και αδικη επιθεση σε nofx και fat mike
Spoiler
Printable View
και αδικη επιθεση σε nofx και fat mike
Spoiler
παιδιά ,σόρυ κιόλας, αλλά επειδή έχετε γράψει ένα κάρο πράματα μήπως μπορείτε να τα συμπικνώσετε για να καταλάβω τι γίνεται να πω και'γω την αποψή μου (χεστήκατε βέβαια αλλά κουβέντα να γίνεται).......?
Το μόνο που έπιασα περί τεχνικής και megadeth που είπε ο Ra και female fronted us metal μπαντών πιο τεχνικές από megadeth Μάριε απ'όλες τις female fronted us metal μπάντες μπορώ να παίξω τα πάντα (ρυθμικά) ενώ από megadeth δεν μπορώ να παίξω ούτε το εξώφυλλο και δεν είμαι και καμιά παιχτούρα ,ξυλοκόπος είμαι................
εγώ κατάλαβα ότι οι riot και oι possessed είναι αξιοπρεπείς μεταλ μπάντες.
ΒΑΡΑΕΙ ΣΚΑΜΠΙΛΑΡΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΠΟ ΤΟΥ ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ.
Την ίδια χρονιά ο Dave έβγαζε αυτό και μου λες τώρα για Blacklace! (συμπαθητικό ήταν). Αν αυτό βαράει σκαμπίλια, το ακόλουθο του σκάει μπαζούκας στην μάπα.
http://www.youtube.com/watch?v=Q__ozbrEDh0
και 2 χρόνια νωρίτερα οι riot κυκλοφορούν το ακόλουθο "φυστικο-ροκ"
:P
Τί συμπαθητικό ρε Φορντ; Συμπαθητική είναι μια τυρόπιτα που περίσσεψε από χτες... Συμπαθητικό λέει! Καλά φωνητικώς η Marian ΞΕΚΩΛΙΑΖΕΙ οποιοδήποτε νιαούρισμα μου βάλεις!! Και κιθαριστικά εννοείται ΓΑΜΕΙ το Blacklace. Και για να μείνουμε πάντα στο female που "υποτίθεται" ότι είναι soft... Επειδή αν αρχίσω να ποστάρω Oracle, δεν θα 'χει καθόλου πλάκα...
Spoiler
το killing κανονικά πρέπει να ποσταριστεί στο τρας μεταλ θρεντ.
Warlord.... Πόσο πιο :touched:????
ΥΓ: @Witchie: Έχεις μανία ώρες-ώρες με μερικά κομμάτια! :p Πολύ πιο απαιτητικό τεχνικώς κομμάτι το "Speed of Sound", imo.
ναι αλλά basic riffing (το οποίο δενείναι κακό βέβαια, πάνω στο basic riffing έχουν γραφτεί οι περισσότεροι ύμνοι). άλλο speed of sound και άλλο black friday. Φαντάζομαι, μιας και παίζεις μουσική ,την ελαφρώς χαόδη διαφορά σε τεχνική να την καταλαβαίνεις.
χουμορίστα
Άμα είναι να βάζεις γυναικείες φωνές ΧΕΒΥ ΜΕΤΑΛ δεν θα μου βάζεις Blacklace. Γιατί υπάρχουν και κάποια λαρύγγια που γελάνε:
http://www.youtube.com/watch?v=ToJ8PeuESHg
Ναι, αλλά νομίζω τελείωσε η παραμύθα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Και σχολίασε για την φωνή που ξεκωλιάζει. Δηλαδή αν η Μπλακλέις ξεκωλιάζει, η Λέδερ ή η Γιούτα τι ακριβώς κάνουν (στην Μπλακλέις);
Ford, αγόρι μου, μείνε σε αυτά τα δύο... Chastain και Zed Yago. Αυτά θα συναντήσεις στο Χάμερ, εξάλλου... Δεν θα χρειαστείς κανένα άλλο... :thumbsup:
Το κομμάτι που μου πες, Witchie, έχει ωραία solos από τον Poland. Τα ρυθμικά του είναι κλασικά θρασορυθμικά. Τα 'χουμε ακούσει και από Deadly Blessing, Intruder, Visitor και καμιά εκατοστή ακόμη μπάντες... Γενικότερα, από τη στιγμή που υπάρχουν Helstar και βγαίνουν και παίζουν κάπως έτσι, ας μην ματαιοπονούμε και μιλάμε για την τεχνική των Megadeth. :):)
Τέλος, περιττό να πω ότι το Blacklace είναι ένα ΑΡΤΙΟΤΑΤΟ κομμάτι το οποίο λίγοι κιθαρίστες τη σημερινή εποχή θα το απέδιδαν έτσι όπως το ακούτε.
το κομμάτι των blacklace που πόσταρες είναι τεχνικά άρτιο αν εννοείς ότι παίζεται σωστά. όμως δεν είναι πιο τεχνικό από το black friday (δες την ταμπλατούρα του στο net, υπάρχει). Tώρα μιας και ανέφερες helstar στην κουβέντα α)δεν θυμάμαι να είχαν γυναίκα τραγουδήστρια β)αν είναι να συγκρίνουμε σε θέμα τεχνικής τις δύο μπάντες η πιο τεχνική στιγμή των helstar είναι σίγουρα το nosferatu και η πιο τεχνική των megadeth το rust in piece (σε επίπεδο δίσκων) και ,ναι Μάριε, σε θέμα δυσκολίας το nosferatu υπολοίπεται ,sorry αλλά τα χέρια μου αυτό μου λένε
edit: καλά το να συγκίνουμε τους προηγούμενους δίσκους των δύο συγκροτημάτων σε θέμα εκτελεστικής δυσκολίας είναι ανούσιο ,την διαφορά είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ υπέρ των megadeth
Κώστα, εγώ είπα ότι ακόμα και στον female-fronted ήχο θα βρεις μια χαρά αρκούντως τεχνικά γαμηστερά κομμάτια, συγκεκριμένα μίλησα για "power metal υψηλών οκτανίων". Δεν ξέρω αν ο Blacklace έχει τα solos του Poland, αλλά είναι και το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει, εδώ που τα λέμε... Για την ιστορία, ο αγαπημένος σου Mustaine έχει πει ότι ελάχιστοι μπορούν να τραγουδήσουν και να παίξουν το she-wolf live.
Ε, ΡΟΦΛ!
Κάποιοι το 'χουν εξελίξει λιγάκι το θέμα. Α, και το πιο σημαντικό τραγουδάνε, δεν νιαουρίζουν. :dfinger:
Spoiler
inb4: ο Ihsahn γκαρίζει μόνο και παίζει όλη την ώρα tremolo picking. :touched:
Τέλος, πολύ απλά τους Helstar τους θεωρώ από τα πολύ top notch πράγματα στην κιθάρα. Και μεταξύ μας δεν νομίζω να έχεις τις ταχύτητες και την ευκρίνεια του "Tyrranicide". Δηλαδή κανένας στο φόρουμ δεν τις έχει. :P:P
Συμπέρασμα: οι Μεγαδεθ έχουν τεχνικά σόλο και αρκετά απιτητικά ριφ σε κάποια κομμάτια. Κλασικά όμως ο εγωμανής μαλάκας αρχηγός τους παινεύτηκε για την τεχνική του και την ικανότητά του να παίζει αυτά τα φοβερά ριφ και να νιαουρίζει από πάνω. Τύφλα να 'χει ο μακαρίτης ο Gary Moore δηλαδή ή ο Chris De Garmo.
Και επίτρεψέ μου και κάτι άλλο: όλες αυτές οι κομπορρημοσύνες πατάνε ακριβώς στο γεγονός ότι όλος αυτός ο αντεργκράου μεταλλικός πλούτος βρίσκεται στην αφάνεια της αφάνειας. Δηλαδή, οκ συγκρινόμενο με τους Twisted Sister το "Rust in Peace" είναι το απόλυτο shredding album. Να διαιωνίζεται η καραμέλα και να 'χουμε να την λέμε... Ποιός θα θυμηθεί εξάλλου ότι κάποτε στην ίδια χώρα υπήρχαν και κάποιοι Cacophony ξέρω 'γώ; Κανείς... Όλοι θα μιλάνε για το "Tornado of Souls" και κανείς για το "Speed Metal Symphny". Έτσι είναι η ζωή.
ΥΓ: Δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά, Witchie, επειδή ξέρω πολύ καλά ότι οι Cacophony σου αρέσουν. :dfinger:
Μετά δεν ξέρεις πού βλέπουμε τους μεταλοπατέρες! :) Είσαι τεράστιος λέμε!
Στα σοβαρά, όταν μου λες για φωνή που ξεκωλιάζει και μου βάζεις μια αδιάφορη, άνευρη και άψυχη (όχι, υπερασπίσου την ως προς αυτά τα τρία, θέλω να δω τι θα πεις) και μου την μοστράρεις και ως ξεκώλιασμα, ε, χρειάζεται κάποιος να σου πει, ότι χέβυ μέταλ και γυναικεία φωνή έχει κάποια στάνταρντς. Έναν πήχη.
Δεν ξέρω αν στεναχωρέθηκες που βρήκα απλώς συμπαθητικούς τους blacklace, αν γενικά φόρτωσες με όλη την προηγούμενη συζήτηση ή τι, πάντως η αντίδραση σου είναι ενός κομπλεξικού μεταλοπατέρα, και στο λέω μπας και καταλάβεις τι συζητάγαμε πριν. Λοιπόν, όχι, δεν έχω μείνει στον Chastain (τρεις δίσκους μάξιμουμ και αυτούς πιο πολύ για νοσταλγία) και τους Zed Yago (μπαντάρα με αρχιδάρες) αλλά δεν έχω πάει και πολύ παρακάτω γιατί δεν με ενδιαφέρει να πάω πολύ παρακάτω. Πιο κάτω αρχίζει ο πάτος. Εκτιμώ πολύ την μπηχτή σου και το ειρωνικό θαμπζαπ. Είμαι ο χαμεροπρόβατος που ξέρει μόνο τους Zed Yago και τον Chastain και τολμάω να πω μέτριους τους Blacklace!
Από γυναικείες φωνές δεν θα χρειαστώ την πιπίτσα των Blacklace. Όλα τα λεφτά στο κομμάτι ήταν ο κιθαρίστας και μέχρι εκεί. Γενικά, χρειάζομαι το καλύτερο, την αφρόκρεμα (και θέλω να μου πεις εσύ υπεύθυνα τώρα ότι η Jutta και η Leather ΔΕΝ είναι η αφρόκρεμα) όταν δεν μιλάμε για το αγαπημένο μου είδος. Στο thrash θα πορωθώ πολύ περισσότερο από τον μέσο ακροατή (που σέβεται τα αυτιά του) και με SDI, Meliah Rage, Assassin, Viking και τέτοια (δηλαδή θρας μετριότητες) γιατί είμαι τέτοιος και γουστάρω και στα αρχίδια μου.
Εσύ είσαι ο μεταλοπατέρας που γράφεις τέτοιες μπούρδες όπως ότι έχεις ακούσει τα θρασορυθμικά των Megadeth στους Deadly Blessing (πολύ ωραία μπάντα, 1988 ε; Μάντεψε τις επιρροές τους), στους Intruder (μια συμπαθέστατη μπάντα που είναι σαφώς κατώτερη των Heathen π.χ. και γενικά δεν έκανε τίποτα χωρίς να της φταίει κανείς, αντιθέτως με τους Heathen που γαμάνε) και οι Visitor (τους οποίους δεν ξέρω καθόλου αλλά κόβω το πουλί μου ότι δεν είναι ούτε μια αρχιδότριχα του Mustaine - θα χαρώ να μου τους μάθεις και να διαψευστώ.)
Αν γενικά δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις το εκτόπισμα κάποιων δίσκων και συγκροτημάτων και νομίζεις ότι κάθε underground μετριότητα (σύμφωνα με αυτά που γράφεις τα λέω, στο θρας κάτι σκαμπάζω γενικά) που γενικά έχει προσκυνήσει και λιώσει τους Megadeth σε σημείο που δεν το αντιλαμβάνεσαι καθόλου, τότε ναι, όχι μόνο είσαι μεταλοπατέρας, είσαι μεταλοπατέρας που πετάει άπειρες κοτσάνες, ακριβώς όπως κάποιοι δημοσιογράφοι που φτύνεις.
Αυτό το βασίζω στα σχόλια σου για τα ωραία σόλο του Πόλαντ και τα κλασικά θρασορυθμικά που τα έχουμε ακούσει και από τις μπάντες 1987 και πέρα. Δηλαδή δύο δίσκους μετά των Megadeth που κόπιαρε όλη η σκηνή, τρεις των Μετάλικα (παρομοίως), χωρίς να αναφέρω Φλότσαμ ας πούμε του 1986. Ξέρεις, πριν από αυτούς και κάποιους άλλους που δικαιούνται να μπαίνουν στην ίδια πρόταση, διότι προηγουμένως δεν υπήρχε "κλασικό" θρασορυθμικό.
Γενικά, Ρα, αλήθεια σου λέω, μου είσαι πολύ συμπαθής γιατί μου αρέσει να βλέπω άτομα στην γκοσμάρα τους και να χαίρονται την μουσική που ακούνε, να είναι καλώς εννοούμενα γραφικοί, όπως είμαι εγώ γραφικός στην λατρεία μου των Tankard (που είναι μια μέτρια θρας μπάντα σε σχέση με τους γίγαντες). Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι ότι την καύλα του ψαξίματος που έχεις, όταν βρίσκεις μπάντες που σου αρέσουν που πρέπει να τις συγκρίνεις με μεγέθη ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΙΜΑ. Τελεία. Δηλαδή η καύλα του underground σε κουφαίνει; Δεν το καταλαβαίνω πραγματικά. Μοστράρεις μπάντες που είναι καταφανέστατα πολύ μετριότερες από ΑΡΚΕΤΕΣ μπάντες και δεν λέω, ΓΑΜΩ. Αλλά όχι να τις βγάλουμε και ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ρε πούστη. Δεν γίνεται.
Δηλαδή αγόρι μου καλό, δεν γίνεται να μου απαντάς ότι είμαι Χαμεροκάτι και να μου πουλάς ειρωνεία της κωλάρας όταν σου λέω για την Jutta και την Leather σε σχέση με μια ανύπαρκτη τραγουδίστρια. Δεν γίνεται να κάνεις μάθημα στον Witchie (δεν μιλάω για το ύφος και την κουβέντα, δικαίωμά σας, για το επιχείρημα λέω) και να του λες κατά των Megadeth και να φέρνεις επιχείρημα τους Helstar (που πάλι καλά, το Nosferatu όντως είναι από τους ελάχιστους δίσκους που μπορούν να κοιτάξουν κατάματα το Rust) που βγάλανε τέτοιους δίσκους γιατί ο Κόρμπιν ήταν θρασοσπιντάκιας ριφατζής (που προφανώς έχει επηρεαστεί ΚΑΙ αυτός από Mustaine). Και να αναφέρεις (και να μην ντρέπεσαι) τους Deadly Blessing και τους Intruder(!!!) και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να μου πουλάς αφ'υψηλού ειρωνεία. Είναι απίστευτο ρε δικέ μου, πώς να το κάνουμε;
----
Μινμιν, τελικά δεν θα επεκταθώ στο κείμενό σου. Απλώς να σου πω ότι "αντίπαλο δέος" δεν εννοούσα το Ποπ και Ροκ, αλλά το Metal Invader, που ήρθε χρόνια μετά. Δεν έχεις άδικο σε αυτά που λες, αλλά το Χάμερ έχει δικαιολογία, ήταν περιοδικό εξειδικευμένης ύλης (ΧΕΒΥ ΜΕΤΑΛ), δεν συγκρίνεται με το Ποπ και Ροκ. Και δεν ήταν ποτέ σταθερή η ποιότητα του Χάμερ. Με Κουτουβό ήταν φυλλάδα στα όρια μεταξύ φανζίν και απατεωνιάς, επί Πρασούλα ήταν φανζίν και πάλι καλά να λέγαμε, επί Τσουρινάκη έγινε περιοδικό (ως προς το layout) κ.ο.κ. Ο χειρότερός μου αρχισυντάκτης ήταν ο Φλωράκης btw. Σοβαροφάνεια και μπλακ μέταλ ιντέλιτζεντ αλά Νταολόθ με τοπ είδη γιουροπάουερ και γιουρομπλακ, μαζί. Δεν μου άρεσε και δεν έπειθε.
Προφανώς οι μεταλάδες είναι γενικά κλειστόμυαλοι. Δεν περίμενα αποδείξεις. Σου είπα "Ανακαλύψαμε την Αμερική" για την εμπάθεια των μεταλάδων (των περισσότερων χαμεροσυντακτών συμπεριλαμβανομένων) για άλλα είδη. Ε. Ναι. Για μέταλ περιοδικό παραμένει αξιοπρεπές. Αυτά και σταματάω την επαίσχυντη σταυροφορική υπεράσπιση του Μέταλ Χάμερ.
Και μιας και το είδα και αυτό... Πρώτον, το Tornado of Souls λογικότατα είναι κομμάτι που αρέσει σε πολύ περισσότερο κόσμο από ένα shredding instrumental νεοκλάσικ των εννιάμισι λεπτών και δεύτερον, ε, όσοι αγοράζουν Χάμερ το έχουν σε CD. Το συγκεκριμένο κομμάτι. Για δες ρε.
Αλλά το ζήτημα είναι πραγματικά ρε, πιστεύεις ότι είναι *αδικία* που πούλησε ο Mustaine πιο πολύ από τους Cacophony;;; Σε ποιον πλανήτη ζεις;
Κιθαρίστα που ασχολείται με την τεχνική και δεν ξέρει τους Friedman και Becker εγώ δεν έχω γνωρίσει ακόμα. Εσύ;
Μάριε ,ρε φίλε χωρίς να θέλω να στο παίξω παιχτούρα (είμαι ξυλοκόπος και το εννοώ) το tyrinicide δεν είναι κάτι τόσο απαιτητικό (μιλάω για τα ρυθμικά ,το intro lead δεν το έχω). Sorry κιόλας αλλά δεν είναι ούτε τόσο τεχνικά αναιβασμένο όσο το Motormount (το οποίο motormount δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται). Μάλλον όταν βρεθούμε και κάτσει να έχουμε κιθάρες θα πρέπει να σου δείξω δυό - τρία πράματα (εντελώς καλοπροαίρετα και φιλακά έτσι ,επαναλαμβάνω δεν είμαι καλός κιθαρίστας και το εννοώ).
Περί νιαουρίσματος κλάιν μάιν ,εγώ για τεχνική μίλησα. Οι Twisted Sister μου αρέσουν πιο πολύ από τους Megadeth μιας και είναι από τις λίγες μπάντες που ορίζουν το metal που γουστάρω αλλά οι 'Deth είναι η αγαπημένη μου αμερικάνικη Thrash/speed μπάντα. Τώρα αν εσύ ακούς πιο δύσκολα riffs στο tyranicide από το Poison was The Cure τότε Μάριε δεν έχω καμία όρεξη ρε φίλε να σε πίσω ότι το γιαούρτι είναι άσπρο και όχι μοβ
Στο παρακάτω τραγουδά γυναίκα με φωνή που μοιάζει πάρα πολύ στη γιούτα και την λεδερ:
http://www.youtube.com/watch?v=NhBO5SWOG1c&feature=related
μάντεψε φορντ πόσες αναφορές γι αυτη τη μπάντα θα βρεις στο αξιοπρεπες χεβυ μεταλ περιοδικο μεταλ χαμερ...
ναι, σωστα μαντεψες..... 0!
γιατί 0? την ίδια μουσική δεν παίζουν με τους γιαγκο (τους λατρευω)? Για πιον λόγο?
να σου πω εγω τους λογους: 1. δεν βγαινει ψωμι απο τους μαλτιζ, 2. δεν τους ξερουν καν (προφανώς ακολουθούν τη δικιά σου τακτική -ή μήπως το πολύ αμάσιτο διάβασμα σε έκανε σαν αυτούς? προβληματίσου μπας και καραλαβεις τί εννοώ περί αιτίων και αποτελεσμάτων, δεν είσαι 15 να στο κάνω πιο νιανιά - των 3-4 καλών δίσκων της αφρόκρεμας (με τί κριτήρια άραγε? τις πωλήσεις??????????))
Η διαφωνία μας είναι βαθύτατη και η ρίζα του είναι η διαφορετική προσέγγιση της μουσικής. Για μένα μεγάλη μπάντα δεν είναι αναγκαστικά όποια έχει πουλήσει. Μεγάλη μπάντα είναι όποια μιλάει στη καρδιά μου και στα αυτιά μου.
Ένα αξιοπρεπές χεβυ μέταλ περιοδικό λοιπόν, οφείλει να γνωρίζει και να αναφέρει τους εκάστοτε μαλτίζ αυτού του κόσμου (ακόμα και αν δεν αναφέρονται στα κερρανγκ αυτού του κόσμου) και όχι να γεμίζει σελίδες με άσχετα με το είδος συγκροτήματα (που απ' ότι βλέπεις και από τα ποστς του μινμιν και του πάνκη, ακόμα κι εκεί σκατά τα κάνανε). Μην αρχίσεις τις εύκολες ειρωνίες του στυλ "κι εσενα τι σε νοιαζει, υπερασπιστης του μεταλ εισαι, βγαλε το σπαθι και ορμα για τη βαλχαλα", να μου απαντήσεις με επιχειρήματα σε αυτό.
Και αυτά είναι τα βασικά. Για το ύφος και τη ποιότητα των κριτικών/κειμένων/συνεντεύξεων στα είπαν και οι 2 αγαπητοί (μινμιν, πάνκης) αλλά δεν σε βλέπω να απαντάς. Ειλικρινά θέλω να ακούσω τον αντίλογό σου με επιχειρήματα, να μας δείξεις κανά αξιόλογο κείμενο μήπως κάνουμε λάθος στη τελική αλλά δεν το νομίζω ότι θα τα καταφέρεις.
Δεν συνεχίζω την κουβέντα για το Χάμερ. Τα παιδιά είπαν ότι θεωρούν μάπα τα κείμενα, εγώ θεωρώ ότι το Χάμερ μέσα στα χρόνια είχε και μια χαρά πένες, έως και πολύ καλές. Είχε και άθλιες και βαρετές. Αυτό. Σε διαβεβαιώ ότι δεν με απασχολεί να βγάλω λάδι το περιοδικό, απαντάω σαν Βικ που διαβάζει Χάμερ χρόνια τώρα και εντάξει, δεν θα κάτσω να με βγάλεις και μαλάκα από πάνω που θέλω και το αγοράζω. Είσαι ΟΚ με αυτή την απάντηση;
Για το πώς ακούμε την μουσική και την προσεγγίζουμε, είναι εύκολο να υποθέσεις ότι κρίνω ελαφρά και επιπόλαια βάσει πωλήσεων γιατί έτσι θες να πιστεύεις. Κρίνω όπως κάθε άνθρωπος που του αρέσει η μουσική βάσει του τι μου αρέσει στα αυτιά μου και το γούστο μου. Έχω γράψει και αλλού ότι κάποια πράγματα είναι αντικειμενικά μετρήσιμα ως δείκτες ποιότητας αλλά δεν θα επεκταθώ.
Το ρεζουμέ είναι ότι αν σε ρωτήσω με το χέρι στην καρδιά να μου απαντήσεις αν θεωρείς λογικό το γεγονός ότι πιο πολύς κόσμος ακούει Ζed Yago από Malteze, θα μου πεις ναι. Διότι τους Zed Yago τους ακούνε και στην Γερμανία και την Αμερική και στην Μάλτα πιο πολύ από τους Μαλτίζ και δεν φταίει το ελληνικό χάμερ γι'αυτό, έχει να κάνει με την αξία των δίσκων και πότε βγήκανε.
Εν προκειμένω πολύ ωραίο κομμάτι αυτό, θα έλεγα ότι η κοπέλα είναι *πολύ* παραπάνω από την Μπλακλέις, πιο κάτω από Jutta, το κομμάτι για 1990 λογικό είναι να μην απασχόλησε κανέναν πέραν των πολύ φανατικών και πήγαν άπατοι όπως άπειροι άλλοι. Δεν είναι καμιά μεγάλη έλλειψη για τον μέσο μεταλά, θέλω να πω ότι εγώ αν έπιανα ένα παιδί που έχει 100 δίσκους, θα είχα περίπου 500 να του προτείνω πριν από αυτόν. Εκτός και αν ήταν μόνο χεβιμέταλος ατσαλένιος που δεν ξέρω, από ένα σημείο και πέρα προσωπικά δεν βρίσκω αριστουργήματα τόσο συχνά όσο οι ατσαλοφίλοι μου.
Δεν έχω ιδέα αν ισχύει το 0 αναφορές στο Χάμερ, αλλά θέλω να πω ότι δεν μπορείς να είσαι παραπονεμένος από τις αναφορές γενικά που γίνονται στο περιοδικό, αν κάποιος έκανε δισκοθήκη στο κάθε ιδίωμα όπως παρουσιάζεται στο Χάμερ, στο ατσάλι θα είχε πολύ αξιοπρεπέστατο πράγμα. Στην τελική περιοδικό που καλύπτει όλο το μέταλ είναι, δεν είναι τρου μέταλ περιοδικό. Δηλαδή είναι μεγάλη παράλειψη για εσένα ένα περιοδικό να μην έχει καλύψει τους Malteze; Και στην τελική, εγώ ομολογώ ότι ένας δημοσιογράφος που δεν ξέρει τους Malteze δεν μου κάνει για μεγάλη μομφή. Είναι γαμώ για κάποιον να τους ξέρει αλλά όχι μαλακία να μην τους ξέρει, αν γίνομαι κατανοητός.
Τέλος πάντων, τα είπα με τον Ρα λάιβ στο τσατ, όλα καλά, αυτά.
Οκ, ούτε εγώ θα το συνεχίσω αν και μου δίνεις ασσιστ για να βγάλω τρελό φτυάρι για το χαμμερ παλι.
Είναι φανερό ότι έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για την αξία της μουσικής και για τα περιοδικά του χώρου, οπότε η κουβέντα δεν οδηγεί πουθενά.
ΟΚ, απλώς νομίζω ότι ΔΕΝ έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες *απόψεις* για την αξία της μουσικής. Έχουμε πολύ διαφορετικά γούστα στο χέβυ μέταλ, με την έννοια ότι σου αρέσουν πολλά πράγματα που εγώ θεωρώ απλά ΟΚ, ή καλά ενώ εσένα σου φαίνονται αριστουργήματα.
Δεν μπορώ να βγάλω αδικία που δεν ξέρει ο κόσμος τους Malteze. Δηλαδή μπορώ, αλλά με αυτή τη λογική θα πήξω στην αδικία και τον κακό τον ντουνιά, και έχω μεγαλώσει λίγο. Πρόσεξε, δεν λέω ότι είσαι "μικρός" που ακούς Μαλτίζ. Λέω όμως ότι είναι κάπως ρε παιδί μου να θυμώνεις που είναι γνωστοί οι Zed Yago και όχι αυτοί.
Δεν θυμώνω που είναι γνωστοί οι Zed Yago (ειδικά αυτοί που τους λατρεύω κιόλας)..
Το προβλημά μου είναι με τους ακροατές που διαμορφώνουν άποψη για το ποια είναι τα αξιόλογα συγκροτήματα βασιζόμενοι στις κριτικές του εκάστοτε χαμερ/κερανγκ/εξαρτώμενου για την επιβίωσή του από τις διαφημίσεις πολυεθνικών. Δηλαδή το μυαλό μου δεν καταλαβαίνει πώς μπορεί να υπάρχει άνθρωπος που να γουστάρει zed yago, να του δωθεί η δυνατότητα (γιατί εκεί ήταν το πρόβλημα πίσω στο 1990) να ακούσει malteze και να τους απορρίψει. Δεν πάσχουν από συνθέσεις, δεν πάσχουν από παραγωγή, τί έχουν τα έρμα και ψοφάνε? Η μία μπάντα δισκογράφησε το 1988 και η άλλη το 1987. Μάντεψε Φορντ ποιοί δισκογράφησαν πρώτοι, όχι δεν είναι οι zed yago! Θεωρείς τόσο τεράστια την ποιοτική διαφορά των συγκροτημάτων που να δικαιολογεί το καλτ στάτους των μεν και την λήθη για τους δε?
Μη κάνεις το λάθος να σταθείς στους malteze, στο ότι 1 συντάκτης του χάμερ δεν γνώριζε τη δισκογραφία των cirith ungol, στο ότι ένας άλλος δεν ήξερε ότι ο Glockler είναι ντράμμερ και όχι μπασίστας. Είναι απλά παραδείγματα για να δείξουν τη φτήνια του συγκεκριμένου εντύπου αλλά και του τρόπου που λειτουργεί η μουσική βιομηχανία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού. Τα ονόματα αλλάζουν, ο σκοπός είναι ο ίδιος. Να τους προβατοποιήσουμε και να κονομήσουμε.
Γι' αυτό τα παίρνω στο κρανίο με "μεταλλάδες" που το 2011 δηλώνουν ότι ακούν το καινούριο iron maiden και τους αρέσει και θα πάνε και στη συναυλία. Όχι για να το παίξω ο ξερόλας "ακου με εμένα, εγώ ΞΕΡΩ" μεταλλοπατέρας. Γιατί ρε γαμώτο κυκλοφορούν αξιόλογα δισκάκια τα οποία ακόμα και με τα δικά σου "αντικειμενικά" κριτήρια ισοπεδώνουν τις πρόσφατες κυκλοφορίες των μεγαθηρίων, αλλά εμείς εκεί.... iron maiden φιλαράκι, καύλα σου λέω.
Αυτά.
Λοιπόν Φόρντ,όπως σου είπα,το περιοδικό (όπως και άλλα 3-4) τα αγόραζα πριν αρκετά χρόνια,και τώρα πέφτει στα χέρια μου συχνά,στο σπίτι του κολλητού μου (ο οποίος ακούει μέταλ).
Δεν μπορείς να το αναφερεις σαν "αξιοπρεπές περιοδικό".Αξιοπρεπές διαφημιστικό είναι σίγουρα,αλλά όχι περιοδικό.Και εξηγούμαι.
1)Ήταν μία εποχή που ο Αγόρος έγραφε για jockcore και mosh metal μπάντες-μιλάμε για τρελά σκουπίδια.Αλλά,έβγαιναν από κάτι Victory,Goodlife,που έστελναν τα promo τους,έπεφτε και η διαφήμιση,οπότε όλα καλά.Η βαθμολογία ποτε δεν έπεφτε σε αυτές τις μαλακίες κάτω από 8 (9 για Earth Crisis,να καείς στην κόλαση-ελεος),αλλά έλα που ξάφνου άλλαξαν πολιτική αυτές οι εταιρείες,και εν μία νυχτί ο Αγόρος σταμάτησε να κάνει δισκοκριτικές τέτοιων μπαντών και έπιασε τα sludge,death και black.Θα μπορούσε κάλλιστα σε αυτά τα χρόνια,να πεί και κάνα 2 ριμαδοκουβέντες για μπάντες όπως οι Tragedy ή oι From Ashes Rise,που στην τελική είναι και μπαντάρες τεράστιες,και σίγουρα ένας μεταλλάς (ειδικά καφρος) θα εκτιμούσε πιο πολυ αυτές τις μπάντες από τις jockcore καρικατούρες (που ούτε οι punks και οι hardcore-αδες δεν τις εχουν σε εκτίμηση,και αυτό φάνηκε και στο πέρασμα του χρόνου).
2)Είσαι metal περιοδικό.Ετσι ισχυρίζεσαι λοιπόν.Ε τότε γιατι πασάρεις τόσο υπερβολικά μπάντες όπως Slipknot?Mήπως θα έχουν περισσότερη απήχηση στους μεταλλάδες από το αν προωθήσεις πχ την διάδα που ανέφερα πιο πάνω?Α ναι,και προωθούσαν τον διαχωρισμό αβέρτα ("εδώ στην Ελλαδα είμαστε ακόμα πολυ λίγοι για να καταλάβουμε τι παίζεται με αυτές τις υπερμπάντες,εδώ θέλουμε τον τελευταίο κλώνο Judas Priest εις την νιοστή").Εγώ όμως ξέρω ότι αν οι κάθε Slipknot και οι καθε Machine Head αν δεν ειχαν σκάσει φραγκάκια οι εταιρείες,θα είχαν φάει το κράξιμο και το δούλεμα που έφαγαν πχ οι Limp Bizkit.
3)O Διαχωρισμός.Έκαναν την τεράστια μαγκια να σας χωρίσουν σε κατηγορίες.Το Hammer και το Horror.Οι κλασσικοί και οι "ακραίοι".Εφυέστατο σαν έμπνευση,μιάς και είναι γνωστό πως υπάρχουν πάντα πρόβατα που θέλουν να μπαίνουν σε συγκεκριμένα καλούπια.Και μετά αρχίσατε να κράζεστε μεταξύ σας. "Καλά ρε μαλακα,ακους ακόμα Gamma Ray?" "Ρε τον κάφρο,ακούει Vomitory ο γελοίος".Τα παραδείγματα τα έχω δεί άπειρες φορές μπροστά μου,άπειρες όμως.Ο διαχωρισμός όμως δεν είχε μόνο ως σκοπό να διακρίνει την κατασταση μουσικά,αλλά και να δημιουργήσει συγκεκριμένες δεξαμενές οπαδών,για συγκεκριμένα είδη=μπινγκο!εύκολοδιακριτο αγοραστικο κοινό.Και το επόμενο απότελεσμα αυτής της κίνησης είναι αυτές οι κλίκες να οργανωθούν,και να απομονωθούν σε μικρόκοσμους:Η black metal κλίκα,η κλίκα metal united,η κλίκα του Excalibur,oι ποζεράδες κτλ.και φυσικά,εκεί δεν μπαίνεις εύκολα αν δεν είσαι αρκούντως σχετικός και μυημένος σε συγκεκριμένα ακούσματα.
4)Εγω ρε παιδί μου είμαι ο Άλεξ.Αν δεν έπαιζε η καφριλα του ζητήματος και το μαζικό καντήλι που θα έτρωγα,δεν θα καθόμουν ποτέ να σχολιάσω τους μεταλλάδες,έστω ακόμα και από το blog μου.Ούτε να τους κατακρίνω,ούτε τίποτα.Ίσα ισα σέβομαι και πολλες μέταλ μπάντες. Το Χαμμερ είναι ένα περιοδικό οκ?Απευθύνεται σε μεταλλάδες.Θα έπρεπε λοιπόν να αναλωθει σε κριτικες,σε όμορφα αφιερώματα,σε γαμάτες και έξυπνες συνεντεύξεις.Αντ αυτού,ειχαμε την συνεχή λοιδωρία μουσικών ειδών,άσχετων(σχετικών!) με το μέταλ.Παραδείγματα??
"Το anarchy in the uk είναι ο ενας και μοναδικός υμνος που γραφτηκε ποτε στο punk,σε μία σκηνή που ηταν σκατα εν τη γεννέσει της"
"το 1977 εμφανίστηκε το πιο σιχαμένο μουσικό είδος,το ισότιμο της μουσικής φασαρίας,οι φασαριζμενοι κλοουν του punk τους οποίους διέλυσε το nwobhm και τώρα πλεόν αποτελούν γραφικό στοιχείο του Λονδίνου"-Τάσος Σταματούκος
Του Βασίλη Ζαχαρόπουστα το μίσος προς το πανκ,και το πόσες φορές το έχει εκφράσει,δεν μπορώ καν να το υπολογίσω.Θα πάθαινε όμως σοκ αν μάθαινε ότι οι λατρεμένοι του Watchtower είναι Τεξανοί,και τα κολλητάρια που είχαν στα early days ήταν οι MDC,D.R.I,Offenders,Verbal Abuse.Και ότι έχουν και ένα κομμάτι σε μία πανκ συλλογή,στην Cottage cheese from the lips of death.Και ότι τότε,δεν ήταν αποδεκτοί από την μέταλ σκηνή της πόλης τους,αλλά από την punk.
Ούτε καν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έβγαλε χολή ο Βλακος για το grunge και το punk.
Ποιός ό λόγος να βγάζεις τόση χολή για κάτι με το οποίο ρε παιδι μου,δεν ασχολείσαι?Αν το κάνεις για χαβαλέ και για να μπριζάρεις κόσμο,πάω πάσο.Αλλά είσαι σε ένα επαγγελματικό περιοδικό,το οποίο πουλούσε μέχρι και 20.000 αντίτυπα.Άρα πρέπει να αφοσιωθείς στην όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση του κοινού σου,και στο ανέβασμα του ποιοτικού πήχη.Αλλιώς,αυτό φανερώνει ατελείωτο ΚΟΜΠΛΕΞ.Ή κάτι άλλο,ακόμα πιό πονηρό..."δημιουργώ φανταστικούς εχθρούς,ώστε να γνωρίζουν οι μεταλλάδες τι δεν πρέπει να ακουμπήσουν ποτε μουσικά,για να μην χαθεί η πελατεία".Καλό έτσι?
Τις προάλλες μιλούσα στο τηλέφωνο με τον Κώστα,το witchkiller...και μου έλεγε "μαλάκα,μέχρι να γνωρίσω εσένα είχα απόλυτα αρνητική άποψη για το πανκ μουσικά,και αυτό γιατι μου πιπιλούσαν τον εγκέφαλο 15 χρόνια...είναι κακό...είναι ηλίθιο...δεν πρέπει...ενας σωστός μεταλλάς δεν ακούει...μέχρι να αντιληφθω ότι με το μέταλ που ακούω,το πανκ έχει πολλά περισσότερα κοινα από τους πχ Machine Head ή τους Anathema".Eγώ συμφώνησα μαζί του,και του είπα πως η ενστάσεις που έχω προς το μεταλ δεν είναι μουσικές (εξάλλου είπαμε,υπαρχουν πολλα που μου αρέσουν),αλλά περισσότερο η νοοτροπία των οπαδών.Για την οπόια νοοτροπία έχει φροντίσει με τον καλύτερο τρόπο το μεταλ χαμμερ.
5)Πρίν 2 μέρες ήμουν στο δισκάδικο κολλητου,που έχει punk,hardcore κυριως και απο metal thrash,death και κάτι drone/sludge.Ε εκει που αράζαμε,σκάει ένας πιτσιρίκος,στα 17,μεταλλάς στο φουλ,και μας ρωτάει για From Ashes Rise(ειχε δει το λογότυπο ραφτο σε μια μπαντα).Ακούει λίγο το Nightmares,σοκάρεται,το παίρνει...και εκεί μας λέει "το σκέφτομαι μόνο ρε γαμώτο,μην το μάθουν οι κολλητοί μου και με κράξουν".Τον λυπήθηκε η ψυχή μου,είχε κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα,λες και έπρεπε να ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ για αυτό που αγόρασε.Αν αυτό δεν είναι νοοτροπία περασμένη από το Χάμμερ,ε να κάτσεις να με χέσεις.Την βλέπω 15 χρόνια τώρα,και μάλιστα την επικροτούν και την στηρίζουν. "Για γιαούρτια όσοι ακούν hardcore,για να γελάμε μέχρι δακρύων οι Conflict,όποιος τα ακούει πρεπει να πυροβοληθεί αμεσα" και λοιπές μεγαλόστομες μαλακίες από ένα μάτσο ΦΛΩΡΟΥΣ του χάμμερ.
6)Είχα κουραστεί να διαβάζω ανακρίβειες.Ειχε καταντήσει αηδία.Παραδείγματα ανέφερα και πιό πριν.
Κοίτα, όλοι οι μεταλοπατέρες με αγνά κίνητρα ξεκινάνε. Αλλά πολύ καλά κάνει ο οποιοσδήποτε και πάει στους Μέηντεν, είναι ένα άλφα σώου με μια μπάντα που στάνταρ του έχει προξενήσει ρίγη συγκίνησης. Δεν έχουν όλοι το μικρόβιο της μουσικής να την στραγγίξουν όσο μπορούν. Από τις 5 συναυλίες που θα πάει, θα πάει σε αυτή που ξέρει σίγουρα ο ίδιος ότι θα περάσει πολύ καλά.
Όσο για τους Μαλτίζ, θεωρώ ότι οι Zed Yago είναι καλύτεροι αλλά κυρίως θεωρώ ότι είναι λογικό να πήγαν τα πρόμο τους στα περιοδικά μέσω της RCA αντί της ποιας κουλής εταιρείας έβγαλε τους Μαλτίζ (Active, Gold Records διάβασα) και να εκτιμήθηκαν. Το EP αμφιβάλλω να το άκουσε πολύς κόσμος το 87. Οι Yago έβγαλαν δύο δισκάρες, μετά είχαμε τους Velvet Viper, η Jutta είναι κάτι που διαδίδεται από στόμα σε στόμα γιατί έχουν και τραγουδάρες (εκεί θεωρώ ότι "κερδίζουν" τους Maltese), ε, κάπως έτσι.
Αξιόλογο συγκρότημα σου ορκίζομαι ότι δεν βασίζομαι σε κανένα περιοδικό. Έχω δικιά μου αντίληψη και κρίση την οποία εγωιστικώς θεωρώ πολύ πολυτιμότερη από τον περισσότερο κόσμο και σίγουρα ακριβέστερη για το δικό μου γούστο! ;)
Δεν μπορώ να σου πω ότι έχεις άδικο. Αλλά δεν είναι και έτσι απόλυτα όπως τα λες γενικά. Επειδή δεν θέλω να συνεχίσω χαμεροκουβέντα λες και είμαι ο εκπρόσωπος, αρκετά παρεξηγήθηκα, μπορεί κάποια στιγμή στο τσατ να τα πούμε.
Ε όλο και κάπου δώ γύρω θα βρίσκονται τα τσιράκια του Χρονόπουλα,ας κάνουν ένα login να απαντήσουν αυτοί....
αυτο με τον διαχωρισμο/καλουποποιηση των μεταλλαδων απο το χαμμερ,μεγαλη αληθεια παντως
Μεγάλη αλήθεια είναι. Αλλά η πιο ακριβής διατύπωση είναι ότι αυτή προϋπήρχε, υπήρχε και ανάμεσα στους χαμεροσυντάκτες από τότε που το θυμάμαι (85) και απλώς διαιωνίστηκε και μέσω του περιοδικού.
πάνκη θα σου κάνω άγαλμα! (ποιος κρετίνος μούτζωσε το ποστ του? Ας μας πει που διαφωνεί ή αν λέει ανακρίβειες.)
το καλούπωμα Φόρντ υπήρχε,αλλά από πιό παλιούς μεταλλάδες (κοντα στα 45 ας πούμε) έχω ακούσει ότι "ξέρεις,εμείς ακόυγαμε heavy,power,thrash,αλλα δεν λεγόμασταν power-αδες ή thrashαδες,μόνο μεταλλάδες". Το καλούπωμα και οι κόντρες ξεκίνησαν κατα το 1989(Πρασουλας),και κορυφώθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 90,όπου κατάφεραν να διαχωρίσουν τα πάντα.
(άσχετο,αλλά αυτό όταν πήγε να γίνει στο πανκ,αυτόματα αυτοι που το έκαναν έφυγαν και απο την σκηνη:το nyhc crew του 1988,το οποίο ναι μεν συνεχίζει να υφίσταται έως τώρα με διαφορετικη μορφή,αλλά δεν ανήκει στο πανκ αυτή η σκηνή,σε αντίθεση με τα υπόλοιπα).
κι εγώ που είμαι 37, στα νιάτα μου δεν υπήρχε μεταλλάς που να μην ακούει και ροκ και να μη τον νοιάζει κιόλας!
Στη πρώτη κασσέτα που μου έγραψε ο αδερφός του διπλανού μου στο σχολείο (τατσντ εμότικον), υπήρχαν: Dio, Ufo, Manowar, Metallica, Sodom, Motorhead, Rory Gallagher, Animals (!), Clash (?), Whitesnake, Crimson Glory!
γενικά όλοι έχουν δίκιο από κάποια άποψη και είμαι με πανκη στο tl;i.did.read post του.
βασικό είναι να καταλάβουν κάποιοι ότι όποιο κράξιμο συμβαίνει ανάμεσα στα μουσικά ιδιώματα γίνεται ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΒΑΛΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ και όποιος το παίρνει στα σοβαρά είναι άξιος της μοίρας του. άλλωστε κανείς δεν έχει πιάσει τον παπά απ'τ'αρχίδια ούτε έχει αναχθεί σε γκουρού της μουσικής. το χάμμερ λογικό είναι να προμοτάρει αυτούς που θα του αποφέρουν κάποιο κέρδος. κ εμένα μου φαινόταν "περίεργο" παλιότερα που οι nevermore - μια μπάντα που μου προκαλεί ατέλειωτα χασμουρητά - έπαιρνε τα δεκάρια με τη σέσουλα, αλλά πάλι ζούμε στην εποχή του internet. το τι γράφει το κάθε χάμμερ είναι ψιλά γράμματα.
Τους Visitor, Φορντ, πρέπει να τους είχε πρωτοαναφέρει στη χώρα μας το On the March paper-zine. Ίσως βέβαια να έπαιζε και κάποια αναφορά στo Singing Swords, αλλά βαριέμαι να ψάξω τώρα. Το παρακάτω κομμάτι θεωρώ ότι έχει ένα πραγματικό αξιομνημόνευτο refrain.
http://www.youtube.com/watch?v=-nKR5CAFLkk
Να πω επίσης ότι με όλα αυτά που διαβάζω εμπεδώνω το πόσο μεγάλη απόσταση έχουμε στον τρόπο με τον οποίο ακούμε μουσική ο ένας από τον άλλον (εν προκειμένω ο Ra από τον Ford). Εγώ όταν ο WoM με μόρφωσε με Malteze ήμουν κάπως έτσι :touched::touched::touched::touched: για κανά διήμερο. Στο US metal thread τους είχε γράψει και είχα σοκαριστεί. Γενικώς, εμένα με εξιτάρει να ακούω αυτό που λένε οι Άγγλοι "trial and error" στο underground. Γιατί αυτό είναι το underground metal μια υπερμεγέθης χοάνη όπου μια ατέρμονη "trial and error" διαδικασία συντελείται.
χρόνο να'χεις δηλαδή