όσον αφορά το "πως με επηρεάζει το ποδόσφαιρο", πέρα από αυτά που ήδη ανέφερε ο ικόνοκλαστ, να προσθέσω ότι το ποδόσφαιρο είναι μπίζνα δισεκατομμυρίων, μέρος των οποίων έρχεται από κρατικές δαπάνες. επίσης να θυμίσω ότι όπως λέει και το γνωστό σύνθημα "τόση μπάλα και τόση μούγκα έχουμε να δούμε από τη χούντα", το ποδόσφαιρο ανέκαθεν λέιτουργούσε ως μέσο εκτόνωσης και αποπροσανατολισμού. εν προκειμένω πχ, δεν πειράζει που ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και ΔΝΤ μας παίρνουνε παρτούζα, που το αφεντικό τον βάζει βαθύτερα και που ο ορίζοντας της ανεργίας είναι πιο κοντά από ποτέ, εγώ έχω το θρύλο/τριφύλλι/παοκάρα και αυτό μου φτάνει.
τέλος, να πω πως έχω πολύ περισσότερο σεβασμό για ένα "κομματικό μαντρόσκυλο" που εντάσσεται ενεργά σε μία οργάνωση επειδή πιστεύει στους πολιτικούς της στόχους από τον κάθε απολίτικο οπαδό/συνδεσμίτη/τάιλερντερντεν. το φοβερό με την απολιτικοποίηση που επικρατεί δεν είναι το 50% της αποχής, είναι ότι πλέον ο φυσιολογικός είναι εκείνος που δε δίνει μία για το τι συμβαίνει γύρω του ενώ όσοι οργανώνονται σε ένα κοινό στόχο και έχουν κάποιες πολιτικές/κοινωνικές διεκδικήσεις είναι οι περίεργοι. βρε δεν πάτε να δείτε αν έρχομαι.
