ΤΟΣΟ ΝΑΙ
Και σ' αυτή ακριβώς τη βάση είναι που σχολιάζω το ζήτημα ΝΑΔΙΡ.
Δηλαδή ύστερα από γκαζάκια στην μπουένα βεντούρα, αναίτιο ξύλο σε πάρτυ γενεθλίων, παράλογες γηπεδικές συμπεριφορές στις πορείες και πεσίματα στην ΥΦΑΝΕΤ (αυτό με μία επιφύλαξη γιατί δεν είμαι σίγουρος/θυμάμαι καλά αν το έχουν κάνει αυτοί) πώς μπορείς να αξιώνεις αλληλεγγύη; Έρχεται και η στιγμή που πρέπει να εφαρμοστεί κάποιου είδους κοινωνική απομόνωση σε προβληματικές ομάδες. Δηλαδή αν εσύ θέλεις το κίνημά σου με έναν συγκεκριμένο τρόπο (λογικό ή παράλογο άσχετο), κάν' το μεν, αλλά αν μου κάνει κακό η συναναστροφή μαζί σου, τότε λυπάμαι, αλλά κλείσαμε.
ΟΚ, η παρέμβαση στο χώρο της εστίας είναι ένα βήμα στη σταδιακή διολίσθηση του σεβασμού στο άσυλο και έχει και πολιτικό / προπαγανδιστικό αντίκτυπο και η μπατσοκρατία πρέπει να καταπολεμάται, αλλά απλά για τέτοιες ομάδες για μένα πραγματικά παίζει το πιο μικρό βιολί του κόσμου. Δηλαδή ο κοινωνικός αυτοματισμός που μας οδηγούν τέτοιες συμπεριφορές προσωπικά μου είναι εξίσου μισητός με τον καπιταλισμό. Άλλωστε την αναρχία δεν τη θέλω σαν αυτοσκοπό, δηλαδή αναρχία σε οποιαδήποτε μορφή και με κάθε κόστος, αλλά σαν ένα εργαλείο βελτίωσης της ζωής μας (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Μία αναρχία βασισμένη στον κοινωνικό αυτοματισμό είναι το ίδιο ανάλγητη και απάνθρωπη με τον πιο ακραίο καπιταλισμό (σε σημείο που δεν είμαι σίγουρος αν σε τελική-τελική ανάλυση έχουν διαφορά)
Όσον αφορά για το χαρακτηρισμό μου ως προβοκατόρικης ομάδας, δεν ξέρω αν το κάνουν επίτηδες τα παιδιά, αλλά τελικά η συμπεριφορά τους, είτε εκούσια, είτε λόγω βλακείας, είτε λόγω χουλιγκάνικου ξεκαβλώματος σε κάθε ευκαιρία, καταλήγει να ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ προβοκάτσια. Άσχετα αν είναι εσκεμμένη ή όχι. Στην ουσία το media-gestalt και οι μπάτσοι επιθυμούν ακριβώς αυτήν την εικόνα του αναρχικού και για να έχουν κοινωνικό πάτημα να τη συντρίψουν και για να μην παίρνει ποτέ κανείς στα σοβαρά αντιεξουσιαστικές απόψεις.