δεν έχει τέτοια, τι μας μιλάς για τον ντισέξιον αφού εσύ είσαι τόσο μεταμοντέρνος αντιηθικιστής, υπάρχει ένα όριο που το περνάς και μετά "δε λέει" δηλαδή? Τι δηλαδή ο ένας που σκότωσε ένα βλάκα και λέει ναζιστικές παπαριές είναι οκ σιγά τα λάχανα και ο άλλος που σκότωσε έναν ομοφυλόφυλο και δε λέει ναζιστικές παπαριές μας ενοχλεί? Όχι μαν, είτε γουστάρεις ότι σου καυλώσει στο ΔΩΜΑΤΙΑΚΙ ΣΟΥ είτε είναι παιδάκια, τρανσέξουαλ, βόδια, εμετοί, φασίστες, δολοφόνοι είτε ας τα αυτά για τους άλλους τους πως τους λένε, τους ουμανιστές. Αφού δεν ΕΝΟΧΛΕΙΣ κανένανε έτσι κι αλλιώς. (ναι? in the long run?)
Πέρα από αυτά τα ηθικολογικά, μη ξεχνάς ότι και ο ίδιος ο Βικέρνες είναι από τα μεγαλύτερα προπαγανδιστικά μυαλά της ακροδεξιάς σήμερα (η μάλλον, δρα ως, λόγω της δημοτικότητάς του) έστω κι αν λέει ξέρω γω απλά την άποψη του ας πούμε. Πόσο μακριά είναι η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά από εδώ πέρα? Ποιο είναι το όριο που βάζουμε, αυτά που μας ενοχλούν τώρα, αυτά που μπορεί να μας ενοχλήσουν αργότερα? (Δεν παίρνω τώρα ξαφνικά την αντίθετη άποψη ε, εννοείται συμπληρωματικό ποστ του μεγάλου μου είναι)