Σε τέτοιο προσωπικό επίπεδο, η εξερεύνηση της αλήθειας σαφώς πλεονεκτεί από την επιλογή της αλήθειας. Οι γνώσεις δεν είναι ένα παθητικό στοιχείο, επιδρούν και ορίζουν την προσωπικότητα, τον τρόπο σκέψης και τις επιλογές μας. Η θρησκεία απαιτεί μία τυφλή πίστη που οδηγεί και στην τήρηση των αντίστοιχων ηθικών κανόνων, χωρίς καμία εγγύηση για το αποτέλεσμα τους (πόσο μάλλον της υπόσχεσης για κάποια μεταθανάτια αμοιβή). Εξερευνόντας την αλήθεια, από την άλλη, μπόρούμε να οδηγηθούμε σε ασφαλέστερα συμπεράσματα, αφ' ενός γιατί εξερευνούμε και τις συνέπειες των πράξεων, αφ' ετέρου επειδή, μη λειτουργόντας δογματικά, τα πάντα μπορούν να τεθούν υπό επανεξέταση.Originally Posted by phthoggon
Εκτός αυτού, η επιλογή μιας θρησκείας δεν οδηγεί ντετερμινιστικά σε έναν πιο ευτυχισμένο άνθρωπο. Δεν είναι ανάγκη να φτάσουμε στο προφανές ακραίο παράδειγμα του φονταμενταλιστή μουσουλμάνου που ανατινάζει κανά κτήριο και τον εαυτό του στον αέρα, χαραμίζοντας την ευκαιρία να ζήσει πολλές άλλες εμπειρίες σε ένα φυσιολογικό χρόνο ζωής, όσο ευτυχισμένος και αν πέθανε. Υπάρχουν και πιο απλές περιπτώσεις, όπως η αποχή από το σεξ πριν το γάμο, η φύση της ομοφυλοφιλίας ως αμαρτία και άλλα αποτελέσματα θρησκευτικής φύσεως που καταπιέζουν τον πιστό.
Η ευτυχία, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αποτέλεσμα καθαρά προσωπικών, εσωτερικών πράξεων, ώστε να μπορώ να επιλέγω ότι υπάρχουν νεράιδες και να χαίρομαι με την ιδέα αυτή. Η ζωή μας προφανώς εξαρτάται και από το κοινωνικό περιβάλλον και τις συμβάσεις που πλαισιώνουν την σχέση μας με αυτό.
Είναι αντίστοιχα θεμιτό, σε αυτό το επίπεδο, οι επιλογές μας για τον τρόπο λειτουργίας μίας κοινωνίας να μη βασίζονται σε κάποιας μορφής δόγματος, θρησκευτικού ή πολιτικού, αλλά σε συμβάσεις και μεθόδους στις οποίες οδηγούμαστε έχοντας τουλάχιστον μία ελάχιστη εγγύηση ότι μελετήθηκαν με έναν συστηματικό τρόπο οι επιπτώσεις τους. Θα μπορούσαμε δογματικά να μην επιτρέπουμε, λόγου χάρη, τα διαζύγια, γιατί δεν το θέλει ο θεός. Ή θα μπορούσαμε να μελετήσουμε πρώτα την συνέπεια ενός τέτοιου νομοθετήματος και να δούμε εάν αρμόζει, εάν κάνει πιο αρμονική τη συμβίωση μας στο σύνολο της κοινωνία ή αν δημιουργεί προβλήματα. Και μπορεί η μελέτη να μην μας οδηγεί ντετερμινιστικά στην σωστή απόφαση, αλλά τουλάχιστον έχει πολύ καλύτερες πιθανότητες από την τυφλή επιλογή της θρησκείας. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της επιστημονικής μεθόδου, όπου το αποτέλεσμα τίθεται σε δημόσια κριτική και επανεξέταση, οι πιθανότητες είναι σαφώς καλύτερες.
