Quote:
Originally Posted by HAVOC
Printable View
Quote:
Originally Posted by HAVOC
καημενουλη...εφιαλτη εβλεπες?Quote:
Originally Posted by FIXXXERQuote:
Originally Posted by HAVOC
ξερω, αργησα αλλα αυτο ειναι το μικροαστικοτερο πραγμα που εχω διαβασει ποτε.Quote:
Originally Posted by Dr.Gonzo
Χαχαχαχα!.... μου το εχει εκμυστηρευτει και η γκομενα μου, πως, παροτι ειμαι "ξεχωριστη προσωπικοτητα", μερικες φορες, υποκυπτω στην επιδραση του μικροαστικου περιβαλλοντος μου/μας.
Αλλα μην με ταμπελιαζεται, εχω δει κι αλλα προσφατα: Ειδα φαντασμα Βρετανιδας γριας (ξυπνησα επειδη κρυωνα), ειδα οτι τελικιαζα αμαξι στην Θηβων (επεσα απ'το κρεβατι - μα τον Ντιο, παταγα γκαζι με το δεξι και βρηκα κενο...), ειδα οτι πηγαινα Αμερικη με Jumbo Jet στην ...Πατησιων (μικροαστικο;) και λιγο παλιοτερα εχω δει και τον Flea μουσαφιρη σπιτι μου που εβραζα μακαρονια και ηθελα να του κανω το τραπεζι.
Τελευταία βλέπω συχνά ένα τύπο που έρχεται σπίτι μου και με μαχαιρώνει σαδηστικά στο λαιμό.Quote:
Originally Posted by Mitsmann
Ψες ξάπλωσα στις 6, και τον είδα πάλι να έρχεται, μόνο που αυτή τη φορά είχα και γω μαχαίρι (κρητικό, cult) και επιτέθηκα πρώτος. Ξύπνησα η ώρα 9 πριν του το χώσω του μαλάκα...αλλά πού θα μου πάει!
Πολλές μαλακίες. Αυτό που μου έμεινε είναι η σκηνή που είμαι με έναν φίλο σ'ένα φεστιβαλ τύπου Β-φεστ, με ομιλίες, διαμαρτυρίες, προβολές κτλ και πάμε να αράξουμε σε ένα μπαλκονάκι στον πρώτο όροφο, σ'ένα μισοδιαλυμένο νεοκλασσικό κτιριο. Αυτό βρίσκεται σε λοφάκι κι ενώ από την πρόσοψη φαίνεται μονόροφο, έχει κάμποσους ορόφους υπό το έδαφος, με το υπόγειο να βγάζει σε δρόμο στην πίσω μεριά του. Εκεί που αράζουμε λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε (δεν ξέρω πως) οτι έρχεται βόμβα προς το μέρος μας και προλαβαίνουμε για κάτι δευτερόλεπτα να γυρίσουμε και να βουτήξουμε σε μια τρυπάρα που έχει το πάτωμα πίσω μας.
Το χέσιμο ήταν τα επόμενα 2-3 λεπτα της πτώσης. Εκτός απ'το οτι ήταν τίγκα ρεαλιστικη, φαινόταν και να διαρκεί κάνα μισάωρο. Να πέφτω λοιπόν μέσα από τα χαλάσματα, από όροφο σε όροφο, να σκάω πάνω σε σανίδια, να στριφογυρίζω στον αέρα, να τρυπάω τα μισοδιαλυμένα ξύλινα πατώματα με τη φόρα μου, να μαγκώνομαι πανω σε σιδεριές που εξέχουν, να γδέρνεται το δέρμα μου και να σκέφτομαι διαρκώς πως στο επόμενο χτύπημα κάπου θα είμαι νεκρή, ή πως θα με πλακώσουν τα ντουβάρια που πέφτανε μαζί μου λόγω της έκρηξης, ή πως θα με φτάσει η φωτιά από την έκρηξη ή δεν ξέρω τι άλλο. Μέσα σε όλα αυτά είδα και κάποιον άλλον να πέφτει και να καρφώνεται με βία σε κάτι χαλύβδινες ράβδους.
Τελικά προσγειώνομαι στο υπόγειο, 4 πάτωματα κάτω, πάνω σε κάτι σανίδια και δε μπορώ να πιστέψω πως είμαι ζωντανή. Είμαι καταγρατζουνισμένη και χτυπημένη, αλλά δεν έχω καν σπάσει κάτι. Σηκώνομαι λοιπόν έτσι καταπονημένη και παλέυω να βρώ την έξοδο προς το δρόμο. Κάπου εκεί βρίσκω και τον φίλο μου που είναι καλά. Περιφερόμαστε λίγο στους δρόμους μαζι με άλλους σακατεμένους που επιβίωσαν από την έκρηξη, και συνειδητοποιούμε πως γύρω επικρατεί μια ποστ αποκαλύπτικ ατμόσφαιρα, με αυτοκίνητα να καίγονται, βιτρίνες να σπάζονται, κοσμάκη να τρέχει να σωθεί κι άλλα τέτοια ωραία.
Δε θυμάμαι άλλες λεπτομέρειες εκτός από μια σκηνή που στεκόμαστε πίσω από το κτίριο, διπλά σε κάμερες και δημοσιογράφους, και βλέπουμε τον πάνω πάνω όροφο, με τη μια όψη να έχει υποχωρήσει,το ταβάνι πεσμένο και πτώματα να εξέχουν από τα χαλάσματα.
μαλακες ειδα τον ΧΑΤΖΑΡΑ να μου χουφτωνει τ'αρχιδια :fear::fear::fear::fear:
Υπερπαραγωγάρα το όνειρο της χ....κάποτε έβλεπα τέτοια ρε γμτ, τώρα πια τίποτις
ήμουν στην έρημο με τον κβελτ και σταματήσαμε σ' ένα ψιλικατζίδικο που το είχε ο σταρόβας ν' αγοράσουμε καινούριες μπλούζες. εγώ βρήκα μια άνθραξ γκρι, αλλά ο κβελτ πρόσεξε ότι είχε και κάτι μετάλλικα μαύρες με μανίκια που σούρωναν με κορδονάκι κι ενθουσιάστηκε και χοροπήδαγε και μου έλεγε "να πάρουμε τις μετάλλικα! έχουν κορδονάκια!", αλλά εγώ τότε παρατήρησα ότι πούλαγε και κάτι μπλούζες που ήταν από διπλή στρώση νάιλον, τύπου σακούλα σουπερμάρκετ, αλλά με κενό ανάμεσα στα δυο νάιλον κι αγόραζες μαζί και μια μεγάλη σακούλα σπανάκι απ' το ψυγείο και γέμιζες την μπλούζα με αυτό, ώστε να δροσίζεσαι στην έρημο. κι έτσι εγώ πήρα αυτή με το σπανάκι και ο κβελτ τη μετάλλικα και τότε εμφανίστηκε ο κάνσερ κι έβαλε το χέρι του στον ώμο μου κι άρχισε να μου μιλάει για τη ζωή και την αγάπη κι εγώ έχωσα το χέρι μου στην μπλούζα κι άρχισα να του πετάω σπανάκι με τις χούφτες κι αυτός έτρεχε στην έρημο κι εγώ με τον κβελτ τον ακολουθούσαμε, εγώ πετώντας του σπανάκι κι ο κβελτ τραγουδώντας το for whom the bell tolls.
γελαω.
Sounds like him :pQuote:
Originally Posted by tamagothi
best dream in topicQuote:
Originally Posted by tamagothi
ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ Ε???????
Απαιτω να πεσει παλι για υπνο ΑΥΤΗ, και να το ξαναδει, και στο τελος να ακουγονται Χαμμερφωλ.
Μπα, με κερδισε το σπανακι ως δροσιστικο στην ερημο, δε θα το σκεφτομουν ποτε, ειδικα μπλουζες με σπανακι
axaxaxaxa.. thea
Μπορείτε να γράφετε και τι ήπιατε/καπνίσατε/φάγατε με ποσότητες και σειρά; Να ξέρουμε να δοκιμάζουμε
^ τίποτα και ιδού το αποτέλεσμα πριν από μερικά βράδια:
Ήμουν λέει σε μια συνοικία και έκανα ποδήλατο μαζί με 2 έφηβους (αγόρι-κορίτσι) που ήταν αδέλφια και απλά έτυχε να γνωριστούμε και να πηγαίνουμε μαζί σε κάτι σαν ταξίδι. Κάποια στιγμή και ενώ ήταν βράδυ πια σταματήσαμε σε κάτι σαν καντίνα/υπαίθριο μπαρ/whatever και δίπλα ήταν το σπίτι τους. Εκείνοι πήγαν εκεί να πάρουν κάτι πράγματα ενώ εγώ περίμενα σε ένα τραπέζι. Τελικά επειδή δεν εμφανίζονταν πήγα να δω τι συμβαίνει και το σπίτι που ήταν σαν εξοχικό ήταν όλο στο σκοτάδι εκτός από το διάδρομο και η εξώπορτα ανοιχτή. Μπήκα μέσα και στο διάδρομο είδα τα σακίδια τους ενώ μέσα φαινόταν πως είχε παραβιαστεί. Κάπου εκεί έσκασαν μύτη αρχές που είχε φωνάξει κάποιος και άρχισαν να ψάχνουν, έσκασαν και FBI τύποι και της έρευνας ηγούνταν μια πράκτορας.
Από εδώ και μετά σαν ταινία μια γυρνούσε στο τι έκανα εγώ και μια στο τι έκανε αυτή με τα δικά της να τα βλέπω πχ. σαν κάμερα. Αυτή δεν έβγαζε άκρη από τα στοιχεία ως προς το τι έγινε αλλά διάφορα στοιχεία δεν έβγαζαν καν νόημα. Εδώ συνέβει ένα μεγάλο κομμάτι το οποίο δε θυμάμαι αλλά κατέληξα να γυρίσω πίσω στο σπίτι και να κοιτάζω το χώρο μέσα στη νύχτα. Εκεί κάπου παρατήρησα κάτι - που δε θυμάμαι - και έφυγα τρέχοντας στο διάδρομο που ήταν τα σακίδια, εκεί έτρεξα ξανα λίγο στο μυαλό μου τι είχε συμβεί τη βραδιά του σκηνικού και κατάλαβα τι συνέβαινε και ότι δεν ήταν τυχαίο που διαλέξανε τα συγκεκριμένα παιδιά.
Fast forward γιατί ήδη είναι μεγάλο: Αποδείχθηκε πως η πράκτορας ήταν ερμ "sleeper agent" και όλο αυτό έγινε για να γίνει ένα πείραμα και να της επαναφέρουν τη μνήμη του ποια ήταν και τι μπορούσε να κάνει, το οποίο ήταν διάφορα extreme πειράματα με οτιδήποτε ακόμα και ανθρώπους. Στο τέλος, αφού είχε θυμηθεί τα πάντα ξέφυγε χωρίς κανείς να το καταλάβει και ήταν παρέα με τον "κακό" που ήταν πίσω από όλο αυτό και έκαναν ένα πείραμα σε κάποιον.
Εκεί κάπου ξύπνησα γιατί με είχε πιάσει ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ, αλλά επειδή ήταν ακόμα καμιά 6 το πρωί ξανακοιμήθηκα. Και, ω, τι ευχαρίστηση είχε και συνέχεια (σοβαρά τι στο πέο είναι αυτό όταν συμβαίνει; )
5 χρόνια μετά από εκείνα τα γεγονότα. Αυτοί έχουν πια μια μεγάλη εταιρεία με πολλές "άκρες" και παράγουν βιονικά μέλη + enhancements. Είμαι έξω από το κτίριο, και γενικά ο κόσμος φαίνεται πιο, ερμ, μουντος με παρατημένα αμάξια κτλ. Φοράω και καμπαρντίνα α λα Blade Runner φάση και γενικά πια έχω μπλέξει στην όλη κατάσταση μόνο που είμαι σε πιο resistance φάση. Και έχω μια δουλειά να σώσω κάποιον από εκεί μέσα (δεν ξέρω γιατί, πως κτλ). Μπάινω μέσα, δίνω κάτι σαν ταυτότητα και περνάω κάτι checks και με τα πολλά πολλά φτάνω στο τέρμα πάνω όροφο που είναι και το γραφείο της πρώην-πράκτορος-νυν-κακιάς. Μπουκάρω μέσα, αυτή εκπλήσσεται, τη ΣΠΑΩ ΣΤΑ ΜΑΠΙΔΙΑ και φαίνεται προσωρινά να έχει πέσει και να έχει ζαλιστεί. Για κάποιο λόγο ξέρω πως δε μπορώ να τη σκοτώσω αλλά αντιθέτως ο μόνος λόγος που έχω το πάνω χέρι ήταν καθαρά λόγω αιφνιδιασμού ενώ ήταν κάτι το προσωρινό. Στη γωνία κάθεται εξουθενωμένη μια κοπέλα με βιονικά χέρια και πόδια. Την κρατάω με το χέρι-πάνω-από-τον-ώμο και της λέω πως είναι ώρα να φύγουμε. Όπως το τρέχουμε αρχίζουν και μας κυνηγούν φρουροί ενώ ακούγονται και ελικόπτερα, "μην ανησυχείς" της είπα "θα σε πάρω από εδώ". Σκάνε μύτη οι φρουροί οπότε βγάζω το πιστόλι από τη θήκη, και τους σκοτώνω με χαρακτηριστική άνεση. Γίνεται ένας τζέρτζελος με elevator action + πιστολίδι και καταφερνω και φεύγω αλλά τώρα πια μας κυνηγούν πάρα πολλοί συν κάτι σαν ΜΑΤ. Εξώ από το κτίριο πια προσπαθώ να τρέξω ανάμεσα από κατεστραμμένα αμάξια κάτω από έναν αυτοκινητόδρομο-γέφυρα. Ανεβαίνουμε κάποια στιγμή κάτι μεταλλικές σκάλες από αυτές που βλέπουμε σε κάτι πολυκατοικίες της Νέα Υόρκης και φτάνουμε κοντα στη ταράτσα. Εκεί κάπου η τύπισσα που βαριανασαίνει πια μου λέει να την αφήσω να κάτσει λίγο. Όμως ακόμα μας κυνηγάει η μισή πόλη. Εκεί μου εξηγεί πως δεν έχει νόημα και ότι δεν της εχουν μείνει πολλά ψωμιά (time to die φάση) οπότε σαν τελευταία χάρη που την έσωσα από εκεί θα κρατήσει τους φρουρούς. Κρίμα γιατί ήταν σημαντική για κάτι (που δε θυμάμαι) αλλα ήταν αργά φαίνεται. Εκείνη τη στιγμή σκάνε όλα μαζί ΜΑΤ κτλ και με μια κίνηση του χεριού της προς αυτούς υποτίθεται τους έσκασε μια έκρηξη να, αλλά στη πορεία πέθανε.
Εκεί κόπηκε και ξύπνησα.
Δεν πάμε καλά, ναι.
ζηλευω λιγο! εγω δεν βλεπω ονειρα/δεν τα θυμαμαι!Quote:
Originally Posted by The Donnn
Quote:
Originally Posted by FIXXXERbest dream in topicQuote:
Originally Posted by tamagothi
Quote:
Originally Posted by Comte de Saint-GermainQuote:
Originally Posted by FIXXXERQuote:
Originally Posted by trololololololololololoQuote:
Originally Posted by Kaserinos
best dream in topic
Ψες μεσα σε μια καταιγιδα ονειρων εβλεπα οτι ημουν pool boy σε μια επαυλη.
Εγεινοτανε ενα παρτυ που λετε και βλεφαριαζω μια κοπελουα με καλουα που με χαλβαδιαζε..Να μην τα πολυλογω, το φαγα το γκομενακι..
Αλλα ποια ητανε...?
Spoiler
Αντε βρες κατι ΠΙΟ συγκινητικο μετα.
Ο Ashley βρήκε μια φορά.
Ναι, αλλα της εριξε κερατο(!) ο σιχαμενος. Και οχι με τπτ σπεσιαλ, με κατι δευτερες.Quote:
Originally Posted by SpiritCrusher
Αλλα και παλι κερατο στην Cheryl? Παει πολυ.
Παντα τον ειχα στην μπΟυκα, αλλα τωρα ειναι πια..ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ.
Oti den pianoun ta frena tou autokinhtou mou kai odhgw se gkremiles me taxuthta.Einai polu eleeino oneiro kai to blepw olo kai suxnotera autes tis meres.Elpizw na mhn einai oiwnos.:fear:
ειδα τον μπιζαριο να ζηταει το χερι cookie monster και αυτη να δεχεται
ημουν ωραιος?
http://memegenerator.net/TROLOLO-7/F.../TROLOLO-7.jpgQuote:
Originally Posted by ChromeBlackFuture
Αυτό λέω.Quote:
Originally Posted by KaserinosΝαι, αλλα της εριξε κερατο(!) ο σιχαμενος.Quote:
Originally Posted by SpiritCrusher
ακολουθεί υπερ-γελοίο όνειρο που εθεάθη χθες στον ύπνο μου με αφετηρίες α) έναν ψαρά που έχουμε στην μονάδα τον τελευταίο μήνα που στις αναγνωρίσεις φωνάζει "ΑΛΤ ΤΙΣ ΕΙ" και τον ακούνε στα διπλανά χωριά, και β) τους χαρακτήρες από τα κόμιξ του fandago (!!!) Είδα λοιπόν οτι έφτιαχνα μια κόμικ - ιστοριούλα με το παρακάτω σενάριο, αλλά ζωγραφισμένη ακριβώς με τον τρόπο που σχεδιάζει ο φάνταγκος. Το σενάριο σε ελεύθερη απόδοση ήταν μεταξύ δύο φαντάρων που ο ένας ήταν ψιλονορμάλ (1) κι ο άλλος γυαλάκιας νέρντ (2). Ακολουθεί ελεύθερη απόδοση των διαλόγων του "κομικ" και καλά:
(1): Πω ρε φίλε την περασμένη φορά πέτυχα επόπτη τον "τάδε μαλάκα" και του έκανα σκατά αναγνώριση και μου έγραψε στο εφοδόχαρτο "κακώς" ο πούστης και με ξεφτύλισε μπροστά στους άλλους το πρωι.
(2): Πσςς μαλακία.
(1): Γαμησέ τα... από τότε τρέμω μην τον πετύχω πάλι. Με έχει στοιχειώσει. Χτες με πήρε ο υπνός στη σκοπιά και είδα οτι μου ερχότανε πάλι ο μαλάκας αλλά πάνω που του είπα "ΑΛΤ ΤΙΣ ΕΙ" χάθηκε.
(2): Χμ σε καταλαβαίνω. Πάνω κάτω το ίδιο είχα πάθει κι εγώ τις προάλλες. Είδα οτι μου έκανε έφοδο ένας ιός !
(1): Ιός; και τι του είπες;
(2): Πάνω που του είπα "ALT-CONTROL-DELETE" χάθηκε!
(1): ...
ξέρω υπερκαμμένο, αλλά αυτό είδα :facepalm:
αχαχαχαχαχαχαχ, έχω στοιχειώσει τα όνειρά του λέει :-o:maikl:Quote:
Originally Posted by Tyler_Durden
δηλαδή είδες τη μονάδα σου στο στρατό, τα σκίτσα του φάνταγκο και ένα ανέκδοτο του καντιρού σε ένα όνειρο. AWESOME
Είδα ότι μαγείρευα και ότι πέτυχε η συνταγή.
Αλλά ήταν απλά ένα όνειρο και τίποτα παραπάνω.
Χθες ονειρεύτηκα πως κέρδισα σε λαχείο/τζόκερ/τυχερό παιχνίδι 1,5m euro, είχα την επιταγή στο πορτοφόλι, το πορτοφόλι μέσα στη τσάντα, και γύρισα σπίτι, όπου είχαμε επισκέψεις μία οικογένεια με 2 ζωηρά παιδιά, τα οποία προσπαθούσα να απομακρύνω από τη τσάντα μου. Δεν είχα ανακοινώσει ακόμα, βλέπετε, την "τύχη" μου, την οποία τύχη γράφω σε εισαγωγικά μέσα, γιατί αν και δε θυμάμαι τη λεπτομέρεια αυτή τη στιγμή, το "τυχερό" παιχνίδι το'χα στήσει έτσι ώστε να κερδίσω τα λεφτά αυτά.
eida to brady oti oi tourkoi mas ekana epi8esh kai mas erixnan bombes apo aeros. xamos milame. genika poly zoumi h istoria. san dramatikh/polemikh tainia ena prama. alla genika poly "klasimo" katastash. afou ksypnhsa kai nomiza oti eixan ginei ola auta.....:roll:
Στο τελευταίο μονόπλανο του ονείρου ήμουν μες στη θάλασσα πάνω σε ένα βράχο και μιλούσα με ένα τύπο που δε ξέρω ποιος ήταν και ο βράχος είχε αχινούς και προσπαθούσα ώρα να ξεκολήσω έναν, μέσα στη θάλασσα ολα αυτά, και τελικά τον ξεκόλησα και ήταν νεκρός και τα αγκάθια του μαραμένα και τον ξαναπέταξα μέσα και ξύπνησα, πριν δεκα λεπτά όλα αυτά.
Λοιπόν στην αρχή είχα πάει να δώσω για δίπλωμα μοτοσυκλέτας , ήμασταν μόνο 3 άτομα , και επειδή είχαν χρόνο οι εξεταστές είχαν σκίσει τους 2 πρώτους , μέχρι γωνία με την μοτοσυκλέτα τους έβαλαν να κάνουν. Όταν ήρθε η σειρά μου και πήγα να ξεκινήσω και με ρωτάνε γιατί κάνω με την μοτοσυκλέτα του δάσκαλου και όχι την δική μου, εκεί κάπου συνειδητοποιώ ότι έχω ήδη δίπλωμα , και αν δεν περάσω τις εξετάσεις θα μου το πάρουν, και αποφασίζω να μην δώσω. Αυτόματα μεταφέρομαι στο "tattoo studio" του Dragonlord... μόλις είχε τελειώσει το χτύπημα στην κυρά μου, και του λέω έχεις χρόνο για μένα? εκεί νομίζω ήταν ο Virus που γυρίζει τον κοιτάει ο Dragonlord και των ρωτάει πως είναι το πρόγραμμα.
Ανοίγει αυτός ένα palmtop και του λέει έχεις 8 ώρες μέχρι το επόμενο ραντεβού, οπότε και ξεκινάμε.
Του εξηγώ τι θέλω, δεν έλεγε να καταλάβει , μου ζωγράφιζε όλο κάτι φοβερά σχεδιάκια αλλά καμιά σχέση με αυτό που του είχα ζητήσει ... Στο τέλος με την βοήθεια ενός σωλήνα για πότισμα τον έκανα να καταλάβει , και πριν αρχίσει να το χτυπάει ξύπνησα ....
Spoiler
... και τι tattoo ήθελες να χτυπήσεις?
ένα giggeroeides με καλώδια και σωλήνες στο χέρι μου.Quote:
Originally Posted by ~ladykiller~
είμαι και καλά με την κοπελιά στο σπίτι των γονιών, η μάνα μου κάνει βεντούζες(!!) στον αδερφό μου που είναι άρρωστος, και μεις πειράζουμε τα άπειρα μπουκαλάκια με τα μπαχαρικά της διαλέγοντας ποια μας αρέσουν περισσότερο για να τα κρατήσουμε...ξαφνικά λέω πρέπει να φύγουμε! χαιρετάμε τη μάνα, βγαίνουμε από το σπίτι και αντί να φύγουμε κανονικά, λέω στην ιωάννα πάμε από δω θα κόψουμε δρόμο.
και μπαίνουμε σε ένα κακοτρόχαλο(sic) δρομάκι χωρίς άσφαλτο, με λάσπες, μικρά ρυάκια να τρέχουν ανοίγοντας μικρορωγμές στο δρόμο κλπ. η ιωαννα μου λέει φοβάμαι, και της λέω κράτα γερά το σκύλο(!!!) και μην τον αφήνεις! Μήν απομακρύνεσαι από κοντά μου!
Περπατάμε και το σκοτάδι αποπνικτικό και προκύπτει από το πουθενά ελληνίδα γιαγιά 1,50 ύψος, γλυκύτατο πρόσωπο, άσπρο μαλλί, μαύρα ρούχα, κλασσική μαύρη μαντίλα, περπατάει και βάζει ένα καλαμπόκι στην τεράστια μπροστά τσέπη της φούστας της και μου λέει με άψογη southern προφορά: Shhhiiiiiieeeeeet Boy! You ain't never gonna make it! της απαντάω με άνεση: dixie land ain't but 3 seconds away ma'aaam! γελάει χαρούμενα αλλά ελαφρά σαρκαστικά, και συνεχίζουμε τον δρόμο.
τώρα ξέρουμε ότι πηγαίνουμε προς το εργοστάσιο λαδιού(!!!!) στον δρόμο εμφανίζεται τρέχοντας ο τζεφ Μπρίτζες και μόλις τον βλέπω θυμάμαι ότι τελικά έπαιζα σε ταινία δράσης(!!!!) μας λέει με αγωνία: έχετε μόλις 12 λεπτά μέχρι να ανοίξουν οι δεξαμενές με το λάδι! και αυτός πέρνει φόρα και πηδάει από τον γκρεμό μέσα στο διπλανό ποτάμι με αφρίζοντα ανταριασμένα καφέ νερά. η κάμερα πάει στην επιφάνεια του νερού όπου δείχνει τον τζέφ μπρίτζες να πολεμάει με τα νερά, και να πετάει το κεφάλι του πάνω για να πάρει ανάσα και να τον τραβάει το νερό κάτω κλπ. (τέλεια σκηνοθεσία φυσικά).
εμείς πανικόβλητοι αρχίζουμε να τρέχουμε και περνάμε μια σήραγγα και καταλήγουμε σε μία σπηλιά, όπου συναντάμε μία high tech κοινωνία γαμάτη αλλά φοβερά εχθρική, με πράσινα φωτάκια και τέτοια. τότε χτυπάνε σειρήνες και κόκκινοι alarm φάροι στριφογυρνάνε, και τα μεγάφωνα λένε: 1 minute to tank evacuation! Πάμε να γυρίσουμε στην σήραγγα, αλλά στην έξοδο μας κλείνει το δρόμο....
...o ζαν κλώντ βαντάμ, ντυμένος με στρατιωτικό παντελόνι και κολλητό χακί κασκορσέ....Μόλις τον βλέπω θυμάμαι ότι τελικά έπαιζα σε ταινία ξύλου! πάνω στο λαδωμένο-ιδρωμένο κορμί του αντανακλούν τα κόκκινα φώτα των φάρων και τα μεγάφωνα έχουν αρχίσει το countdown: 4, 3, 2, 1....
ξυπνητήρι.....
σ αγαπαω παντοτινα.
