ξέχασα σοφία νικολαΐδου - απόψε δεν έχουμε φίλους, δεν αποφεύγει κάποια κλασικά ελληνομίζερα αλλά και καλογραμμένο είναι και ωραία τα χώνει όπου πρέπει να τα χώσει.
καρυστιάνη διάβασα τελικά τα σακιά, που ήταν μάλλον το καλύτερο σύγχρονο-σύγχρονο που 'χει πέσει στα χέρια μου (κιαυτή βέβαια κάνει κάτι ανεξήγητα άλματα ύφους, λες και πάει να εκσυγχρονίσει τη γραφή της αλλά κάτι την εμποδίζει), και αυτό το πρόσφατο τη συλλογή το καιρός σκεπτικός, το οποίο ωραίες ιδέες μεν, ελληνοεμψυχωτικό όμως (αναφέρεται και στην κρίση πανάθεμα την) και γλώσσα τόσο τίγκα στο ιδίωμα που μου 'κατσε στο λαιμό.
πολπότ άμα χαρίζεις σταμάτη 'γω διαβάζω άνετα, έτσι να ξέρουμε τους... εχθρούς δηλαδή. έχω διαβάσει μπαρ φλωμπέρ και μητέρα στάχτη, ποιά έχεις;
