Mono o Xaouz, o Low Culture.Quote:
Originally Posted by Xstroyer
Printable View
Mono o Xaouz, o Low Culture.Quote:
Originally Posted by Xstroyer
Κι επαναλαμβάνω. Αυτό δεν είναι στήριξη στη μουσική και στους δημιουργούς της, αλλά στη βιομηχανία. Τι ΔΕΝ καταλαβαίνεις από αυτό?Quote:
Originally Posted by Xstroyer
.
καλησπερα Νικο Σουβλα, ωραια τα πες
καποια στιγμη, καποιοι παλιοτεροι πρεπει να ξεπερασετε αυτο το κολλημα με τα μπ3 ε?
υπαρχει πολυυυυυυυυυυυυυυς κοσμος εκει εξω με σεβαστες εως παρανοϊκες δισκοθηκες
που επισης ομως κατεβαζει αβερτα
μεσο για να ακους μουσικη ειναι και το αμοιρο το μπ3, αγκαλιαστε το
επίσης υπάρχει πολύς κόσμος δίχως καν σεβαστή δισκοθήκη
που επίσης όμως κατεβάζει αβέρτα
αυτούς μην τους αγκαλιάζετε
εγώ προσωπικά δεν τους κάνω καν παρέα, εκτός αν έχουν ωραίες φίλες
Βασικά το να έχεις δισκοθήκη δείχνει απλά ότι ενδιαφέρεσαι για το αντικείμενο, από κει και πέρα κανείς δεν νοιάζεται για σένα αν ενδιαφέρεσαι ή όχι (τους νοιάζεςι βασικά αν είσαι ωραία γκόμενα / γκόμενος) οπότε δεν έχει κανένα νόημα το τι δείχνεις σχετικά με τη μουσική. Άρα ότι γουστάρει κάνει κανείς.
Αυτά.
Επίσης όποιος πουλάει πράγμα pm
Χάουζ έμπρακτη στήριξη στον καλλιτέχνη είναι μόνο να αγοράσεις σιντί του ή τισέρτ ή καπελάκι ή μπαντάνα ή να πας στο λάιβ, γενικά βρε αδερφέ να του δώσεις κάτι πέρα από την προσωπική ικανοποίηση ότι φτιάχνει καλή μουσική, το να τον ακούνε όλοι δωρεάν είναι στην πράξη το πατπατ στον ώμο του καλλιτέχνη.
Αυτό από τη στιγμή που ο ίδιος επιδιώκει να λάβει κάτι από τη μουσική του προφανώς. Που φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έτσι είναι, από τη στιγμή που λίγοι δίνουν τη μουσική τους δωρεάν.
Τώρα σχετικά με το επιχείρημα "ένα ευρώ πάει στον καλλιτέχνη από τα 18 του σιντί" που είπε κάποιος, δε μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό αποτελεί καλό λόγο για να μην αγοράσεις τη μουσική του. Αυτό αφορά τον καλλιτέχνη και μόνο, για να δεχτεί μια τέτοια συμφωνία προφανώς τον ενδιαφέρει αυτό το ένα ευρώ, αν δε τον ενδιέφερε δε θα καθόταν να δεσμευτεί σε μια σκατοεταιρεία, όταν υπάρχουν τα youtube και τα διάφορα μουσικοsites στα οποία μπορεί να προωθήσει τη μουσική του.
Γενικά δε τα γράφω αυτά για να κατακρίνω το downloading, στα παπάρια μου βασικά, αφού δε συμφωνώ με τις καταστροφολογίες περί θανάτου της μουσικής κτλ, απλά υπερασπίζομαι το δικαίωμα του άλλου να επιλέξει αν θέλει να πληρωθεί ή όχι γιαυτό που κάνει.
Στο οντόπικ του πράγματος, καλά τα λέει ο ΣΟΥΒΛΑΣ.
Γενικά, η τιμολόγηση των σιντί στα 18€, είναι το πιο αστείο εύρημα αυτού του τόπικ. Το τελευταίο τέτοιο που αγόρασαν κάποιοι εδώ μέσα πρέπει να ήταν το Smash, να ούμε.
Οι δισκοθήκες χτίζονται με κομμάτια των 9€, ιμο.
Κάποιοι προτιμούν με αυτά να φάνε δύο πάστες(σεβαστό), να πιούνε δύο χάνεκεν για να μην παχύνουν(σεβαστό) ή να τα φυλάξουν για να πάνε στο τέλος του μηνού να τα δώσουν στις πουτάνες όλες(σεβαστό γαμώτο).
Το downloading.
To downloading πάει να παρουσιαστεί ως ο φονέας της εμπορευματοποίησης της μουσικής και άλλες ιστορίες έρωτα και ρομάντζου.
Εγώ λέω ότι το downloading είναι το απόλυτο crash test και η απαραίτητη έρευνα αγοράς για εύστοχη τοποθέτηση κονδυλίων.
Α, και ο μόνος τρόπος για να έχω στη e-συλλογή μου Χατζηγιάννη, ηλεκτροπερίεργα και γμστάην. Που το πας αυτό.
7,5.Quote:
Originally Posted by casshern
Επίσης τι crash test, πραγματικά κατεβάζετε έναν δίσκο και αν σας αρέσει πάτε και τον αγοράζετε;
μια στις 20 συμβαίνει έτσι.
Αν θέλεις να τσεκάρεις ένα δίσκο, άκου τον στο Youtube. Εάν τον έχεις κατεβάσει ήδη γιατί να μην αγοράσεις κάτι που δεν έχεις ακούσει ώστε να νιώσεις την χαρά του να ανακαλύπτεις κάτι νέο. Οκ και γώ το έχω κάνει να αγοράσω κάτι που έχω κατεβάσει αλλά εγώ γενικά ξέρω τι κάνω.
Αν τον ακούσω στο ΥΤ δεν είναι πειρατεία; Μην ξεχνάς ότι εσύ είσαι και πιο γαμάτος σε σχέση με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, οπότε αποκλείεται αυτό που κάνεις να το κάνουν κι άλλοι.
Αναφέρω πουθενά τίποτα για πειρατεία;
Πέστο κι έτσι.Quote:
Originally Posted by The Good Son7,5.Quote:
Originally Posted by casshern
Επίσης τι crash test, πραγματικά κατεβάζετε έναν δίσκο και αν σας αρέσει πάτε και τον αγοράζετε;
Έβαλα ένα μέσο όρο από φτηνά καινούρια(12-13) και νάης πράης-φίλλερς(6,9 πχ).
Για το κρασ τέσ, ναι, τι, νομίζεις ότι όταν προτείνεις τη ψ.χ. ραντομιά πάω και σκίζω τη χρεωστική μου με κλειστά μάτια?
Ή τρολλάρεις? Και καλά αγοράζουμε μουσική που ήβη έχουμε?
ποιο είναι το πόιντ σου τότε αν δε μιλάς για πειρατεία; Τι να τον κατεβάσω, τι να τον ακούσω στο ΥΤ, πού η διαφορά;Quote:
Originally Posted by The Good Son
.
Η διαφορά είναι στο οτι το να τον κατεβάσεις έχει έναν χ κόπο να τον βρείς, να περιμένεις να κατέβει και να πιάνει χώρο στο δίσκο.Quote:
Originally Posted by rat_poisonποιο είναι το πόιντ σου τότε αν δε μιλάς για πειρατεία; Τι να τον κατεβάσω, τι να τον ακούσω στο ΥΤ, πού η διαφορά;Quote:
Originally Posted by The Good Son
αμνέζιακ, η τέχνη δεν είναι δουλειά ή τουλάχιστον δε θα έπρεπε. Περισσότερη ειλικρίνεια έτσι.
.
νίκο, έχεις δίκιο σ' αυτά που λες. Και δεν μιλάω για diy εταιρείες και μικρά labels. Εκεί τα σκάμε όποτε μπορούμε. Για τους manowar και τους isis/pelican(μετά από ένα σημείο) έλεγα.
Kala ta les. Auto pantws exei na kanei pio poly me tin epithymia sou na stirikseis (sic) sygekrimena atoma h' labels (h' akoma kai revmata -kai m'aresoun ta paradeigmata sou) ap'oti exei na kanei me thn xrhstikothta kai shmasia mias diskothikis, symfwneis?Quote:
Originally Posted by nikos_souvlas
Από τη μία λοιπόν έχουμε ένα οικονομικό σύστημα εκμετάλλευσης της μουσικής με στόχο το βιοπορισμό και διάφορα επίπεδα "τιμιότητας". Από το indy label που πασχίζει να τα βγάλει πέρα και να κρατήσει ένα στυλ-προσωπικότητα ως τα μεγαθήρια των Big-4 που έχουν ένα τεράστιο δίκτυο διανομής, προώθησης και παραγωγής. Από τους παραγωγούς με τις μηχανηματάρες, τις ιδεάρες και την άπειρη όρεξη για καινοτομία/δημιουργία (π.χ. στο παρελθόν Alan Parsons, και τώρα Trent Reznor) μέχρι τον κάθε τελευταίο μαλάκα που δεν ξέρει τι του γίνεται και σερβίρει σκουπίδια που τα πλασάρει ως underground και lo-fi και δε συμμαζεύεται.
Από την άλλη υπάρχει η ψηφιοποίηση του ήχου και η έκρηξη του bandwidth που προσφέρουν δυνατότητα παγκόσμιας προώθησης και διανομής με κόστος από μηδενικό ως ελάχιστο. Η πληροφόρηση για την οποιαδήποτε μπάντα βγάζει κάτι πια δεν είναι στα χέρια του έντυπου τύπου και της τηλεόρασης, αλλά είναι στην πόρτα μας.
Θέλουμε λοιπόν να συμβιβάσουμε το γεγονός ότι κάπως θα πρέπει να βιοπορίζονται οι μουσικοί με το γεγονός ότι η τεχνολογία που φτιάξαμε ως άνθρωποι έχει κάνει την πρόσβαση στη δωρεάν μουσική μία εφικτή πραγματικότητα. Παλιά, πριν το ίντερνετ και την ψηφιοποίηση, η μουσική αντιμετωπιζόταν ως προϊόν λιανικής πώλησης. Κάποιος έπρεπε να πληρώσει το τύπωμα του μέσου αναπαραγωγής, την παραγωγή του, την παγκόσμια διανομή του και την προώθησή του. Τώρα, που αυτά είναι άχρηστα, και που οι οποιοιδήποτε 5 μαλάκες που θέλουν να βιοποριστούν από τη μουσική μπορούν με μία επένδυση των 2000 ευρώ ο καθένας να αποκτήσουν ένα αξιοσέβαστο σύστημα οικιακής παραγωγής ήχου με δυνατότητα να προωθήσουν και να διανείμουν το υλικό τους παντού ποια είναι η πραγματική χρησιμότητα των εταιριών;
Για να πάρουν τα λεφτά μου πρέπει να μου προσφέρουν κάποιο υποτυπώδες value for money. Δηλαδή, αν είμαι audiophile, να μου παράγουν ήχο όχι με τα ανεπαρκή 44100kHz του CD, αλλά με αυστηρότερες προδιαγραφές. Αν είμαι collection-freak να μου προσφέρουν μπλουζάκια μπρελοκάκια, μαλακιούλες. Δηλαδή να δώσουν μία αξία στο λιανικό προϊόν τους που θα το κάνει ανώτερο του τζάμπα.
Βέβαια η αντιμετώπιση της μουσικής ως λιανικό προϊόν πριν ήταν απαραίτητη για τους λόγους που προανέφερα, αλλά έχει τις προφανείς αδυναμίες που κατέληξαν στην ομογενοποίηση και στη "λογοκρισία" (με οικονομικούς όρους) αυτού που δεν είναι μαζικά οικονομικά εκμεταλλεύσιμου.
Έχουμε φτάσει σε μία εποχή που η μουσική σα μέσο βιοπορισμού μπορεί να αντιμετωπιστεί ξανά με τον τρόπο που της αξίζει: Σαν υπηρεσία. Μία εταιρία δηλαδή τώρα που πουλάει mp3 τι παραπάνω μου προσφέρει τώρα, που δεν το προσφέρει το slsk και τα τόρρεντ; Τίποτα, και με χρεώνει κ $0,99 το τραγούδι με DRM. Και δεν τυπώνει καν τόσα CD όσο παλιά. Και μάλιστα αφού θα παραχθεί το mp3 που θα μου πουληθεί από το itunes, χρεώνει επ' άπειρον ένα προϊόν που παρήγαγε μία φορά. Αυτό είναι άδικο και εξοργιστικό. Αν όμως που προσφέρει άπειρη πρόσβαση στην καταλογογραφημένη της μουσική (μοντέλο spotify), προτάσεις, σύνδεση με άλλους χρήστες που έχουν παρόμοι γούστο (μοντέλο last.fm), ή αν μου δίνει τη δυνατότητα να ακούσω αυτό που θα αγοράσω (μοντέλο NIN και Radiohead) τότε ναι, δίνει κάτι παραπάνω από αυτά που μου δίνει ο πειρατής και αξίζει τα λεφτά μου.
Και άλλωστε αυτό ακριβώς έιναι η μουσική: υπηρεσία και όχι προϊόν.
.
.
Nai, milousa panta gia mousiki pou sou aresei.Quote:
Originally Posted by nikos_souvlas
Πάλι πέφτετε να με φάτε οπότε να αποσαφηνίσω το "1 στα 18 ευρώ" το οποίο δείχνει να σας απασχολεί μια και το αναλύετε.
Κατά πρώτον στον casshern. Η τιμολόγηση στα 18 ευρώ ήταν ενδεικτική και μπορείς ακόμα να την πεις και τυχαία. Στ' αλήθεια όμως δεν έχει σημασία αν μιλάμε για 5 ή 10 ή 20 ευρώ μια και τα πολύ πολύ πολύ πολύ μεγάλα συγκροτήματα παίρνουν, guess what, κάπου 10% από την πώληση του κάθε cd. Οπότε και με τη δισκογραφία από cd των 9 ευρώ πάλι εφόσον το θέμα είναι ποσοστιαίο, επί της ουσίας, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙ το συγκρότημα. Μπορεί να έχεις στηρίξει promoters, διανομείς, καλλιτέχνες, κομμώτριες, μουσικονταβατζήδες, σίγουρα όμως όχι ΤΗΝ ΦΑΣΗ. Από τη στιγμή δε, που μπορείς να πάρεις με 20 ευρώ ένα μπλουζάκι ή με 30 να δεις μια συναυλία, από τα οποία στην τσέπη του καλλιτέχνη θα πάει κάπου το 80% τότε το cd μάλλον σαν βλακεία μου ακούγεται. Διορθώνω, όχι βλακεία, ΧΟΜΠΙ όμως σίγουρα. Δε μου πέφτει λόγος στην καύλα που υπάρχει από κάποιους να μυρίζουν τα booklets, να κάθονται να ακούν τον δίσκο με το βιβλιαράκι στο χέρι διαβάζοντας στίχους, τα περάσαμε όλοι πάνω κάτω αυτά, αυτό όμως δεν το κάνει κάτι παραπάνω από χόμπι.
Όσον αφορά κάποιον άλλον ο οποίος είπε ότι δεν καταλαβαίνει καν αυτό το επιχείρημα του "ένα στα δεκαοχτώ ίσον τίποτα" να πω το εξής. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑ GROUP ΤΟ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΑΝΑ ΔΙΣΚΟ. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κάνας φωστήρας για να καταλάβει ότι μια μπάντα υπογράφει σε μια δισκογραφική όχι προφανώς για να βγάλει αυτά τα ψίχουλα, αλλά γιατί υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία από πίσω, στημένη εδώ και δεκαετίες, με συσσωρευμένη πολυετή πείρα, η οποία ξέρει πως να ΠΡΟΜΟΤΑΡΕΙ έναν δίσκο και πως να κάνει από πλευράς φήμης μια παρέα παιδιών, γνωστούς (από αρκετά λίγο έως υπερβολικά πολύ) rock stars. Είναι πολύ απλό το πράγμα, το συμβόλαιο με τη δισκογραφική σήμερα για μία μπάντα είναι αγορά υπηρεσιών και τίποτα παραπάνω. Υπάρχει ο δύσκολος δρόμος του DIY, από στόμα σε στόμα, φίλο σε φίλο, myspace και τα λοιπά, είναι και η εγγυημένη όμως λύση "με το 95% των κερδών σου φίλε σε κάνω πρώτο μάγκα". Ε, του πούστη, κι εγώ το δεύτερο θα επέλεγα, γι' αυτό σχεδόν όλα τα groups έχουν τουλάχιστον από κάποια φάση και μετά συμβόλαιο. Και προφανώς από τις πωλήσεις των δίσκων έρχονται τα merch και τα lives τα οποία είναι αυτά τα οποία δημιουργούν το υπόλοιπο 90-95% του κεφαλαίου βιοπορισμού της μπάντας και είναι αυτά που τους δίνουν κίνητρο για περαιτέρω δημιουργία.
αν παιρνουν μονο 5.000 καηκαν ε! δεν ειναι τα 5 ατομα μονο! βαλε εναν οδηγο,εναν μηχανικο ηχου,το παιδι για τα ναρκωτικα,την γκομενιτσα στο merchandiseQuote:
Originally Posted by nikos_souvlas
και μειωνονται αμεσως τα εσοδα! γενικα παντα...ΜΟΝΟ απο την μουσικη δεν ζεις! ολο και κανα μαγαζακι θα εχουν εκει στο αμερικα!
..τα λεφτά απο το merch (παλιά ξεπουλούσανε), η εταιρία Hydrahead που έχει ο Turner..
τσάκα-τσάκα και όλο και κάτι κινείται. αλλα μαλλον στο οριο ειναι η φαση.
.
ο χρήστης nikos_souvlas εχει εξελιχθεί στον αγαπημένο μου τελευταία.
Αξίζει. Μόνο και μόνο για να αγοράσεις τα Manowar.
όποιος πιστεύει ότι αξίζουν οι δισκοθήκες, να κάνει και καμιά απεργία να ανέβουν οι μισθοί. εγώ λεφτά δεν έχω.
sheldon άμα αγαπάς τη μουσική και γουστάρεις να συνεχίσεις να την αγαπάς και να ζεις με αυτή φυσικά και αξίζει.
Αν είναι να τα παρατήσεις σε λίγο καιρό για να γυρνάς με γκόμενες σε παραλιακά μπαρ καλύτερα να μη το ξεκινήσεις καν, τζάμπα θα πάνε τα λεφτά.
