και οι δύο λογικές είναι ισοπεδωτικές, καθότι οι επιλογή της πορείας του καθενός είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση. έχω κολλητό ο οποίος πήρε Ι5, αλλά αναγκάστηκε να περάσει 4 φορές από επιτροπή και να πάρει τις αντίστοιχες αναβολές, ετήσιες ή διετείς. αποτέλεσμα ήταν να ξεμπερδέψει οριστικά στα 31 του και να μην έχει δουλέψει ούτε λεπτό μέχρι τότε (είναι καθηγητής) και να τον συντηρεί η οικογένειά του. επίσης, στις επιτροπές έπαιρνε τη μάνα του και την έβαζε να λέει στους γιατρούς ότι τον έσωσε από απόπειρα αυτοκτονίας και ότι παίρνει βαριά αντικαταθλιπτικά.
κάποιος μπορεί να ανταπεξέρχεται σε αυτές τις καταστάσεις. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δε θα έβαζα ποτέ σε τέτοια δοκιμασία τη μάνα μου, ούτε θα μπορούσα να ζητάω από τον πατέρα μου χαρτζιλίκι, από τη στιγμή που δεν του περισσεύουν. οπότε υπηρετείς, ξεμπερδεύεις, αποκομίζεις ό,τι καλύτερο μπορείς και κοιτάς μπροστά. αυτός είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης. τον κολλητό μου δεν τον χάλασε που επέλεξε αυτό το δρόμο.
