Γράφω εντυπωσιακά σοβαρό ποστ για μελλοντική χρήση.
Originally Posted by
OniBocho
Όταν μου γράφεις "στα παπάρια μας η αποψούλα σου, φύγε από το φόρουμ" δεν μπορεί να περιμένεις να σου απαντήσω "έχεις δίκιο, θα φύγω γιατί εσύ ξέρεις καλύτερα".
Κάθε φορά που ανοίγει αυτή η κουβέντα και κάποιος προσποιείται ότι εκπλήσσεται απο "φορουμικές" συμπεριφορές προσπαθώ να φανταστώ το ίδιο ακριβώς συμφραζόμενο να συμβαίνει σε μια παρέα σε ένα μπαρ ή σε ένα τσιπουράδικο. Μιλάνε όλοι για το πόσο σημαντικός υπήρξε ο Philip Seymour Hoffman, λέει ο ένας πόσο τεράστιος ήταν στο καποτε, η άλλη πόσο τον απήλαυσε στο χαπινες, ο τρίτος πόσα ακόμα είχε να προσφέρει σαν ηθοποιός και εμφανίζεται ο Γιώργος. Ο Τάδε Γιώργος, που μπορεί να ήρθε σαν ξάδελφος της Αλεξάνδρας, σαν μπαρμαν που δουλεύει εκεί, σαν οτιδήποτε βρε αδελφέ. Και λέει "No more tears. Πολύ καλός ηθοποιός αλλά μέχρι εκεί, ας τιμήσουμε πρώτα κάθε άτυχο πρεζάκι". Ο ίδιος Γιώργος που θα ανοίξει μια κουβέντα για τον "Καπουστρίδη", που θα πει, φερειπείν "άλλο ομοφυλόφιλος, άλλο πουστάρα". Και ο ίδιος που σε μια παρέα για να γίνει αρεστός ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο θα βγάλει ένα κινητό για να δείξει ένα βίντεο με τα ΦΛΙΣΚΟΥΝΙΑ της γυναίκας του. Και θα πει «φλισκούνια». Αυτό. Θα πει αυτή τη λέξη.
Πιστεύεις ότι κάποιος πρέπει να νοιάζεται γι' αυτά που λες. Ότι πρέπει να σε δικαιολογήσει, ότι αμα σου απαντήσει με μπινελίκια έχει κάποιο πρόβλημα, δε γαμάει, είναι μικροτσούτσουνος, είναι ασχημάντρας, έχει περσόνα ή έχει ψυχολογικά. Κακώς το πιστεύεις. Γιατί το πιο φαντεζί και το πιο εξωφρενικό από αυτά που συμβαίνουν σε αυτό που είναι τα ιντερνετς και η πεμπτουσία της επικοινωνίας σε αυτά, δηλαδή τα φορουμς, είναι ότι θα συναντήσεις κόσμο που δεν έχει καμία επαφή με σένα, με την παρέα σου, με τον κύκλο σου και με όλα αυτά που εσύ θεωρείς αποδεκτά. Πιστεύεις ότι έχει σημασία να ξέρεις ποιός είμαι εγώ και τι κάνω, πόσο γαμάω και πόσο την έχω, αν θα σου έλεγα τα ίδια «απο κοντά», αν είμαι περσόνα ή αν τα λέω στα σοβαρά. Κακώς το πιστεύεις. Μπορεί να είμαι ευγενέστατος σε κάθε πτυχή της ζωής μου, να έχω μια χαρά φυσιολογική σεξουαλική ζωή, να μη μου χρειάζεται να είμαι αγενής, γιατί κανείς ποτέ στον κύκλο μου δε λέει τέτοιες παπαριές. Ή μπορεί να είμαι το χειρότερο κομπλεξικό τσογλάνι που γουστάρει να τρολλάρει τον κόσμο και ψάχνει με κάθε αφορμή τον τσαμπουκά. Σκέψου πρώτα ότι αυτό που λες και κάνεις σε ένα φόρουμ είναι το αυτό μπαρ/τσιπουράδικο και η παρέα αγνώστων σου. Αν χρειαστεί γίνε σίγουρος ότι θα 'λεγες τα ίδια. Και αν γίνεις ή αν είσαι ήδη, κάνε την ελάχιστη προσπάθεια να τα υποστηρίξεις στο δια ταύτα, με επιχειρήματα, με κουβέντα, με μπινελίκια και counter-μπινελίκια ή με όσα μέσα έχεις. Πιστεύεις ότι πρέπει να δίνεις σημασία και να κλαίγεσαι και να κλαψομουνιάζεις και να ψάχνεσαι και να σπας αρχίδια με τα διαδικαστικά. Κακώς το πιστεύεις.
