Πάντως ο Ικονοκλαστ για το '05 στο ρόδον ομιλεί την αλήθεια. Όμορφο λάιβ.
Printable View
Πάντως ο Ικονοκλαστ για το '05 στο ρόδον ομιλεί την αλήθεια. Όμορφο λάιβ.
το συγκεκριμένο κομμάτι είναι σπαραγμός, για την ακρίβεια ακριβώς πριν το σημείο που τονίζεις υπάρχει η πιο συγκλονιστική παραλλαγή ριφφ στην ιστορία των '00ς. πολλές φορές έχω σκεφτεί το σκηνικό να παίζει το αρχικό ριφφ διαφορετικά για πρώτη φορά στην πρόβα ο τέρνερ και να τον κοιτάνε οι άλλοι σε φάση "ο_0 για πάρτο άλλη μία αυτό λίγο"
σε έναν ωραίο κόσμο όταν βούταγες στη θάλασσα θα βάραγε αυτό στα αυτιά σου
Να τα πεις βρε αδερφέ. Ξέρω ότι θα πεις ενδιαφέροντα πράγματα.
Αλλά έχε στο νου σου ότι ό,τι μουσική γεννεαλογία και να παραθέσεις, το βίωμα καταρχήν που είχαμε εμείς με τους isis που τους μάθαμε στην ηλικία που τους μάθαμε στα oceanic/panopticon και ακόμα πιο σημαντικά η ίδια η μουσική τους υπόσταση στους τρείς τους μεγάλους δίσκους και στα EP δεν νομίζω ότι μπορεί να μειωθεί με τον τρόπο που το παρουσιάζεις. Και εντάξει, παιδάκια δεν είμαστε, και τις καταβολές τους τις ξέρουμε (ή τις φανταζόμαστε) και ούτε βγαίνει εδώ κανείς να πει για παρθενογεννέσεις και για μουσικά μεγαλεία και τα τοιαύτα. Απλά από την άλλη πόσο μπαναλαρία είναι να είμαστε εμπρηστικοί εκεί που δε πρέπει με μπάντες που -αν μη τι άλλο- αυτό που καναν, το κάναν παραπάνω απο καλά. Και τα λέω αυτά όντας από αυτούς που αγαπούν τους πιουρίστες κι όλα αυτά αλλά που τους isis θα τους βάλω απέναντι όχι μόνο στο underground αλλά και ακόμα και στις πιο mainstream επιρροές τους, θα τους βάλω σίγουρα σε καλύτερη θέση στην καρδιά μου και απο τους neurosis και απο τους godflesh και απο ό,τι τύχει.
Καλά για «μεταλ» και τέτοια μη μου λες τώρα, τα παμε, τα ξαναπαμε.
Eγώ πάντως τους isis τους έμαθα κάπου στα 25, παιδιά (παντού καθυστερημένη αυτή η κοπέλα, λολ, λολ) και δεν έχω κανένα αντεπιχείρημα σε αυτά που υποψιάζομαι πως θα έλεγε Ο Γκουρού από πάνω πέρα απ'το οτι κοιτάς τα δέντρα, ή μάλλον τις ρίζες τους! (see what I did there?), και χάνεις το δάσος, μεγάλε.
ξεχασα το χτεσινο φλεημ (ετσι λεγεται?)
βγαλε τον μαφιοζο...
κοιτα ικονοκλαστς (και Χ και λοιποι) κοντομαλληδες...
οι Isis και πολλες αλλες μπαντες ηταν το καταλληλο πραμα στον καταλληλο καιρο, και δεν εννοαω καλλιτεχνικα
οι καταβολες (και οχι επιρροες-απαισια λεξις και αστοχη) ειναι η βεντζινα που κανει το καρο να προχωραει, απλα οι Isis με τις καταβολες τους ειχαν και ενα υπεργαμημενο hype, πριν ακομα δημιουργηθουν που λεει ο λογος, το οποιο ο καθε υγιης ΕΡιτης θα γαμουσε την μπουτανα
την αξια τους ως δημιουργοι την προσπερναω γιατι προφανως δεν μπορω να πεισω τον καθενα οτι ειναι γενικα shite (ε και δεν με ενδιαφερει ε?)
αυτο το οποιο με ενδιαφερει εμενα τον μιχαλακη ειναι το οτι μια μπαντα που κινειτε σε αυτο το συγκεκριμενο στυλ - η οποια οριοθετει στην ουσια το ποστ ΜΕΤΑΛ κανοντας ενα ξεδιαντροπο merge πραγματων τα οποια χλευαζοντε π α ν ε υ κ ο λ α - γινεται μαζικα αποδεκτη απο ενα κοινο που μισει το hype αλλα λειτουργει με τους κανονες του
εαν εσυ θεωρεις σοβαρη αισθητικη προτασις το ποστμεταλ με ολα τα μουσια του και τους Isis αξιους εκφραστες του τοτε fine απο μενα...επετρεψε μου ομως να εχω αμφιβολιες για καθε τρεντ που περασε στο πιο ποπ παρακλαδι της ποπ
βγαλε τον μαφιοζο...
καλυτερη θεση απο τους Godflesh οχι...καλυτερη θεση απο τις δουλειες του ΠΑΠΑΡΑ που κατεληξε να παιζει ποστμεταλ Γ διαλογης ναι
βγαλε τον μαφιοζο...
Χ το δασος εχει διαφορετικα δεντρα για τον καθενα...το συγκεκριμενο δασος για μενα ειναι καβακωνας
βγαλε τον μαφιοζο...
άρα ακούστε το a sun that never sets (σύγχρονο!) και κόφτε τις μαλακίες.
όσον αφορά το μουσικό κομμάτι
1992:
http://www.youtube.com/watch?v=fcOXLep3ZEs
2002:
http://www.youtube.com/watch?v=RH_0SwBP9AY
οπότε μένουμε στα "το βίωμα καταρχήν που είχαμε εμείς με τους isis που τους μάθαμε στην ηλικία που τους μάθαμε", σεβαστό και γούστο σας.
Επέστρεψαν ύστερα από 10 χρόνια για να θυμήσουν στον κόσμο τι σημαίνει να εκφράζεσαι με απλό τρόπο αλλά να λες τόσα πολλά. Δεν υπάρχουν κρυμμένα μηνύματα εδώ, τα πάντα είναι in your face. Μια ωδή για τις ανθρώπινες σχέσεις και το πώς αυτές μπορεί να καταλήξουν σε ρουτίνα αν δεν προσεχθούν όσο πρέπει. Ο στίχος "I'm sexy, I'm hot, I deserve more" σε ανατριχιάζει με την απλότητα και τη σοφία του, ο εαυτός σου και η ζωή σου αποτυπώνονται μέσα σε 5-6 λέξεις, μετά έρχεται το "still fuck me like a robot bot bot bot" να σε αποτελειώσει, όλα είναι τόσο γαμημένα ξεκάθαρα και αληθινά.
Μη το ακούσετε σε φάσεις που είστε ψυχικά ευάλωτοι γιατί θα έχουμε ομαδικές αυτοκτονίες.
Μιμιν, τελικά έκανες ένα ποστ που δεν είπες τίποτα. Κρίμα.
Shirime, νομίζω όλοι εδώ γύρω σε περιμέναμε το 2012 να έρθεις να μας μάθεις το takeahnase, καραγκιόζη.
Και αποψάκιας και αγενής λοιπόν!!!
μου ρχονται διαφορα να γραψω αλλα ολα καταληγουν στο
'σταρχιδιαμουεγωτοακουωκαιτριπαρω'' που απαντησε σε αλλη φαση η Χ?
ο 00i00 εχει διαφορετικά κριτήρια με τα οποία επιλέγει τι θα ακουσει
το έχει γράψει με πολλούς τρόπους και σε πολλά είδη (ποστ ροκ πχ) εμπεριστατωμένα
οπότε σε συνδυασμό με όσα γράφει για τους Isis
(hype, πάντρεμα καταβολών το οποίο ίσως έγινε με εμπορικές προθέσεις κλπ)
δεν μπορείς να το αποκαλέσεις "τίποτα"
απλά ακόμα κι αν συμφωνεί κανείς σε αυτά τα επιχειρήματα
στο τέλος της ημέρας επιστρέφει και ξαναεπιστρέφει στις δισκάρες τους
ή πιο απλά 'σταρχιδιαμουεγωτοακουωκαιτριπαρω'' :D
Αυτό το κόλλημα με τα "hypes" ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω πάντως, υπάρχει κάποια περίοδος στην ποπ κουλτούρα όπου δεν υπήρχαν μόδες; Τα hypes είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει η μουσική βιομηχανία, με τους απέναντι να προσπαθούν να το παίξουν κουλτουριάρηδες αντεργκραου ψαγμένοι αντί να αντιτάξουν μια κουλτούρα. Οπότε τι σκάτε; Συνήθως οι hyped μπάντες είναι γαμάτες!
Δεν είναι παράδειγμα κακού hype οι isis στον ήχο τους, υπήρξαν δεκάδες ασήμαντες μπάντες που έφαγαν ψωμάκι και απο τη relapse και τα συναφή. Είναι κουραστική αυτή η αιώνια ισοπέδωση «περι hype» όμως.
Στο μουσικό μέρος -που εμένα μόνο με ενδιαφέρει-, ο μιμιν είπε ότι είναι «γενικά shite» και ότι «έκαναν merge διάφορα πράγματα που χλευάζονται π α ν ε ύ κ ο λ α». Ποιά πράγματα, γιατί χλευάζονται;
Μου θυμίζει έναν δισκοκριτικό στο τότε ποπ και ροκ (είχε μόλις βγει το πανοπτικον και δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός ήταν) που έλεγε ότι «επιτέλους ωρίμασαν» και άφησαν πίσω την «αφέλεια των brutal φωνητικών».
Ας απαντησει τι εννοει ο Μαικ, παντως οπως εγραψα πριν, εχει ηδη πει για το ποστ ροκ πχ και πώς τις αρχικες φορμες του χρησιμοποιησαν πολλες μπαντες στην πορεια χωρις να εχουν να προσθεσουν κατι το ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Τις ίδιες φόρμες χρησιμοποίησαν κι οι Isis λιγότερο στο Oceanic, περισσότερο στο Panopticon, χωρίς επίσης να πρωτοτυπήσουν πλην του παντρέματος με το πιο σκληρό ήχο. Τετοιες φορμες πχ καταλαβαινω οτι χλευαζονται.
Η πρωτοτυπια δεν ειναι παντα το ζητουμενο. Μερικες φορες αρκει να υλοποιεις /εκτελεις πολυ καλα προηγουμενες ιδεες.
δεν είναι μόνο εκεί το θέμα. οι Isis έχουν πολλά κακογραμμένα κομμάτια και πολλές στιγμές ελλειμματικής συνθετικής ικανότητας, εντελώς δυσανάλογη με τους επαίνους που παίρνουν. το the other πιο πάνω αποτελεί καλό παράδειγμα αυτού του πράγματος. Η κλιμάκωση που επιχειρεί είναι αναποτελεσματική, τα ρυθμικά του παιχνίδια και "εναλλαγές" στην αρχή έχουν ένα ενδιαφέρον αλλά τα parts που το αποτελούν είναι ασύνδετα, τα Leads είναι μηχανικά και χαζά, οι μελωδικές γραμμές αδιάφορες, όλη η εισαγωγή έχει κάκιστη χρήση των εφφέ της μπάντας που τα περισσότερα χρησιμοποιούνται χωρίς κανένα σεβασμό στη φύση του κάθε οργάνου και στην χροιά του, τα φωνητικά είναι κάκιστα (όπως συνήθως) ενώ από τη μέση και μετά είναι μονότονο με την κακή έννοια.
Επίσης - κάτι που ξεπέρασαν μόνο στο Panopticon- δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το μουσικό κομμάτι σαν ένα "όλο" παρά σαν μια αλληλουχία ιδεών, πράγμα που ομολογουμένως φαίνεται περίεργο όταν καταφέρνουν να μείνουν σε πλαίσια concept. Κι αυτά είναι προβλήματα φανερά σε όλο το oceanic πέραν λίγων πραγματικά στιβαρών και ολοκληρωμένων ιδεών. Βάλε μέσα και το αδύναμο κόνσεπτ του oceanic (πράγμα που δεν είχαν στα celestial και panopticon)
η αποθέωση των Isis ποτέ δεν οφειλόταν στον χαρακτήρα τους, τη καλλιτεχνική συνέπειά τους και στην συνθετική τους ικανότητα (τομείς που άλλες μπάντες που τσουβαλιάζονται κάτω από το post metal όπως οι Neurosis τους πατάνε κάτω) αλλά στην αντιμεταλιά που κουβαλάγανε πάντα. Ήταν indie τύποι - άντε στις παρυφές του hardcore - σε κάθε τομέα της δραστηριότητάς τους μάλιστα, που αποφάσισαν να παίξουν βαριά μουσική (=palm mutes και heavy ενισχυτές), κι από ένα σημείο και μετά ενσωμάτωσαν έξυπνα 3-4 ετερόκλητα στοιχεία που ήταν "hot" εκείνη τη στιγμή στην εναλλακτική δισκογραφία (και που συνέχιζαν να κάνουν ανάλογα με τον ποιον έκαναν περιοδεία κάθε στιγμή). Έμφαση κυρίως στο ρυθμικό στοιχείο της μουσικης τους (Celestial), και σιγά σιγά reverbs/delays και έμφαση στο "ambient", λογική κλιμάκωσης κτλ
Το σημαντικό είναι πως επικοινωνιακά κατάφεραν να υιοθετήσουν hip στυλάκι, αλλά και την περίεργη αντίθεση του "αέρας κουλτουρέ αντιμεταλιάς αλλά και συνεχείς metal αναφορές και πατήματα" (τότε ήταν ωραίο trend το συγκεκριμένο κόνσεπτ κι εκεί βρίσκεις και τους λόγους της εμπορικής επιτυχίας σχημάτων όπως οι SunnO))) ), κάνουμε και 2-3 ambient side projects για να δείξουμε τι μουσικοί αίλουροι είμαστε. Το ότι αυτό το concept μίλησε στην καρδιά του κάθε "ανήσυχου μεταλλά" βλ Ikonoklast, HoLC και αυτή τη γενιά γενικότερα, δεν πιστεύω πως τους κάνει γενικότερα "καλλιτεχνική" μπάντα, σίγουρα δεν τους κάνει άρτιους μουσικά, ακόμα πιο σίγουρα ΣΑΤΑNΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΙΑ.
.-
εγώ πάντως γελάω όταν έρχεται ο άλλος που θεωρεί τους isis άμπαλους, αλλά ξέρει το concept όλων τους των δίσκων και κάθε γαμημένη μπασογραμμή στο the other.
shirime, πότε άρχισαν να σε κοροϊδεύουν που η αγαπημένη σου μπάντα είναι οι isis; ναι, αυτοί οι indie τύποι που αποφάσισαν να παίξουν βαριά μουσική, δεν έβγαλαν ποτέ κάτι ep μες στο ξύλο πριν τη δουν mogwai.
Αν μπορώ να βρω ένα "κακό" σχετικά με τους Isis αυτό είναι η στρατιά των αντιγραφέων τους που κατέκλυσαν το metal τα τελευταία περίπου 7 χρόνια, και (ευτυχώς) εξαφανίστηκαν με τη διάλυσή τους.
Από κει και πέρα, το ότι όταν είναι να βρούμε μεγέθη να τους συγκρίνουμε καταφεύγουμε σε καθολικής αποδοχής αρχέτυπα όπως οι Neurosis και οι Godflesh (εννοείται αμφότεροι "ανώτεροι" των Isis) μιλάει από μόνο του.
Οι Isis ήταν μια σπουδαία metal μπάντα των 00ς. Ούτε κάτι λιγότερο, ούτε κάτι περισσότερο.
καλά, μην τρελαίνεστε κιόλας με τους goflesh, τον "post metal" δίσκο το 2001 τον έβγαλαν, πιο πριν δεν ήταν ιδιαίτερα κάτι που συγκρίνεις άνετα με τους isis ασούμε. δεν έχουν βγάλει μόνο το streetcleaner.
Phantom Duck μην κάνεις σαν Ρουβίτσα. Μπορεί μια μπάντα να σου αρέσει αρκετά και να την ακούς σοβαρά ακόμη κι αν αναγνωρίζεις τις καλλιτεχνικές της αδυναμίες, για όνομα του θεού.
Όσον αφορά τους Godflesh, ο μόνος λόγος που αναφέρονται σε κάθε συζήτηση για τους Isis - από τους ίδιους τους οπαδούς συνήθως, βλ. Ikonoklast (αν και σε άλλη βάση) στην συγκεκριμένη περίπτωση - είναι επειδή οι Isis τους έχουν αναφέρει σε 1-2 συνεντεύξεις σαν επιρροή, κι από τότε έχει γίνει καραμέλα. Το ΜΟΝΟ post metal κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ οι Godflesh, με όλα τα μετέπειτα κλισέ και τις σάλτσες του είναι το εξής ένα:
http://www.youtube.com/watch?v=7aS5fI8Tqz4
Όσον αφορά το "δεν έβγαλαν ποτέ κάτι EP", ναι βλάκα. Μόνο που τότε δεν ήταν η ίδια μπάντα, είχαν και τον Randal. Και μετά για δέκα χρόνια αποφάσισαν να γίνουν Mogwai!!!
http://images.encyclopediadramatica....hambulance.gif
Προφανώς η σχέση Godflesh-Isis αφορά την μέχρι το "Streetcleaner" εποχή των πρώτων και την μέχρι το "Sgnl>05" εποχή των δεύτερων. Άμα βάλεις δίπλα-δίπλα πχ το "Us and Them" και το "Panopticon" ναι δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση.
Εκεί λοιπόν οι Isis -πάντα στα δικά μου αυτιά- ακούγονται αρκετά Godflesh-ικοί. Δεν το βρίσκω στο youtube, αλλά βάλε το "Charmicarmicarmicat Shines to Earth" από το "Red Sea", πιο Streetcleaner-worship δε γίνεται. Μέσα σ'όλα αυτά πρόσθεσε αυτό κι αυτό, ε δεν το λες και "1-2 συνεντεύξεις μωρέ", μπαμ κάνει.
Μα το ότι ήταν μια μπάντα που τα tribute της τα πρόβαλε με κάθε ευκαιρία (το ίδιο έκανε και με τους melvins μιας και ανέφερες Charmicarmicat, ας προσθέσω και το boris cover) ισχύει. Αλλά ποτέ μου δεν σκέφτηκα τους Godflesh οποιασδήποτε περιόδου όταν πρωτοάκουγα Isis, εκεί που - όπως πόσταρα και πιο πάνω - σε σημεία στο oceanic άκουγα τον μοντέρνο απόηχο του souls at zero. Ή στο In The Absence Of Truth τεχνάσματα των Tool.
edit: πες μου πως στο Red Sea ακούς Avalanche Master Song ας πούμε...
Έτσι όπως το θέτεις ναι, πέρα από το Charmicarmicarmicat δε μπορώ να θυμηθώ άλλο κομμάτι Isis που να το'βαλα και να'πα με τη μία "Godflesh ρε μαλάκα". Μπορώ να σου αραδιάσω κάμποσα riffs (εκεί εντοπίζω εγώ τη σύνδεση) διάσπαρτα στις πρώιμες δουλειές τους, αλλά οκ είναι μίζερη διαδικασία και είμαστε οφτόπικ εδώ και 500 ποστς. Κλείνω την παρέμβαση με ένα "kala sas gamane oi Isis zoml zorz@!" :P
Εσείς οι δυο που μουτζώσατε, θέλετε να μου εξηγήσετε γιατί? Ειλικρινής απορία δηλαδή. Που διαφωνείτε?
Εδω μουντζωνουνε Wipers,Autechre και Future Sound of London. Κομπλεξια μεταλλαδες
μα ειναι δυνατον να δινετε σημασια στις μουτζες :?: molis kerasa olh th selida!
Σε πινκαρα κατά λάθος -.-
Ο σκοπός των πινκ/μουτζών είναι υποτίθεται να αποφεύγονται ποστς τύπου "ω ναι ρε φίλε γαμάει" "πω, τι μαλακίες λες" "+163127368123" κτλ. Στην προκειμένη περίπτωση με ενδιαφέρει πραγματικά να μάθω γιατί διαφώνησε κάποιος με το συγκεκριμένο άλμπουμ. Το θεωρεί ασούμε χαρούμενο? Δεν του αρέσει απλά? Είναι ο Η.? Είμαι απλώς περίεργη.
Αν αυτό ισούται με "δίνω σημασία στις μούτζες", τότε ναι, guilty as charged.
σε μουτζωσα επιτηδες :!:
giati na apofevgonte? gamane tetoia post. +1000000000000000
μπράβο shrime. Έμενα μόνο 1 στα 5 θέματα που παίζουν οι Isis στο Oceanic που ακούγεται έστω ελάχιστα ενδιαφέρον. Άντε το False Light είναι καλό κομμάτι γενικά... αυτά μόνο.
ελα αρκετα...
http://www.youtube.com/watch?v=_zlK8VU9gEQ
«πολλά κακογραμμένα κομμάτια»
«στιγμές ελλειμματικής συνθετικής ικανότητας»
«Η κλιμάκωση που επιχειρεί είναι αναποτελεσματική»
«τα parts που το αποτελούν είναι ασύνδετα»
«τα Leads είναι μηχανικά και χαζά»
«οι μελωδικές γραμμές αδιάφορες»
Οποιοσδήποτε νομίζει ότι μπορεί να συντάξει προτάσεις με στοιχεία όπως τα παραπάνω και να περιμένει να τον πάρει κανείς στα σοβαρά ή έχει γεννηθεί πριν το 1950 ή απλά είναι καραγκιόζης. Αυτά είναι τα πράγματα και είναι πάντα θλιβερό να βλέπεις κόσμο να πηγαίνει να μιλήσει για μουσικές και κινηματογράφους και τέχνες και όλα αυτά και πρώτα από όλα να σου ανοίγει το βαλιτσάκι με τα κομπλεξ του. Παρεμπιπτόντως, τελειώς ειλικρινά, πέρα απο τον Βάζελο στην ηλικία των 8 χρόνων για μια και μόνο φορά, δεν θυμάμαι να με έχει αναφέρει κανείς σαν οπαδό οποιουδήποτε πράγματος, οποτεδήποτε στη ζωή μου. Shirime, θα είσαι για πάντα ο δεύτερός μου.
ο Holger Nilsson ειχε σκοτωσει τη γυναικα του (λολ) και ηταν εγλειστος ψυχασθενης. με το καιρο αρχισε να φανταζεται οτι για το θανατο της γυναικας του ευθυνοντε μυθικα πλασματα της σουηδιας, τα οποια και κατοικουν μεσα σε δαση. τις φαντασιωσεις του αυτες τις εγραψε σε τετραδια τα οποια και βρηκαν οι cult of luna στις προβες στο εγκαταλελειμενο πλεον ψυχιατριατρικο ιδρυμα.
αυτη ειναι πανω κατω η ιστορια του eternal kingdom :
http://www.youtube.com/watch?v=6XdEztcfg5A
ακουστε απο το 3.30 και μετα ποσο τεραστιο ειναι το κομματι.
οχι ακριβως καταθλιψη, αλλα μια μελαγχολια.
μια κατασταση που ολοι εχουμε βιωσει (λιγο-πολυ).
Στιχοι:
Spoiler
http://www.youtube.com/watch?v=8pzXeRtC1Oc
σουτ.
ποιος μπορει να μου τον βρει αυτον τον δισκο; (λακης παππας - τραγουδια ερωτικα και χαμηλοφωνα)