na pxiaso to stratigiko vathos tou ntavoutoglou,i einai arketa vari kalokairgiatika?
Printable View
na pxiaso to stratigiko vathos tou ntavoutoglou,i einai arketa vari kalokairgiatika?
επειδή θέλω να πάρω δώρο σε κάποιον ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (είμαι ον τόπικ), πείτε λίγο, για τα "παιδιά του Χουριν" πρέπει κανείς να έχει διαβάσει πρώτα το Σιλμαρίλιον ή όχι;
το μοντεζούμα το διάβασα πρώτη φορά πριν δυό χρόνια περίπου, αυτή ήταν η τέταρτη, είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες. απ'τα αγαπημένα μου γενικά, σίγουρα το αγαπημένο μου ελληνικό μαζί με τα του χειμωνά, ωμότητα, χιούμορ, σεξ, καφρίλα, ακόμα και αν δεν είμαι σίγουρος πόσα απ'όσα περιγράφει τα 'χε ζήσει έτσι του βγαίνει τελείως ανεπιτήδευτα, τρελός πανικός και πολλή πολλή μελαγχολία. απ'τις πλουσιότερες εμπειρίες που μπορεί να 'χει κανείς νομίζω, αρκεί να μη προσβάλλεται εύκολα.
τα γουρούνια στον άνεμο είναι ωραία, ακροβατούν μεταξύ πολύ λυρικών/συνειρμικών περιγραφών και παρόμοιας καφρίλας με το παραπάνω, αλλά γενικά αν διαβάσει κανείς και το μοντεζούμα θα δεί ότι τα γουρούνια ήταν κάτι σαν προσχέδιο, κάτι που ολοκληρώθηκε με τη στεκιά.
τον βαλκάνιο δε τον έχω διαβάσει αλλά έχω ακούσει ότι περισσότερο εγκυκλοπαιδικά ενδιαφέρον παρά όντως 'καλό'.
Γενικότερα πάντως διαφαίνεται μέσα από την εξιστόριση η ματιά του ανθρώπου που θα 'θελε να τα 'χε ζήσει κάπως έτσι και γενικότερα η ανασκόπηση μιας ζωής από το σημείο ακριβώς που αρχίζει να τελειώνει.
γενικότερα εμένα θα μου απαντήσει κάποιος; :-(
αχ τι χιούμορ
εγω διαβαζω ενα βιβλιο που λεγεται ΝΡ απο μια μπανανα γιοσιμοτο
τον άνθρωπο χωρίς ιδιότητες του ρομπερτ μουζιλ.
βαρύ και σε κιλά και σε τρόπο γραφής.
Εγώ :DQuote:
Originally Posted by fandango
Δεν πρέπει, αλλά σίγουρα βοηθάει αρκετά. Τι ίδιο το "Τα Παιδια του Χούριν" είναι το ίδιο κείμενο ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό με αυτό του Σιλμαρίλιον, με λίγες περισσότερες λεπτομέριρες σε σημεία. Οπότε δεν προσφέρει και πολλά καινούρια στην ιστορία σε κάποιον που το έχει διαβάσει το Σ., από την άλλη αν δεν διαβάζεται ευχάριστα ως ξεχωριστή ιστορία, απλά χάνεις πιστεύω το γενικότερο background. Η ιστορία από μόνη της βέβαια είναι κορυφαία (Τούριν χαλαρά ο πιο τραγικός ήρωας του Τόλκιν για μένα), κ αν του/της αρέσει μπορεί να τον/την πείσει να διαβάσει κ ολόκληρο το Σ.
Αυτά :)
Οπως και να έχει αποφύγετε αυτή εδώ τη παπάρα
http://us.penguingroup.com/static/pa...tterature.html
"who has time to read those big, long books anymore?"
Περισση μαλάκινση.
ο απολογισμός των διακοπών
jonathan coe, the house of sleep
william trevor, the hill bachelors
γιάννης ξανθούλης, η εποχή των καφέδων (για άλλο πήγαινα αλλά η τίμια επαρχία αποφασίζει για μας)
ντοστογιέφσκι, φτωχόκοσμος/ υπόγειο/ παίκτης
πούσκιν, ντάμα πίκα
διάφοροι, κείμενα κάτω από την πόρτα: ανθολογία διηγημάτων από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ (επικούρα, μου το έδωσαν δώρο στο βιβλιοπωλείο μια μέρα που αγόρασα ντοστογιέφσκι και γκόρκι, μου έφτιαξε τη μέρα πραγματικά)
και τώρα διαβάζω τον γκόρκι - η ζωή ενός άχρηστου ανθρώπου
έχω επίσης τον υπερσυντέλικο του χωμενίδη αλλά μάλλον θα τον αφήσω για το καράβι
μια μέρα πήγα να πάρω το μάρκαρη και τα είχαν αγοράσει όλα. μάλλον κάποιος συγχωριανός διαβάζει ΕΡ
Δες και καμια επαναληψη στην TV ρε μεγαλε, καλοκαιρι εχουμε. Θα χαζεψεις...:P
ωπ, αυτό ακούγεται όμορφο.Quote:
Originally Posted by morphine
και; γιατί εκτός που ήταν κουκλί, κι αν εξαιρέσουμε κάτι παιδικά του που είναι όπως πρέπει και γι' αυτά θα τον αγαπώ παντοτινά, μ' εκνευρίζει αφόρητα ο ακαταμάχητος συνδυασμός "μέτριο γράψιμο + ζομλ-είμαι-το-πουτανάκι-του-στάλιν" στον οποίο διαπρέπει.Quote:
και τώρα διαβάζω τον γκόρκι - η ζωή ενός άχρηστου ανθρώπου
εχω διαβασει πιτσιρικι την μανα και νομιζω με τρομαξε αρκετα απο τοτε.
από πουτανάκι του λένιν ξεκίνησε που είναι και πιο τρου, αν και μετά τα'σπασαν. Και με το στάλιν είχε κολλητηλίκια, αλλά νομίζω ότι παραχρησιμοποίησαν το όνομά του για την προπαγάνδα. Τέλος πάντων, το συγκεκριμένο, με αρχικό τίτλο "Ο Χαφιές" και απαγορευμένο μέχρι το '17, έχει θέμα τους χαφιέδες ! της οχράνα, κοινώς τους ασφαλίτες του τσάρου, και αν και είναι γραμμένο 100 χρόνια πριν, είναι σαν να διαβάζεις για τον ξήγα μας. Δίνει βέβαια έμφαση στην ψυχολογία αυτών και όχι τόσο στη δράση τους, και είναι βασισμένο νομίζω σε αληθηνές μαρτυρίες ασφαλιτών, οπότε μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον. Ο τρόπος γραφής του προς το παρόν μου αρέσει, δηλαδή δεν κόβω τις φλέβες μου από την υπερβολική πόρωση, αλλά θέλω να διαβάσω κι άλλα, κι ας βρίσκω ριβιούζ του στα σάιτς του ριζοσπάστη κλπ. Σήμερα θα τελειώσω το χαφιέ, αν αλλάξω γνώμη θα σας πω!Quote:
Originally Posted by tamagothi
atom_smasher τι εννοείς σε τρόμαξε;
του λένιν δεν ξέρω να ήταν πουτανάκι, όταν λέω πουτανάκι εννοώ ότι ξεπουλήθηκε, όχι ότι ήταν φίλος/θαυμαστής, αλλά ότι κατέληξε προσωπικός γελωτοποιός του σήφη, όλα για τη δόξα και τα Λεφτά, θα μου πεις "τι σε νοιάζει εσένα", καθόλου δε θα μ' ένοιαζε αν έγραφε καλά, αλλά να που η ζωή καμιά φορά τα φέρνει αλλιώς.
μπορεί, βέβαια, να φταίνε και οι μεταφράσεις για το μέτριο γράψιμο, το δικό σου ακούγεται ενδιαφέρον, είναι καινούρια μετάφραση, της προκοπής;
edit: γενικά μου φαίνεται πάντα βεβιασμένος ο επαναστατικός του ενθουσιασμός κι ας ξεπουλήθηκε πολύ αργότερα. τύπου μπρεχτ, "τώρα θα κάτσω να γράψω ποίηση για τον κομμουνισμό, γιατί πρέπει!".
Μαλλον ηταν λιγο βαρυ για την δεκαχρονη νοημοσυνη μου...Και απο τοτε δεν ετυχε να το ξαναδοκιμασω..
20ετίας είναι, συμφωνώ για τις μεταφράσεις, βρίσκω φράσεις ηλίθιες που μπορώ να φανταστώ στο περίπου πώς ήταν στο αυθεντικό και διασκεδάζω ιδιαίτερα. Βέβαια εδώ που είμαι δεν είχα και άλλη επιλογή, και για αγγλικά ούτε λόγος
εσύ θα ξέρεις: βιβλία με ποίηση στο αυθεντικό και σε μετάφραση βρίσκουμε;
πσ: εγώ το βρίσκω λογικό να είναι κάποιος ενθουσιασμένος με την επανάσταση και το σοσιαλισμό, αν έχει μεγαλώσει στη φτώχεια και την εξαθλίωση του τότε. Αν ήταν βεβιασμένος ο ενθουσιασμός του αυτό δεν το ξέρω, αλλά επειδή απ' όσο ξέρω ήταν κι αυτός ένας από τους φτωχούς της εργατικής τάξης (ή υπήρξε μέχρι κάποια χρονική περίοδο), αρχικά τουλάχιστον πιστεύω ότι έγραφε ειλικρινά. Δεν έχω άποψη βέβαια, απλά υποθέτω.
O Παίκτης είναι Τεράστιο Βιβλίο, σ'άρεσε και σένα τόσο;
ναι, πολύ, μόνο που την πάτησα και όλα τα γαλλικά τα είχαν αφήσει αμετάφραστα, οπότε ή μάντευα στο περίπου τι μπορεί να θέλουν να πουν, ή πήγαινα στο βιβλιοπωλείο, άνοιγα μια άλλη έκδοση που τα είχε όλα μεταφρασμένα σε υποσημειώσεις και έψαχνα να βγάλω άκρη, ωραία φάση.
Ζητούνται καλές εκδόσεις ντοστογιέφσκι, τι έχουμε;
αυτές του Γκοβόστη είναι ωραίες εμφανισιακά (δύο τόμοι σε "κουτάκι" ανοιχτό από το πλάι). Εγώ διάβασα τον Ηλίθιο, η μετάφραση ομολογουμένως με ξένισε λιγάκι αλλά δεν μπορώ με σιγουριά να πω ότι φταίει ο μεταφραστής ή το γεγονός ότι γράφτηκε τον προπροηγούμενο αιώνα.
Αν δεν έχεις διαβάσει το Έγκλημα και Τιμωρία, υπάρχει και σε μετάφραση Παπαδιαμάντη. Τους Καραμαζωφ θυμάμαι τους είχα διαβάσει σε Νίκα, παλιές μεταφράσεις στην καθαρεύουσα σχεδόν. Και τον Ηλίθιο επίσης. Ο Ντοστογιέφσκι έχει και άπειρα μικρά συγκλονιστικά διηγήματα, πέρα από τα κλάσσιξ, δεν θυμάμαι μεταφραστές όμως. Επίσης αυτό που λέει η Weiss είναι σωστό, τα βιβλία τέτοιας εποχής έχουν τελείως άλλη ροή, που όπως και αν μεταφραστεί, θα ξενίσει. Στον Πύργο του Κάφκα ας πούμε, υπάρχει διάλογος δύο ανθρώπων, ανδρός και γυναικός, και ο άντρας μιλάει για δεκατέσσερις σελίδες, σε διάλογο τώρα, χωρίς να τον διακόψει η κυρία. Εν συνεχεία εκείνη σχολιάζει σε άλλες τόσες σελίδες. Είναι λίγο ακραίο για τα σημερινά δεδομένα όπως και να χει.Quote:
Originally Posted by morphine
Το υπογειο πχ....
από αυτούς διάβασα υπόγειο και παίκτη και αυτοί ήταν που είχαν αφήσει αμετάφραστα όλα τα γαλλικά λες και είμεθα υποχρεωμένοι να τα μιλάμε επειδή ξέρουμε πιάνο. Στο υπόγειο δε θυμάμαι να είχε, ή μπορεί να είχε μερικές λέξεις που να ήξερα, αλλά στον παίκτη είχε διαλόγους ολόκληρους στα γαλλικά, και είχε και μια-δυο φράσεις και στα γερμανικά. Μια υποσημείωση όφειλαν να την έχουν.Quote:
Originally Posted by Weiss
Το έγκλημα και τιμωρία το έχω στην αθήνα, δε θυμάμαι τι έκδοση είναι, και έχω και διηγήματα, τα οποία όμως τα είχα διαβάσει παλιά και δε θυμάμαι αν είχα πρόβλημα.
Το ύφος και η ροή δε με ξενίζουν, το μοναδικό που θέλω είναι να έχει σημειώσεις ο μεταφραστής εκεί που θεωρεί ότι κάτι χρειάζεται να εξηγηθεί, γιατί ακριβώς επειδή είναι του προπροηγούμενου αιώνα και από άλλη χώρα, σίγουρα δε θα είναι όλα αυτονόητα. Και αυτό με τα αμετάφραστα γαλλικά πραγματικά μου φαίνεται απαράδεκτο, και σίγουρα δε θα πάρω άλλο ντοστογιέφσκι από γκοβόστη.
Η ντάμα πίκα ας πούμε του πούσκιν που διάβασα είναι ένα διήγημα 60 σελίδων, και είχε 10 σελίδες εισαγωγή που εξηγούσε τα πάντα, αλλά και υποσημειώσεις μέσα στο κείμενο. Αυτό το θεωρώ μια καλή δουλειά.
Α σόρι τότε, ο Ηλίθιος δεν είχε γαλλικά και δεν είχα δείγμα για να καταλάβω.
(Μου είχε συμβεί το ίδιο με μία έκδοση του "Μαγικού Βουνού" που είχε αμετάφραστα (νόμιζα) τα γαλλικά οπότε άρπαξα την ευκαιρία για να κάνω εξάσκηση - δεν είχα κοιτάξει όμως στο τέλος του 2ου τόμου που είχε όλες τις μεταφράσεις μαζεμένες. Και μιλάμε τώρα για 4-5 σελίδες κείμενο όλο γαλλικά. Fail)
οι μεταφράσεις του άρη αλεξάνδρου (γκοβόστης) πρέπει να 'γιναν κάπου στο '60 και γι' αυτό έχουν τόσο στριφνή γλώσσα. είτε αυτό είτε ο αλεξάνδρου δεν ήταν καλός μεταφραστής. σε κάθε περίπτωση, το υπόγειο (νομίζω) που είχα αποπειραθεί να διαβάσω μου 'χε φανεί απάλευτο.
ελλείψει επικαιροποιημένης μετάφρασης οι εκδόσεις ίνδικτος βάλαν μπρος να μεταφράσουν το σύνολο του έργου του ντοστογιέφσκι και ως τώρα έχουν εκδοθεί ο ηλίθιος και οι δαιμονισμένοι (από την ίδια μεταφράστρια). δυστυχώς δεν τα 'χω διαβάσει αλλά γενικά έχω ακούσει καλά λόγια για την μετάφραση. επίσης οι εκδόσεις είναι καλαίσθητες.
τσέκεραουτ.
αν πέσουν σε κανενός τα χέρια ας πει δυο κουβέντες.
μηπως btw Κανένας ξέρει γιατι σε κάτι τέτοιες παλιές μεταφράσεις του αλεξάνδρου τους δρόμους και τις χρονολογίες τις γράφει με με αποσιωπητικά;
Για ρώσικα λέμε;Quote:
Originally Posted by morphine
δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον ενθουσιασμό, αντιθέτως, πιστεύω πως η τέχνη είναι ζήτημα της καρδιάς ("σας είδαμε και σας που ερωτεύεστε με το πάγκρεας") κι όλα τα όνειρα για έναν ομορφότερο κόσμο είναι υπέροχα. επίσης συμφωνώ ότι ο άνθρωπος δεν το έριξε στην επανάσταση για τα λεφτά, απλώς σα να καθόταν με το ζόρι να τα γράψει από ένα σημείο και μετά, όρκο ούτε κι εγώ παίρνω.Quote:
πσ: εγώ το βρίσκω λογικό να είναι κάποιος ενθουσιασμένος με την επανάσταση και το σοσιαλισμό, αν έχει μεγαλώσει στη φτώχεια και την εξαθλίωση του τότε. Αν ήταν βεβιασμένος ο ενθουσιασμός του αυτό δεν το ξέρω, αλλά επειδή απ' όσο ξέρω ήταν κι αυτός ένας από τους φτωχούς της εργατικής τάξης (ή υπήρξε μέχρι κάποια χρονική περίοδο), αρχικά τουλάχιστον πιστεύω ότι έγραφε ειλικρινά. Δεν έχω άποψη βέβαια, απλά υποθέτω.
πάνταQuote:
Originally Posted by tamagothiΓια ρώσικα λέμε;Quote:
Originally Posted by morphine
Eτούτο εδώ έχω:
http://www.protoporia.gr/product_inf...ucts_id/259487
το οποίο είναι καλό γιατί έχει πολλούς ποιητές και μπορείς να δεις ποιοι είναι βλάκες και ποιοι μανάρια σωστά.
Μετά παίζει πολύ πράμα στο νετ στα ρώσικα (πχ http://lib.ru/), στο http://max.mmlc.northwestern.edu/~mdenner/Demo/alphabetical.html έχει μερικά δίγλωσσα πάλι, εδώ Μπλοκ δίγλωσσο (ζομλ), γενικά άμα ξέρεις ποιοι σ' αρέσουν κυκλοφορεί πολλή μετάφραση στο νετ, σε πολλές περιπτώσεις όχι καλή, αλλά αφού θα τη χρησιμοποιείς μόνο για ό,τι χάνεις στο ρώσικο είσαι μια χαρά.
Οι εκδόσεις Ροές έχουν κάτι δίγλωσσα με ποίηση σε περίεργες γλώσσες (κέτσουα, αλβανικά και τέτοια), αλλά δεν έχω δει ρώσικα, πρέπει να ξαναρωτήσω σε κάνα βιβλιοπωλείο γενικώς.
πολλά πινκς για σε. Το lib.ru το είχα, τα άλλα δεν τα ήξερα. Θα πάρω και το βιβλίο ασαπ.
Γενικότερα νομίζω ότι το νετ είναι φίλος του ρωσόφιλου, οτιδήποτε ρώσικο μπορείς εύκολα να το βρεις, αρκεί να ξέρεις τι ψάχνεις. Τραγούδια και δίσκους για παράδειγμα βρίσκω πανεύκολα για κατέβασμα με ένα γκουγκλάρισμα, αλλά από δαύτους δεν ήξερα ποιον να πρωτοψάξω, οπότε το λινκ είναι τέλειο.
ναι, οι άτιμοι έχουν τα πάντα ανεβασμένα, κάθε φορά που θέλω να βρω κάτι σχετικό καταλήγω να ζηλεύω τρομερά. κυρίως το lib.ru, αλλά κι άλλα (και στο http://www.litera.ru/stixiya/poets.html έχει ένα σκασμό πράγματα πχ), γιατί να μην είναι παντού έτσι; =( και σύγχρονα και γνωστά πράγματα, πχ http://pelevin.nov.ru/texts/.
δες κι αυτό: http://www.conradish.net/ , έχει ολόκληρα βιβλία (κλασικά πράματα) και για όποια λέξη δεν ξέρεις πας αποπάνω και στη βγάζει στα αγγλικά.
και για έξτρα βίτσια, αρκετό απ' το έγκλημα και τιμωρία, με καλή στοίχιση, πράγμα το οποίο μου δίνει ελπίδες ότι μπορεί κάποτε να.
μια απορια να πω? για εσας τις δυο τις ρωσσεζες βασικα...
ξερετε τοσο καλα ρωσσεζικα ωστε να κρινετε τοσο ευκολα μεταφρασεις?
και βασικα αυτο παει σε ολους οσους εχουν πει για κακες μεταφρασεις
δεν ειναι επιθεσις...απορια χωρικου ειναι
εγώ δεν ξέρω τόσο καλά, όχι, αλλά με τα λίγα που ξέρω μπορώ να αναγνωρίσω κάποια λάθη ή χαζομάρες του μεταφραστή.
Για παράδειγμα, είχε ένα διάλογο στο χαφιέ του γκόρκι, όπου ο μικρός χαφιές κούραζε έναν μεγαλύτερο. Ο δεύτερος σε κάποια φάση βαρέθηκε και του είπε, "φτάνει". Το ξέρω ότι του είπε "φτάνει" γιατί ο μεταφραστής έγραψε "Όλα!". Ο μεταφραστής έγραψε "όλα" γιατί είδε τη λέξη всё, η οποία όντως σημαίνει "όλα". Χρησιμοποιείται όμως και στην περίπτωση που θες να πεις "φτάνει". "Αρκεί". "Τράβα πνίξου, με κούρασες".
Να κρίνω ολόκληρη μετάφραση βέβαια δεν μπορώ ακόμα. Αυτό μόνο για αγγλικά μπορώ να το κάνω με σιγουριά.
Κατά τα άλλα ίφι σε αγαπώ και τα σχετικά.
αυτα συμβαινουν και στις καλυτερες οικογενειες...δεν νομιζω οτι μπορει καποιος να βγαλει σκαρτη μια μεταφρασις απο κατι τετοιο
το ίδιο ακριβώς λέω κι εγώ, μόνο που από κάτι τέτοια μικρά δεν καταλαβαίνεις έστω και λίγο ότι ο μεταφραστής είναι λίγο άνιωθος; Δηλαδή αν εγώ με μέτρια γνώση ρωσικής μπορώ να μεταφράσω καλύτερα (σωστότερα) μια απλή λεξούλα, τι λέει αυτό για το έργο του επαγγελματία μεταφραστή με πτυχία; Από την άλλη μπορεί να είναι απλώς μερικές λέξεις λάθος και όλο το υπόλοιπο κείμενο να είναι ολόσωστο, δεν ξέρω.
λεει οτι εσυ με τα μετρια σου ρωσικα ξερεις να ομιλας τα ''ζωντανα'' ρωσικα...αυτα που ομιλαει ο λαος δηλαδης
και τα οποια δεν διδασκοντε στα πανεμπιστημια (λεω τωρα)
σε τετοιες περιπτωσεις ο μεταφραστης κανει σωστοτερη ερευνα...αν ηταν τοσο απλα τα πραματα τοτες ο καθενας με ενα λεξικο θα μεταφραζε στιχους
τεσπα το θεμα ειναι οτι δεν αλλιωνετε ενα βλιβλιο απο τετοια πταισματα...οκ ενοχλουν αλλα σιγα
εν τάξει μωρέ, καταλαβαίνεις μερικές φορές οτι η μετάφραση είνια χάλια χωρίς καν να δεις το πρωτότυπο, όπως π.χ. σε αρκετά των εκδόσεων γράμματα, κάποια της κυριακάτικης κλπ.
Συντακτικά που δε βγάζουν νόημα, φράσεις περίεργεςς που τις μεταφράζεις στα αγγλικά και αποκτούν νόημα και άλλα διάφορα. Και ναι, εκεί σου χαλάει το βιβλίο νιώθεις σα να έχει γραφεί από πρόγραμμα υπολογιστή.
Κλάσικ:
- Είσαι σίγουρος;
- Θετικός!
