ναι ωράια προφανώς ειναι δύσκολο να ζήσεις με 600 ευρώ αλλα οπως λες είναι καλύτερο απο το 0. Οταν ένας εργαζόμενος λέει οτι δέχομαι μείωση, προφανώς δεν το κάνει για να βάλει πλάτη, το κάνει γιατι θεωρεί οτι το σεναριο της μειωμένης αμοιβής είναι καλύτερο απο το σενάριο της ανεργίας. Το ερώτημα μου είναι με πιό δικαίωμα μπορεί ενας συνδικαλιστής να ακυρώσει τη συμφωνία αυτή και να πει "δεν με νοιάζει τι θες εσύ, εγω δεν σου επιτρέπω να δουλέψεις με 600 ευρώ" και με βάση πιά λογική ειναι κακός αυτός που καλεί την αστυνομία για να διώξει τύπους που εμποδίζουν τους υπαλλήλους που δέχονται τη μείωση να εργαστούν.Originally Posted by animae
Πέρα από το γεγονός ότι πλέον οι εργοδότες γράφουν στα αρχίδια τους τις συλλογικές συμβάσεις (και με τον νόμο) το οποίο όπως και να το κάνουμε είναι αρνητικό για τους εργαζόμενους (δεν μου φαίνεται ότι χρειάζεται εξηγήσεις το γιατί), ακόμα και ΝΟΥΔΟΥ να ήτανε ο τύπος, δεν μου φαίνεται ότι η προηγούμενη σύμβαση που θα υπέγραφε θα ήταν 2000 ευρώ το μήνα και επειδή δεν βγαίνει ο εργοδότης του είπε "αγαπούλα βάλε πλάτη, 1800, να τα αφήσω?", αλλά τα ποσά που μιλάμε είναι τουλάχιστον τα μισά.
Για εναν ανεργο αυτή την στιγμή (μιας και μιλάμε για πρόσληψη), το να βρεί μια δουλειά ακόμα και με 600 ευρώ, είναι μεγάλο πράγμα, καθώς μιλάμε ότι από το ΜΗΔΕΝ πάει στο 600. Αν τα βάλεις κάτω όμως είτε 600,είτε 800 δεν είναι αξιοπρεπής μισθός με δεδομένο το πόσο ανεβασμένο είναι το κόστος ζωής αυτή την στιγμή. Μπορεί λοιπόν αυτός ο πρωην άνεργος νυν εργαζόμενος να θέλει ακόμα και αυτά τα 800, αλλά δεν είναι το πόσο που θα ήθελε για να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς. Μόνος του όμως δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα πέρα από το να δεχτεί/να μην δεχτεί. Δεν θα δεχτεί όμως επειδή είναι ικανοποιημένος από τα λεφτά, αλλά γιατί δεν έχει άλλη λύση και είναι "τρομακτική ευκαιρία" να βρεί τώρα μια δουλειά.
Υπάρχει τεράστια διαφορά. Το πανεπιστήμιο ανοίκει σε όλους μας, οποτε αν η πλειοψηφεία αποφασίσει οτι η κατάληψη του πανεπιστημίου δεν δικαιούται η μειοψηφία να φωνάξει την αστυνομία. Η επιχειρηση του τύπου ομως ΔΕΝ ανοικει στους εργαζομένους του, ακόμα και αν το 99% των εργαζομένων θέλουν κατάληψη η επιχείρηση ανοίκει στον ίδιο. Τώρα οκ, μπορεί να μου πεις οτι είσαι κομουνιστής και δεν θες να έχει ο τύπος την ιδιοκτησία της επιχείρησης, σεβαστό. Αυτό το καταλαβαίνω. Αυτο που δεν καταλαβαίνω είναι πως γίνεται κάποιος απο το υπόλοιπο 90% της κοινωνίας που δεν θέλει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας να πιστεύει οτι οι συνδικαλιστές έχουν δικαίωμα να ακυρώνουν συμφωνίες μεταξύ ενηλίκων με το έτσι θέλω. Οποιος απο σας ευκαιρεί ας μου απαντήσει.
