Λοιπόν στο πάρτυ του ER με ρώτησε η Morphine πως και Manchester City ...ε , τις είπα, και μιας και είναι μόδα τα θρεντς είπα όποιος γουστάρει να πει την ιστορία του.
Printable View
Λοιπόν στο πάρτυ του ER με ρώτησε η Morphine πως και Manchester City ...ε , τις είπα, και μιας και είναι μόδα τα θρεντς είπα όποιος γουστάρει να πει την ιστορία του.
Premier League
Γενικά σαν άτομο δεν θα με έλεγα μίζερο ή καταθλιπτικό, ωστόσο μου βγαίνει πάντα μια αγάπη για τους μικρούς και αδύναμους ή έστω τους "αδικημένους" .
Βλέποντας λοιπόν το φιλμ There's Only One Jimmy Grimble ήταν πλέον καταδικασμένο να υποστηρίξω την City, συν το ότι το τραγούδι Blue Moon είναι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ
Spoiler
Spoiler
φυσικά και δεν εκφράζει αυτά που έχω εγώ στο μυαλό μου για την City το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς των πετροδολαρίων
Primera Division
Είναι το έτος 1982 , το πρώτο μου Μουντιάλ που καταλαβαίνω , μεγαθήρια , παίχτες που τώρα λες τα ονόματά τους και ανατριχιάζεις.
Εγώ σαν πολύ κακός παίχτης στο "ορμηχτό" που παίζαμε με έχουν μόνιμα στο τέρμα, οπότε αρχίζω να βλέπω με περισσότερη προσοχή αυτήν την θέση.
όλοι μιλάν για τον απόλυτο διάδοχο του Λεβ Γιασίν τον Rinat Dasaev , 25 χρονών , εγώ εκεί σκαλοματίας , έχω πάθει ψύχωση με αυτόν τον Βάσκο, που φοράει τις διαφορετικές κάλτσες από τους άλλους ....
Μιλάω για τον λατρεμένο Luis Arconada
http://www.real-sociedad.com/media/g...ria-150134.jpg
με αυτά και μ'αυτά
Real Sociedad it is
http://www.soccerjerseysclub.com/wp-...-Sociedad2.png
2001, Playstation, LMA Manager
είχα βαρεθεί να παίζω με τη Μάτζεστερ Γιουνάητερ και έψαχνα καμιά μικρή ομάδα να την κάνω υπερτούμπανο, αφού το Playstation Magazine είχε δώσει και κάνα δυο cheatάκια και έπαιζα πιο ανέμελα (δε μπορούσα να αφοσιωθώ σοβαρά στο παιχνίδι, εκείνη την εποχή είχα διαβάσματα, Εμείς κι ο Κόσμος, Γεωγραφία και τέτοια).
Η ομάδα που είχε ανέβει τότε στην Premier ήταν η Fulham \m/ και είχε γαμάτα χρώματα και ενα-δυο σοβαρούς παίχτες, τους οποίους δε θυμάμαι αλλά ήταν γαμάτοι και βάζαν γκολ (νομίζω ήταν και ο Saha).
Από τότε σε όλα τα manager έπαιρνα φοθλαμάρα γιατί ήταν ποθτανα όλα, ειδικά όταν είχε Radzinski και Andy Cole και Van Der Sar και τον μέγα (καραγκιόζη πλέον) Steed Malbranque.
πλέον έχει πιάσει λίγο πάτο η ομάδα και κάνω ότι δεν ασχολούμα, χεχ.
το 2003 η Νταγκεναμ εν Ρεντμπριτζ μια μικρη ομαδουλα των ερασιτεχνικωνε, σε μια απ τις πρωτες της χρονιες στην Κονφερενς, πηγαινει τρενο για τα πλεη οφφ της Κονφερενς. ο Μικρο(τερος) τοτε Μιτς την προσεχει, του εκανε και "κλικ" για να μιλησω γυναικωτα (sic) το ονομα, και την στηριξε επενδυτικα οικονομικα και εκεινη του το ανταπεδωσε αρκετες φορες. ο Μιτς γνωστος για την δουναι και λαβειν αποψη του για τη ζωη την συμπαθησε πολυ και μια μερα του 03, εψαξε το σαητ της και ανακαλυψε (ω θεοι!) οτι φορουσε ερυθρολευκα.
Αυτο ηταν. η συμπαθεια μεγαλωσε και σιγα σιγα την παρατηρουσε μεχρι τις εκπληκτικες χρονιες του ΕΡ απ το 07 και μετα με τα τοπικς-μπλογκς οπου λογιζει τον εαυτο του, πληρη σαππορτερ.
η συνδεση της αγαπης τους, συνοδευτηκε και απο μια εκπληκτικη καθ ολα πορεια της ασυλληπτα αγνωστης και φτωχης ομαδουλας απ τα αλωνια των ερασιτεχνικων ως την Ληγκ 2 πρωτα, και την εκπληκτικο ανοδο περσι οπου ενα φορουμ σχεδον εκανε γυρο θριαμβου εκεινη την Κυριακη του Μαγιού, κατορθωμα που παιζει να ξεπεραστει φετο αν (λεμε αν) σωθει η τιμια ομαδα απ το Εσσεξ. (we re just a pub team from.)
trivia 1. Τη χρονια εκεινη το 03, η Νταγκεναμ αποκλειστηκε ευκολα στα πλεη οφφ απ την Μορκαμ. Η οποια ουτε κι αυτη ανεβηκε αφου εχασε στον τελικο απ την Γεοβιλ η οποια Γεοβιλ ειναι στην Ληγκ 1 εδω και χρονια.
Το πρωταθλημα της Κονφερενς εκεινη τη χρονια το ειχε παρει η Ντονκαστερ η οποια στρογγυλοκαθεται εδω και 2-3 χρονια στην Τσαμπιονσηπ και μαγκια της.
trivia 2. Οταν η Νταγκεναμ ανεβηκε στις επαγγελματικες, αλλαξε το ερυθρολευκο χρωμα της στο γνωστο κοκκινο μπλε που ξερετε. Αλλα δεν εχει να κανει. (τα εκτος εδρας φετινα πρασινα με πειραξαν λιγο ομως. Αλλα ας ειναι.)
:moutza:
Παλια υποστηριζα Μαντσεστερ γιουναητεντ επειδη μ αρεσε το ονομα της οταν ειμανε 10 ετων.
Μετα η αγαπη ξεφτισε.
το φασκελο του αποπανου δε το καταλαβα, αλλα με τον ασο σημερα εναντια στην Τσαρλτον θα ξεχαστουν ολα.
Μπαρτσελονα μια που τα παμε ολα, υποστηριζω απ το 1993, πιθανοτατα λογω Ερικ Καστελ.
http://www.e-football.com.au/images/...est_Poster.jpg
2002-2003 περιπου,υπερ :pink: αγγλικο ποδοσφαιρο..Εiχα και εγω μια αγαπη για τις μικρες ομαδες περισσοτερο.Το σημα , το γαματο προσωνυμιο, η εμφανιση με εκαναν να αρχισω να την παιρνω στο μανατζερ και μετα απλα κολλησα..φερντιναντ, κοουλ, καρικ κλπ
http://www.fousdefoot.gr/sites/defau...25-400x400.png
ε η πορεια και η κατακτηση του τροπαιου στο CL το 97
λόγω Πλατινί που ητο ο αγαπημένος μου παίκτης ήμουν Γιούβε (και Γαλλία στα μουντιάλ) στο παρελθόν
ακόμα και στο πρωτάθλημα Πλατείας Μέμου τους είχα ψήσει και λεγόμαστε Γιουβέντους Κορυδαλλού και είχαμε πάρει και φανέλες κλπ
επειδή το Κομεμάλε επέτρεπε ματς 7χ7, σε μια εμπνευση αμπαλιας
σκέφτηκα ότι το αντίστοιχο δεκάρι στην επτάδα είναι το 6 (που ηταν και αγαπημενος μου αριθμος λογω Δρακου)
και βλακωδως κατεληξα με την φανελα του Γκαετανο Σιρεα
σημερον μου ειναι πληρως αδιαφορα τα ξενα πρωταθληματα
βλεποντας cantona και van basten εν δραση θυμαμαι να "γινομαι" man utd και milan αντιστοιχα.
Agglia:
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...oMbw01O71z&t=1
logw
http://www.setpieceanalysts.com/wp-c...a_1389972c.jpg
kai
https://lh5.googleusercontent.com/-d...Ryan+Giggs.jpg
Ispania
http://im.in.com/connect/images/prof...Bilbao_300.jpg
logw tou oti paizoun mono vaskoi sthn omada kai logw
http://www.miathletic.com/media/gale...zardi-1146.jpg
Italia
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...2/Parma-AC.png
logw:
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...q2eGGrbJmH&t=1
alla kai logw buffon, thuram, cannavaro, crespo, ciesa ktl, genika otan eixe parei to uefa eixe gamw tis omades.
Έτος δεν θυμάμαι καν, λογικά κάπου '98, απ' τα περίπου 5 πρώτα ξένα ματς που 'χα δει στα 3 έπαιζε η Τσέλσι, οπότε αυτόματα την συμπάθησα, συν το ότι είχε το παλιό σήμα που μου άρεσε απίστευτα. Επίσης πάντα συμπαθούσα Άρσεναλ, αρχικά λόγω (επίσης) σήματος και κυρίως Bergkamp, μετά λόγω γενικής φιλοσοφίας και Βενγκέρ.
Από άλλες χώρες δεν έχω πλέον κάποια ιδιαίτερη προτίμηση, όμως μικρός ήμουν Μπάγερν, κυρίως λόγω Fifa 98 που πρέπει να 'ταν η καλύτερη και είχε τον Έλμπερ που τα έβαζε απ'τα 40 μέτρα. Βοήθησε και η ομαδάρα που είχε τότε με Έφενμπεργκ κλπ και το ότι έχασε τον τελικό απ' τη Γιουνάιτεντ όπως τον έχασε. Τώρα πλέον ούτε καν, λίγο το ότι το γερμανικό πρωτάθλημα δεν το έδειχνε πουθενά, λίγο το ότι διάβασα πως συμπεριφέρεται σε άλλες γερμανικές ομάδες ξενέρωσα εντελώς.
Ισπανία πάντα τις αντιπαθούσα όλες (ειδικά Μπαρτσελόνα, δεν μπαίνει καν σε σύγκριση με τις υπόλοιπες) όπως και τις εθνικές τους, φέτος είμαι λίγο Ρεάλ λόγω Μουρίνιο (και γενικά με οποιαδήποτε ομάδα πάει). Ιταλία και υπόλοιπες χώρες ανάλογα με τη χρονιά.
:moutza:
liverpool logo philip babb,sting inge mpionermpi,tzeison makatir,kvarme,xegkem.i tsouroukiasi tous me ipetakse
ουφς, κατά σειρά προτίμησης μεταξύ τους:
ιταλία: γιουβέντους. οι δύο συνεχόμενοι τελικοί cl είναι οι πρώτοι που είχα δει κανονικά και θυμάμαι, πιτσιρικάς ντελ πιέρο να γαμάει σύμπαντα, το γούρι με την μπλε-κίτρινη φανέλα... γενικά άπειρες συμπάθειες από παίκτες (ζιντάν, ανρί, μπουφόν, τρεζεγκέ, ζαμπρότα, φεράρα κλπ). τώρα μόνο πίκρες.
αγγλία: λίβερπουλ. μικρός στήριζα νιουκάσλ λόγω σίρερ ουσιαστικά (η μόνη ποδοσφαιρική φανέλα που έχω πάρει ποτέ ήταν εθνική αγγλίας εξαιτίας του κι από τότε τη στηρίζω χωρίς να έχω οποιοδήποτε άλλοθι από τότε). μετά την ψιλοέχασα, αλλά για κάποιο λόγο είδα πολλά παιχνίδια cl κι έτυχε να στηρίζω τη λίβερπουλ, με αποκορύφωμα τον τελικό του 2005 όπου κατέληξα μόνιμα. + αυτό που είπε ο ντάφη, ορδές άμπαλων που αγαπάμε.
ισπανία: ντεπορτίβο λα κορούνια. οκ ποζεράδικο, αλλά είχε ανέβει τρένο όλες τις κατηγορίες, πήρε πρωτάθλημα κι έσκιζε στο cl με ΝΤΙΕΓΚΟ ΤΡΙΣΤΑΝ :pink:, φραν, μακάη, παουλέτα, χάτζι, τζαλμίνια, φλάβιο κονσεϊσάο, σούρερ (λολ), βαλερόν, ναϊμπέτ, κάθε όνομα που βρίσκω τώρα στο wiki μου φέρνει συγκίνηση. αλλά οκ, έχω να ασχοληθώ χρόνια.
Σε ηλικία 10 ετών το 1988 πετυχαίνω τότε στην ΕΡΤ μάτς κυπέλλου Αγγλίας Everton-Liverpool στο Goodison Park με επικές περιγραφές Γιάννη Αργυρίου:touched:. Το κόλλησε ο Ray Houghton, νίκη 1-0 και η αρρώστεια μου για την αρμάδα του Merseyside ξεκίνησε.
στην αιγυπτο ειμαι al ahly λογω σικαμπαλα και μεγκαχεντ φυσικα!
Δε θυμάμαι πιο ωραίο αουτσάιντερ να γίνεται τελικά νικητής από την Άρσεναλ γύρω στο 2003-04 των Παρλούρ, Πιρές, Λιούνμπεργκ και φυσικά του Ανρί που από τότε τον θεωρώ τον πιο ολοκληρωμένο σέντερ φορ που έχει αγωνιστεί ποτέ στο νησί. Λίγο το σήμα, λίγο το χρώμα, λίγο το ελεγκάνς του γάλλου, λίγο το φραντσάις Arsenal Soccer Schools στην ομάδα που πήγαινα τότε (δεν κάνω πλάκα, από 'κει να καταλάβετε σκάουτιν), γούσταρα.
Μεγάλη αγάπη και η Τσέλσι μέχρι εποχές Αμπράμοβιτς γιατί την έπαιρνα στο FIFA 2000 με Tore Andre Flo και Zola μέσα.
Χμ οκ.
Αγγλία: Λιβερπουλ. Το περίεργο είναι πως δε θυμάμαι πως άρχισε.
Μπλακπουλ: Championship Manager 3, εποχές χωρίς να βλέπεις τον αγώνα, απλά διάβαζες την περιγραφή. Ήθελα μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας γιατί είχα βαρεθεί τα premier league κτλ. Κατέληξα στη League 2 και τη Blackpool μιας και μου άρεσε το όνομα και είχε μη-τυπικά-χρώματα. Εξαιρετική σεζον!
Ιταλία: Λάτσιο: Εκείνη η ομάδα του 2000-2001 με Claudio Lopez, Nesta κτλ κτλ που γαμούσε το σύμπαν. Η 1η επιλογή όταν έπαιζα PES.
Πάρμα: Επί εποχής Ντινο Μπάτζιο (; ). Δεν την υποστήριζα αλλά της είχα μια α' συμπάθεια γιατί ήταν καλό αουτσάιντερ απεναντι στις Μιλαν/Γιουβέντους/κτλ που υποστήριζαν ολοι.
Ισπανία:
αυτή η ομάδα έπαιζε από τις πιο όμορφες μπάλες που έχω δει ποτέ.
Επίσης μεγάλη συμπαθεια η Βαλένθια (ειδικά επί Μεντιέτα) και στήριζα Ρεαλ Σοσιεδαδ που μόλις είχε ανέβει με Xabi Alonso, Darko κτλ.
Το 1989 o Marco van Basten κερδίζει για 2η σερι χρονιά την χρυσή μπάλλα , με 2ο τον Baresi και 3ο τον Rijkaard ( ο οποίος ήταν 3ος και το 1988 )
Κανονικά έπρεπε να έχει και όλη την άμυνα για χρυσή μπάλλα καθώς τo roaster εξωγήινο με 20 τόσους ιταλούς + 3 ολλάνδους, και προπονητή χωρίς περγαμηνές.
Goalkeepers
Giovanni Galli , Andrea Pazzagli
Defenders
Paolo Maldini , Alessandro Costacurta , Filippo Galli , Franco Baresi , Mauro Tassotti , Stefano Carobbi
Midfielders
Alberigo Evani , Angelo Colombo , Roberto Donadoni , Diego Fuser , Stefano Salvatori , Christian Lantignotti , Dil Ruud Gullit , Demetrio Albertini , Giovanni Stroppa , Franklin Edmundo Rijkaard , Carlo Ancelotti
Forwards
Marco Van Basten , Stefano Borgonovo , Daniele Massaro , Marco Simone
Ενδιαφέρον είναι ότι φέτος μόνο έκανε και η barchelona την τριάδα της για χρυσή μπάλλα και το αγαπημένο μας score
οτι ειπε ο απο πανω
εγώ είμαι μικρός
τον Πανιώνιο να καταλάβετε τον έβαλα στην καρδιά μου το '98 (...το γκόλ του Ναλιτζή ρε μουνιά)
2001 λοιπόν: η Liverpool είναι στο ΟΥΕΦΑ και βλέπω τον τελικό με Deportivo Alaves... και 5-4 στην παράταση!!! από τους καλύτερους τελικούς που έχω δει ποτέ και φυσικά Owen, Mcallister, Fowler, Babbel και ένα σωρό. έκείνη την χρονιά μπορεί να είχε παίξει και την καύτερη μπάλα στην αγγλία, κατακτόντας και ΦΑ ΚΑΠ και ΛΙΓΚ ΚΑΠ (άτυπο τρεμπλ). αργότερα με τις εμφανίσεις στην Ευρώπη η αγάπη μόνο μεγάλωνε. Κάτι 4-0 σε Ρεάλ με κατσαπλιάδες και πάει λέγοντας. αποκωρύφομα ο τελικός στην Istanbull.
Ιταλία: το 2003 ερωτεύτηκα την Juventus. Del Piero στα καλύτερά του, Nedved μόνο δάκρυα στα μάτια κάθε φορά, Tachinardi, Trezeguet, Ferrara, Montero, Buffon :touched: μόνο αγάπες έρωτες και αγκαλίτσες. Ειδικά εκείνος ο ημιτελικός στο CL με Ρεαλ ψωλιά 3-1 και τον Nedved να παίρνει κίτρινη και να μην παίζει στο τελικό. για πάντα χαραγμένος στην μνήμη. Αν έπαιζε με μίλαν θα τους γαμάγαμε.
Ισπανία: ανέκαθεν αγαπούσα Μπάρτσα και νομίζω η αρχή έγινε όταν είδα να παίζει μπάλα ο Luis Enrique. Δε θυμάμαι καν μάτς αλλά ήταν χρόνια που η Μπάρτσα παρέπεε ενώ η Ρεάλ γάμαγε τα πάντα. Όμως εμένα ο Luis με κέρδισε και φυσικά τα χρώματα. Μάρεσε πάρα πολύ ο Συνδιασμός. Τα τελευταία χρόνια βέβαια αρχίζω και γουστάρω τίγκα Bilbao
τη Deportivo εκείνη τη θυμάμαι (Τριστάν, Βαλερόν, κτλ) στους ημιτελικούς με Μιλαν
4-1 στο μιλάνο, 5-0 στην Ισπανία :touched:
edit: Θέλω να δώσω και ιδιαίτερα μνήμεια σε ένα παίχτη, που δε έπαξε κάπου γάματα επί χρόνια αλλά όπου έπαιζε ήταν Λατρείας.
Henrik Larsson. έκανε όνομα με Celtic και πήρε CL (εκείνος το πήρε εκείνο το CL) με Μπάρτσα. ενώ έδωσε και εκείνο το πρωτάθλημα σε Μαντσεστερ. Αυτά στα Γεράματα ε!
Επειδή όμως πρέπει να είναι δική μου ιστορία να προσθέσω πως πρώτη επαφή έγινε το 1987, για να έρθει το 1988 με το Ευρωπαϊκό της Ολλανδίας να δέσει το γλυκό - 9χρονο τσουτσέκι να μαλώνει στις διακοπές του στο Πήλιο με διάφορους μπαρμπάδες που υποστηρίζαν USSR τονίζοντας πως οι Ολλανδοί πάιζουν στην Μίλαν.
Μίλαν ΠΑΝΩ απ'όλα!
Μεγάλες χαρές: Πολλές...
Μεγάλη πίκρα: Τελικός 2005 και σφαλιάρες από μισητή Ίντερ τα τελευταία χρόνια
Αγγλία: Τέλη δεκαετίας 80, αρχές 90 και ο ξάδερφος - φανατικός Αγγλόφιλος - μου λέει για μια ομάδα με ιστορία στο σκληρό παιχνίδι και στους αλήτες/μπάσταρδους, με την καλή έννοια, παίχτες. Αν και ποτέ δεν δήλωνα φαν του Αγγλικού πρωταθλήματος άρχισα να την υποστηρίζω. Χαρά το 92 με το πρωτάθλημα, άμεσα βρισίδια με πώληση Καντονά λίγους μήνες μετά και σχετική αδιαφορία να ακολουθεί μέχρι να φτάσουμε στα τέλη της δεκαετίας και να χαρούμε πορεία στο Τσουλού με μια ακόμα αλανομάδα. Ακολούθησε η πτώση και ταυτόχρονα το άμεσο ενδιαφέρον για την ομάδα και στήριξη με την ευχή να την ξαναδούμε του χρόνου στην Πρέμιερ. LEEDS UNITED!
Μεγάλη χαρα: Πορεία Τσουλου, άνοδος Τσάμπιονσιπ
Μεγάλη πίκρα: Ήττα από Ντονκάστερ στον τελικό πλέυ οφ στο Γουέμπλευ για άνοδο Τσάμπιονσιπ, και ήμουν και μέσα.
Ισπανία: Από τους σούπερ ήρωες πάντα προτιμούσα τον Batman, όταν λοιπόν είδα αρχές 90 πως μια ομάδα στην Ισπανία είχε για σήμα της μια νυχτερίδα....Θαυμάσαμε και την ομάδα στα τέλη 90 αρχές 00 και κολλήσαμε και νοιώθουμε περηφανία να την βλέπουμε να χτυπάει πρωταθλήματα παρά τα όσα μύρια προβλήματα της απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. VALENCIA
Μεγάλη χαρα: Πορεία Τσουλου, κύπελο Ουέφα, πρωτάθλημα 2004
Μεγάλη πίκρα: Οι 2 συνεχόμενοι χαμένοι τελικοί.
Σουηδία: Πλύση εγκεφάλου από φίλο Σουηδό για Elfsborg, και στηρίζουμε.
Γαμαει το θρεντ!! Εννοειται πως θα ειναι tl;dr.
Υποστηριζω Juventus, Manchester Utd, Kaiserslautern, Barcelona στα 4/5 μεγαλυτερα πρωταθληματα της Ευρωπης με χρονολογικη σειρα κατα την οποια αρχισε αυτη η υποστηριξη. Στη Γαλλια ποτε δε με κερδισε καποια ομαδα, αλλα αν επρεπε να εχω μια ε θα ηταν σιγουρα η Lyon των Ζουνινιο κτλ, πανεμορφη μπαλα.
Ιταλια http://www.review.com.tr/images/flags/flag_italy.gif
Πρωτη μου επαφη με ποδοσφαιρο γενικα ηταν το 1993, οταν πετυχα αγωνα Borussia Dortmund - Juventus στον πρωτο τελικο του UEFA Cup τοτε, το οποιο εληξε 1-3 υπερ της Juve. Λατρεψα το ποδοσφαιρο και μεσα σε 2 βδομαδες (ημουν και 12 χρονων, διψα για γνωση) ειχα απορροφησει τα παντα οσον αφορα το πως διεξαγονται οι διοργανωσεις, ειχα μαθει τι ειναι το Πρωταθλητριων, το ΟΥΕΦΑ, πως πανε απο τα εγχωρια πρωταθληματα κτλ. Ετσι 2 βδομαδες μετα ημουν στον καναπε (inb4 "εκανες προπονηση ε") και εβλεπα τη ρεβανς που εληξε 3-0. Στο πρωτο ματς, ενα γκολ ο Ντινο Μπατζιο, και δυο γκολ ο Ρομπερτο Μπατζιο, ο πρωτος παιχτης που λατρεψα. Στο δευτερο ματς δυο γκολ ο Ντινο και ενα ο Μέλλερ :touched: Μας εκδικηθηκαν βεβαια οι Γερμανοι το 1997 στο Champions League, αλλα χαλαλι τους, ηταν ωραιος τελικος.
Στο ροστερ της ομαδας Gianluca Vialli, Fabrizio Ravanelli, Dino & Roberto Baggio , Andreas Moller, Jurgen Kohler, Angelo Peruzzi, Αntonie Conte και Moreno Torricelli (τρομακτικος). Ε μετα ηρθαν κατι Del Piero, Nevded, Buffon, Zambrotta, Zidane και πολλοι αλλοι και η αγαπη μονο μεγαλωνε. Τωρα μονο καταντιες.
Αγγλια http://googlemapsuk.com/images/england_flag.gif
Η αγαπη για την Manchester ηρθε ενα χρονο αργοτερα, οταν ηδη εβλεπα συστηματικα Σουπερ Σαββατο στον ANT1 και τις καλυτερες φασεις απο ολα τα ξενα πρωταθληματα. Αν κανω λαθος για την εκπομπη, συγχωρεστε με, μπορει να ηταν καποια αλλη αντιστοιχη εκπομπη και το Σουπερ Σαββατο να ξεκινησε πιο μετα, αλλα δε νομιζω. Τη σεζον 1993-1994 λοιπον ηταν η πρωτη απο δυο χρονιες που η Manchester κονταροχτυπιοταν με την Blackburn (η οποια ειναι η μονη ομαδα εκτος των big3 που εχει παρει τιτλο μετα την καθιερωση της Premier League τπ 1992 ε) για το πρωταθλημα. Εκει αγαπησα Εric Cantona, Mark Hughes, Brian McClair, Ryan Giggs, Gary Pallister, Paul Ince και φυσικα τη ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΤΡΕΙΑ Andrei Kanchelskis. Την επομενη χρονια το πηρε η Blackburn, αλλα εμεις μειναμε σταθεροι και ειδαμε ορδες παικταραδων απο τοτε μεχρι τωρα, περιττο να τους αναφερω. Ακομα στεναχωριεμαι λιγακι που δεν ειδα live τον τελικο του 1999 γιατι ειχα παει για σουβλακια.
Ισπανια http://www.soton.ac.uk/images/inline...g-of-spain.gif
Στο Ισπανικο πρωταθλημα παραδοξως αλλαξα αρκετες ομαδες μεχρι να καταληξω στην Barcelona αλλα ξεκινησα απο αυτην στα early 90's (συγκεκριμενα την ομαδα που ειχε παει τελικο Champions League στο ΟΑΚΑ και εφαγε πουτσα απο Μιλαν), στη συνεχεια Αtletico Madrid στο δευτερο μισο των 90'ς, μετα Valencia στο πρωτο μισο των 2000'ς, και τελος Barcelona παλι εδω και 5-6 χρονια περιπου, λογω Messi αρχικα, και λογω Iniesta, Xavi και αλλων στην πορεια. Ενω Juventus και Manchester Utd στηριζω ακομα και σε dark ages, με τη Barcelona δεν ξερω αν θα γινει κατι τετοιο οταν ερθουν, κυριως γιατι πλεον δεν ασχολουμαι με τοσο παθος οπως παλιοτερα.
Γερμανια http://www.storkcity.org/assets/imag...rmany_flag.jpg
Για καποιο λογο ειχα διαλεξει ως ομαδα μου στη Γερμανια καπου απο το 1995 την Κaiserslautern. Νομιζω απλα μαρεσε το ονομα, γιατι πηγαινα και Γερμανικα τοτε. Συγκινητικο το πρωταθλημα του 1998, το οποιο προηλθε μετα απο σεζον στη δευτερη κατηγορια :touched: Φετος και παλι στην πρωτη κατηγορια μετα απο 4 σεζον στη δευτερη, και παλευουμε για να μεινουμε. Δεν ηξερα ποτε παικτες και ροστερς και τετοια, οποτε εδω ταιριαζει το "φολα Καιζερσλαουτερν ειμαστε".
Τί πάει να πεί δεν είδες τελικό 99 επειδή πήγες για σουβλάκια;;;;;;;;;;
E επιδοξη γκομενα, μη λεμε τα αυτονοητα (νταξει σορρυ ηταν μεγαλος ερωτας ομως)
Τέλος πάντων, το δεχόμαστε.
Mέσα ήμουν είχε μαζευτεί όλος ο κόσμος να δει Zubizarreta, Koeman, Romario, Stoichkov κτλ
Κάνει το 3-0 ο Savicevic ...και δεν θυμάμε τι έγινε μετά. Γιώργο το παιχνίδι ήταν Μάιος 1994, τον ίδιο μήνα που βγήκε το Hvis Lyset Tar Oss.
Τι χρονιά και εκείνη :-)
Το 'και γω' με μπερδεύει λιγάκι, εγώ πάντως δεν ήμουν. Θυμάμαι όμως πόσα λεφτά από στοιχήματα έβγαλα που όλοι υποστηρίζαν Μπαρτσελόνα...Μάιο 94 δε πέθανε και ο Σένα;
σε αγαπάω, απορώ πώς ξέχασα τον τελικό του ουέφα και το nedved. μπουνιές στο πάτωμα με εκείνη την κίτρινη στον ημιτελικό και πανηγύρια στους εμετούς που μοίρασε ο ντελ πιέρο σ' εκείνο το γαμημένο γκολ που ακόμα να βρω.
χαχ, 4-0 ήταν και υπέροχος καναπές για την ομάδα του ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ. μετά πήγαν οι μαλάκες κι αποκλείστηκαν από το μουρίνιο στη χρονιά του τελικού των άμπαλων (πόρτο μονακό). πάρε δω φάσεις, που πλέον με τις παλτοομάδες χωρίς προσωπικότητα περιμένουμε πώς και πώς να δούμε κανά ματς σαν το μπάρτσα-άρσεναλ δυο φορές το χρόνο. στο σουτ του ρουί κόστα στο τέλος, ρίγος.
http://www.youtube.com/watch?v=KPGzaS9lvUA
επίσης ξέχασα τη γαλλία ο βλάκας, PSG λοιπόν. ούτε που θυμάμαι γιατί, μόνο κάτι γκολ στην εβδομαδιαία εκπομπή του eurosport. μπαρτέζ, παουλέτα, ανελκά, ροναλντίνιο για λίγο. παίζει να διάλεξα μέσα μου όταν πήραν κάτι πρωταθλήματα στα mid-90's.
liverpool giati eixame kasetes spiti me ti megali omada '76-77-78 kai tis eyropaikes poreies. exontas ginei loipon aek kai liverpool (idies me ton aderfo mou ws edw) eprepe na dialleksw antipales stis ypoloipes xwres gia na exoume logo na malwnoume alla kai gia to fifa95 opote egina inter kai barca.
telos sympathw k dortmound giati palia eksw apo ti n.f. poulousan skoufia dortmound kai exw parei ena :D
άρσεναλ συμπάθησα μετά τις φορές που την πετύχαμε στο τσ λ με τον παναθηναϊκό, το αήττητο πρωτάθλημα του 2004 και τα γνωστά, διάβασα και το υπερτάτσινγκ fever pitch με τις ιστορίες για το νταμπλ του '71 και έδεσε.
παίζει να είμαι και ο μοναδικός εδώ μέσα, αλλά η ρεάλ μαδρίτης του 96-02 ήταν από τις πιο στυλάτες ομάδες που έχω δει.οι παντοτινοί κατσαπλιάδες αμυντικοί, ζαμοράνο, μακμάναμαν, μιγιάτοβιτς, σούκερ, κάρλος, ραούλ, ιέρο, μακελελέ, ζιντάν και βολ πλανέ με τη λεβερκούζεν, 2-3 στο ολντ τράφορντ με τρίπλα φερνάντο ρεντόντο στον μπεργκ, ωραία πράγματα γενικά.
τα τελευταία χρόνια και κυρίως με τους γκαλάκτικος της σφαλιάρας είναι έως αδύνατον να τη αντέξεις αλλά βαδίζουμε με το δόγμα του ότι δεν αλλάζουμε ομάδα μετά από κάποια ηλικία γενικά.
edit: ξέχασα τον πιο βασικό λόγο να γουστάρει κανείς την άρσεναλ από τότε που πρωτοείδα μπάλα και δώθε.
Ντενις.Μπεργκαμπ.
εγω ειδα γυμνο στον υπνο μου τον ελβετο θεουλη να παρτουζιαζει γκομενακια με φανελες σαλκε και εγινα μπορουσιαρα
Spoiler
Liverpool, Barcelona.
Λίβερπουλ λόγω θεούλη Γκρόμπελαρ γιατί έπαιζα και τέρμας μέχρι την Τρίτη δημοτικού και λόγω Νταλγκλίς, τον οποίο αγαπάγαμε οικογενειακώς λόγω Σκωτίας που μέναμε 3 χρόνια (για τον ίδιο λόγο ξέχωρη θέση στην καρδιά μας έχει και ο Στράχαν). Για τον ίδιο λόγο που ήμανε Λίβερπουλ είχα και αντιπάθεια μέγιστη στην Γιουβέντους, για το καραπέτσινο του '85 και το πανηγύρι του Μπόνιεκ μετά την κουτρουβάλα στην περιοχή (ποιος παπουτσέλης).
Μπάρτσα είναι πολύ απλά τα πράγματα: Έρικ Καστέλ. Δεν είχα δει ποτέ μου ισπανικό ποδόσφαιρο εκτός Μουντιάλ.
ούτε εσύ αναφέρεις την απίστευτη μουτσούνα
http://www.footballsite.co.uk/Images...n_Rush_150.jpg
:touched:
ναι αλλα αναφερει (ξανα) Ερικ Καστελ!
επισης προφανως οι δεσμοι μου με την Γιουβε ραγισαν στο ματς που αναφερει ο Φορντ
με το πεναλτυ του Μπονιεκ
(τι παικταρας ομως)
Mόνο pinks για αυτό που έγραψες για Dalglish!!!
Και όσο για τον πέτσινο Μπόνιεκ, πέρα από το γεγονός ότι ξεκίνησε να πέφτει έξω από την περιοχή, ο τίμιος Gary Gillespie δεν τον ακούμπησε καν
Θεός ο Ian, αλλά η παντοτινή λατρεία είναι ο Kenny
http://assets1.liverpoolfc.tv/upload...7349736505.jpg
p.s. Eulogy εδώ και καιρό θέλω να γράψω πόσο τα σπάει το avatar σου :pink: