Originally Posted by ikonoklast
Αν προτιμώ τις θυσίες εννοούμενες ως τι; Ως τρέλα (απουσία λογικής), ως βάρβαρη/ανίθηκη πρακτική (απουσία προόδου ή "προόδου") ή ως γραφικότητα (απουσία αισθητικής); Στο αρχικό σου σχόλιο εξέλαβα την αναφορά σου στη θυσία ως σχόλιο περί απουσίας λογικής, ενώ στο τελευταίο δεν είμαι σίγουρος πάνω σε ποια βάση με ρωτάς. Ως χορτοφάγα λεσβία δε με ψήνει γενικά η θανάτωση ζώων, μου φαίνεται βάρβαρη (πόσο μάλλον όταν γίνεται για λόγους συμβολικούς ως μέρος μιας τελετουργίας). Σε αισθητικό επίπεδο (αν και για μένα, το ηθικό ζήτημα, λίγο-πολύ, στην αισθητική ανάγεται) τέτοιου είδους τελετουργίες δεν είναι του γούστου μου για διάφορους λόγους -- ας πούμε, τις προτιμώ λιγότερο τυποποιημένες και περισσότερο αυτοσχεδιαστικές. Όσον αφορά στην έλλειψη λογικής δεν θεωρώ πως υφίσταται τέτοιο θέμα. Αν διάβασες το κείμενο του Βιντγκενστάιν και διαφωνείς, μπορούμε να το συζητήσουμε. Μια παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει (και το αναφέρει και ο Βιντγκενσταιν στο κείμενό του) είναι πως, τη σήμερον, αυτή η πρακτική μάλλον συντηρείται περισσότερο ως παράδοση και έχει σημασία ως τέτοια, ενώ στην εποχή που δημιουργήθηκε είχε σημασία το τελετουργικό καθαυτό. Και πάλι, ωστόσο, αυτό μου κάνει περισσότερο ως συντηρητισμός πάρα ως παραλογισμός.
Η ελαφρά ειρωνία υπήρξε κυρίως επειδή μου φάνηκε ελαφρά ειρωνική η αναφορά περί ανάγκης επιστροφής στο διαφωτισμό, με ύφος και στάση που δε διαφέρει και πολύ από αυτή που αυτο-υπονόμευσε (και συνεχίζει να το κάνει, αν υποθέσουμε πως ο διαφωτισμός (πρέπει να) είναι μια συνεχής διαδικασία) την επίτευξη των στόχων του.
