Μαρίκα Παπαγκίκα

[kontan]

να φτάνει ρε παιδί μου σε ξένα αυτιά που δε θα το βρισκαν αλλιώς.

Προσπερνώντας το κερδοσκοπικό της υπόθεσης (χωρίς να εννοώ οτι ειναι αμελητέο το κέρδος ή κάτι το κατακριτέο), ο σκοπός τέτοιων ανασκοπικων/διερευνητικών κυκλοφοριών είναι να ανοίξουν τα μάτια του ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΥ κοινού κ όχι απλά να δώσουν άλλη μια κυκλοφορία στους λάτρεις του είδους.

Άρα ο μοναδικός τρόπος για να φθάσει η μουσική της σε ξένα αυτιά είναι υπό τη μορφή βινυλίου, καλή χρονιά, αίσιο και ευτυχές το 1982. Το κοινό είναι ήδη υποψιασμένο, δεν περίμενε αυτή την κυκλοφορία για να εκδηλώσει ενδιαφέρον. Υπήρξε μια ζήτηση, τουλάχιστον των ίδιων των ανθρώπων που το κυκλοφόρησαν, οι οποίοι και ήθελαν κάτι για την πάρτη τους και μερίμνησαν για μερικούς ακόμη. Εάν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, η κυκλοφορία αυτή δεν έχει λόγο ύπαρξης (για την ακρίβεια έχει, άλλον λόγο, ας είμαι καλόπιστος).

Σχετικά με το κέρδος κ την "αρπαχτη" της επανέκδοσης κ συγκριτικά με τις πωλήσεις του Burzum, έχω να πω οτι κ πάλι ειναι ατυχής η σύγκριση. Βλέπουμε οτι ο δίσκος της Παπαγκίκα έχει κυκλοφορίσει σε 1000 αντίτυπα κ μόνο.

Εάν κυκλοφορούσε σε περισσότερα αντίτυπα, θα πωλούσε λιγότερα.

σε μια εποχή που το κοινό του βινύλιου ειναι το μεγαλύτερο κομμάτι του αγοραστικού κοινού εξειδικευμένης μουσικής, τότε ναι: είναι ο πιο εύκολος τρόπος να το προσεγγίσει η εταιρία. Το κοινό μπορεί να ειναι υποψιασμένο για την εκάστοτε σκηνή γενικά αλλά αυτό δε το εμποδίζει να αγοράσει μια κυκλοφορία ακόμα της σκηνής αυτής. Επίσης περί του αριθμού αντιτύπων, μη ξεχνάμε οτι κ παλιά (το 1982) οι κυκλοφορίες σε εκδόσεις των 500-1000 αντιτύπων έβγαιναν, αλλά απλά δεν αναφερόταν ο αριθμός. Όταν ξεκίνησε να το βινύλιο να γινεται φετίχ, τότε ξεκίνησε και η αρίθμηση. Κ στη τελική τα 1000 αντίτυπα δεν ειναι κ κανένας μικρός αριθμός ε. Ειδικά όταν μιλάμε για τόσο εξειδικευμένο κοινό που με το ζόρι θα τα δώσει όλα (προσωπική εκτίμηση προσπερνώντας το ενδεχόμενο της hype/indie-οποίησης, στην οποία θα το δούμε να χτυπαει τιμές στο ebay -κ καλα).

Επίσης

Υπήρξε μια ζήτηση, τουλάχιστον των ίδιων των ανθρώπων που το κυκλοφόρησαν, οι οποίοι και ήθελαν κάτι για την πάρτη τους και μερίμνησαν για μερικούς ακόμη.

Για αυτή τη περίπτωση υπάρχουν τα lathecuts κ οι εκδόσεις των 5-10-20-50 αντιτύπων τα οποία πλέον έρχονται σε εξαιρετική ποιότητα. Προφανώς κ υπάρχει κάποιο αγοραστικό κοινό στο οποίο στοχεύει η εταιρία, και όπως ειπα σε μια παρένθεση: υπάρχουν followers τέτοιων εταιριών οι οποίες προφανώς κ φέρουν πηγαίο ρομαντισμό και τάση πειραματισμού. Κ ας βγάζουν field recordings απο τα παζάρια του Λάος και τη Μιανμάρ, θεωρητικά μόνο κ μόνο αυτοί οι followers να αγοράσουν έδωσε τα μισά τεμάχια τουλάχιστον.

Τελικά δε κατάλαβα όμως. Είσαι υπέρ ή κατά της κυκλοφορίας;