Originally Posted by
animae
Και επειδή είμαι χαζούλης, μπορείς να μου πείς και ποιός συνεχίζει να αναπαράγει αυτά τα μέτρα? Ξέρεις, αλλος ένας μαικλ.
Στην πραγματικότητα η βία αυτή καθ' αυτή δεν είναι λύση για μια "κοινωνική παθογένεια", καλά-καλά δεν είναι καθαρό
μέσο προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι μια πολύ πρόχειρη και αυθόρμητη αντίδραση που μπορεί να προκύπτει και απο συνειδητοποιημένους ανθρώπους -όπως για παράδειγμα όσοι την υπερασπίζονται σε αυτή την πολύ ωραία κουβέντα που έχετε- αλλά βέβαια και απο ασυνείδητους, μπάχαλους κλπ. Αυτό συμβαίνει γιατί μια γρήγορη βιαίη αντίδραση λειτουργεί στην επιφάνεια των πραγμάτων, δεν αναλύει το πώς και το γιατί, ποιά είναι τα αίτια της παθογένειας και πως θα αποκρούσει τον πυρήνα που την δημιουργεί. Καλή ώρα το να σπάσεις τα μούτρα ενός μαχαιροβγάλτη τραμπούκου παρακρατικού ή ενός μπάτσου δεν απαντάει στο πως γεννούνται φασίστες απο μια κοινωνία ή γιατί αυτή η "κοινωνία" χρειάζεται τους μπάτσους, της κάμερες και τους φασίστες της.
Αν η οποιαδήποτε βία μπορούσε απο μόνη της να επιφέρει βαθιά αποτελέσματα τότε όλοι όσοι έχουν αρπάξει τις γκλομπιές και τα χημικά τους, έχουν φάει μαχαιριές, έχουν τραμπουκιστεί, έχουν συλληφθεί, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής σε οποιαδήποτε απο τις μορφές της, θα έπρεπε να κάνουν τουμπεκί τώρα. Όμως δε κάνουν, απο τα κοριτσάκια που ξανακατεβαίνουν στις πορείες μέχρι τα πιο ματσό αναρχοφρικιά, όλοι είναι ξανά εκεί για να υπερασπιστούν το ιδεολογικό τους κάστρο. Γιατί ο λόγος που έγιναν αριστεροί ή αναρχικοί δεν θα αλλάξει αν τις φάνε λίγο παραπάνω, αυτό απλά θα τους εξαγριώσει λίγο ακόμα. Έτσι κι αν ένας μαχαιροβγάλτης νιώθει ότι έχει απέναντι του μερικά παλούκια μπορεί να σταματήσει να βγάζει μαχαίρι αλλά άλλοι δέκα θα γεννηθούν σε μια επόμενη φάση. Και αυτό θα συμβεί γιατί η κολυμπήθρα μέσα απο την οποία βαφτίστηκε ο φασίστας, το σύστημα, είναι ακόμα εκεί. Με τις αντιθέσεις του που παράγουν την πόλωση, με την προπαγάνδα του που παράγει το λούμπεν και το ρατσισμό, με τους μηχανισμούς του που επιστρατεύουν τους μπάτσους μαζί με το παρακράτος για να χτυπάνε στέκια, κινήματα, μετανάστες και αγωνιστές.
Άρα πράγματι, η γρήγορη βία είναι αδιέξοδο όταν πρέπει να απαντήσεις άμεσα σε κάτι. Όπως η καταστολή, οι συλλήψεις ή μια επίθεση τραμπούκων δολοφόνων. Το παιχνίδι όμως αρχίζει εκεί και συνεχίζεται στα πιο βαθιά, που είναι η συνεχής διαπάλη για την αλλάγή των συνειδήσεων και η ίδια η πάλη ενάντια στο σύστημα και στην ιδεολογική του θωράκιση συνολικά. Μια πολύ μικρή ιστορική ματιά να ρίξει κάποιος θα δεί ότι σε κάθε περίοδο κρίσης η πόλωση και οι συγκρούσεις έρχονται στα καπάκια. Αυτά συνέβησαν με πολύ μεγαλύτερη αγριότητα σε εποχές πολύ πιο "αθώες" και απλές στον τρόπο που λειτουργούσαν τα πράγματα, τώρα συμβαίνουν και πάλι (ναι, περνάμε κρίση!) και όσο οξύνεται ο πόλεμος, όσο πέφτει το οικοδόμημα που έχουμε μπροστά μας, τόσο πιο πολύ παλεύουν για να το διαδεχθούν η βαρβαρότητα απο τη μία (όπως το '39) και κάτι λίγο πιο όμορφο απο την άλλη. Η κουβέντα δε τελειώνει στο πως θα συντρίψεις απλά την βαρβαρότητα και αν θα το κάνεις με παλούκια ή με διάλογο, αρχίζει στο πως θα χτίσεις αυτό το όμορφο που θα αντικαταστήσει τα πάντα όλα και χρέος των "καλών" είναι αρχικά να ταχθούν με το μέρος του, συνολικά, σε κάθε επίπεδο και με κάθε τρόπο.
