για πείτε.
Printable View
για πείτε.
Σώτη Τριανταφύλλου
Λένος Χρηστίδης
και κανένας άλλος. Η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία είναι σαν το σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Μιζέρια.
Aytoi poy deixnei to alter den einai kaloi?
ama psaxteis vriskeis diamantia kai sta duo eidhQuote:
Originally Posted by Weiss
μην τα κρατάς για τον εαυτό σου, και στα δύο είδη.
oti eipe i weiss xwris ta dio onomata kathoti den exw diavasei.
Για πειτε, όντως. Ας το διευρύνουμε κιόλας λίγο, σύγχρονους ας εννοήσουμε όσους γράψαν μεταπολιτευικά.
Υπάρχουν;
δεν έχω ιδέα γενικά, αλλά τελευταία διάβασα Παύλο Μάτεσι (υπάρχει και παλιό τόπικ για αυτόν κάπου εδώ) και έχω να πω πως είναι συγκλονιστικός
εδιτ εδώ
Η Ιωάννα Καρυστιάνη μ'αρέσει εμένα. Και η Μάρω Δούκα στην Ουράνια Μηχανική.
Επίσης στο twitter διαβάζω τον @CHOMENIDIS που είναι Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ και με καλύπτει λογοτεχνικά.
η τριλογια του μιχαηλιδη "της επαναστασης της μοναξιας και της λαγνειας" ειναι φοβερη .Η ιστορια της συγχρονης Ελλαδας σε ενα γαματο μυθιστορημα.
κουμανταρέας, η συλλογή "η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω" υπέροχη, σαν ελληνικός μαγικός ρεαλισμός κάπως, το "δυο φορές έλληνας" υπερφιλόδοξο αλλά δε τα καταφέρνει τελικά
εύη λαμπροπούλου, λίγο σα χρηστίδης χωρίς τις μαλακισμένες εξυπνάδες, το προσπαθεί στο "χαπυ λου" πάρα πολύ, λίγο εκνευριστική μερικές φορές αλλά διαβάζεται ευχάριστα
αλέξης σταμάτης παράδειγμα προς αποφυγή ξου ούτε σέντσι μη ξοδέψετε
χειμωνάς πάλι ο καλύτερος έλληνας πεζογράφος έβερ έβερ αλλά μάλλον κουλτουροδήθεν θα τον βρούν οι περισσότεροι
Το δυο φορες ελληνες το χα διαβασει πριν χρονια, πολυ καλο. Και respect για την τελικη σκηνη ;)
Τι εννοεις 'υπερφιλοδοξο αλλα δεν τα καταφερνει τελικα' ?
Έχει διαβάσει κανείς αυτό;
http://www.clevernews.gr/media/k2/it...99_Generic.jpg
Θα συμφωνήσω για Καρυστιάνη. Πολύ μεστό γράψιμο, χωρίς περιττά πράγματα. Απολαυστική. Θέλω ακόμα να διαβάσω Άγιο της Μοναξιάς, όμως. Μικρά Αγγλία και Σουέλ ήταν καταπληκτικά πάντως.
αντωνης σουρουνης.
εγχωριο μπουκοφσκικο προιον με μυθιστορηματα βουτηγμενα σε τζογο και ιστοριες ξενιτιας (στεναγμος καζαντζιδη σε αυτο το σημειο)
εχει κερδισει και βραβειο για το βιβλιο "ο χορος των ροδων"
επισης τσεκαρετε "ο γκας ο γκανγκστερ"
Ο Τατσόπουλος γράφει πολύ ωραία, τουλάχιστον στην Καρδιά του Κτήνους που έχω διαβάσει. Η ταινία του Χαραλαμπίδη το αδικεί.
Επίσης ο Μάρκαρης γράφει εξαιρετικά αστυνομικά, έχει αναφερθεί ξανά. Υποπτεύομαι ότι όλο αυτό το πρόσφατο κύμα ελλήνων αστυνομικών συγγραφέων είναι για πέταμα αλλά συγκεκριμένα ο Μάρκαρης αξίζει.
Ο Νικολαιδης δεν με τρελανε (διαβασα το στεκια στο ματι του μοντεζουμα) αλλα διαβαζετε χαλαρα.
A Ναι!
Ανδρεας Μιχελιουδακης
Ποιτητης, σκοτεινος μυστηριος ψυχεδελικος και αρρωστημενος
http://www.poiein.gr/archives/116/index.html
( Credits to Loki ;) )
Εγώ λέω Τάκης Κουφόπουλος.
Έγραφε και πριν τη μεταπολίτευση, στις παρυφές του τότε υπαρκτού σουρεαλισμού, κυρίως κάτι ανάμεσα σε διηγήματα και πεζή ποίηση. Είναι αλλόκοτος και ωραίος, το "Η Οδός" ασπούμε.
θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να γυρίσει ο αιμόφιλος ινφλουέντζας.
ΑΘΛΙΟ. ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΛΕΦΤΑ. Ειλικρινά μου ρθε να ξεράσω από τις μαλακίες που γράφει ο τύπος και πως τις γράφει. Και να μην σχολιάσω τον τίτλο και την περίληψη που σου δίνει την εντύπωση πως θα χεις να κάνεις με μουσική και στην ουσία η ομότιτλη ιστορία είναι και η μικρότερη από όλες. Μακρυά.Quote:
Originally Posted by Art In Haste
ξέχασα σοφία νικολαΐδου - απόψε δεν έχουμε φίλους, δεν αποφεύγει κάποια κλασικά ελληνομίζερα αλλά και καλογραμμένο είναι και ωραία τα χώνει όπου πρέπει να τα χώσει.
καρυστιάνη διάβασα τελικά τα σακιά, που ήταν μάλλον το καλύτερο σύγχρονο-σύγχρονο που 'χει πέσει στα χέρια μου (κιαυτή βέβαια κάνει κάτι ανεξήγητα άλματα ύφους, λες και πάει να εκσυγχρονίσει τη γραφή της αλλά κάτι την εμποδίζει), και αυτό το πρόσφατο τη συλλογή το καιρός σκεπτικός, το οποίο ωραίες ιδέες μεν, ελληνοεμψυχωτικό όμως (αναφέρεται και στην κρίση πανάθεμα την) και γλώσσα τόσο τίγκα στο ιδίωμα που μου 'κατσε στο λαιμό.
πολπότ άμα χαρίζεις σταμάτη 'γω διαβάζω άνετα, έτσι να ξέρουμε τους... εχθρούς δηλαδή. έχω διαβάσει μπαρ φλωμπέρ και μητέρα στάχτη, ποιά έχεις;
Άσχετο, αλλά όσα βιβλία δεν θέλετε μπορείτε να τα δωρίζετε σε Δημόσιες/Δημοτικές/Πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες. Επίσης. όταν υπάρχουν οι προηγούμενες δεν καταλαβαίνω τον λόγο υπάρξης του bookcrossing. ΟΚ, έχει το χάζι του το σκηνικό αλλά χάνει την ουσία του όταν σε μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη μπορείς συνήθως να βρεις ό,τι ψάχνεις.
Τσέκαρε στην βιβλιοθήκη του δήμου σου, κάποιες έχουν αρκετό υλικό, άλλες λιγότερο. Πχ, εγώ είμαι Αιγάλεω και η δημοτική βιβλιοθήκη εδώ είναι λίγο αξιοθρήνητη. Στον Πειραιά όμως είναι αξιοπρεπέστατη. Επίσης, οι πανεπιστημιακές έχουν και λογοτεχνία συνήθως οπότε αν είσαι φοιτήτρια μπορείς να δανειστείς και από εκεί.
Γενικά, εξαρτάται από το που βρίσκεσαι. Η βιβλιοθήκη στο Ρέθυμνο πχ έχει πολύ πράμα και έχει και online κατάλογο με όλα τα βιβλία της, όπως και οι περισσότερες πανεπιστημιακές. Τσέκαρε αυτές στην περιοχή σου και στις γύρω περιοχές και ίσως βρεις κάποια ενημερωμένη.
Η Εθνική στο κέντρο πάντως δεν είναι δανειστική.
σταμάτης, σώτη τριανταφύλλου, χωμενίδης και τέτοια είναι για τα σκουπίδια.γραφή του κώλου μέσα στην αδιαφορία.ο χειμωνάς που αναφέρθηκε επίσης είναι μεγάλος μάστορας.ο εχθρός του ποιητή και οι χτίστες είναι τοπ βιβλία.έχει περίεργο στύλ βέβαια.μισό πεζογραφία, μισό ποίηση.χωρίς συγκεκριμένους ήρωες.σ αυτό το στυλ είναι και ο δημήτρης δημητριάδης.τουλάχιστον το πεθαίνω σαν χώρα που έχω διαβάσει εγώ.η μαργαρίτα καραπάνου συνίσταται επίσης.απ' αυτή έχω διαβάσει την κασσάνδρα και τον λύκο, και το "ναι".και τα δύο είναι πολύ καλά.
Ο Καζαντζάκης δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο λάθος.Quote:
Originally Posted by landy
έχομε πρόβλημα με καραπάνου ρα;Quote:
Originally Posted by Ra PariahΟ Καζαντζάκης δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο λάθος.Quote:
Originally Posted by landy
όχι, με το συνίσταται.
Και το σωστό είναι; Συνιστάται;
ήταν καλός φιλόλογος ο νικολάκης.για συγγραφέας δεν έκανεQuote:
Originally Posted by Ra PariahΟ Καζαντζάκης δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο λάθος.Quote:
Originally Posted by landy
ειπε ο/η Λαντυ (μαλλον Η το κοβω) και τριξαν τα κοκκαλα του Καζαντζακη.
εντάξει, φίλοι ήμασταν.πάντως η καραπάνου είναι καλή συγγραφέας
ξερει και απο καραπανου.
http://www.kastaniotis.com/photos/bo...03-2814-5b.jpgQuote:
Originally Posted by νneurotic
ΓΑΜΗΣΕ :D
http://3.bp.blogspot.com/-YF4bDd2VqP...s1600/exo1.jpg
http://www.poema.gr/periigisi.php?id=28&pid=
ο λειβαδάς είναι ο μεταφραστής των αμερικάνων στον ηριδανό.έχει εκδόσει και 3-4 ποιητικές συλλογές.είναι το πρώτο πεζό του.απ τους λίγους 'ελληνες συγγραφείς με άποψη και ταλέντο.
είχε χρόνια να με απορροφήσει βιβλίο τόσο πολύ, με διέλυσε και δηλώνω φαν.Quote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
και με αυτό το μαγικό και αριστοτεχνικό τρόπο κάνω BUMP το θρεντ, τρεις σελίδες και ούτε δέκα βιβλία δεν έχουν αναφερθεί, πείτε ρε παιδιά μη ντρέπεστε.
Zέφη Κόλια - Λώρα : Η τελευταία των Μαρξ.
http://www.ianos.gr/files/photos/big/0288453.jpg
κατέχει κανείς ?
http://www.metaixmio.gr/products/2281--.aspxQuote:
Η ζωή και οι ιδέες της θρυλικής οικογένειας Μαρξ, η βιογραφική μυθιστορία ενός σπουδαίου ζευγαριού επαναστατών, για τους οποίους ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά ως τις μέρες μας. Βρισκόμαστε στο Παρίσι τον Νοέμβριο του 1911.
Ο Πωλ Λαφάργκ, πρώην βουλευτής των Σοσιαλιστών και η σύζυγός του Λώρα Μαρξ, κόρη του Καρλ Μαρξ, αυτοκτονούν στα υπνοδωμάτια της οικίας τους στην Ντραβέιγ, μιας αριστοκρατικής έπαυλης αγορασμένης με τα χρήματα της κληρονομιάς του Φρίντριχ Ένγκελς. Η είδηση για τη διπλή αυτοχειρία τους αφήνει άφωνο το διεθνές επαναστατικό κίνημα, εγείροντας μια σειρά από αναπάντητα ερωτηματικά.
Η μυθιστορηματική ζωή των τριών τελευταίων ημερών του ζεύγους Λαφάργκ εναλλάσσεται με την ιστορική αφήγηση του παρελθόντος των δύο πρωτοπόρων σοσιαλιστών, με φόντο τα σπουδαιότερα γεγονότα που καθόρισαν την πορεία του σοσιαλιστικού κινήματος από τα μέσα του 19ου ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Το μυθιστόρημα εξελίσσεται στη Βικτοριανή Αγγλία, την Πρωσία, την Ισπανία, την Κούβα, αλλά κυρίως στο Παρίσι: Το Παρίσι του Ναπολέοντα Γ΄, της ανάπλασης του βαρόνου Οσμάν, του γαλλοπρωσικού πολέμου, της Παρισινής Κομμούνας αλλά και της Μπελ Επόκ, των Παγκοσμίων Εκθέσεων, των καλλιτεχνικών σαλονιών, του Μονπαρνάς και της Μονμάρτρης των αρχών του 20ού αιώνα.
Βιογραφικό:
Η Ζέφη Κόλια γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στη Νίκαια. Σπούδασε δημοσιογραφία, χωρίς ποτέ να ασχοληθεί επαγγελματικά. Έχει αρθρογραφήσει κατά καιρούς σε περιοδικά (Νέα Οικολογία, Λιμάνι, Lobby, Διαβάζω, Happyfew.gr, Index) και σε εφημερίδες. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογές και έντυπα.
Ζέφη Κόλια - Λώρα, η τελευταία των Μαρξ
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
http://kinisipolitongeraka.blogspot....post_4528.html
διάβασε απόσπασμα αυτός ο τύπος
http://sphotos-f.ak.fbcdn.net/hphoto...40756904_n.png
ζυράννα Ζατέλη. Και με το φως του λύκου επανέρχονται.- Μου χει καρφωθεί από τότε που το διάβασα και είχα ετοιμάσει και περίληψη στο λύκειο 100 περίπου σελίδων χειρόγραφα.
Γενικά δεν έχω διαβάσει πολλούς φρέσκους.
Ισίδωρος Ζούργος, μόνο το Ανεμώλια έχω διαβάσει αλλά σίγουρα με κέρδισε και θα ξανασχοληθώ μαζί του με την πρώτη ευκαιρία.
