Τζάκ δε ρίπερ, νομίζω οτι μπορεί να δικαιολογηθεί πώς ακριβώς μια συγκεκριμένη μουσική με τα τάδε στοιχεία σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά απο μια άλλη. Μια ομάδα γενικα, ανα τα χρόνια (καθώς αλλάζει) δε μπορεί να δικαιολογήσει αντίστοιχα πράγματα.

Απο την άλλη φίλε μου ρέιβενλορντ, με το συγκεκριμένο σκεπτικό μπορείς να δικαιολογήσεις επακριβώς τα πάντα, απο εγκλήματα, μέχρι πράγματα που και εσυ ο ίδιος θα κοροιδέψεις στη καθημερινή σου ζωούλα.

Το κράξιμο άλλων ομαδών, είναι εντελώς παράλογο. Δεν υπάρχει κάτι στην ιστορία του ολυμπιακού και του παναθηναικού που να τους κάνει καλύτερες ομάδες σε ολάκερη την ιστορία τους μέχρι σημερά και εις τον αιώνα τον άπαντα. Θα μπορούσες να είσαι η οπχιαδήποτε ομάδα, πώς το λένε. Και όχι μονο αυτό, αλλα και η ίδια η ομάδα που υποστηρίζεις ΕΙΝΑΙ μια διαφορετική ομάδα κάθε φορά.

Το να στηρίζεις αόριστα μια συγκεκριμένη ομάδα ενδεχομένως να σε κάνει να τη βρίσκεις περισσότερο, οκ. Εγω μπορεί να τη βρίσκω βγαίνοντας έξω και λέγοντας σε όλους οτι είμαι ο νεσαπουλιάτα. Εδώ κάπου ξεκινάει και γίνεται αστείο, δε νομίζεις? Μόνο που εσύ δε σταματάς εκεί, αλλά κάθεσαι και πλακώνεσαι σε κουβέντες (και κάποιοι και με τα χέρια τους) στηρίζοντας την ομάδα σου. Κοροιδεύεις άλλους ανθρώπους που στηρίζουν άλλες ομάδες. Βρίσκεσαι σε μια συνεχή αντίθεση με άλλους γιατί αυτό σε κάνει να νιώθεις ωραία, όχι γιατι έχει κάτι ιδιέταιρα γαμάτο η ομάδα σου. Σα να αρπάζεσαι στο ξύλο για να ξεκαβλώσεις. Ωραία μάγκα! Όλα κουλ! Απλά είναι αστείο να κοροιδεύεις τον εαυτό σου οτι έχει κάτι ιδιέταιρο η ομάδα σου. Ενδεχομένως να υπάρχουν περισσότερο σοβαρά επιχειρήματα για να είσαι ρατσιστής εναντίον οπχιασδήποτε φυλής, απότι να κάνεις αυτό που κάνεις. Και ήδη τα επιχειρήματα υπερ του ρατσιζμού είναι γελοία! Φαντάσου!
Αν θές απο την άλλη, κοροίδεψε τον εαυτό σου, εμένα δε με κόφτει ιδιέταιρα. Απλά δε θα σε πάρω και πολύ στα σοβαρά στη συνέχεια, λογικό νομίζω!