εγω δεν καταλαβαινω γιατι συγχεουν καποιοι την εννοια του θεου με το αν υπαρχει καποιο διαφορετικο ον (αυτο που καποιοι λενε ανωτερο). εγω οταν μιλαμε για θεους καταλαβαινω τις θεοτητες με ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ χαρακτηριστικα, εντολες, ιδιοτητες, καυλες, ταλεντα κτλ που τους προσδιδει η καθε θρησκεια με κειμενα, προφητειες κοκ. τωρα επειδη στο δυτικο κοσμο καθενας φανταζεται ενα θεο οπως τον βολευει δε σημαινει οτι θα σεβαστουμε και την αποψη του περι αναζητησεων, νοηματος κτλ.
για μενα οταν καποιος εκφερει αποψη για το αν υπαρχει θεος η οχι εχει νομημα οταν αναφερεται στο θεο καποιας θρησκειας, σεχτας, αιρεσης ή ο,τι αλλο.
το αν καποιος δημιουργησε το συμπαν που ζουμε δεν τον κανει θεο. ενας βιολογος που δημιουργει και παρακολουθει ενας πληθυσμο σε ενα εργαστηριο δεν ειναι θεος. το ενδεχομενο το συμπαν που ζουμε να ειναι ενα τετοιο πειραμα ενος "ανωτερου" οντος ειναι μια πιθανοτητα αλλα αυτο δε σημαινει οτι υπαρχει θεος.
βλεπω πολλους εξυπνους ανθρωπουςπου το μυαλο τους τους λεει :"τι μαλακιες ειναι αυτες ρε για θεους και δαιμονες" αλλα επειδη εχουν την αναγκη να πιστεψουν καπου (λογω συνηθειας; φοβου; κατι αλλο φτιαχνουν θεωριες του στυλ : "εγινε μπιγκ μπαγκ, αρα υπαρχει θεος", "διαβασα την οδυσσεια του διαστηματος, κατι τετοιο μπορει να ναι ο θεος"
ελεος δηλαδη ναουμ (βοηθεια μας)