Απλά, το καλύτερο είναι υποκειμενικό, κι επίσης δεν μπορείς να κρίνεις ένα θρησκευόμενο με τα δικά σου κριτήρια, γιατί δεν επιλέγει τι θα πιστεύει με βάση το ποια θρησκεία (ή ο ορθολογισμός) είναι καλύτερο "εργαλείο" για να δομήσει την κοινωνία/τη ζωή του, απλώς πιστεύει. Αυτό μπορείς να το δεις είτε ως "αφελές" είτε ως εντελώς απλό και αποστομωτικό. Εσύ πιστεύεις μόνο σε ό,τι μπορείς να δεις και να αποδείξεις επιστημονικά, αυτός πιστεύει (και) στη θρησκεία του, εφόσον και οι δύο οδοί μπορούν να σε κάνουν και ευτυχισμένο και δυστυχισμένο δεν υπάρχει αντικειμενικά "καλύτερη". Φυσικά διαφωνώ με τους θρησκευόμενους που καταπιέζουν τους υπόλοιπους, αλλά η μισαλλοδοξία είναι φαινόμενο που απαντάται πολύ συχνά και στους άθεους (με ρατσισμό/υποτίμηση των θρησκευόμενων) οπότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε μόνο τις θρησκείες γι'αυτό. Ίσα ίσα, κάθε φορά που "εκνευρίζεσαι (εσύ ή οποιοσδήποτε) που επιστήμονες δε χρησιμοποιούν την επιστημονική μέθοδο και στο θέμα της θρησκευτικής πίστης" (συμπεραίνω εγώ, θεωρώντας τους ηλίθιους ορ σμθ), φαίνεται ότι τελικά ίσως να μην είναι και τόοοοσο καλύτερη μέθοδος η υιοθέτηση της επιστημονικής οδού για τα πάντα, εφόσον δε μας κάνει καλύτερους/ανώτερους ανθρώπους. Αν οι θρησκευόμενοι θεωρούν τους πιστούς άλλων θρησκειών παραπλανημένους ή αμαρτωλούς και οι ορθολογιστές θεωρούν τους πιστούς θρησκειών κατώτερης νοημοσύνης καθώς πιστεύουν σε "παραμύθια", δε βλέπω σοβαρή βελτίωση στο συγκεκριμένο θέμα. Για τα άλλα, πχ για τις προγαμιαίες σχέσεις, εξήγησα πιο πάνω ότι ούτε μας κάνουν καλύτερη κοινωνία, ούτε καλύτερους/ευτυχέστερους ανθρώπους απαραίτητα.
Ναι, όμως και πάλι σε "απόδειξη" στήριξες την ανωτερότητα της επιστημονικής μεθοδολογίας - δηλαδή στην ίδια τη μεθοδολογία, σε πρωτογενές επίπεδο. Άρα κι εκεί η αποδοχή των αποδείξεων ως αλήθεια είναι "η de facto αλήθεια". Για κάποιον που μπορεί να θεωρεί ότι ο θεός έχει φτιάξει ένα λογικοφανή κόσμο για τη δική μας διευκόλυνση (και γι'αυτό βρίσκουμε "αποδείξεις"), αυτό δε σημαίνει τίποτα.