Art, εντάξει αλλά δε συμφωνώ. Αυτό επειδή η ποσότητα της ποιότητας ενός μουσικού είδους πρακτικά δε πέφτει ποτέ, καθώς είναι αδύνατον να το εξαντλήσεις όσο ενεργητικός ακροατής και να είσαι. Δε ξέρω κατά πόσο τα τρεντ επηρεάζουν οτιδήποτε, έλειπαν οι δισκάρες την περίοδο 96-99 που η σαβούρα της αντιγραφής/bandwagon λόγω μάδας-κάνε-και-εσύ-μία-bm-μπάντα- είχε φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη? Tι σχέση με το "ρεύμα/τρεντ της εποχής" έχουν οι δίσκοι που ποστάραμε σε αυτές τις 2 σελίδες? Οι δικοί μου τουλάχιστον είναι ελάχιστα ετεροκαθοριζόμενοι πιστεύω.
Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν βγαίνει τίποτε καλό από τη μοναξιά, και ο ελιτισμός είναι συνήθως απλά μια λογικοποίηση της (γενικά τώρα μιλάω). Γιατί κανένας άλλος δε γουστάρει αυτή τη δισκάρα που γουστάρω εγώ? Επειδή είμαι καλύτερος. Όχι πάντα. Υπάρχει μία μελαγχολία στο να ποστάρεις ως καλύτερους δίσκους κάποια άλμπουμ που τα ξέρουν τρεις και ο κούκος όσο και να προσπαθείς να το φέρεις ανάποδα. Εσύ ο ίδιος έγραψες ότι είναι δύσκολο να παρακολουθείς το ιδίωμα όταν βρίσκεται σε εντελώς underground επίπεδο. Ε για αυτό λοιπόν, δε χρειάζεται λιγότερος και καλός κόσμος, περισσότερος (και καλός) χρειάζεται. Και τις μπάντες βοηθάει αυτό και εσένα σαν ακροατή. Έτσι κι αλλιώς, το black metal δεν ήταν ποτέ για το underground. Για τα σαλόνια ήταν, να γίνεται πρωτοσέλιδα. Συνήθως όσο πιο πολύ κόβεται για το obscurity/αντι-εμπορικότητα τόσο πιο πολύ ενδιαφέρεται για την ανέλιξη του (βλέπε σημερινό ανεκδοτάκι με τον Ghaal στο musicians chat). Όχι βέβαια μέσα στη κοινωνία/σκηνή, πάντα από πάνω, κοιτώντας ψηλά από το ivory tower.
Το Árstíðir Lífsins που είπες φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον. (Επίσης, ξανά επειδή δε το πρόσεξε κανείς μάλλον, γενικώς δεν έχω ακούσει κανέναν να τους αναφέρει: Averse Sefira - Advent Parallax. Averse Sefira - Advent Parallax. Averse Sefira - Advent Parallax.)
