Σεβασμός και τιμή στους σημερινούς εικοσάχρονους-εικοσιπεντάχρονους που μεγάλωσαν σε εκείνη την επαρχία. Επίσης σε Μικρασιάτες, Ποντίους και Αρβανίτες που κληρονομούν ως επί των πλείστων την Αθήνα.
Σεβασμός και τιμή στους σημερινούς εικοσάχρονους-εικοσιπεντάχρονους που μεγάλωσαν σε εκείνη την επαρχία. Επίσης σε Μικρασιάτες, Ποντίους και Αρβανίτες που κληρονομούν ως επί των πλείστων την Αθήνα.
Συμφωνώ με ικονοκλαστ, και προτείνω επίσης να αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές σε όλους τους κατοίκους επαρχίας.
Όχι δηλαδή επειδή εσείς αποφασίσατε να ζήσετε στη κοζμάρα σας, να τα τρώμε στη μάπα οι υπόλοιποι.
Και σε χωριό να πάτε, πάλι όλη μέρα στο ιντερνέτ θα είστε.
εμεις μετακομισαμε απο αθηνα στα μεσα του 90 σε ενα χωριουδακι κανα μισαωρο απο κει που μενει ο mιnmin. Αυτο εγινε φυσικα για λογους εργασιας. Μειναμε λοιπον στο χωριο μιας και ειχαμε δικο μας σπιτι και βαλαμε καπνα. Ομως οσοι ζουνε σε εκεινα τα μερη ξερουν καλα τι εγινε με το καπνο.. και τωρα οι γονεις μου ειναι 50 και δεν εχουν δουλεια. Μια χαρα ειναι το χωριο παιδια, αλλα μονο αν εχεις ενα καλο σπιτακι και μια δουλεια με ενα (οχι καλο, αλλα..) σεβατο μισθο. μονο που οι αγροτες δεν εχουν μισθο. Παιρνουν φραγκα μια στο τοσο και αναγκαστικα κανουν τα κουμαντα τους. Αυτο ειναι αρκετα δυσκολο παιδια. Οποτε αν ολα τελικα πανε καλα με μια δουλιτσα, παρατας τη γαμημενη πολη που ανηκει στα αυτοκινητα, τους Ρουπου και τον καθε υπανθρωπο και εισαι μια χαρα, και με τα κολπα σου και με τα ταξιδια σου μια στο τοσο αν οπως ειπα εχεις μια εργασια.
Τελος παντων, εγω σπουδασα θεσνικη και τωρα δεν μπορω να βρω τιποτα απο δουλεια. Ειμαι σε πολυ δυσκολη φαση και σε λιγες μερες επιστρεφω χωριο μετα απο 5 χρονια.
σοβαρα, πειτε τι προοπτικες εχει το χωριο σε θεμα δουλειας..
Εγω τωρα που θα παω (σε μια βδομαδα φευγω για τετοια κατασταση λεμε), για να μου φυγει λιγο η πικρα καθως την αγαπω τη πολη παρα την ασχημια της, θα παρω μια σκηνη, λιγη αγιαουασκα και θα τη βγαζω στο παγγαιο μεχρι να μου περασει και να δω τι θα κανω με δουλεια. Οποτε φυση, πεζοποριες, ηρεμια και καθαρος αερας προς το παρον.
Μινμιν εχει καμια δουλεια εκει νιγριτα? Οτιδηποτε ομως, αντεχω. Σαν το σπασιμο ξερεις δεν εχει τιποτα πιο δυσκολο. Ειμαι προς δραβισκο μερια (ουτε γυφτος ουτε ρουπου).
Ενταξει ξερω ειμαι λιγο ακυρος. Δεν γραφω γενικα αλλα παρακολουθω το φορουμ κανα 2 χρονια και ειναι σαν να σας ξερω κατα καποιο τροπο.
...και φαντάσου να μένεις εκεί με το μωρό απ'το άβατάρ σου.Originally Posted by Khalkji
αυτο το ποστ με πονεσε.Spoiler
Στην 1η φώτο, βατίρας είναι αυτό; Αν ναι, εκατομμύρια
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Νομίζω ότι το μόνο που έβαλα ως προϋπόθεση για μένα είναι να έχω μια δουλειά. Η λογική απόσταση από μια πόλη ισχύει για το 99% των περιπτώσεων και απλά ήθελα έτσι να αποκλείσω την περίπτωση κορφοβούνι. Εσύ τι νομίζεις ότι νομίζει ο Κρουξ?νομίζω αυτό λέει ο Κρουξ, ότι εύκολα τα λέμε, στην πράξη όμως θέλουμε πόλη σε κοντινή απόσταση, εξασφαλισμένη δουλειά, όχι οικογένεια ή οικογένεια χωρίς παιδιά αλλά με γυναίκα πρόθυμη να ακολουθήσει. ε δεν τα λες και βερεσέδια αυτά
Η φώτο είναι βόρεια του Vancouver, δε νομίζω ότι θέλεις βατήρα, λολ.Στην 1η φώτο, βατίρας είναι αυτό; Αν ναι, εκατομμύρια
όσοι λένε ότι θα πάνε χωριό και θα φυτεύουν καμιά ντομάτα, δε νομίζω να περιμένουν να ζήσουν απ'αυτό, χόμπυ θα είναι.
το κακό με το χωριό σου και το χωριό μου είναι ότι κανείς τους δεν έμαθε τη γεωπονική, να δουν τι θα κάνουν στην μετα-καπνα εποχή, παίρνουν ό,τι τους δώσει ο κρατικός γεωπόνος και περιμένουν πότε θα πάει να κοιτάξει τα χωράφια έναντι αμοιβής (κι όσοι δεν έχουν περισσευούμενα χρήματα μένουν χωρίς γεωπόνο και μετρήσεις).
Vielen Dank für alles was mal war
IT'S A TRAP
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 23:48.
Την έκανα πέρυσι μετά από εφτά καυτά χρόνια στην Αθήνα [κι άλλα 10 πριν σε πρωτεύουσα άλλης χώρας] και τώρα μένω σε χωριό. Χωριό-χωριό. Το μπαλκόνι κοιτάει βουνό, το υπονοδωμάτιο είναι ανατολικό και με ξυπνάει ο ήλιος. Κάνω μισή ώρα να πάω στο κέντρο της πόλης, μία με το αεροπλάνο για Αθήνα και μιάμιση για κατασκήνωση στο νότο. Χόρτα, κότες, μανιτάρια, ιντερνετ και προτζεκτορας. Αυτά περίπου.
Κι αν γνωρίσω κάποιον και γουστάρω την παρέα του, θα τον ξαναδώ κάπου τυχαία και θα τα ξαναπούμε. Α, ναι, και γυρισμένο σε technicolor, όχι Α/Μ
4:47 και βλεπω αυτη τη ζωγραφια!
Με εχεις μπερδεψει με καποια αλλη χρηστρια. Σου θυμιζω οτι δεν εχουμε καν γνωριστρει οποτε ειναι το λιγοτερο γελοιο και κομπλεξικο να χαρακτηριζεις αβιαστα και με τοση ευγενεια ατομα βασιζομενος σε ενα ποστ. Μπορει να το χεις και χομπυ βεβαια-η αληθεια, δε με ενδιαφερει.
Οπως και να χει, δεν ειναι του χαρακτηρα μου να ξεκατινιαζομαι οποτε μαλλον διαλεξες λαθος χρηστρια να ασχοληθεις. Δεδομενου οτι εχεις ηδη αποφανθει για το ατομο μου, μην το βασανιζουμε αλλο: στρεψου στη φιλοσοφημενη λυση του ιγκνορ και σταματα γενικα να μου απευθυνεις το λογο.
Last edited by electra; 26-02-2012 at 05:16.
Και περίμενε να ακούσεις από το δικηγόρο της.
a cry for help, a hint of anaesthesia
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 23:49.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
