:pink: το αγαπώ!
Printable View
ναι κι εγω θελω να μαθω για αυτο το σερβικο φιλμ...για πες χελμ τι παιζει?
THIS THREAD IS ABOUT ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ:
Δεν αντέχω τους εξής λαούς:
- Γερμανούς, πολύ πριν την ιστορία με τα χρέη, οι άνθρωποι δεν έχουν ψυχή
- Αλβανούς (σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Βαλκάνιους), οι τύποι όπου πάνε φέρνουν τον πόλεμο και την καταστροφή, 10 μπαλλαντέρ φάρες που την είδανε και έθνος
- Αφγανούς, γιατί έχουν το πιο κενό και τρομακτικό βλέμμα στον κόσμο
Γουστάρω πολύ:
- Εβραίους, γιατί 1ον είναι το ακριβώς αντίθετο των υπερκαθυστερημένων Γερμανών που μόνο από πειθαρχία καταλαβαίνουν, και 2ον γιατί ταυτίζουν το "σωστό-λάθος" με το "το δικό μας-το δικό τους"
- Άγγλους, γιατί είναι σπουδαίο να έχεις κλάση ακόμα και αν είσαι αλκοολικός
- Πέρσες, γιατί είναι ένα κτήνος τέχνης και πολιτισμού που προς το παρόν κοιμάται
έχω 3 αφγανούς μαθητές κι είναι κι οι τρεις σαν αρκουδάκια της αγάπης, να 'ρθεις το σάββατο στη γιορτή μας να στους γνωρίσω.
εγώ αντιπαθώ τους νορβηγούς και τους ισπανούς. κι οι πιο συμπαθητικοί που 'χουν πατήσει το πόδι τους στον πλανήτη είναι οι πορτογάλοι.
Ακόμα να περάσει η μόδα με τους Κύπριους;
δεν ξέρω ρε παιδιά,2 χέρια-2 πόδια,1 πούτσο-μουνί και μια κωλοτρυπίδα έχουμε όλοι.
απολιτικ χίπις μόουντ οφ.
Ρατσιστης με οσους τους λειπει κανα χερι/ποδι δηλαδη και με τους ερμαφροδιτους.
θα σε σφαλιαρίσω.
:pink:
Γιατί ΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ.
Εγω συμπαθω τουρκοκυπριους της αποψης 'να παει να γαμηθει η τουρκια'.
Σκέφτομαι αν υπάρχει πιο αστείος τρόπος να πεις ότι αντιπαθείς τους Τούρκους.
διπλωματια.
Εγώ συμπαθώ τους Τούρκους που λένε να πα να γαμηθούνε οι χοιροκύπριοι.
:(
Spoiler
εν τω μεταξύ,ενώ η οργανική εννοιολόγηση του έθνους είχε να εμφανιστεί χρόνια ολόκληρα,το Συμβούλιο της Επικρατείας τον Φλεβάρη έκρινε ως αντισυνταγματική την πολιτογράφηση των μεταναστών,λόγω κινδύνου αποσύνθεσης της ''εθνικής ομοιογένειας'' και όρισε το Έθνος ως <<τόσο οι παρελθούσες όσο και οι μέλλουσες γενεές>> των Ελλήνων.
lol:malaka:
θα πει οτι η εθνικότητα/ιθαγένεια είναι κάτι απτό κατά κάποιον τρόπο,κάτι που κληρονομείται αλλά δεν μεταβιβάζεται,και κατ'αντιδιαστολή δε μπορεί ποτέ είναι κτήμα αλλωνόνε(δίκαιο/γραμμή του αίματος)
σε αντίθεση με την πολιτική πρόσληψη του,που το αναγνωρίζει ως μια πλασματική κοινωνική κατασκευή και ουσιαστικά το ταυτίζει με τον Λαό,ως μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων σε συγκεκριμένη κατάσταση
Ευχαριστώ φλουξ. Και είναι και σχετικό με αυτό που με προβληματίζει εμένα αυτόν τον καιρό και φαίνεται στο αρχικό ερώτημά μου
τι είναι για σας έθνος τελικά; έχουμε ως τα τώρα συζητήσει διεξοδικά τι δεν είναι.
παρόλα αυτά, υπάρχουν έλληνες, ιταλοί, άγγλοι-γάλλοι-πορτογάλοι. τι είναι που μας ξεχωρίζει (πέρα απ' τα προφανή) και πού τραβιούνται οι σίγουρα αδρές διαχωριστικές γραμμές;
και σίγουρα υπάρχει και πατρίδα (αφού οι περισσότεροι από μας κάπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν)
για μένα φυσικά όχι με την έννοια του έθνους-κράτους-μάδερλαντ αλλά με την έννοια ρίζες, βιώματα, συνταγές, έθιμα των παππούδων, γλέντια, η οικογένειά σου, σε ποιο μέρος μεγάλωσες κι έπαιξες, το σχολείο που πήγαινες κ.τ.λ.
για σας τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις; (πέρα από το πώς χρησιμοποιούνται, και τι έχουν καταλήξει για τον περισσότερο κόσμο.
Έθνος θα έλεγα ότι είναι ένα σύνολο ανθρώπων με κοινές πολιτιστικές ρίζες, δηλαδή γλώσσα, έθιμα και ένα σύνολο χαρακτηριστικών/απόψεων που πάνω κάτω έχει μεγάλη μερίδα αυτού του πληθυσμού. Δε νομίζω ότι θα έπρεπε να έχει οποιαδήποτε νομική ισχύ ή να εμφανίζεται στο Σύνταγμα ή κάπου. Επίσης το θεωρώ τελείως λογικό να θεωρείται επίκτητο: να μπορεί ένας Άγγλος (από καταγωγή) να έρθει να ζήσει Ελλάδα, να μάθει τη γλώσσα και τα έθιμα των γύρω του και να ανήκει στο ελληνικό έθνος. Προφανώς τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση ενός ανθρώπου, και αυτός θα έχει αρκετά χαρακτηριστικά της αγγλικής κουλτούρας, αλλά σε γενικές γραμμές θα είναι Έλληνας.
Βασικά είναι αυτό που είπες εσύ πατρίδα, αι γκες. Αν και νομίζω ότι εντοπίζεται πολύ στενότερα από τη χώρα καταγωγής, αφού πολύ διαφορετικά μεγαλώνει ο Αθηναίος και κάποιος σε ένα χωριό της Κρήτης, δεν είναι τόσο ομοιογενείς μεταξύ τους.
Πάντως νομίζω ότι πέρα από το να μάθει κανείς τη γλώσσα πολύ καλά, που το θεωρώ πρακτική προϋπόθεση, και να θέλει, δε νομίζω ότι θα έπρεπε να υπάρχει άλλη προϋπόθεση για να γίνει κανείς πολίτης μιας "ξένης" χώρας. Αυτό που αποφάσισε το ΣτΕ με έκανε να νιώσω πρωταγωνιστής των βιβλίων ιστορίας του σχολείου.
Μετραει πολυ το που και πως εχεις μεγαλωσει.
Σκεφτομουν κατι αντιστροφο. Εζησα Αγγλια αρκετα χρονια, οπου σπουδασα και εργαστηκα, (μεγαλο/καθοριστικο κομματι της ενηλικης μου ζωης). Για τη γλωσσα δε το συζηταμε, ειναι κορυφαιος παραγοντας, την τελευταια διετια ειχα αρχισει να ονειρευομαι και στα αγγλικα.
Χωρα επισης στην οποια παιρνεις υπηκοοτητα (και δη απο αλλη ευρωπαικη χωρα) σχετικα ευκολα και γρηγορα.
Ποσο Αγγλιδα (θα) ημουν?
Συμπληρωματικος συλλογισμος. Εζησα Λονδινο, δηλαδη σε συγχρονη μητροπολη, με ποικιλια πολιτισμικων στοιχειων, περιβαλλον στο οποιο δεν νιωθεις ιδιαιτερα/ασχημα ξενος. Οχι οτι εισαι Αγγλος, αλλα βιωνοντας την παραλληλη υπαρξη τοσο διαφορετικων μικροκοσμων δεν νιωθεις πως η δικη σου ξενιλα ξεχωριζει. Και παλι, μη φανταστειτε κανενα ουτοπικο μιξ κοινοτητων, μιλαμε για συνυπαρξη ολων αυτων των στοιχειων. Ολοι εφεραν μεσα τους τους γονεις τους, τα εθιμα τους, την οποια κουλτουρα τους. Και εξακολουθουσαν να τη ζουν σε μια αλλη χωρα, στην οποια καποιοι καταφερναν να εχουν ισα δικαιωματα, καποιοι οχι και τοσο, καποιοι παντρευαν επιτυχημενα τα στοιχεια τους με την αγγλουρια (αυτο που θεωρουσαν αγγλουρια) καποιοι οχι σε τετοιο βαθμο.
Η επαρχια (και οσο πιο βορεια τοσο πιο εντονα) δεν ηταν η ιδια ιστορια. Εκει να πω την αληθεια μου, αισθανοσουν περισσοτερο τη διαφορετικοτητα.
δεν λες τίποτα απολύτως με αυτό ε.
από χαρακτηριστικά όπως τα παραπάνω,τα οποία ανήκουν καθαρά στην σφαίρα της ιδιωτικότητας δε μπορεί να συναχθεί ούτε μισό ασφαλές συμπέρασμα,αρκεί να αναρωτηθούμε κατά πόσο είναι έλληνας ο John Pappas που πηγαίνει το καλοκαίρι στην κάλυμνο to his pappou's village,ή το τέκνο μεταναστών που θέλει τους ξένους έξω από την ελλάδα ή ένας μουσουλμάνος στην Κομοτηνή.
Το Έθνος είναι μια φαντασιακή κοινότητα,μια κοινωνική κατασκευή με ιστορική συνέχεια,που στόχος της είναι η διασφάλιση μιας κάποιας ενοποίησης των πολιτών στο εσωτερικό του Κράτους και την κοινή κατεύθυνση της πολιτικής βούλησης αυτών.
φυσικά αυτή η ενοποίηση όταν ξεπερνά την πρακτικότητα της δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αποπροσανατολίζει τον λαό από το ταξικό του χρέος και ethniki ine i enothta ton dolofonon,αλλά λέμε τώρα
Τι εννοείς στη σφαίρα της ιδιωτικότητας; Επίσης τα παραδείγματά σου δεν κατάλαβα εάν τα θεωρείς μέσα ή έξω από το έθνος. Διευκρίνισε.
Και το πιο σημαντικό, εγώ δε μίλησα για κανένα ασφαλές συμπέρασμα.
Έθνος είναι ο καλύτερος τρόπος να μοιράσεις τίμια έναν άλφα πλούτο. Μία εθνοτική ομάδα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ομοιογένεια έχει υπό την ιδιότητα του υπηκόου/πολίτη ενός κράτους μία ίση πρόσβαση στον πλούτο. Είναι κάτι που κατανοείται καλύτερα αν σκεφτούμε το λόγο που γίνονται εθνικές επαναστάσεις (ποιος είσαι εσύ ξένε που γεύεσαι τους καρπούς μίας ομάδας με την οποία δεν έχεις σχέση; ) αλλά και το λόγο που δε μπορούν να πάρουν μπρος τα πολυεθνικά κράτη (όπου οι κυβερνήσεις φοβούνται να ανοίξουν την παραγωγή γιατί άπαξ και οι μεν πάρουν μπρος έναντι των δε, θα γίνει μακελειό).
Αυτό που λέω είναι ιστορικά δεδομένο...
κανε αλλο ενα ποστ να φας κιαλλες μουτζες.
http://www.youtube.com/watch?v=v8QIDjjocb4
το είπε το είπε
Μην είσαι χαζός, ήμουν σαφέστατος. Δημιούργησε μία καλύτερη πρόσβαση στον πλούτο, αφού πλέον η απόσταση του να παράγεις και του να καρπώνεσαι ήταν μικρότερη. Εκτός αν πιστεύεις ότι ένας αποικιοκρατικός καπιταλισμός είναι το ίδιο με αυτόν ενός ανεξάρτητου εθνικού κράτους..
δεν καταλαβαίνει καθόλου τι λέω.:|
το τι φαΐ τρως και το πως χορεύεις στους γάμους,δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κριτήριο για να δώσουμε κάποιον ορισμό του έθνους. αυτό γιατί,όπως σου εξήγησα με τα παραδείγματα,από αυτή την σειρά χαρακτηριστικών μπορεί να λείπουν τα περισσότερα κι ακόμα ο άνθρωπος αυτός να θεωρείται μέρος ενός έθνους,μόνο λόγω επωνύμου ας πούμε.
γενικά μια οργανωμένη κοινωνία έχει μηχανισμούς να διαλέγει 'τους δικούς της',με τα κριτήρια της να είναι αόριστα και να στοχεύουν κυρίως στο να συντηρήσουν αυτό που υπάρχει.
τα παραδείγματα μου τα θεωρώ πως καταδεικνύουν οτι το έθνος (θα'πρεπε να)είναι μια ιδεοτυπία κατά πολύ ξεπερασμένη,τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό/πολιτικό επίπεδο
Είπες ότι «Έθνος είναι ο καλύτερος τρόπος να μοιράσεις τίμια έναν άλφα πλούτο». Αν θέλεις να πεις κάτι σαν «μια εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση ενίοτε μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο άδικη κατανομή πλούτου για τους γηγενείς κατοίκους μιας περιοχής» τότε δεν ήσουν σαφέστατος, λες αλλαντάλλα.
Αν εννοείς αυτό που γράφεις τότε όχι φίλε, δεν είναι ο «καλύτερος τρόπος», υπάρχουν και καλύτεροι. Τι παράδειγμα έχεις στο μυαλό σου για τον «αποικιοκρατικό καπιταλισμό» και τι για το «ανεξάρτητο εθνικό κράτος»; Έχω τρία παραδείγματα που πληρούν και τα δύο: Ισπανία του Φράνκο, Ιταλία του Μουσολίνι, Γερμανία του Χίτλερ. Εξαιρετικός τρόπος να μοιράσεις τον πλούτο.
εμ... εθνικοσοσιαλισμος; Ειναι μια οικονομια με εθνικο χαρακτηρα και οχι αποικιοκρατικο. Δες το 'εθνικο' στην εννοια της λεξης. Πως πληρει και τα δυο ακριβως;
Αν η κατανομή του πλούτου αφορά τους γηγενείς μίας περιοχής τότε είναι by default πιο τίμια. Μην προσπαθείς να τα βάλεις σε μία απόλυτη κλίματα όπου θα διαπιστώσεις ότι φεουδαρχικά ή δικτατορικά καπιταλιστικά καθεστώτα αποδεικνύονται χειρότερα μίας αποικιοκρατούμενης χώρας. Είναι ιστορική νομοτέλεια οι λαοί να συσπειρώνονται σε εθνικό επίπεδο ώστε να γίνεται μία στενότερη διαχείρηση του πλούτου τους.
Επίσης χαίρω πολύ, δεν είναι το ανώτερο στάδιο οικονομίας ούτε εννόησα κάτι τέτοιο, απλώς συνέβη και συμβαίνει παντού.
BibleBlackBird, τα εθνοφιλολογικά είναι relevant to your interests βλέπω. Τον stam τον έχουμε σταμπάρει τι κουμάσι είναι, είσαι κι εσύ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΡΥΟΦΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ;
Τα παραδείγματα που έδωσα; Ναι. Φασισμός, γενικά. Καπιταλισμός είναι και αυτό, ξέρεις.
Τρικυμία. «Αποικιοκρατικό καπιταλισμό» λέμε τον ιμπεριαλισμό, ο οποίος είναι οικονομικός... Ο Λενιν τα είπε αυτά στο ομώνυμο βιβλίο, κουραστική μαλακία εκεί με τα στοιχεία αλλά ρίχτου μια ματιά.Quote:
Αποικιοκρατικο καπιταλισμο δεν θα ελεγα, οικονομικο ιμπερεαλισμο ισως.
«αποικιοκρατικό καπιταλισμό», «ανεξάρτητο εθνικό κράτος». Aυτά τα δύο. Τα πληρούν τα παραδείγματα που έδωσα.Quote:
Αλλα δες το 'εθνικο' στην εννοια της λεξης. Πως πληρει και τα δυο ακριβως;
Δεν είπα αυτό, είπα ως τι εμφανίστηκε το έθνος (δηλαδή ταξικά) γιατί όταν μιλάμε για έθιμα και γάμους και βαφτίσια χεστήκαμε που κλάναμε. Δεν επαναπαυόμαστε, ο τελικός στόχος έχει πολύ δρόμο ακόμα.....
Το βρηκες, ειμαι μελος της χρυσης αυγης.
Το βιβλιο παραδοξως το εχω κοιταξει, και οπως ειπα και πριν δεν ταυτιζονται ακριβως οι εννοιες, να μιλαμε με παραδειγματα ομως.
Οι μονες δραστηριοτητες του αξονα (εκτος ευρωπης) ηταν στην αφρικη. Εκει θα λεγα οτι αποσκοπουσε στο να πολεμησει απλως τις συμμαχικες δυναμεις παρα στις αποικιοκρατιες.
Οικονομικος Ιμπεριαλισμος= Καπιταλισμος ΣΚΕΤΟ. Οχι απαραιτητα μεσω αποικιων.
Edit: Αναφερομαι συγκεκριμενα στις Ευρωπαικες δυναμεις του αξονα μιας και ανεφερες εσυ αυτους. ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ.
Α, πριν νόμιζα ότι ήταν typo, δεν είχα καταλάβει ότι γράφεις όντως για τον ΙΜΠΕΡΕΑΛΙΣΜΟ.
Δεν είναι άσχημος ο ιμπερρεαλισμός μου αρέσει πολύ ο Ζαν Κοκτώ και ο Μπουνουέλ. Εσένα;
δυσλεξια.