τον ιό του "Rage For Order".Είτε σου αρέσει είτε...όχι (!), σ' έχει χαράξει. Ας μην το ξέρεις.Κάθε φορά που το ακούς, ή απλά το θυμάσαι, αλλάζεις. Η πραγματικότητά σου σχετικοποιείται. Ο χρόνος λιώνει. Ο χώρος ανακαλύπτει νέες διαστάσεις. Το διάνυσμα μοιάζει ατελεύτητο. Προσπαθείς να οριοθετήσεις τον δίσκο στην εσωτερική ιεραρχία των Queensryche. Εμπειρικά συναισθάνεσαι ότι το συγκρότημα αυτό έχει καλύψει μία αισθητική απόσταση αναρίθμητων μετρικών μονάδων - διάλεξέ τις εσύ. Αν το 1986 ηχούσε εξωγήινο, σήμερα το εκτόπισμα και η ακτίνα του παραμένουν ακατάληπτες έννοιες στο χώρο του heavy metal, μα και του rock συλλήβδην. Είναι μία καθαρή τυχαιότητα το οτι βγήκε το 1986. Αλλά σκέτος ντετερμινισμός το ότι παραμένει μυστήριο, ανεξερεύνητο, δαιδαλώδες. Αχαρτογράφητο. Κυρίως ως αισθητικός αγωγός. Ως μύχια κοίτη άβατων χημικών ενώσεων.Ως υπόφυση και λεμφαδένας ορμόνης.Που τρέφει το μυαλό, την ψυχή. Ως μέλλον που βιώνεται σε κάθε παρόντα χρόνο που καταλύεται στην κάθε ακρόαση. Θες από τ' απίστευτα, θεατρικά φωνητικά του ερμηνευτή Geoff Tate; Θες από τη συνολική απόδοση των Queensryche των οποίων οι υποδόριες δυναμικές και pop (μην τρομάζεις πιο metal δεν πάει) μελωδίες έμειναν αναντίγραφες, αν κι επηρέασαν πολύ κόσμο.Κόσμο που δεν ήταν έτοιμος για τους Queensryche. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι; Ούτε σήμερα είναι! Αυτό συμβαίνει διότι τίποτε δεν προοιώνισε την κάθοδο του "Rage..." στην ιστορικότητα του σκληρού ήχου. Θα δεχόμασταν και παρθενογένεση δίχως να εθελοτυφλούμε ενώπιον των σοβούντων επιρροών.Έχω εξαντληθεί και η μουσική μου όραση έχει ακονιστεί στον υπερθετικό βαθμό.Τέτοια βαθιά συναισθηματική άροση πάσχω κάθε φορά που επανέρχομαι στο "Rage for order", το album που κάθε μελλοντική πολιτιστική εξουσία θα προσλαμβάνει ως ανοίκειο, κριτικό, εχθρικό.
Αυτό το "Ως μύχια κοίτη άβατων χημικών ενώσεων.Ως υπόφυση και λεμφαδένας ορμόνης" με έχει στοιχειώσει, δεν ξεπερνιέται. Τι είναι μια άβατη χημική ένωση; Που έχει και μύχια (what?) κοίτη. Προγκρέσιβ επί τρακόσα. Πώς να μην το αγαπήσεις αυτό το κείμενο; Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς δεν φαίνεται (τουλάχιστον δεν πείθει) ότι έχει γραφτεί υπό την επήρεια lsd.
Κατά τα άλλα εμένα μου αρέσει το Χάμερ. Άλλωστε το τωρινό τεύχος έχει κείμενό μου που σημαίνει ότι έχουν μάτι και αναγνωρίζουν τα γνήσια ταλέντα. Μακάρι να πιάνει τόπο το ζομπιλίκι, να ακούσει ο λαός Vektor και Wolf.
το χειρότερο που εχω διαβάσει είναι report χρονόπουλου σε συναυλία robert plant. κάτι για μυστικά βουνά και άλλα τέτοια θυμάμαι, όποιος το χει ευκαιρο please ας κάνει την καλή και να το βάλουμε στο θρεντ με τις μεταλοτρασίλες. ενιγουεη έχουν ανεβάσει κάτι καλά παιδιά και τουτο δω :
http://img832.imageshack.us/img832/705/bild0411z.jpg
ξεκινά πολύ νορμαλ και κάπου στη μέση γίνεται το τρομερό
Πω πω, σπέρνει. "...διασταυρώνοντας τα ετεροειδή και διχάζοντας τα μονοκοτυλήδονα...".
Εντωμεταξύ δεκάρι για τον πιο safe και "ό,τι πουν οι οπαδοί" δίσκο τους.
Ο Χρονόπουλος δεν μπορεί να αγγίξει καν τον Ζαχαρόπουλο. Τίποτα, καμία σχέση, άλλο γήπεδο.
α ρε ετσι και το βρω. δε λεει τπτ για την συναυλία εντωμεταξυ (που να καταλαβαίνει ο μέσος νους τουλάχιστον)
E, βρες το ντε. Αλλά θα το καταχωρήσω ως Ζαχαροπουλιακή έκλαμψη, γιατί ο Χρονόπουλος είναι και καμμένος Ζεπελινικός οπότε να του βγήκε το ρομάντζο πιο έντονα. Για τον άλλο βγάζεις τοπ τεν και θα είναι και ντέρμπι τι να αφήσεις έξω.
Ο πάνκης γράφει για μεταλάδες στο μπλογκ του και εμείς γράφουμε για χάμερ στο τόπικ του. Θεία δικαιοσύνη.
αυτο το ειχα ηδη ανεβασμενο στον φωτοκουβα...
http://i197.photobucket.com/albums/a...eoan8rwpas.jpg
...στην διπλα σελιδα αποκαθισταται η αληθεια αφου βεπουμε μια παρεα που μολις βγηκε απο το κομμωτηριο,οχι τιποτα αλλο,μην ξεγελαστει κανενας και το αγορασει νομιζοντας οτι εχει το νεο Electric Ladyland
κατα τ'αλλα...
στα πρωτα 5-6 τυχαια τευχη που επιασε το χεριμ...
http://i53.tinypic.com/qzokcw.jpg
αγγλος ο Clint Ruin λεπον...αλλα με τρανια πουτσα αφου η Lydia Lunch τον τσιμπουκωνε στην Ν.Γιορκη,ευτυχως που δεν εγραψε οτι παιζει και στους Throbbing Gristle
δημοσιογραφια...οχι μαλακιες
παμ' παρασιακατ'...
http://i55.tinypic.com/1567d3o.jpg
χαρακτηριστικη κριτικη...τα ζομπις που λεγαμε...
http://i51.tinypic.com/ip4imr.jpg
5 σε συλλογη Amphetamine Reptile...zombies παντου
για ζαχαροπουλα δεν εχω πολλα...κατι λιγα τευχη για το χεσιμο μονο
αλλα ολα ειναι αριστουργηματα...ο βελτσος του μεταλ
Το πρώτο είναι εντός θέματος και ένα κλασικό παράδειγμα. Αλλά θέλει καλύτερο σκανάρισμα, έβγαλα τα μάτια μου.
Τα άλλα είναι προσωπικά σου και δεν μας αγγίζουν. Άλλωστε δεν τον λέει Άγγλο τον τυπά, μέλος της Αγγλικής σκηνής τον λέει και έχει και δίκιο (τον έκανα google).
Κλαψουρίζεις που το Χάμερ έβαλε 5 σε μια συλλογή που σου αρέσει και που ο Πούσιος θάβει μια μπάντα που γουστάρεις! Ρε μινμιν. Πω.
δεν καταλαβαινω γιατι ενας μεταλλας που δεν θα πηγαινε ποτε σε λαιβ χαρντκορ η κραστ η τελος παντων πανκοειδη μπαντα να πηγαινει σε λαιβ τον ναπαλμ ντεθ γιατι εχουν το ταμπελακι μεταλ? και δεν αναφερομαι σε σενα συγκεκριμενα , απο μικρος την ειχα την απορια , οταν πηγαινα στο αν σε χαρντκορ λαιβς και δεν εβλεπα μεταλς και πηγαινα ροδον ξερω γω ναπαλμ ντεθ και ηταν τιγκα στο μεταλλο... σιγα την τεραστα αποσταση των ειδων.. οι ετικετες ειναι το θεμα?
Γιατί οι Napalm Death παίζουνε grind/death metal; Δεν έχουν βγάλει μόνο το Scum. Το οποίο και αυτό υβρίδιο είναι, δεν είναι και πανκ μπάντα.
οχι...δεν ειναι οτι θαβει μια μπαντα που γουσταρω
τα παραπανω παραδειγματα ειναι κλασικες παπαριες του χαμερ για αλλα ειδη
αν δεν διακρινεις την εξωφθαλμη εμπαθεια προβλημα σου
για τον Thirwell το αφηνω ασχολιαστο
θα επανερθω με αρθρακι οπου οι L.A. Guns παρουσιαζοντε ανωτεροι των Stooges
στην αγγλια που τους ειχα δει καποτε ειχε μονο πανκιδες παντως :p
παίρνετε στα σοβαρά το χάμερ, που ανέκαθεν (τουλάχιστο όσο έχω διαβάσει εγώ) ήταν το κλασσικό ανάγνωσμα τουαλέτας.
Το λες αυτό σαν να είναι μομφή. Στην τουαλέτα εγώ παίρνω μόνο ποιοτικά αναγνώσματα.
Στην αγγλία στους ND εγώ τους είδα όλους. Από μεταλάδες πόζερους με λακ, μοϊκάνια, ντεθμέταλους, γκοθάδες, νυφούλες. Και μπροστά γινόταν πόλεμος. Παίξανε και διασκευή Mantas οι θεοί.
Σιγά ρε μινμιν, τι εμπάθεια; Μεταλάδες είναι και τους αφήνουν αδιάφορα αυτά. Σιγά. λες και έκατσαν όλοι μαζί να τα ακούσουν και αποφάσισαν να τα θάψουν. Ο Καραολίδης π.χ. δεν τον λες εμπαθή.
Τεσπά, κλείνω, να γκαζώσω μπας και προλάβω τσου λου σήμερα.
καναν κριτικες σε μη μεταλ πραματα για να καταληξουν οτι αυτα (τα μη μεταλ) δεν εχουν σχεση με το μεταλ αρα δεν επρεπε να τα ακουνε τα ρομποτακια
κοντα στα χρονια μου εισαι αρα θα θυμασε παρα πολλες τετοιες
τον Καριολιδη τον ειχαν για απαγχονισμο οι μεταλαδες...μονο απειλητικο πακετο με bastard sword που δε του στειλαν...
Τρελά μέταλα οι συντάκτες του μέταλ χάμερ... Που δεν ξέρουν πόσους δίσκους έβγαλαν οι Cirith Ungol...
Πού το θυμήθηκες; :D:D
Είναι η αγαπημένη μου κοτσάνα από χάμμερ.
Συγκρίνεται μόνο με: μπάσο στους Saxon παίζει ο Nigel Glockler...
O Shelton θυμίζει συναχομένο Dickinson!!!,....
To Steal the light των Q5 είναι επικό μέταλ...
http://punkfromthegutters.blogspot.c...does-suck.html
http://imagemacros.files.wordpress.c...successful.jpg
μ'αρέσουν αυτά που γράφεις ρε πάνκη και γουστάρω σκατοψυχιά
αλλα LOL re mlk
κάθεσαι και γράφεις wall of text με γραφικότητες του στυλ μπουρνούζουμ και δεν ξέρω και 'γω τι και οι μέταλλοι καταστρέψατε το μέταλ σας και ΜΤV και radio friendly και και και και βλέποντας ΑΥΤA;
http://www.metalsucks.net/wp-content...bie-final.jpeg
http://www.metalsucks.net/wp-content...ck-graphic.jpg
πραγματικά βρωμάει απ'τα ηχεία ο,τι πρόκειται για μούφα, jebus
Ριτζεκτ δικε μου ΔΩΣΕ πονο στο λαο να γουσταρουμε :!:
Παπαριές. Αν ήξερες ποιος ήταν ποιος, ήξερες και τι να περιμένεις. Προφανώς άμα έδινες στον Lord να γράψει για grunge θα το έθαβε αντανακλαστικά αλλά αν έγραφε ο Καραολίδης θα διάβαζες μια χαρά κριτική. Και δεν ήταν ο μόνος. Γενικά, είναι λίγο χαζό να νομίζεις ότι υπήρχε μια πάγια γραμμή από το περιοδικό. Από εκεί και πέρα, το περιοδικό ήταν το ΧΕΒΥ ΜΕΤΑΛ/ΜΕΤΑΛ ΧΑΜΜΕΡ και το grunge και τα πανκ και τα όποια άλλα χαριστικά ήταν εκεί, μπορούσες να πάρεις άλλα τρία περιοδικά να διαβάσεις για αυτές τις μπάντες, αλλά δεν μπορούσες να διαβάσεις για τα θρασοντεθοτέτοια πουθενά αλλού.
Πιο μεταλλάς από μένα πεθαίνεις και προφανώς δεν τον έχω για απαγχονισμό. Αλλά όντως είχε εχθρούς και δεν του φταίει κανείς όταν ως αρχισυντάκτης πάει να πιάσει και τους μινμίνδες και τους ροκάκηδες και όλους και κάνει 16σέλιδο με φλωρόμπαντες τύπου Oasis. OASIS! Λες και δεν τους έβλεπες ΠΑΝΤΟΥ, έπρεπε να πάρεις και το Χάμμερ να διαβάσεις για τους παπάρες. Με αυτές τις μαλακίες έφαγε το κεφάλι του γιατί κατά τ'άλλα και από τις κορυφαίες πένες ήταν/είναι στο περιοδικό και κανείς δεν αμφισβήτησε ούτε τις γνώσεις του, ούτε το λαγωνικό του ένστικτο για σκηνές και μπάντες.Quote:
τον Καριολιδη τον ειχαν για απαγχονισμο οι μεταλαδες...μονο απειλητικο πακετο με bastard sword που δε του στειλαν...
warlord: Άσχετα με το χάμερ, τι σόι σχόλιο είναι το "τρελά μέταλα... Που δεν ξέρουν πόσους δίσκους έβγαλαν οι Cirith Ungol..."
Θες να πεις ότι δεν είναι καλοί μεταλάδες όποιοι δεν ξέρουν την δισκογραφία των Cirith Ungol; Μπούρδες. Και ολίγον από όσα δεν πιάνει η αλεπού... Και έναν φίλο μου θρασά να ρωτήσω (έχω δυο στο μυαλό μου) θα μου απαντήσουν "χέστηκα πόσα βγάλανε" αλλά δεν τους πας κόντρα(!!! ωωωω!) στις θρας/κροσόβερ γνώσεις. Και εσύ σαν τον πάνκη κάνεις τώρα.
Γενικά, μιας και τελευταία ασχολήθηκα παραπάνω με το περιοδικό μέσω του φόρουμ του, οι περισσότεροι που ήρθα σε επαφή είναι πολύ συμπαθείς. Κάποιοι δεν έχουν και τις τρελές γνώσεις, όλοι πάντως έχουν μεράκι. Κάποιοι γράφουν πολύ ωραία και ζωντανά και άλλοι γράφουν με επιρροές Εμπειρίκου. Κάνα δυο είναι ψώνια, οι περισσότεροι είναι πολύ ευχάριστοι. Αλλά γενικά το περιοδικό κυμαίνεται σε καλά επίπεδα, και σε επίπεδα δημοσιογραφικά έχει δυο τρεις που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.
Γιατί υπάρχει και το άλλο δέος, το Metal Invader, που ήταν πολύ της μοδός, αλλά και εκεί μέσα (που δεν έφαγε ούτε το 1/10 του κραξίματος που έφαγε το Χάμμερ) υπήρχαν και απίθανοι τύποι άμπαλοι του κερατά και έσπρωξε ΠΟΛΥ ΤΥΡΙ, να στάζει ΤΥΡΙ και ΣΤΑΚΑ λέμε, και κοτσάνες με το κιλό γραφτήκανε. Αλλά δεν το έκανε κανείς θέμα.
Ποιος είναι αυτός Κρουξ; Γαμώ τα μπλουζάκια Watchtower.
ο ζαχαρόπουλος και του χει σκιστει και το παντελόνι κοντά σταρχίδια λιγάκι.
επίσης ford έλα ρε οκ, νομίζω καταλαβαίνω πως του φαίνεται του Minmin, το πίσω στα λαγούμια σας και γενικά η εμπάθεια στο review tar χτυπάει. εκτός του ότι οι τύποι είναι ωραία μπάντα γενικά το συγκεκριμένο άλμπουμ όπως και πολλά άλλα δεν θα έπρεπε να είχαν εκτεθεί στο hammer αν δεν τα αναλάμβανε κάποιος που τουλάχιστον νιώθει από post-hardcore και τέτοια (ψιλοσυμφωνείς για τα αλτερνατιβοειδή νομίζω). το ίδιο συμβαίνει και σήμερα βέβαια και γενικά αξίζει να αναρωτηθείς γιατί δίνουνε aor μπάντες στον ζαχαρόπουλο (που και που) ή κάτι funny money στον καραολίδη. έχει παραδείγματα αν θέλεις να ξεθάψουμε. το πρόβλημα στα συγκεκριμένα (στους tar αναφέρομαι) είναι ότι ήταν ήδη εκτός ύλης αλλά αντιμετοπίζονται σαν εντός από άτομα που δεν... (την παλευουν με τέτοια)
επίσης φλωράκης που είναι και σοβαρός, τρίτο κύμα του grungy rock (wtf is this) και συλλογή με μπάντες που είναι αλλού γιαλλού.
ο πουσσιος εννοείται συγχωρείται γιατί άλλα χρόνια, αλλά μυαλά τότε αλλά σήμερα τέτοια κείμενα είναι γτπ.
Ναι ρε Μαρίλιε, και εγώ του είπα ότι εξαρτάται από ποιον διαβάζεις τι. Δεν διαφωνώ καθόλου ότι είχε (και έχει) κολλημένα μυαλά που δεν θα έπρεπε να γράφουν για τίποτα άλλο πέρα από (συγκεκριμένα είδη) μέταλ, αλλά από εκεί μέχρι το άλλο άκρο υπάρχει μια απόσταση. Και καλή ύλη έχει γραφτεί και καλούς συντάκτες έχει και γενικά συνολικά το πρόσημο είναι θετικό. Γενικά και ο μινμινης κάνει λίγο σαν τον μεταλά που διάβαζε στο Ποπ και Ροκ ή το Audio κριτική για μέταλ δίσκο και άφριζε που του συντάκτη του φαινόταν φασαρία και μονότονο. Ανακαλύψαμε την Αμερική.
Ra Pariah, πάσο, αλλά και πάλι, σιγά τα ωά να πούμε. Είναι χοντρό λάθος δεν λέω (έχει και το καλύτερο κομμάτι Cirith Ungol ο δίσκος), αλλά δεν μπορείς βάσει αυτού να χαρακτηρίζεις 20 συντάκτες. Έχει πάνκικη μεταλοπατερική χολή το σχόλιο.
Βασικά το πρόβλημα του χάμερ στα 90ς δεν ήταν ότι κάλυπτε κατά αυτό τον τρόπο τα "άλλα" είδη, αλλά το ότι οι μόνες αναφορές για αυτές τις μουσικές στον ελληνικό τύπο ήταν μέσα από αυτές τις "ελεημοσύνες" του χάμερ και δεν υπήρχε ένα πραγματικά "εναλλακτικό" μέσο.
Σήμερα που υπάρχουν 900 διαφορετικά εξειδικευμένα σάιτ/φόρα/μπλογκς, πραγματικά στο πουτσαρέλι μας το κακοπροαίρετο θάψιμο του κάθε πούσιου/ζαχαρόπουλου.
Αυτό δεν είναι πρόβλημα του Χάμερ. Πρόβλημα των "άλλων" ειδών είναι. Εγώ πάντως για τα σιάτολ που με ενδιαφέρανε διάβαζα και στο χάμερ. Και στα παπάρια μου αν ο Λορντ είχε θέμα με τους Faith No More ή τους Chilli Peppers, τα ζόμπι πρόβατα ξέρετε έχουν και την ευθύνη τους. Εδώ διάβαζα για Stone Temple Pilots και Jane's Addiction και Warrior Soul, το οποίο ούτε ζωγραφιστό δεν το έβλεπες στο άλλους που έπρεπε να κάνει ολόκληρη επεξήγηση στο γιατί έχουν θέση οι Rammstein στις σελίδες του.