ρε τον είχα λατρέψει αυτόν.
Originally Posted by imdb
Το ετελείωσα!
Η καλύτερη σειρά που 'χω δει και μπλα μπλα, μ'άρεσε το τέλος, κούραση η 5η σεζόν, enitharmon έχεις για άβαταρ τον χειρότερο wire χαρακτήρα.
But I'm a creep, I'm a squirtle.
τὸν Τᾶφο τὸν Πανάγιο στὸ Ἰσραῆλ γαμάω
καὶ στῶν Ῥαββίνων τὰ ὄστὰ χούνω καὶ κατουρνάω
ειναι Ο χαρακτηρας. δεν τον εχω επειδη ειναι ο καλυτερος, αλλα γιατι when you see him... κλπ
Vielen Dank für alles was mal war
when you see him, realism has a whole different meaning
τσουκ, πολύ ψέμα ο τύπος, δε κάνει για το wire μου
But I'm a creep, I'm a squirtle.
τὸν Τᾶφο τὸν Πανάγιο στὸ Ἰσραῆλ γαμάω
καὶ στῶν Ῥαββίνων τὰ ὄστὰ χούνω καὶ κατουρνάω
λοιπον, αυτο το χω σκεφτει κι εγω
δε γινεται να υπαρχουν τετοιοι νιγκαζ, ειναι τρομαχτικο αν υπαρχουν
Vielen Dank für alles was mal war
και ο μουζόν και ο όμαρ είναι τοποθετημένοι έτσι ακριβώς ώστε να μοιάζουν με urban legends. το ότι είναι τόσο ρεαλιστική η σειρά γενικά το ενισχύει αυτό. όπως επίσης και οι συνεντεύξεις του simon. διαβάστε καμία.
Last edited by LokiTricksterGod; 24-01-2010 at 02:08.
μόλις τελείωσα πρώτη σεζον.
όλα καλα κι όλα ωραία αλλά το σενάριο (που δεν είναι και ότι πιο πρωτότυπο) προχωράει πιο αργά κι απτο τζιοβάνι. σε κάθε επεισόδιο δε γίνεται σχεδόν τίποτα, για να μη μιλήσω για cliffhanger (που δεν υπάρχουν) με αποτέλεσμα να μη σε πολυκρατάει. αν βγάλεις τις σάλτσες η πρώτη σεζον ούτε μισή ταινία δε φτιάχνει.
επειδή έχω ακούσει απο πολλούς ότι γαμάει, καλύτερη σειρά έβερ και τέτοια. φτιάχνει καθόλου στη συνέχεια? να το συνεχίσω?
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
να φύγεις και να πας αλλού.
Talking monkey, yeah, yeah. Came here from the future. Ugly sucker, only says "ficus".
Αργότερα χαλάει, άσ' το καλύτερα.
όπως έχουν πει πολλοί για το wire, είναι σειρά που σε μαθαίνει η ίδια να τη βλέπεις. κοινώς ξεχνάς κλιφχάνγκερς, ξεχνάς "ενδιαφέρουσα πλοκή" - γιατί αυτό που έχει δεν είναι ακριβώς πλοκή, δεν είναι κινηματογραφικό δηλαδή - και κυρίως δεν υπάρχουν "σάλτσες" - ό,τι συμβαίνει έχει λόγο που συμβαίνει, δε γίνεται για να σου αποσπάσει την προσοχή απ'αυτό που πραγματικά γίνεται ή από κάποιο κενό. βεβαίως μπορεί να μη σου λένε τίποτα όλαυτά και να μην θες να αφιερώσεις τόσο χρόνο αλλά νομίζω αξίζει τον κόπο για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. =)
σα σκεφτόμενος άθρωπος που είμαι θα συνεχίσω και τη 2η σεζον ελπίζοντας να με πάρει το wire απτο χερι και να μου μάθει τις χαρές τις ζωής...
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
δε τα πα καθόλου ειρωνικά όλαυτά, κιεγώ δυσκολεύτηκα στην αρχή, απλά θεώρησα πως στη συνέχεια άξιζε τον κόπο. δε σημαίνει ότι είσαι βλάκας ή μη-σκεπτόμενος αν αποφασίσεις να μη συνεχίσεις προφανώς.
ουτε γω τα λεω ειρωνικά (απλά υπερβάλλω λίγο)
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
πουστηδες του lost μολυνατε και το wire
εχουν κανει κακο αυτες οι σειρες με τα cliffhangers, ο,τιδηποτε άλλο φαίνεται σε μερικούς βαρετό και άτονο
Vielen Dank für alles was mal war
αυτό κατάλαβες? αυτο που έγραψα για την πλοκή το είδες?
τεσπα, δε λέω άλλα, προχωράω και επανέρχομαι αργότερα να το θάψω με την ησυχία μου.
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
