Αυτό το φαινόμενο με τα μαγαζιά με ντόνατς που φυτρώνουν πέντε-πέντε σε κάθε γειτονία, κάθε μισή ώρα, πολύ με καταθλίβει...
Μαζί με τα σκουλήκια "Αγορά Χρυσού", τα ντονατσάδικα που πουλάνε μικρούς καρκίνους με 60λ το κομμάτι, με κάνουν ειλικρινά και αισθάνομαι οτι ζω σε κάποια οργουελική, εφιαλτική παράλληλη πραγματικότητα.
(Πάει για μεταφορά σε άλλο thread) αλλά μαλάκες μου χωρίς πλάκα, αυτό με τα πάμφθηνα, πεντανόστημα, πλαστικά ντόνατς που σπεύδουν να εμπορευτούν δεκάδες νέα "καταστήματα" κάθε μέρα, πιο πολύ σαν... μέρος μεγαλύτερου σχεδίου μου φαίνεται, παρά σαν κοινή συγκυρία... :/
