ΚΚΕ

[Πόσο κάνει 10 συν 7]

Kαταρχήν δεν είναι υπαρξιακές αναζητήσεις οι ενδοαστικές διαμαχές, αν σου ακούγονται έτσι σε εσένα τότε παραγνωρίζεις την αστική κυριαρχία σε όλους τους τομείς και κυρίως στην βάση που είναι η οικονομία. Ξεκόλλα ρε δεν είναι ασήμαντα πράγματα αυτά για να επιλύσεις τόσο σοβαρά ζητήματα. Δηλαδή αν ξεσπάσει ένας πόλεμος και σου πω και σου αναλύσω τις ενδοαστικές και ιμπεριαλιστικές διαμάχες είναι ζήτημα υπαρξιακής αναζήτησης; Και άντε μετά να σε πείσω να στρέψεις το όπλο σου που σου έδωσε ο αστός στον ίδιο και να του πάρεις την εξουσία.

Stam and the e.p.a.m λοιπόν. Δεν παραγνωρίζω τις διαφορές ευρώ-δραχμής που λες και ότι αυτήν την στιγμή οι αστοί δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμα που δεν αντικατοπτρίζει τις σχέσεις παραγωγής αλλά τον παραγόμενο πλούτο. Και γι αυτό το ευρώ είναι σκληρό και γερμανικό όπως λες διότι αντικατοπτρίζει την γερμανικό παραγόμενο πλούτο που είναι ο μεγαλύτερος αυτήν την στιγμή στην EE. Όμως ρε Σταμάτη η χώρα μας έχει κάνει και στο παρελθόν υποτιμήσεις για να ξεπεράσει ζητήματα χρέους αλλά αυτά γίνονται με αστικούς όρους και όχι με φιλολαϊκους όρους την στιγμή που το νόμισμα είναι εργαλείο στον καπιταλισμό της αστικής οικονομικής διαχείρησης. Προβάλλεις ότι ο κόσμος θα πεθαίνει και θέλει άμεσες λύσεις και θεωρείς ότι η δραχμή θα του το προσφέρει. Η δραχμή θα βοηθήσει μόνο για να ξεπεραστεί ο ύφαλος του χρέους και για να επανακαθορίσει την σχέση του ελληνικού πλούτου με τον ξένο (συναλλαγματική αξία). Οι απώλειες για το εισόδημα και για την οικονομία θα είναι καταστροφικές αν γίνει με όρους αστικής διαχείρησης. Δηλαδή θα ισοσκελιστεί με όρους δουλείας κινέζικης εργασίας, ανύπαρκτα επειδόματα, θα φέρει μεγαλύτερη φτωχοποίηση και τρομερά ποσοστά ανεργίας. Την στιγμή που οι αστοί θα χάνουν μέρος των κερδών τους ο λαός θα βρίσκεται στα συσσίτια και θα δουλεύει για ψίχουλα. ακόμη πιο ψίχουλα από σήμερα. Με τον καιρό θα έρχεται μια αναιμική ανάπτυξη ή μπορεί και ραγδαία (ανάλογα με την ικανότητα αστικής διαχείρισης) αλλά σε τίποτα αυτό δεν θα βοηθήσει τον λαό. Βλέπε χώρες με ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης με τον λαό στο καναβάτσο. Δες ακόμα και την Γερμανία που έχει το σκληρό νόμισμα που λες και τον μεγάλο ρυθμό ανάπτυξης αλλά οι Γερμανοί πηγαίνουν στον γιατρό με δανεικά και δες και το ποσοστό φτώχειας του γερμανικού λαού.

Δηλαδή κλείνοντας θέλω να πώ ότι η επιστροφή στην δραχμή (δες ξανά το παράδειγμα της Αργεντινής) θα αποτελέσει μοχλό ανασυγκρότησης της αστικής μηχανής περνώντας και συνθλίβοντας αυτός ο μοχλός τον λαό. Δεν λέω ότι με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και την διαγραφή του χρέους θα έχεις μία αγγελική μετάβαση. Θα είναι πολύ και δύσκολα και τότε αλλά θα έχεις την κλειδιά της οικονομίας και θα μπορείς με άλλους όρους να λύσεις το οικονομικό και άρα και το κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, της φτώχειας. Επίσης αποδεσμευμένος από την ΕΕ και από το κεφάλαιο θα έχεις τα χέρια σου λυμένα. Οι μπολσεβίκοι πάντως διέγραψαν με την μία το χρέος του πολέμου και με το κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας δες σε τι ρυθμούς ανάπτυξης έφτασε η οικονομία τους χωρίς να λοιμοκτονεί κόσμος αλλά με τεράστια κεκτημένα σε Ασφάλιση,Υγεία, Παιδεία-Έρευνα.

Σχετικά με την απόλυση που λες, τι παπαριά λες ρε; ποια αστυνομία ρε μαλάκα, είσαι καλά;