Πρώτα απ'όλα για την ιστορία, στην Αθήνα λειτουργούσε κανονικά ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Ψάχνοντας την ιστορία, έχω καταλήξει ότι ο κυριότερος λόγος που δεν είχαμε εδώ εκτεταμένα φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού ήταν η ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, που κατέστησε την ελλάδα ένα κυρίως εθνικό κράτος, χωρίς μεγάλες μειονότητες μέχρι το 1990*, κάτι που συνέβαλλε και ο αφανισμός των ελλήνων εβραίων από τους ναζί στην κατοχή.
Μπορεί να μην είχαμε εκτεταμένο φυλετικό ή θρησκευτικό ρατσισμό στην Ελλάδα για 70 χρόνια περίπου, αλλά είχαμε μακρά παράδοση κοινωνικού ρατσισμού εναντίον διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Και μπορεί οι έλληνες στρατιώτες που φύλαγαν τα μακρονήσια και τους Αη-Στράτηδες να μην φορούσαν την νεκροκεφαλή των Totenkopf SS στη στολή και να μην είχαμε φούρνους και θαλάμους αερίων και να τα ονομάσαμε "τόπους εκτοπισμού" και κάτι τρέχει στα γύφτικα, αλλά σύμφωνα με το διεθνή ορισμό, μια χαρά στρατόπεδα συγκέντρωσης ήτανε, με τα βασανιστήριά τους, τις εκτελέσεις τους και τα όλα τους. Και όσο αφορά τα πογκρόμ, έχουν γίνει σύνηθες φαινόμενο τα τελευταία 3 χρόνια, και δε θυμάμαι τους αλβανούς και τους πολωνούς το 90 να τους υποδεχτήκαμε και με ροδοπέταλα ε. Γενοκτονία όντως δεν έχω παρατηρήσει, αλλά αυτό δεν αθωώνει τα υπόλοιπα. Ο ρατσισμός δεν ήρθε ουρανοκατέβατος εδώ απλά μεταλλάχτηκε.
*Για τη σχέση με σλαβόφωνες ή τουρκόφωνες μειονότητες στη Β. Ελλάδα ας μιλήσουν ο βόρειοι, εγώ δεν το'χω ψάξει πολύ.
Edit. Συν αυτό που λέει ο Κάλκι
