Σφηνοτουβλάκι δε ξέρω εάν εννοούσε ο Ικόνοκλαστ ότι η θυσία δεν έχει καθόλου λογική, έχει, όπως έχει και λειτουργική σημασία μέσα σε μία θρησκόληπτη κοινωνία, αλλά αυτή η λογική όσο και η σημασία της είναι περιορισμένη από το γενικότερο πλαίσιο. Όσο και αν η ψυχούλα του πιστού αγαλλιάζεται όταν γυρίζει από την εκκλησία, όσο κι αν ξορκίζει στο μυαλό του ότι ξορκίζει αφού παρακολουθήσει τη θυσία, θα συμφωνήσεις ότι οι θεοκρατικές κοινωνίες έχουν σημαντικότατα προβλήματα πέρα από όλα αυτά, όσο κι αν θέλουμε να το δούμε με μία λογική σχετικισμού. Επομένως η θυσία δεν είναι κακή επειδή είναι κακή η ίδια (θα μπορούσαμε βέβαια να ρωτήσουμε και το αρνί), αλλά επειδή το συντηρεί το όλο πράγμα. Σε κατάλαβα καλά?