Μαρεσει ο αποπανω για την τελευταια του προταση, αλλα να ξερει οτι δεν παιζει αυτο που λεει.
Aυτα που ειπε ο Μπαντι Λακι εν συντομια ειναι το ρεζουμε και τα εχουμε πει πολλακις νομιζω σε αυτην τη σεζον, αν και δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει ο Τζακ να ειναι παντρεμενος με τη Τζουλιετ στο εναλλακτικο συμπαν, εκτος κι αν ειδε τρελη ομοιοτητα Τζουλιετ με το παιδι που εγω δεν τη βλεπω
Καρχαρτ, νομιζω πως το "Ι'm starting to remember things" του Hugo ειναι μια πολυ φυσιολογικη αντιδραση για καποιον που ξαφνικα βλεπει στο μυαλο του σκηνες απο τον εαυτο του και ενα αλλο ατομο (ή και οχι) και γενικοτερα για οποιοδηποτε φλας τρωνε Τσαρλι, Ντεσμοντ, Λιμπυ απο μια αλλη ζωη... κι εμας αν μας συνεβαινε, δε νομιζω να βγαζαμε το συμπερασμα οτι προερχεται απο μια αλλη ζωη σε παραλληλο συμπαν, τουλαχιστον οχι αρχικα. Ο Φαραντει που απο οτι φαινεται ειχε χρονο να το αναλυσει, οπως και ο Τσαρλι, εβγαλαν το συμπερασμα οτι υπαρχει ενα αλλο συμπαν καπου εκει εξω. Η Ελοιζ απο την αλλη ξερει τα παντα απο οτι φαινεται. Για το Constant, πρεπει να το ξαναδω πραγματικα με φουλ αλερτ μυαλο για να σκεφτω κι εγω αν υπαρχει περιπτωση απο τοτε να ειχαν βαλει μεσα στοιχεια που να δειχνουν οτι υπαρχουν παραλληλα συμπαντα ή οχι. Παντως τοτε μας ειχε φανει απολυτα φυσιολογικη η ροη του επεισοδιου με projection της συνειδησης τους Desmond στο παρον και στο παρελθον του ιδιου συμπαντος. Οσο για την αντιδραση Πεννυ, ε οκ, οταν χωριζεις με καποιον αρχικα ειναι απολυτα φυσιολογικο να κυριαρχει θυμος, frustration κτλ και μετα απο λιγα χρονια να παραμενει το βασικο, δηλαδη η αγαπη κτλ.
