Καλά οκ, προφανώς δεν ενοώ κυριολεκτικά το Ποουνινγ, αλλα το ποιντ μου παραμένει, το να αποφασίζουν οι καταναλωτές για το τι θα παραχθεί είναι απείρως προτιμότερο απο τους 100 μαλάκες που θέλουν να αποφασίζουν για μια ολόκληρη χώρα. Είναι βεβαια ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ η αγοραστική δύναμη του καθενός να αρκεί για να αγοράσει ένα αγαθό (πχ όντος ο μισθός μου είναι υπέρογκος γιατι τις υπηρεσίες του εργοδότη μου μπορεί να τις αγοράσει το 0.1% της σουηδίας, οποτε αμα έλεγα οτι αξίζω τα λεφτά μου γιατι μου τα δίνει η ελεύθερη αγορά θα ήμουν βλάκας - απο την άλλη ο εργαζόμενος της Απλ δικαιούται να λεει οτι αξιζει τα λευτά του γιατι ολοι μπορουν σε μια ανεπτυγμένη χώρα να αγοράσουν κινητο!). Όμως το πρόβλημα της αγοραστικής δύναμης λύνεται εύκολα μέσω της φορολογίας και της αναδιανομής, ενώ το πρόβλημα των 100 ζώων που θέλουν να αποφασίζουν λύνεται μόνο με σφαίρες και κρεμάλες, οπως είναι το σωστο για ΚΑΘΕ δικτατορα ΚΑΘΕ πολιτικης απόχρωσης, ναι?
Α και παρτε και ενα φαν κατωριμος τριβια: Δεν ήμουν πάντα ανορθόγραφος, στις πανελληνιες στην έκθεση είχα πάρει 17!! Ανορθόγραφο με έκανε η άτιμη κενονία που με έριξε στα ξένα χέρια!