ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012

[Ford Prefect]

[atom_smasher]

Εδώ ο Μάνος λέει να κατεβούν πασοκ,νδ,δημαρ, δησυ όλοι μαζί.

νεοφιλελευθερο αριστερο μετωπο εναντια στους επικινδυνους και ετσι;

[Lazyass]

Μου γάμησε τη ψυχολογία

[12 stars circle your brow]

Κακώς, λίγο λολ που γαμιέται η ψυχολογία σου απο δημοσκοπήσεις.

[ikonoklast]

http://antarsya.gr/node/386

[Marillion]

εδώ να δεις disappoint

http://ellinismoskaiellines.blogspot...05/o.html#more

γελάω εδώ και ώρα. μην έχετε φαει

[ubu]

Μήπως να «επανασχεδιάσουμε» και το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ;...

Οποιος ισχυρίζεται ότι θα πάει να «διαπραγματευτεί», να «επαναδιαπραγματευτεί» και να «επανιδρύσει» την ΕΕ, ώστε να «επανασχεδιαστεί» η φιλοσοφία της και συνακόλουθα

να «επανατοποθετηθεί» σε φιλολαϊκή - και σε «αριστερή» (!) - βάση η σχέση της Ελλάδας με τις Βρυξέλλες,

είναι σαν να λέει ότι:

1) Θα πάω να «επαναδιαπραγματευτώ» με το ΝΑΤΟ για να το «επανασχεδιάσω» και από δύναμη του ιμπεριαλισμού και του πολέμου να το μετατρέψω σε πρόσκοπο του ουμανισμού και της ειρήνης, όπου - εντός του ΝΑΤΟ - η Ελλάδα θα χαίρει ειρήνης και ασφάλειας.

*

Είναι σαν να λέει ότι:

2) Θα πάω να «επαναδιαπραγματευτώ» με το ΔΝΤ για να του φτιάξω μια νέα «αρχιτεκτονική», να το μετασχηματίσω από μισητό τοκογλύφο σε καλοκάγαθο φιλόπτωχο ταμείο, και μέσα εκεί - στο ΔΝΤ - η Ελλάδα και ο λαός της θα απολαμβάνουν ευημερία και οικονομική προστασία.

*

Είναι σαν να λέει ότι:

3) Θα πάω να «επαναδιαπραγματευτώ» με τα μονοπώλια, με τις πολυεθνικές, με τις «οφ σορ», με τους εφοπλιστές - των οποίων «τον πατριωτισμό δεν αμφισβητούμε», όπως έλεγε στο MEGA ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννης Μηλιός - και από αρπακτικούς κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές, από κακάσχημους βατράχους να τους μεταλλάξω σε αστραφτερά πριγκιπόπουλα και σε φιλάνθρωπους Σαμαρείτες, που δε θα έχουν στόχο την επί πτωμάτων απομύζηση κέρδους, αλλά τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.

*

Είναι σαν να λέει ότι:

4) Θα πάω να «επαναδιαπραγματευτώ» με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ, και από κόμματα των μνημονίων, των τραπεζιτών, της «Ζήμενς» και του ψεύδους θα τα πείσω να «επανασχεδιαστούν», για να γίνουν κόμματα του εργάτη, του αγρότη και του μικροεπαγγελματία.

*

Είναι σαν να λέει ότι:

5) Θα πάω να «επαναδιαπραγματευτώ» με την «Ιερά Συμμαχία» των ακροδεξιών και των νεοναζιστών που συμμετέχουν στις κυβερνήσεις των μισών χωρών της ΕΕ, όπως και με τις κυβερνήσεις των άλλων μισών κρατών - μελών που επιβάλλουν απηνή λιτότητα στους δικούς τους λαούς, και που ταυτόχρονα εξολοθρεύουν άλλους λαούς σε Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, ώστε αυτήν την ίδια συμμαχία των λαοκτόνων να την καταστήσω «φιλική» προς τον ελληνικό λαό.

***

Τόση είναι η πολιτική αυταπάτη που υπάρχει και ξεχειλίζει από τούτη τη θεωρία περί «θετικής μεταστροφής» της ΕΕ διά της «διαβούλευσης», της «επαναδιαπραγμάτευσης» και του «κοινωνικού διαλόγου» με τους εκπροσώπους του αδυσώπητου ευρωπαϊκού κεφαλαίου, με τους Μπαρόζο, τις Μέρκελ, τους Ολάντ και τους Ρομπάι.

*

Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις και σε αυτές τις πρακτικές

- ειδικά όταν εκδηλώνονται στο όνομα της «σωτηρίας» ενός λαού, όπως ο ελληνικός, που εξαθλιώνεται λόγω ακριβώς της σύμπραξης της ελληνικής πλουτοκρατίας με την ευρωενωσιακή πλουτοκρατία -

τα όρια της πολιτικής αυταπάτης, που οδηγούν στον πλήρη αφοπλισμό του λαού, είναι πολύ δυσδιάκριτα σε σχέση με κάποια άλλα όρια. Εκείνα της πολιτικής απάτης.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

[asimoulis]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το παραπάνω και αδυνατώ να καταλάβω γιατί ο σύριζα παγιδεύεται σε σχήματα τύπου ΕΕ. Ίσως επειδή εκτιμούν ότι η διάλυση της ΕΕ θα καταστήσει δύσκολες τις συθήκες για τη δημιουργία μιας άλλης επόμενης ένωσης;

Για κόμματα τύπου δημαρ το καταλαβαίνω αλλά νομίζω ότι η επιμονή του σύριζα με τη ΕΕ δεν θα κρατήσει για πολύ και θα προσγειωθούν ανώμαλα στην πραγματικότητα.

[Marillion]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το παραπάνω και αδυνατώ να καταλάβω γιατί ο σύριζα παγιδεύεται σε σχήματα τύπου ΕΕ. Ίσως επειδή εκτιμούν ότι η διάλυση της ΕΕ θα καταστήσει δύσκολες τις συθήκες για τη δημιουργία μιας άλλης επόμενης ένωσης;

Για κόμματα τύπου δημαρ το καταλαβαίνω αλλά νομίζω ότι η επιμονή του σύριζα με τη ΕΕ δεν θα κρατήσει για πολύ και θα προσγειωθούν ανώμαλα στην πραγματικότητα.

Δεν ξέρω. Αυτά που λέει ο Μπογιόπουλος έχουν βάση και δεν είναι λόγια του αέρα.
Απ'την αλλη το να διαλυθεί η Ευρωπαική Ενωση και να δημιουργηθεί με νέες βάσεις πως ακριβώς διαφέρει απ'το να αλλάξει σταδιακά; Ναι μεν στην μία έχουμε μια ολική άρνηση του τωρινού μοντέλου που θα επιφέρει έστω πρόσκαιρη αποξένωση/απομόνωση.

Κακά τα ψέμματα η Ευρωπαική Ενωση έχει πολλές ομοιότητες με αυτό που περιγράφεται πιο πάνω. Παράλληλα όμως εχει μερικές πλευρές που αποκρύπτονται. Η Ευρωπαική Ενωση παρέχει διόδους επικοινωνίας διπλωματίας και εμπορίου που με μια βιαστική εξοδο θα χάσουμε. Για να μην λέω γενικολογίες η εξοδος της Ελλαδας αυτήν την στιγμή την αποδυναμώνει στρατηγικά συγκριτικά με τα όποια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των γειτόνων εμμέσω ΝΑΤΟ και άλλων διπλωματικών συμμαχιών. Η εξοδος της Ελλάδας μας αποκόπτει από άμεση τροφοδότηση βασικών τεχνολογικών αγαθών όπως ενέργεια πχ, που θα κοστίσει αν δεν βρεθεί γρήγορα μια άλλη λυση (που αν εξαιρέσεις τον Τσαβες δύσκολο να βρεις κάτι που δεν προωθεί πάλι ιμπεριαλιστικά συμφέροντα). Εκτός βέβαια αν πιστεψουμε τον Βελόπουλο και πούμε όλα τα εχουμε γαμάμε.
Ακόμη, έστω και σε μικρότερο ποσοστό, υπάρχουν πολιτιστικά ωφέλη. Πέρα απ'την σχεδόν δωρέαν φοίτηση σε προπτυχιακά/μεταπτυχιακά προγράμματα υπηρξαν και υπάρχουν υπερογκες επιδοτήσεις που πήγαιναν/πηγαινουν για την εγχώρια πολιτιστική ανάπτυξη (από μουσεία, σχολεία, πανεπιστημιακά προγράμματα κτλ). Τα ίδια ισχύουν και για τον αγροτικό/ τεχνολογικό τομέα.

Θα πει κάποιος μα δεν δώσαμε κιολας γιαυτά; Αμέ. Αλλά αποτελεί άλλο ένα πλεονέκτημα αυτου του είδους η ''αλληλεγγύη'' ας μου επιτραπεί. Πρέπει όλοι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως αξίζει να πληρώνουμε για να υπάρχει ένα αξιοπρεπές σύστημα παιδείας 2 χιλιάδες κλμ παραπέρα.

Δεν θέλω όμως να πάρω θέση για το αν πρέπει να φύγουμε ή να μείνουμε, το ερώτημα μου ειναι διαφορετικό.
Ποσο πιο ρεαλιστικό είναι να αλλάξει η Ευρωπαική ένωση αν φύγουμε εμείς, απ'το να αλλάξουμε την Ευρωπαική Ενωση από μέσα; Αν το ζήτημα ήταν ηθικό θα ελεγα πως πρέπει να φύγουμε τώρα αμέσως, αλλά είναι και πολιτικό το ρημάδι και πρέπει να βλεπεις και μια προοπτική στην α) περίπτωση.

[redeemer]

Δεν θέλω όμως να πάρω θέση για το αν πρέπει να φύγουμε ή να μείνουμε, το ερώτημα μου ειναι διαφορετικό.
Ποσο πιο ρεαλιστικό είναι να αλλάξει η Ευρωπαική ένωση αν φύγουμε εμείς, απ'το να αλλάξουμε την Ευρωπαική Ενωση από μέσα; Αν το ζήτημα ήταν ηθικό θα ελεγα πως πρέπει να φύγουμε τώρα αμέσως, αλλά είναι και πολιτικό το ρημάδι και πρέπει να βλεπεις και μια προοπτική στην α) περίπτωση.

Κανένα από τα δύο δεν ειναι εφικτό,μια χώρα που με το ζόρι βγάζει το 2% του ΑΕΠ είμαστε, με πολιτική επιρροή κοντά στο 0.Εχει ειπωθεί πολλές φορές αλλά αν θέλαμε να τα μαζέψουμε έπρεπε να το είχαμε κάνει 2 χρόνια πριν,τώρα το impact από μια έξοδο μας θα είναι πολύ λιγότερο αισθητό.

Και σα να μην έφτανε αυτό,ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να ξενερώσει ψηφοφόρους.

[Sotos_The_Tequiler]

υπάρχει αρκετός καιρός μέχρι τις εκλογές για να συμβούν σημεία και τέρατα στο πολιτικό σκηνικό. Έχουμε να δούμε πολλά μέχρι εκείνη τη μέρα τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τα κόμματα, τις συμμαχίες τους, τις κωλοτούμπες κλπ. Αράξτε, πάρτε βαθιά ανάσα, οπλιστείτε με @@ από ατσάλι κι απολαύστε. Είμαι πολύ περίεργος να δω πως θα το παίξει ο Τσίπριζα το νταλαβέρι.

[ubu]

Με εκνευρίζει αυτός ο τύπος. Μιλάει λες και δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε από το ευρώ. Θεωρεί ότι όσοι λένε ότι η ευρωζώνη μπορεί να αντέξει μία έξοδο της Ελλάδας μπλοφάρουν και γι' αυτό αυτός ως "κυβερνώσα αριστερά" θα πάει στην Ευρώπη έχοντας και το μαχαίρι και το καρπούζι και θα επιβάλει τους όρους του. Έτσι, και αναπαράγει τη γραμμή Βενιζέλου/Σαμαρά ότι η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφή με το να μην δέχεται καν το ενδεχόμενο να είναι υπέρ μας η ύπαρξη ενός εθνικού νομίσματος που βρίσκεται υπό τον έλεγχό μας και, συγχρόνως, τάζει λαγούς και πετραχήλια λέγοντας ότι μπορεί να εφαρμόσει αριστερό πρόγραμμα εντός ευρώ/ΕΕ. Αν όμως τελικά πάρουμε όντως πόδι από το ευρώ και ενδεχομένως και την ΕΕ με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τότε ο κόσμος που τον στήριξε θα το εκλάβει ως ήττα της αριστεράς και θα στραφεί σε συντηρητικότερες, πιο "υπεύθυνες" λύσεις. Που θα μας επανεντάξουν και στο "κλαμπ των ισχυρών", όχι σαν τους μαλάκες τους αριστερούς που μας πετάξαν έξω.

[katwrimos]

ubu, υποθέτω οτι αν ο σύριζα πάει και κατεβάσει τα βρακια του μπροστα στη μερκελ λεγοντας ΡΟΥΦΑ ΤΟΥΣ 17 ΠΟΝΤΟΥΣ ΜΟΥ ΜΩΡΗ και η μερκελ μας πετάξει απο το ευρώ, τοτε ισχύει αυτό που λες. Αλλα το πιο πιθανό σεναριο είναι οτι αν οι γερμανοι εχουν αποφασίσει να μας πετάξουν έξω, ο σύριζα θα αντισταθεί με οσα νομικα μεσα έχει, η κατάσταση θα τραβήξει πολλά χρονια και πιθανότατα να μεσολαβήσουν εκλογές μεχρι να ληφθεί η οριστική απόφαση ευρώ ή δραχμές. Ακομα και αν μας κόψουν τα δανεικά, δεν θα βγούμε αμέσως απο το ευρώ. Κατ αρχήν το κράτος θα αρχίζει να πληρώνει με ενα σύστημα "IOU", δηλαδη οταν έρθει η ώρα να πληρώσει κάποιον προμηθευτή του δημοσίου πχ, αντι να του δινει 100 ευρώ, θα του δίνει μια επιταγή που θα λέει οτι σε 3 η σε 6 η σε 12 μήνες θα πάρει 100 ευρώ. Αν στο μεταξύ κάνει πράξη αυτά που λέει περι φορολογίας της περιουσίας ωστε να μπορει να είναι συνεπής στην πληρωμή των IOUs τοτε δεν θα υπάρχει καμία πίεση για να βγούμε απο το ευρώ αμεσα. Αν βεβαια ψωλάρουνε τους 3 πρωτους μηνες σαν το πασοκ και οταν ερθει η ώρα πληρωμής των IOUs και δεν μπορεί να τα πληρώσει το σύστημα θα καταρεύσει και θα έρθει η δραχμή, αλλα σε αυτή την περίπτωση θα μιλάμε για κατάφωρη παραβίαση των προεκλογικών υποσχέσεων περι περιουσιολογίου και φορολογίας του πλούτου οπότε καλά να πάθει. Αλλα αν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του θα μπορέσει σίγουρα να κρατηθεί στο ευρώ μεχρι τις επόμενες εκλογές, λογικα σε 1-2 χρόνια απο τώρα, χωρις να μπορεί να του καταλογίσει κάποιος "ασυνέπεια της αριστεράς".

[poweruser]

in the meantime...

[Sotos_The_Tequiler]

ωραιότατο κείμενο

Ανοικτή επιστολή προς το ΚΚΕ του Γιώργου Ρούση

Spoiler

Ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου, Γιώργος Ρούσης έστειλε ανοικτή επιστολή προς το ΚΚΕ στην οποία αναφέρεται στην πτώση των ποσοστών του κομμουνιστικού κόμματος στο οποίο ήταν μέλος για 21 χρόνια και απευθύνει έκκληση στην ηγεσία του «Σώστε το κόμμα, τολμώντας να απευθύνεται και στον κόσμο και στις συνιστώσες της ριζοσπαστικής αριστεράς, την μετωπική, άμεση πρόταση, που προβλέπει το πρόγραμμα του».Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:
Αγαπητοί σύντροφοι,
Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το κόμμα όχι μόνον δεν μπόρεσε να εισπράξει σημαντικό κομμάτι της λαϊκής οργής, αλλά αντίθετα έχασε ψήφους και μάλιστα σε λαϊκές περιοχές, παραδοσιακά προπύργια του, όπως στη β’ Πειραιά.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά μετά… τη διάσπαση του 1968 το κόμμα έπαυσε να είναι η ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς. Επιπροσθέτως οι μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις, για όσο αξίζουν, δείχνουν μια επικίνδυνων διαστάσεων παραπέρα συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης.
Για αυτήν την αρνητική εξέλιξη είναι σαφές ότι υπάρχουν και πολλές αιτίες, για τις οποίες δεν ευθύνεται το κόμμα. Πέραν όμως αυτών, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι και το ίδιο είναι άμοιρο ευθυνών, ή με άλλα λόγια ότι φταίει μόνο η στραβωμάρα του γιαλού ‐ λαού και όχι και το λάθος αρμένισμα του καραβιού ‐ κόμματος.
Ποια λοιπόν είναι τα λάθη που οδήγησαν σε αυτήν την αρνητική για το κόμμα κατάσταση; Πέρα από γενικότερες λαθεμένες θέσεις του με τις οποίες κατά καιρούς έχω εκφράσει τη διαφωνία μου, και οι οποίες σαφώς επηρεάζουν αρνητικά και τη στάση του λαού απέναντι του, νομίζω ότι αυτά μπορεί να επικεντρωθούν:
1. Στην αντιμετωπική στρατηγική του κόμματος που φτάνει μέχρι την άρνηση του διαλόγου, την άρνηση ακόμη και της ίδιας της ύπαρξης της Αριστεράς, η οποία το οδηγεί και σε ένα απομονωτισμό ο οποίος και του στερεί την κύρια πηγή άντλησης δυνάμεων,
2. Στην παραπομπή της σωτηρίας του λαού στον απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον, σε συνδυασμό με μια μηδενιστική καταστροφολογία για το άμεσο μέλλον.
Αν όμως το κόμμα προσμένει να ενισχυθεί στη συνείδηση του λαού, μέσω της επιβεβαίωσης αυτής της καταστροφολογίας πλανάται πλάνη οικτρά και τούτο διότι ο λαός που έχει φτάσει στα όρια του οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά, δεν αντέχει να του λες ότι θα βυθιστεί ακόμη βαθύτερα στο τέλμα, δίχως να του προτείνεις μια άμεση θετική λύση.
Εξάλλου η έτσι κι’ αλλιώς μεθοδολογικά ανεπαρκής άρνηση της άρνησης, δίχως να συμπληρώνεται από μια άμεσα υλοποιήσιμη, θετική πρόταση, που να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, μάλλον αποστροφή προκαλεί, ή σε λάθος διέξοδο οδηγεί, παρά σε έλξη προς όποιον την καλλιεργεί.
Το δραματικό, σύντροφοι είναι, ότι αν το ΚΚΕ, όχι δα ανταποκρινόμενο στις προτάσεις για συνεργασία άλλων αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά παίρνοντας το ίδιο πρωτοβουλίες στη βάση όσων προβλέπονται από το ίδιο το πρόγραμμα του, θα είχε ξεπεράσει και τις δυο παραπάνω αδυναμίες.
Εξηγούμαι. Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο μάλιστα με βάση το πρώτο άρθρο του καταστατικού του, πρέπει να το αποδεχτεί όποιος επιθυμεί να γίνει μέλος του, γίνεται αναφορά σε ένα «αντιϊμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό Μέτωπο» :
‐ στο οποίο το ΚΚΕ διατηρώντας την αυτοτέλεια του «συμμετέχει και δουλεύει για την ανάπτυξη της ενότητας και της μαχητικότητας του»,
‐ μέσα από το οποίο «το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και τη ανεξαρτησίατης χώρας»
‐ το οποίο «μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική συμφωνία»
‐ του οποίου οι προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης, μεταξύ των οποίων πρώτος και καλύτερος είναι η «αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δεν ταυτίζονται με το σοσιαλισμό, ούτε παραπέμπεται η υλοποίηση τους σε αυτόν, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην υλοποίηση του.
Μάλιστα στο υποκεφάλαιο με τίτλο «το Μέτωπο και το πρόβλημα εξουσίας», γίνεται λόγος και για πιθανότητα «να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα».
Γύρω από το χαρακτήρα ή και το περιεχόμενο αυτής της μετωπικής πρότασης που σίγουρα χρίζει ανανέωσης –π.χ. σχετικά με τα μνημόνια τους συνοδευτικούς νόμους, τις δανειακές συμβάσεις ή το ευρώ κλπ‐ πολλά μπορούν να ειπωθούν. Το βασικό όμως είναι ότι αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει τον άξονα κίνησης του ίδιου του κόμματος, τόσο όσον αφορά στην αναγκαιότητα του Μετώπου, όσο και στην κάλυψη του κενού ανάμεσα στο καπιταλιστικό παρών και το σοσιαλιστικό μέλλον. Και αυτό όχι βεβαίως με τη μορφή ενός ξέχωρου στάδιου, αλλά ως κατάκτηση ενός οχυρού σε ένα γκραμσιανού τύπου πόλεμο θέσεων, που θα διαμόρφωνε καλύτερες θέσεις για το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό.
Να όμως που αυτό το πρόγραμμα όχι μόνον έχει καταχωνιαστεί, αλλά το Κόμμα κινείται σε παντελώς αντίθετη με αυτό κατεύθυνση.
Σαν κομμουνιστής, που πονά ένα κόμμα που υπηρέτησε επί 21 χρόνια, που θλίβεται βαθύτατα από το σημερινό φυλλορρόημα του, που έχει ασκήσει δριμεία κριτική στο κόμμα όπως αρμόζει σε ό,τι αγαπάς, που θεωρεί ότι ο κόσμος του ΚΚΕ βρίσκεται στο ίδιο με αυτόν μετερίζι, και ότι αυτός ο κόσμος είναι τραγικό λόγω της στάσης του κόμματος να σπρώχνεται στην αγκαλιά του υπό διαμόρφωση αριστερού αναχώματος του συστήματος, τούτες τις κρίσιμες ώρες, σας κάνω έκκληση όχι μεγαλόσχημη, αλλά ταπεινή: Σώστε το κόμμα, τολμώντας να απευθύνεται και στον κόσμο και στις συνιστώσες της ριζοσπαστικής αριστεράς, την μετωπική, άμεση πρόταση, που προβλέπει το πρόγραμμα του.
Τόσα απλά.
Συντροφικά

Γιώργος Ρούσης

http://www.koutipandoras.gr/?p=20588