Δυστυχώς λινκ δεν παίζει :(Quote:
Originally Posted by BURNIN AMBITION
Printable View
Δυστυχώς λινκ δεν παίζει :(Quote:
Originally Posted by BURNIN AMBITION
Σορρυ για το οφφ τοπικ, απλα ηθελα να αναφερθω στις αποψεις του Good Son γενικα για τη μουσικη (που τις εχω δει και σε αλλα τοπικ κατα καιρους) και να σας πω οτι γενικα το παλικαρι ξερει και εχει προοπτικη και αντιληψη του πως λειτουργει η μαζα των ανθρωπων οταν κρινουν μια οποιαδηποτε δημουργια, ειτε ειναι μουσικη ειτε καποια αλλη εκφραση τεχνης. Τασσομαι μαζι του και θεωρω κι εγω πως πολλα απο τα αλμπουμ που εχουν αναφερθει στο παρον τοπικ θα ειχαν πολυ διαφορετικη αντιμετωπιση απο τη μαζα αν ειχαν κυκλοφορησει ειτε υπο αλλες συνθηκες, ειτε σε αλλη εποχη. Κατι το οποιο για μενα ειναι παρανοϊκο, αφου η μουσικη ειναι μουσικη και θα πρεπε να την αντιμετωπιζουμε καθαρα και μονο απο το πως μας κανει να νιωθουμε, κι οχι απο το τι απαιτησεις ειχαμε, τι ειδος μουσικης θα θελαμε να παιζει η εκαστοτε μπαντα και τι θεωρουμε πιο ψαγμενο. Αλλα ολα αυτα δεν εχουν σχεση με την επανακυκλοφορια του εν λογω δισκου, οποτε θα ξαναζητησω συγνωμη απο τους θαμωνες του τοπικ και θα αποχωρησω.
Αυτό που εμένα μου προκαλεί προβληματισμό είναι λίγο πιο γενικό:
Ας πούμε ότι μία επανηχογράφηση θα πιάσει το feeling του αρχικού, ίσως το ξεπεράσει κιόλας. Το θέμα είναι, ρε παπάρες (manowar), η μουσική τρέχει, ποιος ασχολείται μαζί σας; 30 χρόνια μετά θα ακούμε τα ΙΔΙΑ; Δηλαδή, ένας άνθρωπος που μεγάλωσε με μία μπάντα, έχει ΤΟΣΟ ισχυρή ανάγκη πια να γυρίσει σε αυτή; Μια ζωή τα ίδια, ώρες ώρες ζηλεύω τον κόσμο που νοιώθει αυτή την ασφάλεια της επιστροφής στα βασικά. Η αγαπημένη μου μπάντα (Sisters πχ) αν έβγαζε επανηχογράφηση του καλύτερου δίσκου της ή κάτι, θα τρωγε Χ. Όχι γιατί είναι ηθικό και θέλω το αυθεντικό vintage κλπ, είναι πιο απλό. Κάποια πράγματα τα βίωσα όταν έπρεπε και γίναν μέρος του εαυτού μου, έκτοτε έχουν μεσολαβήσει πολλά και έχω κάνει 10-20 βήματα, ΔΕ μπορώ να ασχολούμαι με τα ίδια με το ζόρι (όπου "με το ζόρι"=επανηχογράφηση). Αλλάζει ο άνθρωπος, πώς το λένε.
Παιδιά, αυτός θα γίνει σκυλάς! :rofl: :rofl:
η ακομα χειροτερα χιπστερ με ελεεινο μουστακι
"Το θέμα είναι, ρε παπάρες (manowar), η μουσική τρέχει, ποιος ασχολείται μαζί σας; 30 χρόνια μετά θα ακούμε τα ΙΔΙΑ;"
Είναι μια σεβαστή θέση από κάποιον που ακόμα ψάχνει τι θέλει από την τέχνη. Άλλοι ακούνε 30 χρόνια τα ίδια (υποθέτω, δεν είμαι 45 ακόμα και νομίζω ούτε εσύ) επειδή αυτό που παίρνουν από την τέχνη δεν είναι αυτό που θέλουν αυτή την εβδομάδα, αλλά αυτό που χρειάζονται και θα χρειάζονται όσο ζουν.
Η ιδέα της προόδου και της εξέλιξης δεν κολλάει εύκολα με ρομαντική τέχνη σαν το Heavy Metal. Δηλαδή, δεν είναι αδύνατο, αλλά γενικά δεν έχει ευδοκιμήσει το εγχείρημα, ακομα και όταν το προσπάθησαν πολύ φιλόδοξοι και ταλαντούχοι άνθρωποι. Δεν οδηγεί πουθενά το HM αλλού, είναι σαν πέτρα, δεν είναι δέντρο. Το HM παραμένει λειτουργικό το 2010 για αυτούς που το ακούνε όχι επειδή κανιβαλίζεται η επίφαση του τελευταία από την ποπ κουλτούρα αλλά επειδή τα βασικά συναισθήματα που χτυπάει είναι διαχρονικά. Δεν μ'αρεσουν καν οι Manowar ιδιαίτερα, αλλά το Battle Hymn κάτι καταφέρνει διαχρονικό, πραγματικά. Εξού και το γελοίο του να επανηχογραφείται, λες και δεν το εμπιστεύονται ως είχε ούτε καν οι δημιουργοί του.
Ο Stam δεν είναι που κάποτε έγραφε για τραμπούκους μεταλλάδες?? :touched:
Σταθερός στην (μη) ποιότητα. :dfinger:
Spoiler
Εξέφρασε μια σεβαστή άποψη ο άνθρωπος και τον μουτζώνεις και του την λες ηλίθια. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν όπως αυτός για το ΗΜ και το κόλλημα άλλων με αυτό, να μην συζητήσουμε ποτέ, να μην συνεννοηθούμε; Για να έχεις εσύ χρήσιμους εχθρούς;
Καλά λες για τον Όμηρο, τα υπόλοιπα χρειαζόντουσαν; Σε έμαθε το HM να μουτζώνεις τον έναν και τον άλλον; :(
Αυτό είναι συζητήσιμο.Quote:
Originally Posted by Helm
Helm, τείνεις να γίνεις ο Σωκράτης του ER! Kάπου ειδικά που λες ότι θες να ισιώσεις το στραβό κ.λπ. (σε άλλο τόπικ), όλα αυτά είναι ό,τι έκανε κι ο Σωκράτης στην Αθήνα. "Ήλεγχε" τους πολίτες και τους έβγαζε πάντα "άμπαλους". Τεσπά, αστειεύομαι προφανώς.. :P
Αναφορικά με τον Stam, τί να πω? Όποιον ανθρωπισμό μου δίδαξαν οι Kingsbane και οι Mayfair, μπροστά σε τέτοια δηθενατζίδικα και "θα_θέλαν_να_ναι_προοδευτικά" σχόλια πάει περίπατο.
edit: εκεί μιλανε οι Exciter!
απλά τα πράματα...............Quote:
Originally Posted by Ra Pariah
Εύκολα εξάπτεσαι. Δεν βρισκω το ποστ Stam καθόλου ειριστικό. Τέλος πάντων, δέχομαι ότι το 'στυλ γραφής' στο ER ποτέ δεν θα το καταλάβω, οπότε αν δεν κάνει κακό στον διάλογο λέγετε ότι Exciter πράγματα θέλετε ο ένας στον άλλον. Εγώ πιστεύω ότι ο Stam χρειάζεται στοργή και προδέρμ πάντως και έχει πράγματα να πει ενδιαφέροντα και εμείς να του πούμε ενδιαφέροντα, για την παροδικότητα της τέχνης και το τι ψάχνουν οι κολλημένοι με manowar και τέτοια.
Επειδή το εκλεπτισμένο επίπεδο του Helm δεν το καταλαβαίνω γιατί είμαι ντουβάρι και λίγο πιο αμόρφωτος από γκασμά να ρωτήσω τι εννοείς.....Quote:
Originally Posted by stam and the witches
α)γιατί 30 χρονιά μέτα δεν πρέπει ν'ακούμε τα ίδια πράματα? Δηλ εγώ που ψοφάω με Sonny Boy Williamson (μέγιστος bluesman, απεβίωσε τέλη 60ies, αρχές 70ies αλλά τα εδώ και 50 και βάλε χρόνια κομμάτια του επιβιώνουν) και ακούω Accept εδώ και 20 χρόνια(και θ'ακούω μια ζωή) πρέπει να πάω σε "θεραπεία"? Το ίδιο και κάποιος παλιοροκάς που ακόμη στα 60 του ακούει Purple πχ? Ή το heavy metal είναι teenage μουσική ,μόνο, ενώ το κλασσικό ροκ (πχ) είναι πιο τζιβιτζιλιάρικο βρε αδερφέ. Πιο κουλτουρέ........
β) Η μουσική είναι "κάθε πράμα στον καιρό του και το Viagra στα 65φεύγα"?
γ) Υπάρχει ημερομηνεία λήξης της μουσικής? Και αν δεν υπάρχει γιατί να υπάρχει ηλικιακή ημερομηνεία λήξης (του οπαδού) σε κάθε μουσικό ύφος?
δ)Δηλ όποιος πάει από το ένα άκουσμα στο άλλο γίνεται πιο μόρτης - καλύτερος άνθρωπος? Δεν θυμάμαι να υπέγραψα κανένα συμβόλαιο αιώνιας πίστης στο heavy metal και στο blues αλλά αν ακούω Tank και στα 70 μου (και Θ'ΑΚΟΥΩ) σημαίνει ότι είμαι μπιτόνι?
όχι ρε αγόρι, τίποτα απ'όλα αυτά δεν ισχύουν. Εσύ θες το κάτι διαφορετικό σου ανά περίοδο. Μαγκιά σου. Εγώ θέλω μια ζωή Piledriver να στριγγλίζουν Sex With Satan Και Muddy Waters να σκούζει i just wanna make loe to you. Όπως δεν είσαι παροδικός (μουσικά) μην λες τον άλλον κολλημένο.
Τώρα συνεχήστε με τον Helm τα περί στοργής και ποιότητας
SODOMAΡΑ ΡΕ ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΟ REIGN IN BLOOD ΣΑΣ
Kωστάκης "Witchkiller"
Τι γαμώ το Reign in Blood σας ρε άνιωθε;;;
πρέπει να έχω εντυπωσιακά signatures (Sodomaρα λέμε)Quote:
Originally Posted by Ford Prefect
Witchkiller, το ότι ο μέσος οπαδός των Manowar θέλει το metal του αυστηρά στάσιμο και επαναλαμβανόμενο για να το θεωρεί ωραίο και να το απολαμβάνει δεν είναι κάτι κατακριτέο από εμένα. Η Τέχνη όμως απαιτεί εξέλιξη και πρόοδο και νέες ιδέες να μπαίνουν όσο αλλάζουν οι καιροί, αλλιώς σταματάει να είναι Τέχνη και είναι κάτι νεκρό, ένα μουσειακό έκθεμα. Και κανένα πρόβλημα δεν έχω με τα μουσειακά εκθέματα. Μπορεί να θες μια ζωή να ακούς Accept για να πεθαίνεις στην κάβλα, αλλά το να πεθαίνεις στην κάβλα δεν (μπορεί να) είναι το μοναδικό ερέθισμα που θα πάρεις από την Τέχνη, διότι τότε θα έχεις μονόπλευρα ερεθίσματα, πράγμα που θεωρώ θανάσιμο για την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου χαρακτήρα και της ανθρώπινης ψυχής, που ας πούμε είναι ένα ζητούμενο. Δεν σου λέω (σε καμία περίπτωση) πως "οι Mastodon πιο τέχνη από Accept", απλά σε ρωτώ αν θα ήθελες να εξερευνήσεις άλλα συναισθήματα που μπορεί να σου προκαλέσει η μουσική πέρα από αυτά της γκάμας των Accept ή του Steve Ray Vaugn. Και αν όχι, κατά πόσο πιστεύεις πως μια μονόπλευρη μουσική προτίμηση θα μπορούσε να σημαίνει και μονόπλευρη συμπεριφορά και σε άλλα ζητήματα, και άρα συνολικά στον χαρακτήρα, και άρα μονόπλευρος άνθρωπος. Και κατά πόσο είναι πρόβλημα το να μονόπλευρος άνθρωπας. Αυτά.
ωραία ανάλυση Τέχνης.Εξελισσόμενη από το τρανσυλβανιαν στο 666 ιντερνασιοναλ.
ρε δεν παμε στο διαολο λεω γω?Καβλωνει ο αλλος με Αξξεπτ μεχρι να πεθανει?ε καλα κανει...δεν ειναι κριτικος τεχνης,ουτε μουσικοφιλος.οπαδος αξξεπτ ειναι,οπως θα μπορουσε να ειναι οπαδος τζερμ αττακ.
δωσ μου 3 ακορντα και παρε μου την ζωη.μην με πρηζεις ομως με εξελιξεις και αρχιδιες,ειμαι μονοπλευρος ανθρωπος και εγω.
Διάβασε τι έγραψα ξανά, και απάντα και εσύ αν θες
σου απαντησα ρε πουλακι μου.
Αν σε καποιον αρκει να καβλωνει με κάτι που υπαγεται σε μια μορφη Τεχνης (γιατι οσο παραξενο και αν ειναι,και οι Αξξεπτ υπαγονται σε αυτην την μορφη,εστω και υπο την πολυ ευρεια της εννοια),ε εμας δεν μας πεφτει λογος να τον θεωρουμε μονοπλευρο.Μπορει απο την αλλη θα θεωρηθουμε μονοπλευροι και εμεις που ψαχνουμε την Τεχνη και την εξελιξη της και μονο,και απορριπτουμε επιδεικτικα καθετι που εχει σχεση με αρχετυπα δείγματα της=ξεπερασμένα από πολλους μετέπειτα και σαν Τεχνη αλλα και σαν εν γενει παρουσια.
Αν καποιος βγαζει συναισθημα και πονο ξερω γω μονο ακουγοντας 5-6 πραγματα συναφη μεταξυ τους,δεν ειναι κακο.Δεν ειναι ομως μόνο επειδη "τοσο μπορει",αλλα μπορει να ειναι και επειδη τόσο θελει.Αν εχουμε φτασει στο σημειο θα το θεωρουμε μονοπλευρη αντιμετωπιση της Τεχνης αυτο,ειναι τρε τραζικ.Μονοπλευρη αντιμετωπιση θα ηταν το ακουω αξξεπτ και γαμω ολο το υπολοιπο συμπαν γιατι κανεις δεν υπαρχει μουσικα.Αυτό ομως οχι.
και στην τελικη,αυτος ο ανθρωπος μπορει να ακουει αξξεπτ για να καβλωνει.μπορει να συγκινειται με το Αμελι,μπορει να προβληματιζεται με κάτι αλλο.Μπορει για αυτον η μουσικη να σημαινει=καβλα.να εχει δηλαδη κατηγοριοποιησει τις Τεχνες αναλογα με τις συναισθηματικες του αναγκες.Δεν ειναι κακο.
Το πρόβλημά σου είναι αυτή η 'Τέχνη' με το κεφάλαιο. Όταν ο άλλος φτιάχνει μουσική, δεν οφείλει τίποτε σε σένα ή στο στερέωμα, πρόοδο και σκατά (εκτός αν νοιώθει ότι θέλει). Κάνει αυτό που του βγαίνει. Ο ακροατής δεν οφείλει επίσης τίποτε σε κανέναν, βρίσκει αυτό που του μιλάει και το πάει μέχρι εκεί που αντέχει, καμιά φορά βαριέται, καμιά φορά όχι, δεν οφείλει να 'προχωρήσει'.Quote:
Η Τέχνη όμως απαιτεί εξέλιξη και πρόοδο και νέες ιδέες να μπαίνουν όσο αλλάζουν οι καιροί, αλλιώς σταματάει να είναι Τέχνη και είναι κάτι νεκρό, ένα μουσειακό έκθεμα.
Το μοντερνιστικό κονσεπτ της ανθρωπότητας εν εξελίξει είναι πολύ ιστορικά νεότερο της μουσικής, της τέχνης γενικότερα. Τι οφείλει η τέχνη? Να υπάρχει. Τίποτε άλλο. Αν εσύ έχεις ανάγκη ένα εσωτερικό κονσεπτ μιας τέχνης κεφαλής μιας μοντερνιστικής μηχανής η οποία οδεύει προς το... κάπου (προς τα άστρα; ) είναι σίγουρα ενδιαφέρον και δικαίωμά σου, αλλά μη το αφήσεις να σε σταματήσει να επικοινωνήσεις με άλλους που η αντίληψή τους για την τέχνη είναι για κάλο ή για κακό μεσαιωνικότερη.
πάντως,εμενα θα με χαλουσε τρομακτικα αν οι Discharge επανηχογραφουσαν το Hear nothing και μου το πλασαραν σαν "νεα,βελτιωμενη εκδοση".Οτι και να εκαναν δεν θα μπορουσαν να φτασουν το πρωτοτυπο.Δεν θα το αγοραζα,θα το ακουγα και θα στεναχωριομουν.
(...εδω δεν παω να δω αυριο GBH και τις αρπαχτες-συναυλιες που θυμιζουν νεροβραστα φασολακια.....δεν μπορεις να φερεις το 1982 στο 2010 ρε μαλακα μου,τοτε ησουν ενα ρεμαλι που επαιζες διχως αυριο και τωρα εισαι ενας ροκ σταρ πλακωμενος στην κοκα για να βγαλεις ενα "Σωου")
Εγώ ρε παιδιά τώρα που τα λέμε, δεν θα είχα τίποτα σπουδαίο να πω, ειπώθηκαν ωραιότατα από άλλους, αλλά είναι και μαλακία η επανηχογράφηση. Δηλαδή από το 1982 μέχρι το 2010 αυτή ήταν η πρόοδος της τεχνολογίας; Εγώ περίμενα διαβάζοντας τα κρυφά/φανερά καλά σχόλια από τα αρρωστάκια ότι θα πετύχανε αυτό που λέει ο Good Son για καλύτερο ήχο και τέτοια.
Και το άκουσα και είναι πίπα. ΦΕΗΛ.
Δεν είναι έτσι, και δε νομίζω ποτέ να σταμάτησα να επικοινωνώ επειδή είχα διαφορετική ιδέα για την τέχνη, το αντίθετο. Για την ακρίβεια αυτό ακριβώς κάνω τώρα. Μα χωρίς να μειώνω την αξία του, πιστεύω πως κάτι που μένει παντελώς Ίδιο με την πάροδο του χρόνου, είτε είναι μουσικό κίνημα, είτε επιστημονική ιδέα, είτε λογοτεχνικό ρεύμα, και ενώ μπορεί κάλλιστα να είναι κάτι Θαυμαστό, δεν αντλεί επιρροές από την αναπόφευκτη ροή της ανθρώπινης εξέλιξης, πράγμα που το κάνει μονόπλευρο. Ακόμα και αν στην εποχή του ήταν επαναστατικό.Quote:
Originally Posted by Helm
Δεν μου φαίνεται παράξενο που οι Accept υπάγονται στην τέχνη, Reject. Ούτε λέω πως η τέχνη είναι Ο Αυτοσκοπός (με Α κεφαλαίο!). Ρώτησα κάτι εντελώς συγκεκριμένο, αν πιστεύετε κάποιο πράγμα.
Μέσα σε ένα λεπτό κατηγορήθηκα ως "μπλακμέταλλος που μιλάει για τέχνη" και ως έρμαιο μια μοντερνιστικής μηχανής που δεν οδηγεί... πουθενά
κάνοντας μια ερώτηση
Παντελώς Ιδιο δεν είναι. Άλλες συνθέσεις έχει κάθε δίσκος. Και μία μπάντα αποτελείται από ανθρώπους που μπορεί κάλλιστα να εκστασιάζονται και να βρίσκουν την νιρβάνα με αυτό το στυλ. Είναι ατυχής η σύγκριση με την επιστημονική ιδέα, η οποία οφείλει να εξελίσσεται όταν είναι ανεπαρκής, το μουσικό κίνημα που είναι κάτι πολύ ευρύτερο από έναν τύπο που γράφει ριφφς.
Επίσης η αναπόφευκτη ροή της ανθρώπινης εξέλιξης δεν είναι κατά ανάγκη καλή, μπορεί και να ρέει προς τον πάτο, ας πούμε. Δεν μιλάω γενικά, κατά περίπτωση. Κατά τ'άλλα ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο. Δεν γίνεται να σε συγκινούν και να σε εξιτάρουν και τα δύο;
δεν είπα πως πρέπει να είσαι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο.
ρώτησα όσους είναι Μόνο στο ένα ή Μόνο στο άλλο, αν τους καλύπτει κάτι τέτοιο
Εχεις δικιο, αλλα παραδεξου και συ ομως οτι ως τετοιος μιλησες.
?
το παραδέχομαι!
δεν σε κατηγόρησα για τίποτε. Όντως προσπαθείς να επικοινωνήσεις με τους μη-προοδευτικούς εδώ στο θρεντ και αυτό είναι γενναίο, σε παρότρυνα να συνεχίσεις.
Ένας δίσκος του 1984 δεν είναι ίδιος σήμερα όπως τότε επειδή τον ακούνε άνθρωποι διαφορετικά από τότε μέχρι τώρα και μέχρι όσο υπάρχουν. Πολλά όμορφα πράγματα μπορούν να προκύψουν από 'ξεπερασμένες' μοντερνίστηκα τέχνες. Το ΗΜ είναι ζωντανό και ας μην οδηγεί κάπου αλλού στην τέχνη όσο εμπνέει στην καρδιά του ακροατή ένα δέος και μια ορμή για το κάτι καλλίτερο στην δική του ζωή, αυτό γιατί είναι τόσο πρόβλημα; Το Battle Hymn (η το Mountains πχ) από Manowar την έχει αυτή την ικανότητα αποδεδειγμένα, γιατί να αλλάξει, γιατί να ξεχαστεί, γιατί να γίνει re-recorded; Δεν φτάνει που γινόμαστε εμείς άλλοι, ξεχνιόμαστε, γινόμαστε re-recorded καθημερινά;
Δεν νομίζω ότι ο μοντερνισμός δεν οδηγεί πουθενά. Ωραία θα είναι στα άστρα, δεν ήταν ειρωνεία. Στην τέχνη αυτό το μοντέλο της διαρκής προόδου δημιουργεί προβλήματα, ειδικά στην ρομαντική τέχνη η οποία έχει να κάνει με τα αρχετυπικά βασικά μέσα μας, τα οποία δεν έχουν αλλάξει ούτε προοδεύσει.
Προφανώς τα όσα γράφω προκύπτουν από την εναντίωσή μου στις επαναηχογραφήσεις των Manowar. Όταν πρωτοβγήκαν οι Manowar διόλου νεκροί και στάσιμοι ήταν, επανάσταση ήταν και το heavy metal. Αλλά 25 χρόνια μετά με τα ίδια κομμάτια υπάρχει νέκρα, σαπίλα, παππουδιά.
Φυσικά συμφωνώ για τα ωραία των "ξεπερασμένων". Δεν θα έλεγα άλλωστε πως τα δικά μου ακούσματα είναι αλλού για αλλού και ιδιαίτερα διαφορετικά και σίγουρα δεν το παίζω υπεράνω για αυτά.
Ούτε λέω πως ο αυτοσκοπός της τέχνης είναι το μοντέλο της διαρκούς προόδου. Άσε που αν μπούμε βαθιά σε συζήτηση για αυτό, η πρόοδος είναι κάτι υποκειμενικό, κλπ, κλπ. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ πως αυτοσκοπός είναι και το μοντέλου της αέναης μη προόδου, σε αυτό κολλάω. Και αναρωτήθηκα κατά πόσο ένας άνθρωπος που βάζει ευαγγέλιο μια μορφή μουσική στην τέχνη του και σνομπάρει τις άλλες, κάνει το ίδιο και σε άλλες πτυχές της ζωής του. Ο πάνκης μου έδειξε μια εναλλακτική.
Δεν κάνω επισημάνσεις, ούτε ειρωνεύομαι. Αναρωτιέμαι και θέτω προς συζήτηση
Δε διάβασα τα παρακάτω, άρα πιθανότατα θα έχει απαντηθεί, αλλά ας πω και γω τη γνώμη μου.Quote:
Originally Posted by carheart
Γενικά νομίζω ότι είναι λάθος να πιστεύουμε ότι κάθε άνθρωπος ψάχνει απαραίτητα από τη μουσική πολλά πράγματα, μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων, προοδευτικότητα, γενικά κάτι που να μπορεί να τον αντιπροσωπεύει και σαν άνθρωπο ή έστω κάτι που να είναι συνεπές στην ιδέα που έχει σχηματίσει για τον εαυτό του, στην "αισθητική" του. Ένας πολύπλευρος και προοδευτικός άνθρωπος μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιεί τη μουσική απλά για να ξεσκάσει και κάποιες άλλες δραστηριότητες να ικανοποιούν τις υπόλοιπες ανάγκες του, κάποιο βιβλίο π.χ. Γενικά η σημασία που δίνει καθένας στη μουσική αφορά αποκλειστικά τον ίδιο και δε μπορεί να μετρηθεί κιόλας, άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση ανάμεσα στη μουσική που ακούει κάποιος και το κατά πόσο είναι μονόπλευρος σαν άνθρωπος.
Προσωπικό ημερολόγιο ενός χίπστερ μπλόγκερ, γιατί δε μπορώ να τα εκφράσω με άλλο τρόπο:
Έχουν περάσει κοντά 10 χρόνια από το πρώτο μου μέταλ cd. Στην πορεία άκουσα εκτός των άλλων άπειρες μαλακίες που δεν ξέρω αν μου άρεσαν στα αλήθεια, όπως κάθε καυλωμένος έφηβος, θα ταν όμως τουλάχιστον δήθεν να πω ότι δε διαμορφώθηκα από τα θετικά αυτής της κουλτούρας. Δεν έχω μετανοιώσει για τίποτε κοινώς, δε φτύνω το παρελθόν μου, όπως ίσως δίνω τέτοια εντύπωση, αντίθετα υπάρχουνε στοιχεία τα οποία στογγυλοκάθησαν ως βίωμα στην (εκρηκτική μου ομολογουμένως) προσωπικότητα. Θα ακούσω ακόμα Entombed, θα τα σπάσω με Death Breath, θα καυλώσω τέρμα με τους θεούς Dead Congregation, θα βαρέσω τατουάζ Bolt Thrower (αλήθεια) κλπ κλπ. Αυτά όσον αφορά το πανέμορφο "δώσε μου 3 ακόρντα μέχρι να πεθάνω" του Πάνκη. Ένα πράγμα όμως το οποίο δε διαπραγματεύομαι είναι το να ακούω μουσική ως Άνθρωπος και όχι ως πελάτης. Τα βιώματά μου είναι προσωπικά και αδιαπραγμάτευτα, είναι πλήρως διαχωρισμένα από τον κάθε παπάρα έμπορο.
Βίωμα μπορεί να είναι είτε η εξέλιξη είτε η στασιμότητα. Witchkiller, όσο αγαπάς Sonny Boy Williamson, άλλο τόσο αγαπάω Lightnin Hopkins και πάει λέγοντας. Δεν υπάρχει εξέλιξη σε μία τέτοια στάση, το ξέρω πολύ καλά και σίγουρα το γουστάρω. Θα κάνω το βήμα παραπέρα όταν νοιώσω ότι πρέπει να γίνει, αυτά είναι πράγματα αυτονόητα. Εκεί τίθεται η διαχωριστική γραμμή με τους ΧΑΖΟΥΣ χεβυμέταλλους, δυστυχώς. Άκου Accept για μία ζωή, εγώ είμαι μαζί σου. Δείξε μου όμως ότι είσαι Άνθρωπος, ότι αυτό που κάνεις το βιώνεις, ότι είναι προσωπικό. Αν μου δείχνεις ότι η ευρύτερη στάση σου (όχι εσύ witch προφανώς - γενικά) είναι άμεση συνάρτηση εμπορικών δρώμενων (επανεκτελέσεις, reunion tour, κοινό λάιβ με Megadeth-Metallica για τους οπαδούς αυτού του ελεεινού reality που βάζει ακόμα χρήματα σε τσέπες και πολλά σχετικά παραδείγματα), τότε μάλλον θα ακούσεις και την ανάλογη κριτική, άσχετα αν δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι και αν γίνεται με ελαφρύ προβοκάρισμα. Αυτό το εμπορικό πανηγύρι δυστυχώς έχω την εντύπωση ότι συμβαίνει μονάχα στο μέταλ, αυτό το δέσιμο οπαδών με μουσικούς, λόγω ιδιομορφιών αυτής της μουσικής που μάλλον είναι άλλη κουβέντα.
Εν ολίγοις, εκεί τίθεται το ζήτημα της εξέλιξης για μένα: όχι τόσο στο πόσα καινούργια πράγματα θα ακούσεις, όσο στο πόσο θα έχεις την αυτοαναίρεση χέρι χέρι, την ιδιότητά σου ως Άνθρωπος να κρίνεις γενικά και να θωρακίζεις τα βιώματά σου. Λυπάμαι, αλλά ο χεβυμέταλλος στατιστικά (και όχι φυσικά ο warlord, witchkiller και λοιποί συμπαθέστατοι χρήστες) δε μπορεί να το κάνει αυτό, δε διαμορφώνεται ο ίδιος, περιμένει τις εξελίξεις να τον διαμορφώσουν, και το πιο τραγικό, υπερασπίζεται φανατικά το τελευταίο στάδιο διαμόρφωσής του.
Αυτά.
Δε θελω να το παιξω εξυπνος, αλλα αυτα τα λεγαμε στο MetalBB (και εγω τασσομαι υπερ αυτης της αποψης) που ημασταν 20 χρονων και τωρα ειμαστε σχεδον ΤΡΙΑΝΤΑ (καποιοι τα πατησαν ηδη)Quote:
Originally Posted by Amnesiac.
Και το πόιντ σου ποιο είναι Ioannis, από τη στιγμή που συμφωνείς κιόλας; Ότι δεν είμαι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που το σκέφτηκε και έδωσε απάντηση σ'αυτό το τόσο σύνθετο ζήτημα; Ότι τα λέω με ύφος 20χρονου; Ότι ο κάρχαρτ ακόμα να καταλάβει αυτά που εσείς λέγατε πριν από 10 χρόνια; Ότι το μεταλββ ήταν προοδευτικό φόρουμ;Quote:
Originally Posted by FIXXXERΔε θελω να το παιξω εξυπνος, αλλα αυτα τα λεγαμε στο MetalBB (και εγω τασσομαι υπερ αυτης της αποψης) που ημασταν 20 χρονων και τωρα ειμαστε σχεδον ΤΡΙΑΝΤΑ (καποιοι τα πατησαν ηδη)Quote:
Originally Posted by Amnesiac.
Γενικά δε σε πιάνω για να είμαι ειλικρινής.
Με πιανεις πληρως μαλλον! Η απαντηση ειναι ναι σε ολες τις ερωτησεις εκτος απο την τελευταια Alexandros.
75% καλα ειναι για ατομο που δουλευει στη ΛΑΡΙΣΑ.
Στην ρομαντική τέχνη, η έννοια της προόδου, της λογικής, της παράδοσης σε 'κοινή γνώση' και κονσενσους, είναι εχθρική, οπότε το ζήτημα δεν είναι η 'μη πρόοδος', είναι να μην έχει να κάνει με πρόοδο το πράγμα. Η διαφορά είναι αισθητή, αντικαθίσταται ένα μοντέρνο σχήμα με ένα αρχαίο και η γλωσσά αλλάζει, δεν είναι συμβατή. Δεν μπορεί κάτι να κριθεί ως παλιό όταν δεν υπάρχει πια χρόνος. Δεν είναι εύκολο να το χωρέσει το μυαλό ενός σύγχρονου ανθρώπου που βομβαρδίζεται από την πρόοδο καθημερινά, αλλά γίνεται να προσεγγίσει κανείς την τέχνη σαν κάτι αποδεσμευμένο (ως έναν βαθμό - που και εκεί είναι το θελκτικό, το ότι δεν είναι ολοκληρωτικό και τρομακτικό) από τον μοντέρνο τρόπο ζωής και τον πεπερασμένο, γραμμικό χρόνο. Εκεί προκύπτει το δέος που καμιά φορά ακουμπάει το Heavy Metal, σε αυτό το μυστήριο.Quote:
Originally Posted by carheart
σταμ με βρίσκεις σύμφωνο με πολλά από όσα λες (είναι τραγικό και στενάχωρο να γνωρίζω χεβιμεταλλους πωρωμένους που δεν ξέρουν καν γιατί είναι αυτό που είναι) αλλά περισσότερο εκτιμώ το ότι έκανες αυτό το ποστ. Ίσως να ξανασκεφτείς που αποδίδεις τα χρέη ΧΑΖΟΜΑΡΑΣ στην εξίσωση καταναλωτισμού-τέχνης, νομίζω το βλέπεις λίγο υπεροπτικά το πράγμα. Δεν είναι χαζοί οι άνθρωποι, κουρασμένοι είναι και τρομαγμένοι, ψάχνουν για ταυτότητα και ομάδα. Δεν είναι μόνο ο χεβιμεταλας έρμαιο της καθημερινότητας του ιδιώματος του, είναι και οι άλλοι στα άλλα ιδιώματα, το πως προωθεί κάνεις την ευαισθησία για αυτά τα ζητήματα δεν είναι σίγουρα με τις εύκολες κατηγοριοποιήσεις.
Πέρα από την συζήτησή σας τα πράγματα είναι απλά: υπάρχουν οι καλοί δίσκοι και οι υπόλοιποι ...
Α, υπάρχει και το battle hymns 2011 με αυτόγραφο και δώρο pdf!!
The vinyl picture disc, limited-edition version of "Battle Hymns 2011", the "reinterpretation" of MANOWAR's debut album, 1982's "Battle Hymns", can be personalized with your name and autographed by the band. Available for a whopping $199.95, it includes a numbered certificate of authenticity. According to a posting on MANOWAR's official webstore, The Kingdom Of Steel, if you pre-order now, you will also get the digital download immediately "for free," with a 16-page PDF booklet.
If you do not wish to spend $200 on the "autographed" version of the picture disc, the standard edition can be yours for "only" $49.95. This item can also be pre-ordered and includes the immediate "free" digital download as well as the 16-page PDF booklet. Shipping on both items is expected to begin around December 20.
δεν έχει σταματημό η κατρακύλα...
Πραγματικά, κάνει και ο ΝτεΜάιο κυριολεκτικά ό,τι μπορεί για να κάνει τους οπαδούς του να φαίνονται ηλίθιοι έτσι;
kai ta katafernei apo oti fenetai.,..
τοσα ζαρκαδια βαραει ο Eric o Adams...γιατι δεν βγαζουν καμια εκδοσις με δωρο τα κερατα,κανα χιλιαρι ευρω ξερω γω
