Η λέξη παρακράτος άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως από τον αριστερό χώρο μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη. Οι αριστεροί κρατιστές πίστευαν (κι ακόμα πιστεύουν) στο καλό κράτος, το κράτος δικαίου, το κράτος πρόνοιας. Γι' αυτό και απέδωσαν ευθύνες στο ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ, κάτι ύπουλους συμμορίτες που δρουν αυτόνομα απ' το κράτος και γαμούν και δέρνουν και όλως τυχαίως δεν τους ξέρει ούτε τους συλλαμβάνει κανείς! Με αυτό τον τρόπο αθωοποίησαν την κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί το κακό παρακράτος φταίει για όλα.
Δεν υπάρχει παρακράτος, μόνο ως βαθύ κράτος θα μπορούσαμε να το ονοματίσουμε. Είναι η ΚΑΚΗ πλευρά του κράτους (για να μιλήσω την αριστερή γλώσσα), η πλευρά της μη έννομης βίας και καταστολής η οποία βάζει το χέρι της εκεί που δεν φτάνει αυτό της έννομης. Και επιτέλους ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, έξω από τα όρια του κράτους δεν δρα κανείς.
Επίσης, το να χαρακτηρίσει κανείς τη Σέχτα ή τους υπόλοιπους γκαζάκιδες/χυτράκιδες ως παρακρατικούς είανι ό,τι πιο λάθος. Το "κίνημα" πρέπει να εντοπίσει και να περιθωριοποιήσει αυτά τα στοιχεία φετιχοποίησης της βίας, όχι να τα πετάξει στον κάδο των "παρακρατικών", μαζί με χρυσαυγίτες και λοιπούς κρατικούς "υπάλληλους". Πίστεψέ με ικονοκλαστ! Αν δρούσαν για το καλό του κράτους αυτοί οι τύποι τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα.
