Για την Τσέλσι , όταν μιλάμε για μια ομάδα που τον Μάρτη γελάγαμε με την πάρτη της και ο μονόφρυδος Ιταλός με α και ου την πήγε τελικό μαγκιά του.
Και κάπου εδώ είναι και η καύλα του ποδοσφαίρου , δεν κερδίζει η καλύτερη τεχνικά ομάδα, αλλά η ομάδα που ακουμπάει και τα 2 της αρχίδια στο γήπεδο και τα θυσιάζει, μπράβο λοιπόν στην Τσέλσι και μπράβο στον Ντι Ματέο που βρήκε το σύστημα που ταιριάζει στην φετινή τσέλσι για να πάρει αποτελέσματα. Ναι και κωλάρα είχε η τσέλσι, αλλά είπαμε, γιαυτό γουστάρουμε μπάλα.

Μπάγερν : σε μια μέρα που ρομπεν και γκόμεζ δικαίωσαν όσους τους θεωρούν μέτριους (σε τέτοιο επίπεδο έτσι?) και γενικά μια αμυντική γραμμή που ακόμα και η ΑΕΚ θα έκανε πάρτυ , όχι απλά πέρασε με τσαμπουκά , αλλά κακός τελικά έφτασε και στα πένταλτυ. Για μένα παραμένει ένα μεγάλο ανέκδοτο ο Μουρινχο και haters gonna hate. To ματσάκι έπρεπε να το πιέσει και να βάλει 4 γκολ, αντ αυτού , έπαιξε μπαλίτσα κοτ κοτ και τον ήπιε. Διαιτησία τραγική και εχτές, αλλά εγώ τα λέω και με φασκελώνετε , όταν βλέπεις μπαλάρα σταρχιδιασουκιολαςτακορακια