εμένα παιδιά πάντως με άρεσε σε γενικές γραμμές και δύσκολα θα πω καλό λόγο για disney/swu.
εμένα παιδιά πάντως με άρεσε σε γενικές γραμμές και δύσκολα θα πω καλό λόγο για disney/swu.
I'll bury you in your god's fucked garden
http://terribleminds.com/ramble/2017...owly-cracking/
πολύ καλό άρθρο, spoiler free σχετικά αλλά όχι εντελώς, άλλωστε με τη συγκεκριμένη ταινία είναι λίγο αδύνατον αυτό, το οποίο έχει πιάσει μεγάλο κομμάτι και των δικών μου σκέψεων. Διαφωνώ αρκετά στα 2 σημεία όπου αναφέρεται στο The Force Awakens και στο Matrix Reloaded, αλλά σε γενικότερο πλαίσιο τα λέει πάρα πολύ όμορφα. Να το διαβάσεις κυρ-Σαμπρέλια.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
Καλή ταινία, μάλλον η αγαπημένη μου από τα 8-9-όσα είναι. Το ότι ο Rian Johnson είναι καλός σκηνοθέτης ήταν γνωστό αλλά και πάλι εντυπωσίαστηκα α) με χρήση μοντάζ - crosscutting β) με το ότι καταφέρνει να έχει home stretch που παρότι είναι τίγκα στο action χτίζεται πάνω στα προηγούμενα και έχει συναισθηματικό κέντρο γ) το πως διατηρεί το πιο ελεύθερο πνεύμα του (μέσα προφανώς στα όρια της Disney - δεν μιλάμε και για καμιά ταινία της χρονιάς) μπλέκοντας έστω επιφανειακά διάφορα είδη. Σαφώς καλύτερο από το Force Awakens που νομιζω εκ των υστέρων δουλέυει κυρίως ως actors showcase μέχρι να μπουκώσει στη νοσταλγία και από το απαίσιο Rogue One. Το ότι κατάφερε να εκνευρίσει ορδές από κωλόνερντα είναι σαφώς θετικό μπόνους επίσης.
Τα prequels μέσα στα ξεκάθαρα αρνητικά τους, από την αστεία δραματουργία μέχρι το exposition, έχουν ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα τόσο φορμαλιστικά (το πιο πειραματικό attack of the clones και το καθαρά οπερατικό revenge of the sith) όσο και σε επίπεδο πολιτικού σχολιασμού και δεν θεωρώ και τα πρώτα τίποτα αριστουργήματα οπότε γενικά δεν είμαι σε καμία περίπτωση φαν της σειράς, γι' αυτό και μου έκανε εντύπωση που ένιωσα να με αγγίζει κάπως το climax εδώ - τα πλεονεκτήματα του να 'χεις κάποιον σκηνοθέτη που ξέρει να κόβει υποθέτω. Πίσω στον JJ τώρα. Εντωμεταξύ πόσο αστείο θα 'ταν να έπρεπε ο καραγκιόζης ο Trevorrow να το ακολουθήσει αυτό.
Γιατί απαίσιο το Rogue One; Ειδικά από τη στιγμή που λες ότι δεν είσαι φαν του saga, δε βρίσκω κάτι που θα μπορούσε να σε χαλάσει τόσο πολύ, εκτός αν σε εκνεύρισε τόσο πολύ το pacing της ταινίας, που ειδικά μέχρι να μπει σε μια σειρά η ιστορία, ήταν αρκετά εύκολο να σε αποσυντονίσει. Όμως εγώ το θεώρησα αρκετά καλύτερο από το Episode VII, το οποίο είναι και με διαφορά το χειρότερο της σειράς, για μένα.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στη φόρμα των prequels είναι το ring theory και το γεγονός ότι υπάρχουν συσχετισμοί συμμετρίας ανάμεσα στα 6 επεισόδια. Συμφωνώ σε αυτό που λες για τον Trevorow, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο JJ είναι καλύτερη επιλογή. Ειδικά όταν μετά από αυτή την ταινία, μένεις με ένα τεράστιο "και τώρα που πάει το πράγμα;"
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
Το είδα επιτέλους προχθές. Πολύ καλό, πέρασα υπέροχα (σχεδόν). Όλα όσα λατρεύω στο Star Wars ήταν εδώ.
Καλοσχεδιασμένα πλοία και πανέμορφα τοπία. Το jedi temple και το καζίνο, αλληλοσυμπληρώνονται στις απεικονίσεις του λιτού και της υπερβολής.
Η μάχη με τα βορβαρδιστικά στην αρχή με συνεπήρε.
Εδώ κάπου παίρνω χαμπάρι ότι είμαι σε ταινία της Disney, με το ποντίκι για σήμα, και ξενερώνω.
Spoiler
Παρακάτω έχει σπόιλερ για την τανία
Spoiler
Spoiler
I don't do drugs. I am drugs.
Συμφωνώ γενικά με όσα γράφεις (μου άρεσε η ταινία αρκετά αλλά όχι φοβερά, περισσότερο από το TFA, λιγότερο από Rogue One), αλλά μία ένσταση σχετικά με την disneyποίηση των SW:
Spoiler
για κάθε νέο χαριτωμένο πλάσμα που τρώει κράξιμο, θα θυμίζω ότι τα ewoks έσωσαν την επανάσταση.
Η ένσταση μου για τα παραπάνω είναι, ότι ειδικά τα πρώτα δεν προσφέρουν τίποτα στην εξέλιξη της ιστορίας και είναι μονο για τα κουκλάκια, δεν με ενοχλεί το πόσο χαριτωμέα είναι.
Τα Ewoks είναι για τον απλά για πούτσο, δεν τα βάζω καν στην κουβέντα.
Συμφωνούμε και για την κατάταξη των ταινιών.
Spoiler
I don't do drugs. I am drugs.
Τα οποία ο δημιουργός χρησιμοποιήσε επίτηδες, για να δείξει ότι το τεχνολογικό τέρας της Αυτοκρατορίας, νικήθηκε από έναν primitive λαό. Κατά νου είχε και τα wookies, τα οποία όμως είχαν επαφή με την τεχνολογία, οπότε προχώρησε στη δημιουργία των ewoks, που προφανέστατα υπήρξαν δόλωμα για merchandise expansion, δεν το αρνήθηκε ποτέ ο Lucas αυτό, η διαφορά είναι ότι με τα χρήματα που έβγαζε τροφοδοτούσε έρευνα και επιχειρήσεις για τα επόμενα project του.
Εδώ τα 4 δις που πήρε από την πόρνη εταιρεία τα έσπρωξε όλα σε charity και δημιουργία μουσείου.
Κατά τα άλλα, προχθές το είδα για τρίτη φορά, τα chills ήταν ίδια στις συγκεκριμένες σκηνές, το μόνο που άλλαξε ήταν ότι κατέληξα πως ο χαρακτήρας της Rose ήταν ο πιο disney απ' όλους και θα μπορούσε είτε να λείπει ή τουλάχιστον να την παίζει η αδελφή της, που ήταν και θεόμουνο![]()
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
(Νόμιζα ότι είχα ποστάρει απάντηση αλλά μάλλον όχι, γτφ. Οφφ τόπικ όπως και να 'χει, αλλά βαριέμαι)
Θεωρώ την πρώτη 1.30 ώρα της ταινίας απ' τα χειρότερα πράγματα που έχω δει πρόσφατα. Τα προβλήματα με τον ρυθμό όπως λες ισχύουν όπως επίσης και με το editing αφού δεν υπάρχει καμία αισθητική σύνδεση μεταξύ των σκηνών, αλλά δεν εντάσσονται εκεί οι βασικές μου διαφωνίες. Από την πλοκή της και μόνο, αυτή είναι μια άχρηστη ταινία, κάτι που θα ταίριαζε περισσότερο σε ένα tie-in κόμικ ή βιβλίο. Το ότι αυτή η αναλωσιμότητα γίνεται με τη σειρά της θεματικό κέντρο για τους ίδιους τους χαρακτήρες έχει ενδιαφέρον μόνο θεωρητικά, αφού στην πράξη είναι ένα οργισμένο πράγμα χωρίς χιούμορ και φαντασία, με τα δραματουργικά θέματα που είχαν τα prequels αλλά χωρίς το μάτι του -τεράστιου- Lucas. Δεν θέλω να γίνω σαν τους αντίστοιχους που κράζουν το 8 και να πω ότι αυτό το grimness δεν ταιριάζει στο συγκεκριμένο σύμπαν, όσο ότι πρέπει να ενταχθεί με σύνεση και προσοχή. Και ακόμα και όταν φτάνει στο climax -με κάποιες καλοσκηνοθετημένες σκηνές- το τέλος είναι ένα fan servicey πράγμα, με τον Vader στην τελευταία σκηνή να μην εξυπηρετεί κανένα δραματικό closure όσων έχουν προηγηθεί και απλά να υπάρχει για να ακουστούν τα χειροκροτήματα στην αίθουσα.
Ο θρύλος λέει (υποθέτω άτομα που ασχολούνται περισσότερο από μένα θα ξέρουν αν ισχύει ή όχι) ότι ο αρχικός τίτλος του Return of the Jedi ήταν Revenge of the Jedi πριν ο Lucas αποφασίσει ότι η εκδίκηση είναι μια έννοια που δεν ταιριάζει σε μια ομάδα ιπποτών όπως οι Jedi. Δεν περιμένω επανάσταση ή κάτι από ένα franchise της Disney με ό,τι σημαίνει αυτό αλλά η τελευταία εικόνα του Last Jedi που θα θυμάμαι είναι μια ανθρώπινη εικόνα ελπίδας. Αντίθετα η εικόνα που μου έχει μείνει από το Rogue One είναι μια CGI αηδία που ειρωνικά δηλώνει την έλλειψη κάθε είδους ανθρωπιάς από το συγκεκριμένο. Ένα απ' τα αγαπημένα μου κείμενα για σινεμά αναφέρεται σε μια σκηνή ιταλικής ταινίας που ζουμάρει στο σώμα ενός νεκρού χαρακτήρα. Δεν είμαι γενικότερα ηθικολόγος σε τέτοια θέματα, κυρίως γιατί θεωρώ ότι κάποιες φορές τέτοιες κριτικές αποτελούν εύκολες λύσεις/διόδους αποφυγής* αλλά η φάση με τον Cushing είναι νομίζω το όριο μου. Το οποίο βέβαια δεν παίζει και ιδιαίτερο ρόλο γιατί και οι προσωπικότητες των υπόλοιπων χαρακτήρων που ερμηνεύονται από actual ζωντανούς ηθοποιούς είναι σαν να μην υπάρχουν λολ.
*Κάπου εδώ να πω ότι παραμένω σκεπτικός απέναντι στις δυναμικά εκφραζόμενες κατηγορίες (και εδώ αλλά και γενικότερα) περί product placement, απρόσωπων franchises κλπ. Όχι γιατί διαφωνώ, προφανώς ισχύουν, όσο γιατί δεν εκφράζονται καθολικά αλλά για να υποστηρίξουν την όποια άποψη υπάρχει εξαρχής η οποία -με τα δικά μου κριτήρια- δεν βασίζεται σε κάνα σοβαρό criticism όσο σε σχόλια περί αληθοφάνειας πλοκής / κενά στο world building / ταίριασμα με μέρη του lore που έχουν αναφερθεί σε προηγούμενες ταινίες και που δεν με ενδιαφέρουν κα θο λου. Δεν θέλω να μπω σε κλισεδιές περί ενοχών που φεύγουν με ταινίες που κάνουν έστω και παιδικές αλληγορίες/μηνύματα Για Την Εποχή Μας (αν και η αποθέωση που γνώρισαν τα μετριότατα/κακά Wonder Woman & Logan με φτάνουν κοντά) όσο να πω ότι η όποια κριτική γίνεται πρέπει να αποφεύγει επιφανειακές απόψες και εύκολα τσιτάτα. (μια καλή/κακή στιγμή να πω ότι θεωρώ την πιο ενδιαφέρουσα superhero -όχι γενικότερα blockbuster- ταινία της τελευταίας 8ετίας το Batman vs Superman με τα χίλια προβλήματα που έχει)
Last edited by Kelldorain; 29-12-2017 at 13:38.
Πολύ ωραίο το αποπάνω ποστ.
Συμφωνώ με την αίσθηση ελπίδας που έχει το Last Jedi και εστιάσης στην ανθρώπινη κλίμακα. Στο Roque Οne αυτή η έλειψη ανθρωπιάς έπρεπε να τονιστεί σε αντιδιαστολή με τον ελπίδα του επομένου και την κλίμακα του Κακού.
Θα επανέλθω με περισσότερα.
Το παρακάτω είναι ένα πολύ σωστό σημείο, από θέμα διαφορετικής οπτικής, καθώς είναι μέρος τριλογίας, καθώς ο Σνυντερ προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια δραματουργία στο πως λέει την ιστορία, με τα κάρδα και τους συμβολισμούς που χρησιμοποιεί κάθε φορά, εστιάζοντας εξέλιξη χαρακτήρων και την κάθαρση τους σε κομβικά μέρη της ιστορίας, αλλά το παράκανε. Τα έβαλε όλα μέσα και το παράκανε. To director's cut αποσυμπιέζει λίγο την ιστορία και βρίσκει έναν καλύτερο ρυθμό αφήγησης από τον καταιγισμό, αλλά δεν μπορεί να σώσει τα πάντα.
I don't do drugs. I am drugs.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
να πω οτι σε δεύτερη προβολή και αφού είχα βγάλει αρκετό πόνο από μέσα μου, τελικά κατέληξα ότι δεν ήταν κακή.
Σε καμιά περίπτωση οι διθύραμβοι που βγήκαν, αλλά τελικά σε καμιά περίπτωση τραγική.
Έκατσα και παρακολούθησα και κάποιες λεπτομέρειες γνωρίζοντας την κατάληξη της ταινίας με σκοπό να πω "σας έπιασα" αλλά ήταν καλοί οι τύποι.
Θα επανέλθω με πιο ολοκληρωμένο ποστ
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
Καλη ταινιουλα το Last Jedi, για random ταινια sci-fi, και ενας ευκολος τροπος να βγαλει τα απωθημενα του ο κομπλεξικος και πιθανοτατα και με πολλους τροπους κακοποιημενος στην παιδικη του ηλικια Rian Johnson.
Για ταινια Star Wars, απλα ενα ανεκδοτο. Εισαι η Disney, εχεις αγορασει ενα απο τα μεγαλυτερα franchise ολων των εποχων σε κινηματογραφο (και οχι μονο), σου δινεται η ευκαιρια να βαλεις ηρωες οπως ο Luke Skywalker, ο Han Solo και η Princess Leia να εχουν μερικες απο τις πιο δυνατες στιγμες στην ιστορια του κινηματογραφου, επιστρεφοντας 30 χρονια μετα τα κατορθωματα τους, και τους δειχνεις να:
- Han Solo να εχει ουσιαστικα παρατησει τη γυναικα του, επειδη το παιδι τους βγηκε κακο, και να ειναι καρικατουρα του εαυτου του.
- Leia Solo να μην εχει ουσιαστικα κανενα backstory για αυτα τα 30 χρονια, και να ειναι απλα πλεον General και οχι Princess.
- Luke Skywalker πληρης βιασμος του χαρακτηρα του. Απο μεγαλυτερος ηρωας του franchise, κακομαθημενος γκρινιαρης παππους που τα παρατησε επειδη ο ανιψιος του βγηκε το μαυρο προβατο της οικογενειας, ενω στο παρελθον εχει δει τους θειους του να καιγονται ως νεκροι σκελετοι μπροστα στα ματια του, δε γνωρισε ποτε μανα και πατερα, μπηκε στην Επανασταση και κατορθωσε να κανει redeem τον μεγαλυτερο villain στην ιστορια του sci-fi.
Η αληθεια ειναι πως δινω τα ευσημα στον Rian Johnson, γιατι καταφερε να βαλει ενα ωραιο περιτυλιγμα γυρω απο τη ΜΑΛΑΚΙΑΡΑ που εγραψε. Το στορι ειναι απλα για πεταμα, απο οπου και να το πιασεις. Κριμα, γιατι σκηνες σαν τη σκηνη με το καζινο (που ανεφερε κι ο Σαμπρελας) ειχαν πραγματικα τελειο Star Wars feeling, και κριμα γιατι εδωσαν επιτελους βαθος στον Kylo Ren και τον εκαναν γαμω τους χαρακτηρες, αλλα και γενικα η ταινια ειχε πολυ δυνατες σκηνες και ωραιες φασεις. Το Force Astral Projection μου αρεσε παρα πολυ σαν ιδεα, αλλα οταν εχεις κυκλοφορησει μια ολοκληρη τριλογια χωρις να δειξεις Luke Skywalker σε καποιο epic force battle (ειτε με Lightsaber ειτε χωρις), χωρις να δειξεις reunion της παλιας ομαδας, χωρις γενικα να δειξεις τιποτα που να βγαζει νοημα, ε τοτε το εχεις χασει το νοημα.
ΥΓ1. Εννοειται πως τα prequels απλα ξεφτιλιζουν αυτη τη νεα τριλογια παρωδια που βγαζει η Disney, απο καθε αποψη, ακομα και κινηματογραφικα. Episode 8 μακραν το χειροτερο Star Wars που εχει κυκλοφορησει.
ΥΓ2. Rogue One απλα υπεροχο, η μονη μας ελπιδα πλεον για το μελλον οι stand alone movies. Αν και πολυ φοβαμαι οτι το Solo θα βιασει αλλον εναν αγαπημενο χαρακτηρα.
The rest is just
Amazing. Every word of what you just said was wrong.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar