@deg: Όπως εσύ κάνεις τις καλύτερες επιλογές με βάση τα ορθολογικά σου στοιχεία, έτσι και ένας θρησκευόμενος κάνει τις καλύτερες επιλογές με βάση τα δικά του στοιχεία. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση για το ότι κάποιος που πηδιέται από τα 15 με άλλο άτομο κάθε βδομάδα (πιθανώς μία "λογική" επιλογή) ή ακόμα και με άλλο άτομο κάθε χρόνο θα είναι ευτυχέστερος από κάποιον που περιμένει μέχρι το γάμο. Κι ο δεύτερος έχει την επιλογή, να υπακούσει στα ένστικτά του ή να κρατηθεί, που θα του φέρει ένα "ανώτερο", πνευματικό αντάλλαγμα-επιβράβευση. Κακώς το παρουσιάζεις ως μόνο καταπίεση. Στο κάτω κάτω, το πιθανότερο είναι ότι και οι περισσότεροι θα καταλήξουν στο να μην αλλάζουν συντρόφους κάθε 12 ώρες, γιατί αυτό συνήθως σε "καίει" συναισθηματικά από ένα σημείο κι έπειτα. Οπότε όλοι κάνουμε επιλογές και με βάση την ηθική μας, που όμως είναι εξ ορισμού ένα "παράλογο" κριτήριο. Το να αλλάξεις τη δεδομένη ηθική δε σημαίνει ντε και καλά ότι παίρνεις σαν αποτέλεσμα έναν ευτυχέστερο άνθρωπο, όπως αντίστοιχα και τα πολλά λεφτά δε σε κάνουν ευτυχή (κι ας έχεις θεωρητικά περισσότερες επιλογές, λιγότερες έγνοιες κλπ). Κάπου κερδίζεις, κάπου χάνεις, δεν είναι win/win αυτό που περιγράφεις. Αυτός που αποφασίζει με μόνο κριτήριο το συμφέρον του μπορεί να κερδίζει σε κάποια πράγματα, αλλά χάνει σε θρησκευτική εμπειρία/επαφή με το θεό (που προφανώς είναι εύκολο να το υποτιμάς αν δεν το βιώνεις). Ορίστε, μόλις το εξήγησα και ορθολογικά.
