Originally Posted by
phthoggon
Επίσης, αυτή η τάση ήδη υπάρχει στο δικαστικό σύστημα. Καθώς ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερους αιτιατούς παράγοντες (από γονίδια, ψυχικές διαταραχές ως εξωτερικές επιρροές) οι οποίες επηρεάζουν (έστω και εν μέρει) τις πράξεις κάποιων, τόσο τείνει η υπαιτιότητα να μειώνεται, όπως και η ποινή (για αυτοί και διάφοροι φωνάζουν "σκοτώστε τους" και κάποιοι άλλοι λέμε όχι, επειδή του είχε συμβεί το τάδε, είναι έτσι, "δικαιολογείται"). Ε, η λογική εν τέλει καταλήγει στο ότι εάν δεν υπάρχει τίποτα άλλο από αιτία και αποτέλεσμα, δεν έχει πραγματική επιλογή, άρα δεν "φταίει" για να τον τιμωρήσουμε μεταφυσικά και να ξαναέρθει η καρμική ισορροπία ας πούμε. Αυτό ναι, είναι παράλληλα και μια ηθική επιλογή. Μια άλλη ηθική επιλογή και ενδεχομένως λογική στο ωφελιμιστικό πλαίσιο, είναι να τον σκοτώσουμε επειδή στο κάτω κάτω αναπνέει τον αέρα μας. Ευτυχώς, στα μη θεωρητικά πλαίσια, δε μας κάθεται σωστά να σκοτώνουμε κόσμο, αλλά πιο σημαντικά δεν αποδυκνείεται και πολύ χρήσιμο για το μέλλον. Γενικώς μιλώντας, η τιμωρία (πχ η σφαλιαρίτσα στο σκύλο να μη κάνει βλακείες, ή οι φωνές στο παιδί) μερικές φορές είναι χρήσιμη. Τα 20 χρόνια πίσω από τη στενή (γενικά μιλώντας) και η στέρηση από τον Ρωμανό του πανεπιστημίου δεν είναι, είναι τιμωρία του μεταφυσικού τύπου. Θα του χρησιμέψει του Ρωμανού και της κοινωνίας αυτή η απόφαση? Αυτό πρέπει να ρωτάμε.