O Τσούνταρος γράφει ωραία, διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Ο Κισατζεκιάν μου είναι πολύ συμπαθής αλλά μερικές φορές όταν τον διαβάζω έχω το εφέ που ντρέπεσαι και αισθάνεσαι αμηχανία όταν βλέπεις κάποιον στην τηλεόραση να εκτίθεται. Όχι ότι εκτίθεται ο άνθρωπος, αλλά ναι, αυτό. Κάτι υπέρμετροι σεβασμοί και ευχαριστίες στις συνεντεύξεις, πολλαπλά θαυμαστικά, πολυθεϊστής σε σημείο small gods και το λέω εγώ που την έχω την λέξη εύκολα, και επίσης όταν κάποιος μετά τα 30 χρησιμοποιεί την στρατιωτική έκφραση "θα πήξει η μούνα σας" για να περιγράψει λάιβ Πόρκιουπάιν Τρι, με προβληματίζει.
Κατά τ'άλλα Κήπος του Προφήτη.