Originally Posted by
Tyler_Durden
Ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση, ο Παναθηναικός (φαντάζομαι και η κάθε ομάδα που έχει ο κάθε οπαδός), μου προσφέρει συχνά χαρές στη μίζερη ζωή μου. Μου δίνει ένα μέσο εκτόνωσης. Μου δίνει πίσω το πρωτόγονο δικαίωμα να στηρίζω σύμβολα και χρώματα. Με σταματά πολλές φορές από το να σκέφτομαι την γελοία μου ύπαρξη, και να μπορώ να την πω στον δίπλα όπως κι εκείνος σε μένα. Είναι η γέφυρά μου με την αθωότητα της τρίτης δημοτικού, και με τα ζωώδη ένστικτα του νεάτερνταλ. Είναι η βαλβίδα μου να μην τινάξω το καπάκι της χύτρας πώς να στο πω αλλιώς. Το δεκανίκι της σαθρής προσωπικότητάς μου ρε αδερφε... Άλλοι έχουν τα τσιγάρα τους, άλλοι έχουν το αμάξι τους, άλλοι το κόμμα τους εμένα οι πρέζες μου είναι το metal και ο Παναθηναικός. Κι αν όλα τα παραπάνω σου ακούγονται γραφικά -όπως και είναι δηλαδή- κι αναρρωτιέσαι γιατί αφού γνωρίζω τον ηλίθιο και μάταιο χαρακτήρα τους παρ' όλα αυτά συνεχίζω, τράβα ρώτα έναν καπνιστή αφου ξέρει οτι τον σκοτώνει, γιατί εκείνος συνεχίζει να καπνίζει...