Ναι, το πιο σωστό είναι να πεις ότι είναι γενεσιουργός αιτία όταν κάποιος πιστεύει ότι η φράση ισχύει κυριολεκτικά ή σε συντριπτικό βαθμό. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι ρατσιστές (ή έστω απλά, άνθρωποι που έχουν προκαταλήψεις) στην κοινωνία δεν είναι μαύροι κρίνοι/αναγνώστες julius evola, είναι λαϊκοί άνθρωποι "με IQ κάτω από 12" που έλεγε ο Κωλαράκι, οι οποίοι έχουν ακούσει αρκετές φορές αυτές τις φράσεις (είτε να λέγονται κυριολεκτικά, είτε στην γκρίζα περιοχή) και πιθανόν τις έχουν δει και μερικές φορές να επιβεβαιώνονται μπροστά τους (και σίγουρα, ο ρατσιστικός τόνος με τον οποίο λέγεται τη δημιουργεί, αλλά και ο γκρίζος τόνος, έστω και της παρέας και της πλάκας την επαληθεύει). Με αυτή τη λογική, αλλά και επιπρόσθετα για το άτομο που οποίου η διαφορετικότητα (αλλά και η ιδιότητα) απειλείται (έστω και υποσυνείδητα) μπροστά στο άκουσμα τέτοιων φράσεων, ναι πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε κυριολεκτικοί και να χρησιμοποιούμε κομμάτια στις φράσεις όπως "οι περισσότεροι τάδε, κατά την προσωπική μου εμπειρία.." Για μία περίοδο στο μιούζικ σέξιον έβαζα κάθε φορά πριν τελειώσω το "κατά την γνώμη μου" για να σταματάνε τα ανούσια πλακώματα τύπου "ποιος είσαι εσύ να πεις ρε φίλε ότι οι Saxon (τυχαίο παράδειγμα!) είναι για το πούτσο, όλα γούστο είναι" και τα λοιπά. Τώρα που δεν ενδιαφέρεται κανείς, βαριέμαι να το κάνω, σχετικά της αντίδρασης/ενόχλησης που υπάρχει είναι αυτό.Originally Posted by sfinotouvlaki
Νομίζω πως σε κάθε επίπεδο οι αιτίες του ρατσισμού είναι άλλες, πιο χειροπιαστές. Στην καλύτερη περίπτωση νομίζω πως η γενίκευση είναι μέθοδος και όχι αιτία. Και τις περισσότερες φορές δεν είναι ούτε καν μέθοδος, είναι απλώς βιτρίνα. Σε κάθε συγκεκριμένη κουβέντα, με συγκεκριμένους ανθρώπους και συγκεκριμένο πλαίσιο, δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από αυτό που λέει ο φίξξερ, δηλαδή κοινή λογική, για να συμπεράνει κάποιος με ποιον τρόπο και με τι σκοπό χρησιμοποιείται μια γενίκευση. Η γενικεύσεις που δεν έχουν κάτι ρατσιστικό, αλλά χρησιμοποιούνται ως σχήμα λόγου, πολύ δύσκολα συμβάλλουν ώστε κάποιος να σχηματίσει άποψη για το αντικείμενο της γενίκευσης. Αυτός που το κάνει, απλώς παραφράζει αυτό που έχει ειπωθεί ώστε να το φέρει στα μέτρα της ήδη υπάρχουσας ρατσιστικής του σκέψης. Διαφορετικά θα έπρεπε παντού και πάντα, για όλα τα θέματα, να είμαστε κυριολεκτικοί για να μην παρεξησήσει κάποιος αυτό που λέγεται. Είναι χαρακτηριστικό νομίζω πως σε κάθε άλλου είδους κουβέντα καταλαβαίνουμε πότε κάποιος χρησιμοποιεί μια γενίκευση κυριολεκτικά (και αν δεν είναι ξεκάθαρο ζητούνται διευκρινίσεις), ενώ σε θέματα που σχετίζονται με κάποιο είδος ρατσισμού ξαφνικά προκύπτουν δυσκολίες αναγνώρισης του σχηματικού λόγου. Εμένα, τελικά, μου φαίνεται πως δεν υπάρχουν τέτοιες δυσκολίες. Ο μη ρατσιστής είτε θα καταλάβει μεμιάς τι έχει ειπωθεί είτε θα ζητήσει διευκρινίσεις και ο ρατσιστής απλώς θα αγνοήσει ηθελημένα το σχήμα λόγου. Δεν είναι η γενίκευση αυτή καθαυτή που δίνει ρατσιστικό νόημα σε μια οποιαδήποτε δήλωση, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τη χρησιμοποιεί ο ρατσιστής που την κάνει ρατσιστική.
Ομοίως, το κομιξάκι είναι ψιλοαπαράδεκτο, γιατί υπάρχουν αρκετοί με ιστορική μνήμη ώστε να θυμούνται γιατί δε γουστάρουν να λέγονται οι μαύροι nigger ή οτιδήποτε άλλο. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι θα έπρεπε να είμαστε πιο προχωρημένοι, αλλά για μπες εσύ στο μυαλό αυτού που έχει φάει τόσες διακρίσεις και πες του πώς θα έπρεπε να σκέφτεται.
