Το κατάλαβα, μια χαρά το είπες. Νομίζω ότι είναι όντως σπάνιο είδος να βρεθεί ανεξάρτητο, αλλά δύο καλοπροαίρετοι και σχετικά ώριμοι άνθρωποι κάνουν το μπάλανς του σωστού βοηθώντας ο ένας τον άλλον. Δηλαδή, και ο άντρας ο σωστός σπάνιος είναι (όπως τον ορίζω εγώ και θα δυσχεράνω τη θέση μου μη κάνοντάς το τώρα), αλλά σπάνια είναι και τα δύο είδη εξίσου, δηλ. να είναι σωστοί πάντα και με όποιον τύχει. Ο συνδυασμός των δύο τους φέρνει κοντά στο σωστό. Συχνά και υποσυνείδητα. Γενικά είναι μια διαδικασία, καλό είναι να έχει φοβερή αφετηρία, αλλά πάει το πράγμα και από μόνο του (αν επαναλαμβάνω μιλάμε για καλοπροαίρετους και ώριμους ανθρώπους, όχι ανυπόμονους εγωιστές), η ζωή το πάει εκεί.
Ε, πιστεύω εγώ τέλος πάντων.
