γαμώτο λέω να φύγω και πέφτω σε καλό θρεντ. 2 σκέψεις έτσι η μια είναι απλή η άλλη λιγότερο.
Αμάν πια με αυτά τα ΣΚΑΤΑ, έτσι; Δεν πειράζει να σκεφτόμαστε και τίποτε δυο φορές. Δεν χρειάζεται να διασκεδάζουμε συνέχεια. Τι θά'λεγε ο πατέρας σου που ντύνεσαι έτσι? Την άλλη φορά που θα υιοθετήσεις κάνα μεμετάκι πριν το φιλήσεις και το βαφτίσεις γιο σου για μια μέρα, για ένα έξυπνο ποστ, για μια προσφορά στο τίποτα, προσπάθησε να το γεννήσεις και λίγο ε. Άμα πονάει το μουνί σου είναι καλά, σημαίνει ότι αξίζει να ζήσει το σκασμένο, αν δεν πονάει πάει να πει ότι είσαι χοάνη και πρέπει να πεθάνεις. (βασικά συγνώμη ε, δεν ταχω βάλει μαζί σου, σχεδόν δεν υπάρχεις, αλλά είναι σχετικό με τα παρακάτω, λίγο - η πολύ - παραπάνω προσπάθεια)Originally Posted by "gothic lolita
Περί της ταμπακιέρας τώρα η τέχνη θέλει ρίσκα, οι εκλάμψεις υπαρξικότιτας του χοτ ντογκ (για τον Προυστ ήταν λένε κρακεράκι) σε Ένα Έναστρο Πάρκο κλπ, δεν θέλουν και πολλά ρίσκα. Και εγώ εκτιμάω και τα δυο και θυμάμαι φάσεις και από τις δυο αλλά σε αυτόν τον κόσμο πάνω απ'όλα λέω να αγαπάμε τα ρίσκα και το παθος και την ουσιαστική προσπάθεια για κάτι καλλίτερο, και να την κάνει ο Μάκης και να την κάνει ο Μαγιακόφσκι. Ο μπλαζέ σχετικισμός φοριέται πολύ (είναι η εποχή τέτοια, φταίει η μοντέρνα αριστερά που δεν σας/μας συσχετίζει όλους σε κάποια συλλογικότητα κλπ κλπ (λεμέ τώρα) ) αλλά ρε, άμα δεν χτυπάει μέσα σας για αυτά που λεμέ παραπάνω uber alles, τα χοτ ντογκς δεν ξέρω τώρα πόσο φτάνουν να γεμίσουν το κέρινο κενό ανάμεσα στον ήχο και στον χτύπο. Η καρδιά σας εκτίει τα χρόνια της άκακη κλπ. Η 'συζήτηση με φίλους' καμιά φορά, όταν ζορίζει και χρειάζονται ρίσκα, και αυτή τέχνη γίνεται (ειδικά άμα άνθρωποι ντρέπονται και το ξεπερνάνε). Γενικά άμα ζορίζει και σπάει τον νωχελικό φορμαλισμό και κάποιος τραυματίζεται για να γιάνει μετά και δέσει πιο γερο το κόκκαλο, τέχνη είναι. Ας μην, στο όνομα μιας ιντερνετικής συζήτησης κάνουμε αυτό και τα χοτ ντογκ στο πάρκο, ίσα κιόμια.
Ρε phthoggon πια ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ζητάς?
λοιπόν κάνω bookmark αυτό το θρεντ μόνο, όταν ησυχάσει δεν υπάρχω πια. Πρέπει να κάνω κομιξ να τα φάω όλα να ζήσω για πάντα να γίνω άνθρωπος
